Over het boek:
De titel van het boek is ‘Overdosis’. Het is geschreven door Helen Vreeswijk.

De 1e druk van het boek was in 2005. De 2e druk was in 2007. Het boek dat ik heb gelezen is van de tweede druk.



Over de schrijfster:
Helen Vreeswijk heeft een heleboel boeken voor jongeren geschreven. Ze gaan allemaal over de problemen die jongeren kunnen krijgen. Een aantal van haar boeken: Loverboys, Eerwraak, Chatroom en Ontvoerd. Vroeger had Helen Vreeswijk het door haar dyslexie moeilijk op school, vooral met de saaie boekjes die ze moest lezen. Dus begon zij met het schrijven van haar eigen verhalen. Ze besloot dat ze later schrijfster of politieagente wilde worden.

Ze begon als vingerafdrukdeskundige en schrijfster van de kinderpagina van het personeelsblad bij de Centrale Recherche Infodienst, en is nu schrijfster van twaalf jeugdboeken en assistent rechercheur bij de Nederlandse recherche.

Haar ervaringen bij de recherche heeft ze verwerkt in haar boeken, waarin misdaad tegen en door jonge volwassenen een grote rol speelt. De misdaadverhalen zijn speciaal voor jongeren geschreven en zijn gebaseerd op waar gebeurde verhalen over ontvoeringen, jeugdbendes, sektes, loverboys, stalkers, drugs en de gevaren van chatten. Helen Vreeswijk hoopt zo jongeren bewust te maken van en te waarschuwen voor de gevaren van de hedendaagse maatschappij.

De belangrijkste personages uit het boek:
Gopal: Een aardige jongen van Surinaamse afkomst, hij zorgt voor iedereen en voelt zich verantwoordelijk voor het groepje omdat hij met zijn 17 jaar de oudste is.

Bart: De rijkste, hij krijgt veel zakgeld omdat zijn ouders een goeddraaiende zaak hebben. Hij wil liever niet met de XTC doorgaan.

Erik: Heeft het moeilijk thuis, zijn vader heeft het gezin verlaten. Erik zondert zich steeds vaker af en begint uiteindelijk drugs te dealen.

Emma: Een ruige meid die soms jaloers is op haar tweelingzus Sanne. Ze is de rustigere helft van de tweeling.

Sanne: De tweelingzus van Emma. Sanne is modebewust, ziet er goed uit, haalt goede resultaten op school, wil iedereen te vriend houden en kan goed omgaan met jongens.

Idde: Een Jongen met zware astma, hij is heel sociaal.

Gopal, Bart, Idde, Erik, Emma en Sanne zijn met z’n al jaren een vriendengroepje.

Joop: Drugshandelaar met zwaar verleden. Hij wil opnieuw aan de bak komen in het drugswereldje. Hij is getrouwd met Selma.

Jeffrey: Partner van Joop, ze produceren samen XTC pillen.

Selma: Is een knappe vrouw, ze is ex-prostituee en getrouwd met Joop. Uit een vorige relatie heeft ze een zoontje van 3 jaar. Selma heeft een verhouding met Jeffrey.

Koen: Junkie en hulpje van Joop.

Rechercheur van Buren: Een politieman die op de zaak gezet is. Is alleen staand en woont in een rommelig, klein huisje.

Pim: Een dealer in drugs. Is goed bevriend met Stijn.

Stijn: Een vriend van Pim en verkoopt ook drugs. Hij verkracht Sanne en chanteert haar.

Het gedrag van de vriendengroep vind ik wel grappig. Ze zijn heel leuk. Ik vind Joop een beetje vreemd aangezien hij drugs verkoopt en zijn hulpje bijna doodschiet. Selma gaat met iedere man naar bed, dus zij lijkt me ook niet echt een leuk persoon. Jeffrey is een beetje onhandig en hij verkoopt drugs met Joop. Koen is een junkie en steelt veel. Van Buren is politieman en een hele sociale, aardige man. Pim en Stijn zijn twee jongens die in de criminaliteit zitten. Stijn verkracht vaak meisjes en chanteert ze door foto’s van ze te maken.

Ik vind de jongeren uit de vriendengroep heel sympathiek en ook Van Buren. Ik vind Joop, Stijn en Pim totaal niet sympathiek.

Het verhaal speelt zich af in het heden. Dat merk je aan o.a. : Mobieltjes en afluisterapparatuur.

Het verhaal loopt bijna altijd chronologisch: in het begin van het boek zit een flashback en als het verhaal overgaat naar het politiebureau gaat het even terug in de tijd om het verhaal duidelijker te maken.

Het verhaal is vanuit de alwetende verteller geschreven. Dat is wel fijn, want dan weet je wat de personages ondertussen doen en denken.

Het verhaal duurt een paar maanden, want in de flashback wordt gezegd: ‘De nachtmerrie begon enkele maanden geleden…’

Het verhaal speelt zich af op school, op feestjes, bij Joop, op het politie bureau, in de loods van Joop, bij de jongeren thuis en in het clubhuis (de schuur) van de jongeren.

De sfeer is wisselend: Soms is het heel vrolijk maar soms ook heel droevig.

De omgeving in het verhaal speelt een belangrijke rol, want in de loods van Joop wordt drugs gemaakt, op feestjes wordt drugs verkocht en op het politie bureau wordt drugs onderzocht.

De mening van de schrijfster over het verhaal is dat je nooit drugs moet gebruiken. Het is gevaarlijk en het brengt problemen met zich mee.

Emma en Sanne en de rest van de groep willen een keer drugs gebruiken. Het begint met wiet. Door de drugs leer Sanne Stijn kennen. Op een feestje doet hij GHB in haar drankje en neemt haar mee naar buiten. Blijkbaar heeft hij iets teveel GHB in Sanne’s drankje gedaan, want ze raakt bewusteloos. Stijn ontkleedt haar en maakt foto’s van haar ontblootte lijf. Daarna verkracht hij haar meerdere keren. Hij chanteert haar met de foto’s die hij genomen heeft. Daardoor verkracht hij Sanne nog tientallen keren.

Door het gebruik van drugs komen de vrienden steeds verder erin terecht. Ze beginnen het elke week te gebruiken en Erik begint ermee te dealen. Zijn baas is Joop. De vriend van Joop, Jeffrey, helpt hem daarbij. De drugsverslaafde, Koen, probeert de drugs voordat Joop ze verkoopt. Maar Van Buren zit Joop op zijn hielen en Joop denkt dat Koen hem heeft verraden. Daardoor gooit hij Koen uit zijn auto en schiet op hem. Koen ontkomt maar net aan de kogels en houdt zich schuil. Als Joop even boodschappen gaat halen gaat het mis. Jeffrey is alleen en weet niet meer hoe hij de xtc moet maken. Hij doet het helemaal verkeerd en zo komen dodelijke xtc pillen in de handel. Erik verkoopt die pillen aan zijn vrienden en dan gaat het mis. Vreselijk mis…

De reden dat ik voor dit boek heb gekozen, is omdat het me heel interessant leek en de titel en de achterkant me aanspraken. Het is ook een onderwerp waar jongeren zich veel mee bezig houden.

Het boek was veel mooier dan ik had verwacht. Het is ontzettend mooi geschreven en het was sprankelend.

Het boek geef ik een tien. Eerst zat ik te denken aan een negen, maar ik zou niet weten waarom het een punt aftrek zou moeten hebben. Je blijft erin lezen en dat vind ik heel belangrijk.