B. Samenvatting
De hoofdpersoon waar het om draait is de agressieve Paul Lohman. Hij is gelukkig getrouwd met zijn intelligente vrouw Claire en samen hebben zij een sportieve zoon in de 4de klas genaamd Michel. Paul en Claire gaan uit eten met Serge en zijn mooie vrouw Babette Lohman. Serge is de oudere broer Paul en succesvol politicus. Hij is de lijsttrekker van zijn partij en gedoodverfd minister-president. Samen met Babette hebben zij drie kinderen. Hun dochter Valerie en hun zonen Rick en Beau. Beau is geadopteerd uit Burkina Faso. Ze gaan uit eten in een chic restaurant, waar het verhaal zich afspeelt, om over hun zonen te praten.

Voor het diner loopt Paul naar Michel zijn kamer. Hij pakt Michel zijn mobiel en zag gelijk onder de naam videobestanden wat hij al vermoedde.

Eenmaal aangekomen in het restaurant praatten zij over dingen zoals vakantiebestemmingen, films en racisme. Dan loopt Babette huilend weg, Claire gaat er achteraan.

Toen Paul in het park liep op zoek naar Claire en Babette werd hij gebeld door Michel. Hij had per ongeluk Michel’s mobiel in zijn zak gedaan. Die nu op zoek was naar zijn mobiel.

Paul ging met Claire en Babette terug naar het restaurant waar Paul naar het toilet ging om nog een keer de video’s te bekijken. In het ene filmpje was te zien dat Rick en Michel een bedelaar op zijn oor sloegen. Ook heeft hij een voicemailbericht gekregen van Claire, ze zei: “Vanavond moeten jullie het doen”.

Michel kwam voor zijn mobiel en gaf uitleg over het tweede filmpje. Het was twee maanden geleden. Michel, Rick en Beau hadden veel gedronken tijdens een feest op een middelbare school. Het was laat maar ze gingen alsnog een biertje halen, zij hadden geen geld en gingen pinnen. Er lag echter een stinkende zwerver. Beau ging weg, hij was moe.

‘‘Sodemieter op’’zei de vrouw. Toen werd Michel boos en gooide een bureaustoel, bureaulamp en twee vuilniszakken tegen haar aan. Ze gooide ook een lege jerrycan naast haar, het vuil was bestemd voor de vuilnisauto. Ook gooiden ze nog een Zippo (aansteker) naar de vrouw toe. Terwijl zij de grootste lol hadden.

Een paar weken later werden deze beelden uitgezonden in ‘Opsporing Verzocht’. Op deze beelden was te zien dat de benzinedampen uit de jerrycan ontplofte en een lichtflits ontstond. Het was heel wazig en je kon de jongens niet zien maar de vrouw was dood. Paul herkende ze echter wel. Michel had het opgenomen en naar Rick gestuurd. Maar Beau zag het en chanteerde de jongens voor €3000,- door het filmpje op ‘Youtube’ te zetten.

Rick heeft het erg moeilijk met hun moord en Serge ook, dus beslist hij om af te treden als politicus en alles bekend te maken tijdens een persconferentie. Claire wil dit niet hebben vanwege de toekomst van de jongens.

Paul blijft even in het restaurant maar als hij sirenes hoort buiten gaat hij er op af. Claire heeft Serge verwond zodat hij geen persconferentie kon geven. Serge verloor de verkiezingen en het geheim bleef geheim omdat op die avond van het diner Rick en Michel naar Beau waren gegaan. Ze kwamen met bloed op hun handen terug en Beau werd levenslang vermist. Dit is dus wat Claire bedoelde met: “ Vanavond moeten jullie het doen’’.


C. Mijn verwachtingen en eerste persoonlijke reactie
Welk boek ik moest kiezen wist ik niet en daarom heb ik maar voor het boek gekozen waaruit onze lerares een stuk in de klas voorlas. Dit was het voorbeeld van het ideale niveau dat je moet beheersen op 3 VWO. De boeken voor mijn boekverslagen waren vaak van het niveau ‘Carry Slee’. Daarom dacht ik dat het een stuk moeilijker zou zijn omdat Het diner op niveau 3 staat bij de literatuurlijsten van de site www.lezenvoordelijst.nl.

Maar mijn verwachtingen bleken niet goed te zijn want vanuit mijn optiek was het niet moeilijker en zelfs makkelijker door te lezen omdat het ook nog een spannend boek was.

Voordat ik ging lezen had ik geen verwachtingen over de inhoud van het boek omdat na wat de lerares had voorgelezen het alle kanten op kon gaan. Ook staat er geen samenvatting op de achterkant van het boek dus wist je verder niks en werden er geen verwachtingen gewekt.

Verder was ik ook benieuwd naar de schrijfstijl van Herman Koch. Omdat ik hem ken van de DVD’s van ‘Jiskefet’. Ik vind deze doorgaans erg grappig en daarom wilde ik nu ook één van zijn boeken lezen. Deze verwachting kwam echter ook niet uit omdat het boek niet grappig bedoeld is.

Het boek heeft geen uitwerkingen op mij gehad. Het heeft mij bijvoorbeeld niet aan het denken gezet over alcoholgebruik of mijn ouder-kind relatie. Ik kan mij namelijk niet voorstellen dat ik zo veel zou drinken dat ik niet meer kan nadenken over wat ik doe.


D. Tekstbeleving

Onderwerp.
Over het hoofdonderwerp valt te speculeren, zo zijn er meerdere deelonderwerpen zoals: moord, familie en agressiviteit. Maar het hoofdonderwerp is: dilemma.

