Auteur : Multatuli (Eduard Douwes Dekker)
Titel : Max Havelaar
Aantal bladzijden: 289
Jaar van Uitgave: 1860
Afdeling 1; persoonlijk
1. Ik heb dit boek gekozen, omdat ik een boek dat geschreven was voor 1900 moest lezen. Dit boek stond tevens ook in de boekenkast van mijn vader en daarom was dit de makkelijkste keuze voor mij.
2. Ik vond het een interessant boek, omdat het een onderwerp behandelt wat me nog boeit ook.
3. Het boek is niet spannend geschreven, omdat dat niet in die tijd gebruikelijk was. Wacht, ik zeg dit fout: het zou zo kunnen zijn dat het voor die tijd érg spannend is geschreven, terwijl in deze tijd een aflevering eigen huis en tuin nog meer spanning kent.
4. De personen in het boek spraken mij wel aan, omdat ze meerdere verschillende karakters zijn in het boek.
5. Ik vond het slot van het boek erg mooi, omdat het duidelijk weergeeft hoe het boek bedoeld is.
6. Ik vond het boek moeilijk te lezen, omdat het taalgebruik niet erg gemakkelijk was. Het verhaal was niet moeilijk te volgen, de lange en moeilijke zinnen wel.
7. Ik zou het boek iedereen aanraden om te lezen, als hij of zij geïnteresseerd is in politiek of literatuur, maar anders zou ik het niet aanraden.
Afdeling 2: Inhoud en structuur
Opdracht A
Batavus Droogstoppel is koffiemakelaar. Hij is van plan om een boek te gaan schrijven over de koffiehandel als hij op een dag een oude schoolvriend ontmoet, Max Havelaar. Droogstoppel noemt Havelaar Sjaalman omdat hij nogal armoedig gekleed was en een sjaal droeg. Sjaalman vraagt hem of hij een pak manuscripten wil verwerken en uitgeven. Droogstoppel wil dit eigenlijk niet doen tot hij ontdekt dat ertussen de manuscripten ook stukken zitten die over de koffiehandel gaan. Hij laat deze stukken door een werknemer, de Duitser Ernest Stern, uitwerken. Deze maakt echter een verhaal over de ervaringen van Havelaar in Lebak in plaats van een studie over de koffiehandel.
Stern schrijft dat Havelaar ontdekt dat de regent zijn volk uitbuit door ze meer onbetaalde arbeid te laten verrichten dan is toegestaan. Hij is hier achter gekomen door gegevens uit het archief van zijn voorganger. De resident is op de hoogt van deze gegevens.
Droogstoppel onderbreekt Stern om ‘iets van meer solide aard’ toe te voegen. Hij geeft zijn commentaar op het verhaal over Lebak. Om meer inhoud te geven aan het boek, beschrijft hij een preek van dominee Wawelaar. Hij roept Stern bij zich als hij hem betrapt op het gebruik van poezie en analyseert voor hem het gedicht dat hij opzei.
Stern schrijft weer verder en verteld over de belevenissen van Havelaar op Sumatra. Ook het verhaal van Saidjah en Adinda wordt verteld. Hiermee wil worden de leefomstandigheden in Lebak omschreven.
Havelaar klaagt de regent aan bij de resident, Slijmering. Deze wordt echter omgekocht door de regent en hij vraagt aan Havelaar de klacht in te trekken. Havelaar weigert dat en wordt overgeplaatst. Als gevolg hiervan neemt hij zijn ontslag. Hij wacht op een reactie van de gouverneur-generaal, die krijgt hij niet.
Multatuli neemt nu zelf de pen op en en stuurt Stern en Droogstoppel weg. Hij legt uit wat het doel was van zijn boek, namelijk ‘in de eerste plaats het aanzien geven aan iets dat als heilige poesaka (erfstuk) zal kunnen bewaard worden voor Max en zijn zusje, als hun ouders zullen zijn omgekomen van ellende’ en ‘in de tweede plaats: ik wil gelezen worden’.
Opdracht B
1. Verklaar de titel
2. Het genre van het boek is een autobiografische protestroman,
3. Het thema van het boek is “verbetering van den boel in Indië, en herstel van mijn positie”, aldus Multatuli zelf.
4. Enkele motieven(alles wat naar het thema verwijst) die een grote rol spelen in het verhaal zijn de verschillende verhaallijnen die allemaal om de situatie in de kolonie draaien.
