Als Casablanca door Christine Otten

Christine Otten - Als Casablanca
Amsterdam 2008

De titel: Als Casablanca:
Casablanca is een oude film.

“This is the beginning of a beautiful friendship “. Dit zijn legendarische woorden uit deze film en als de vriendschap van Leni en Laura echt wordt, spreekt Leni deze woorden uit met verwijzing naar de film.

 Laura:is de hoofdpersoon en vertelt in de ik vorm . Ze komt uit Amsterdam en is daar normaal getrouwd met Stefan. Ze is in New York om als journaliste onderzoek te doen naar de zwarte zanger Paul Robeson. Na de aanslagen van 11 september 2001 neemt haar leven een vreemde wending. In deze zeer bizarre omstandigheden krijgt zij een vreemd en heel leeg gevoel over haar.

Charles Perry: Is een oudere zwarte man en ex-lid van de Black Panthers . Hij ontmoet Laura in een eetcafé en stuurt haar naar zijn neef in Detroit.

Khalid: De neef van Charles. Is een tot de moslim bekeerde neger, manager van een muzikant en leraar op een school.

Tania: Is de vriendin van Khalid. Zij is een Nigeriaanse die eerder in Engeland heeft gewoond.

Monique: Het dochtertje van Tania. Tania heeft nog een dochter ,maar die wilde niet meegegaan naar Amerika.

Leni Sinclair: Is de wat oudere fotografe met wie Laura bevriend raakt in Detroit. Zij kwam uit Oost- Duitsland. Zij had heel veel bekende jazz muzikanten gefotografeerd en was daarmee bekend geworden.

het eerste gedeelte van het boek bestaat uit 8 hoofdstukken, het tweede gedeelte van het boek bestaat uit 4 hoofdstukken, het derde gedeelte van het boek bestaat uit 5 hoofdstukken

De belangrijkste verhaallijn in het boek is: De vermenging van levens geschreven met veel liefde voor muziek.

De openplek in het boek is: en nu?, je wacht op iets wat niet komt.

Een samenvatting van de inhoud van het boek:
Als Laura in New York is, volgen de aanslagen. Het is daar dan een vreemde toestand en Laura raakt hier erg van slag van. Zij ontmoet dan in een eetcafé Charles. Later belt zij hem op om hem opnieuw te ontmoeten. Ze gaan dan uit en praten heel lang met elkaar. Omdat het in New York een beetje vreemd is, adviseert hij Laura naar zijn neef (Khalid) in Detroit te gaan. Volgens hem kan zij daar veel beter aan haar onderzoek werken omdat in Detroit veel meer sporen en geschiedenis van oude jazz te vinden is. Ze gaat met de bus naar Detroit.

Als zij daar aankomt, moet ze wachten op Tania die haar zou ophalen. Tijdens het wachten ontmoet zij Leni Sinclair. Omdat ze geen contact kan krijgen met Tania gaat ze met Leni mee naar huis. Dat doet Leni normaal gesproken nooit, omdat het daar een beetje een puinhoop is. Leni woont ook nog met een dochter en kleindochter. Dit is het begin van de vriendschap die later in het boek steeds verder wordt opgebouwd. Dan komt Tania haar halen en installeert ze zich bij Tania en Khalid in huis. Thania en Khalid hebben een groot huis, dus het logeren is geen probleem. Ze is van harte welkom, maar gaan wel allemaal hun eigen gang.

Ze maken ook gezamenlijk uitstapjes zoals naar een antiek markt. Ze raakt als snel op goede voet met het dochtertje Monique.

Charles en Laura bellen elkaar vaak op en bouwen dan een soort spanning op en gaat Laura naar Charles verlangen en gaat zitten wachten tot hij ook naar Detroit komt.

Ze gaat de stad verkennen en gaat vaak op stap met Leni. Leni wil graag haar levensverhaal aan iemand vertellen en vindt dan ook dat Laura op het juiste moment in haar leven komt. Leni gaat ook met haar naar het Detroit Institute of the Arts, waar Leni haar o.a. een prachtige muurschildering laat zien van Diego Rivera. Dit is het lievelingsstuk van Leni.

Leni vertelt ook over haar leven in de DDR en over haar broer en zus die daar nog wonen en ook de problemen met haar dochter Celia die erg in de war is.

Als ze later wat vertrouwder wordt in Detroit, huurt ze zelf een auto en gaat ook met Monique naar het kunstmuseum.

Aan het onderzoek doet ze niets meer. Ze kan het steeds beter vinden me Khalid en hij wil haar iets heel speciaals laten zien.

Bij zonsopgang gaan ze naar het Michigan Building. Henri Ford had daar zijn eerste auto ontworpen. In dat gebouw was ooit een concerthal en alle grote der aarde van de zwarte muziek hebben daar opgetreden, zoals Diana Ross. Nu een vervallen parkeergarage, een groter tegenstelling is volgens Khalid niet te vinden. Hij maakt haar deelgenoot van zijn gevoelens voor de muziek. Dan komt er eindelijk bericht dat Charles ook naar Detroit komt. Dat valt bij Tania niet zo best, ze heeft veel problemen met Khalid, die twee praten helemaal niet meer met elkaar. Eigenlijk vindt Tania dat Laura maar wat rondhangt.

Vlak voordat Charles komt praat ze nog met Leni over haar twijfels wat Charles betreft. Soms denkt ze dat ze gewoon een vreemde is voor hem en dan voelt ze zich weer als minnares. Maar Leni kan haar ook niet helpen, die snapt al niets van haar eigen leven.

Ja, en dan staat hij plotseling voor de deur. Het valt een beetje tegen, hij is doodop van het autorijden en gaat bij zijn zus logeren. Hij gaat ook in een huisje van kennis, hij wil nadenken. Weken had ze hierop zitten wachten en nu gedraagt hij zich als een vage kennis. Na een wat vreemd soort afscheid gaat ze wel met hem mee naar het huisje in de bergen. Dan vertelt hij dat hij zijn zoon Aaron, waar hij wel vaker problemen mee had, het ziekenhuis in had geslagen.

Hij weet echt niet meer hoe het verder moet en ook niet met Laura.

Dan gaan ze maar slapen en zien wel hoe het verder gaat.

 Het zijn allemaal heel aardige mensen, alleen die Tania is wat kil. Die Laura loopt alleen maar te wachten en laat zich de dingen maar een beetje aanleunen.

Ze hebben wel allemaal iets met oude zwarte soul muziek. Het boek gaat vooral over relaties tussen mensen. Er gebeurt eigenlijk niet veel en het was simpel te lezen, geen moeilijke woorden.

 Beetje saai. Er gebeurt niet veel. Het zijn allemaal beschrijvingen van de levens van de verschillende personen, over vroeger en dan weer naar het heden.

Er zit een soort onderhuidse spanning in tussen die Charles en die Laura, maar uiteindelijk blijft daar ook niets van over.