Want de ouders moeten tijdens het diner een keuze maken om de moord wel of niet bekend te maken.

Hier heb ik over nagedacht wat ik zou doen als mijn kind een zodanige misdaad zou plegen. Zou ik dan mijn eigen kind aangeven of hem door laten leven en een moord verzwijgen?

Claire wil dit duidelijk niet bekend maken want zij had Serge verwond en zo wordt erg duidelijk en goed uitgewerkt wat iedereen tijdens het diner vind van dit dilemma.

Ik vond het leuk om een boek te lezen over dit onderwerp. Nog nooit heb ik hier een boek over gelezen. Misschien wel in een film maar die is mij dan blijkbaar niet bijgebleven. Dit boek zal dat echter wel.

Gebeurtenissen.
Er zijn twee belangrijke gebeurtenissen in het boek. Allebei de gebeurtenissen staan op Michel zijn mobiel en zijn de filmpjes die Paul vond bij zijn favoriete bestanden. Het eerste filmpje is die op het perron van het metrostation waar ze de bedelaar op zijn oor sloegen. In het tweede filmpje, wat op mij de meeste indruk heeft gemaakt, is te zien dat Michel en Rick de zwerver doden door de Zippo naar de jerrycan te gooien. Een Zippo is een aansteker die de hele tijd blijft branden totdat het klepje dichtgaat. Ik vind deze gebeurtenis wel waarschijnlijk omdat zij zo erg dronken zijn dat zij allemaal dingen naar de vrouw haar hoofd gaan gooien. Wel vind ik het onwaarschijnlijk dat de Zippo nog brandend nou net toevallig bij de jerrycan terechtkomt.

Deze gebeurtenissen hebben mij niet aan het denken gezet want het is natuurlijk niet iets wat ik zelf zou doen.

Personages.
Ik kan mij aardig verplaatsen in de personages Paul en Claire. Paul heeft een paar agressieve trekjes maar hij komt wel heel geloofwaardig over. Claire is juist heel rustig en intelligent.

Ik kan mij vooral in hun verplaatsen omdat zij dezelfde beslissing maken als ik zou doen als mijn kind zoiets zou doen. Daarom kan ik mij ook helemaal niet verplaatsen in Serge die het juist wel bekend wil maken. Of ik de beslissingen van Michel en Rick zelf zou nemen: natuurlijk niet! Maar ik denk dan nu ook met mijn volle verstand en zij waren stomdronken en dan maak je vaak andere beslissingen.

Toch vind ik Michel en Rick nog steeds sympathiek na hun moord. Terwijl Beau juist het tegenovergestelde hiervan is doordat hij zowat zijn eigen stiefbroer en vriend aangeeft.

Opbouw.
De verhaalopbouw ziet eruit als een echt chic diner met alles erop en eraan en vijf gangen.

Te beginnen met het aperitief gevolgd door het voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht, digestief en op het einde de fooi.

De opbouw is niet moeilijk. Het bestaat uit een lang diner met af en toe lange flashbacks zoals de vakantie in de Dourdogne, de ziekte van Claire en Paul zijn werk op de middelbare school.

Het verhaal begint meteen snel door te schrijven dat zij gaan dineren. De eerste zin is: ‘We gingen eten in het restaurant’. Voor de rest wordt er dan langzaam opgebouwd naar een hoogtepunt en dat is dan de moord. Dit is ook gelijk het spannendste stuk uit het boek.

In het eind komt alles weer goed Michel zegt ook in de laatste zin: ‘‘Lieve Papa’’. Maar toch vind ik het jammer dat er niet precies wordt verteld wat er met Beau is gebeurd. Of dat Claire de gevangenis in moet of niet. Maar dat maakt het wel mysterieuzer.

Taalgebruik.
Ik vind het taalgebruik in dit boek helemaal niet moeilijk. Het was erg makkelijk door te lezen met korte makkelijke zinnen. Er zijn mij geen eigenaardigheden opgevallen want het taalgebruik is heel erg van deze tijd. Er zijn ook wel redelijk wat dialogen in het boek. Deze gesprekken vinden vooral tijdens het diner plaats tussen de families Lohman. Voor de rest vind ik de taal bij de personages passen. Zo zie je dat de politicus Serge netter taalgebruik heeft dan Paul. Ook is hij geïnteresseerd in andere dingen zoals wijn. Zo zegt Serge: ‘‘Nu maar hopen dat de andere flessen niet hetzelfde euvel vertonen. Het is namelijk een voortreffelijke chablis’’.

Ook de jeugd van tegenwoordig (Michel) gebruikt zinnen die bij hun generatie passen zoals: ‘‘jackass’’ en ‘‘You’re a piece of motherfocker’’.

Eindoordeel.
Ik vind Het diner een heel mooi boek en goed verteld. Het verhaal is mooi bedacht en ik ben ook heel positief over dit boek. Ik heb het ook aangeraden aan mijn vrienden, dat als zij het echt niet wisten dit een heel mooi boek zou zijn. Het is dus een echte aanrader. Zo dacht heel Hellevoetsluis want ik moest een paar weken wachtten voordat dit boek vrij kwam in de bibliotheek.


E. Mijn evaluatie
Het werken aan dit leesverslag vond ik erg leuk. Ik heb er veel van geleerd, bijvoorbeeld hoe je nou werkelijk een leesverslag moest maken. Je moest alles veel uitgebreider vertellen door antwoord te geven op de gegeven vragen.

Ik ben niet veel dingen beter gaan begrijpen. Wel heb ik veel dingen bijgeleerd zoals hoe je een leesverslag moet maken.