5. Beschrijf de voornaamste personen die een rol spelen in het verhaal.
Max Havelaar
De hoofdpersoon is de tegen uitbuiting strijdende assistent-resident van Lebak in Nederlands-Indische overheidsdienst, Max Havelaar. Hij is de autobiografische figuur van Multatuli. Hij is de held van het verhaal en lijkt alleen goede eigenschappen te bezitten. Hij is ridderlijk, moedig, vlug van begrip, intelligent, vrijgevig en edel. Daarbij is hij ook nog eens buitengewoon belezen en geleerd. Zijn minder goede eigenschappen als zijn impulsief handelen, of zijn vlagen van opvliegendheid, worden in het boek zo naar voren gebracht dat hij de sympathie van de lezer wint. Max Havelaar lijkt een supermens te zijn. De manier waarop hij met vrouw en kind omgaat is zo lieftallig, hij lijkt de echte ideale vader. Maar als je het boek minder oppervlakkig bekijkt, blijkt Max ook eigenschappen te bezitten die minder goed bij een held passen en die de schrijver niet heeft kunnen (of willen?) onderdrukken. De onnoemlijke lijst van onderwerpen die Max bestudeerd heeft en die in het ‘pak van Sjaalman’ voorkomen, getuigt van zijn grote betweterigheid en zijn eigendunk. Max Havelaar is ook een slecht ambtenaar. Het lijkt wel alsof hij alleen mooi kan praten maar van zijn beloftes komt weinig. Hij beheert zijn administratie niet goed en gaat zeer slordig met zijn geld om. Havelaars functie in het verhaal bestaat uit twee delen. Ten eerste symboliseert hij de kritiek van de schrijver op de toenmalige gang van zaken in Nederlands-Indie. En ten tweede heeft hij als functie aan te tonen dat Douwes Dekker goed gehandeld heeft toentertijd en het slachtoffer is geworden van onbegrip. Multatuli wilde hiermee zowel zijn sociale als zijn maatschappelijke positie herstellen.
Batavus Droogstoppel
Hij is makelaar in koffie, Lauriersgracht No.37. Dit is de anti-held van het verhaal. Hij moet anti-sympathie bij de lezer wekken. Hij is bekrompen, gierig, dom, egoistisch, eigenwanend en maakt zichzelf voortdurend belachelijk bij de lezer. Droogstoppel symboliseert precies de wereld van egocentrisme en corruptie die Havelaar = Multatuli wil bestrijden. Ook aan Droogstoppel heeft de schrijver onbewust(?) een paar karaktertrekken meegegeven. Zo zegt Droogstoppel in het begin van het boek: ‘Mijn boek moet gelezen worden, het moet de wereld in!’ Dit is nu juist wat Multatuli ook wilde. Dit is dus een voorbeeld waaruit blijkt dat ook in Droogstoppel stukjes van Multatuli zitten. Droogstoppel wist bij mij zelfs een stukje sympathie te winnen. Wat ik zo leuk vond was dat hij de gedichten van Sjaalman (=Havelaar=Multatuli) zo slecht vond. Praatjes en gebrabbel. Dit vond ik nou ook. De gedichten zijn zoetsappig en getuigen van ijdelheid.
Droogstoppels functie is dus het oproepen van anti-symphatie voor hem, en dus ook voor de Nederlandsche handelmaatschappij. Hij heeft een tweede functie, en dat is die van verteller. Hij is de opdrachtgever van de verteller, Stern, en schrijft tussen de hoofdstukken door soms een stukje ‘van meer solieden aard’.
Stern
Dit is de jonge, ambitieuze zoon van een grootindustrieel die door Droogstoppel wordt geëmployeerde (om de zakenrelatie van Droogstoppel met de vader van Stern te onderhouden). Droogstoppel laat Stern uit het pak van Sjaalman het verhaal van Max Havelaar schrijven, waar Stern erg in is geïnteresseerd. Stern is eigenlijk ook een held in het verhaal. Hij is een bondgenoot van Havelaar, want hij heeft sympathie voor hem. Eigenlijk schrijft hij het boek voor Max Havelaar. De functie van Stern is dan ook de lezer te laten zien dat het ‘logisch’ is sympathie voor Max Havelaar te hebben. De schrijver laat eigenlijk zien: ‘ Kijk, deze verstandige jongen is het met Max Havelaar, en dus met mij, eens.’ Het is bijna een soort reclame. Natuurlijk wel ‘valse’ reclame omdat Stern een product van Multatuli is.
De resident van Bantam, dhr. Slymering
De naam zegt het al, hij wordt afgeschilderd als een laffe, egoistische, luie man, die de onrechtvaardigheden in Lebak niet onder ogen durft te zien en niet durft te bestrijden, uit angst voor zijn baan, uit eigenbelang. Door zijn stompzinnige uitspraak van zinnen, kwam mij in eerste instantie voor dat dit een imbeciele zielepoot was. Wat dus precies de bedoeling van Multatuli is. Hij wil net als bij Droogstoppel anti-sympathie opwekken voor hem, en daarmee voor het Nederlands gezag in Indie. Zo wil Multatuli aantonen dat hij gelijk had.
6. Noteer hoeveel tijd er verloopt in het verhaal: geen idee, dit is totaal niet duidelijk door alle mogelijke vertelwijzen die in dit boek van toepassing zijn
7. Geef aan hoe de spanning in het verhaal is opgebouwd: door verschillende karakters aan het woord te laten komen.
8. Volgens mij heeft het verhaal een gesloten eind, want er wordt duidelijk gemaakt waar het allemaal om draait: een conclusie.
9. Het verhaal is geschreven vanuit een verschillende perspectieven, zoals het ik-perspectief, maar ook vanuit de schrijver direct tot de lezer.
Titel : Max Havelaar
Aantal bladzijden: 289
Jaar van Uitgave: 1860
Afdeling 1; persoonlijk
1. Ik heb dit boek gekozen, omdat ik een boek dat geschreven was voor 1900 moest lezen. Dit boek stond tevens ook in de boekenkast van mijn vader en daarom was dit de makkelijkste keuze voor mij.
2. Ik vond het een interessant boek, omdat het een onderwerp behandelt wat me nog boeit ook.
3. Het boek is niet spannend geschreven, omdat dat niet in die tijd gebruikelijk was. Wacht, ik zeg dit fout: het zou zo kunnen zijn dat het voor die tijd érg spannend is geschreven, terwijl in deze tijd een aflevering eigen huis en tuin nog meer spanning kent.
5. Ik vond het slot van het boek erg mooi, omdat het duidelijk weergeeft hoe het boek bedoeld is.
6. Ik vond het boek moeilijk te lezen, omdat het taalgebruik niet erg gemakkelijk was. Het verhaal was niet moeilijk te volgen, de lange en moeilijke zinnen wel.
7. Ik zou het boek iedereen aanraden om te lezen, als hij of zij geïnteresseerd is in politiek of literatuur, maar anders zou ik het niet aanraden.
Afdeling 2: Inhoud en structuur
Opdracht A
Batavus Droogstoppel is koffiemakelaar. Hij is van plan om een boek te gaan schrijven over de koffiehandel als hij op een dag een oude schoolvriend ontmoet, Max Havelaar. Droogstoppel noemt Havelaar Sjaalman omdat hij nogal armoedig gekleed was en een sjaal droeg. Sjaalman vraagt hem of hij een pak manuscripten wil verwerken en uitgeven. Droogstoppel wil dit eigenlijk niet doen tot hij ontdekt dat ertussen de manuscripten ook stukken zitten die over de koffiehandel gaan. Hij laat deze stukken door een werknemer, de Duitser Ernest Stern, uitwerken. Deze maakt echter een verhaal over de ervaringen van Havelaar in Lebak in plaats van een studie over de koffiehandel.
Stern schrijft dat Havelaar ontdekt dat de regent zijn volk uitbuit door ze meer onbetaalde arbeid te laten verrichten dan is toegestaan. Hij is hier achter gekomen door gegevens uit het archief van zijn voorganger. De resident is op de hoogt van deze gegevens.
Stern schrijft weer verder en verteld over de belevenissen van Havelaar op Sumatra. Ook het verhaal van Saidjah en Adinda wordt verteld. Hiermee wil worden de leefomstandigheden in Lebak omschreven.
Havelaar klaagt de regent aan bij de resident, Slijmering. Deze wordt echter omgekocht door de regent en hij vraagt aan Havelaar de klacht in te trekken. Havelaar weigert dat en wordt overgeplaatst. Als gevolg hiervan neemt hij zijn ontslag. Hij wacht op een reactie van de gouverneur-generaal, die krijgt hij niet.
Multatuli neemt nu zelf de pen op en en stuurt Stern en Droogstoppel weg. Hij legt uit wat het doel was van zijn boek, namelijk ‘in de eerste plaats het aanzien geven aan iets dat als heilige poesaka (erfstuk) zal kunnen bewaard worden voor Max en zijn zusje, als hun ouders zullen zijn omgekomen van ellende’ en ‘in de tweede plaats: ik wil gelezen worden’.
Opdracht B
1. Verklaar de titel
2. Het genre van het boek is een autobiografische protestroman,
3. Het thema van het boek is “verbetering van den boel in Indië, en herstel van mijn positie”, aldus Multatuli zelf.
4. Enkele motieven(alles wat naar het thema verwijst) die een grote rol spelen in het verhaal zijn de verschillende verhaallijnen die allemaal om de situatie in de kolonie draaien.
5. Beschrijf de voornaamste personen die een rol spelen in het verhaal.
Max Havelaar
De hoofdpersoon is de tegen uitbuiting strijdende assistent-resident van Lebak in Nederlands-Indische overheidsdienst, Max Havelaar. Hij is de autobiografische figuur van Multatuli. Hij is de held van het verhaal en lijkt alleen goede eigenschappen te bezitten. Hij is ridderlijk, moedig, vlug van begrip, intelligent, vrijgevig en edel. Daarbij is hij ook nog eens buitengewoon belezen en geleerd. Zijn minder goede eigenschappen als zijn impulsief handelen, of zijn vlagen van opvliegendheid, worden in het boek zo naar voren gebracht dat hij de sympathie van de lezer wint. Max Havelaar lijkt een supermens te zijn. De manier waarop hij met vrouw en kind omgaat is zo lieftallig, hij lijkt de echte ideale vader. Maar als je het boek minder oppervlakkig bekijkt, blijkt Max ook eigenschappen te bezitten die minder goed bij een held passen en die de schrijver niet heeft kunnen (of willen?) onderdrukken. De onnoemlijke lijst van onderwerpen die Max bestudeerd heeft en die in het ‘pak van Sjaalman’ voorkomen, getuigt van zijn grote betweterigheid en zijn eigendunk. Max Havelaar is ook een slecht ambtenaar. Het lijkt wel alsof hij alleen mooi kan praten maar van zijn beloftes komt weinig. Hij beheert zijn administratie niet goed en gaat zeer slordig met zijn geld om. Havelaars functie in het verhaal bestaat uit twee delen. Ten eerste symboliseert hij de kritiek van de schrijver op de toenmalige gang van zaken in Nederlands-Indie. En ten tweede heeft hij als functie aan te tonen dat Douwes Dekker goed gehandeld heeft toentertijd en het slachtoffer is geworden van onbegrip. Multatuli wilde hiermee zowel zijn sociale als zijn maatschappelijke positie herstellen.
Batavus Droogstoppel
Hij is makelaar in koffie, Lauriersgracht No.37. Dit is de anti-held van het verhaal. Hij moet anti-sympathie bij de lezer wekken. Hij is bekrompen, gierig, dom, egoistisch, eigenwanend en maakt zichzelf voortdurend belachelijk bij de lezer. Droogstoppel symboliseert precies de wereld van egocentrisme en corruptie die Havelaar = Multatuli wil bestrijden. Ook aan Droogstoppel heeft de schrijver onbewust(?) een paar karaktertrekken meegegeven. Zo zegt Droogstoppel in het begin van het boek: ‘Mijn boek moet gelezen worden, het moet de wereld in!’ Dit is nu juist wat Multatuli ook wilde. Dit is dus een voorbeeld waaruit blijkt dat ook in Droogstoppel stukjes van Multatuli zitten. Droogstoppel wist bij mij zelfs een stukje sympathie te winnen. Wat ik zo leuk vond was dat hij de gedichten van Sjaalman (=Havelaar=Multatuli) zo slecht vond. Praatjes en gebrabbel. Dit vond ik nou ook. De gedichten zijn zoetsappig en getuigen van ijdelheid.
Droogstoppels functie is dus het oproepen van anti-symphatie voor hem, en dus ook voor de Nederlandsche handelmaatschappij. Hij heeft een tweede functie, en dat is die van verteller. Hij is de opdrachtgever van de verteller, Stern, en schrijft tussen de hoofdstukken door soms een stukje ‘van meer solieden aard’.
Stern
Dit is de jonge, ambitieuze zoon van een grootindustrieel die door Droogstoppel wordt geëmployeerde (om de zakenrelatie van Droogstoppel met de vader van Stern te onderhouden). Droogstoppel laat Stern uit het pak van Sjaalman het verhaal van Max Havelaar schrijven, waar Stern erg in is geïnteresseerd. Stern is eigenlijk ook een held in het verhaal. Hij is een bondgenoot van Havelaar, want hij heeft sympathie voor hem. Eigenlijk schrijft hij het boek voor Max Havelaar. De functie van Stern is dan ook de lezer te laten zien dat het ‘logisch’ is sympathie voor Max Havelaar te hebben. De schrijver laat eigenlijk zien: ‘ Kijk, deze verstandige jongen is het met Max Havelaar, en dus met mij, eens.’ Het is bijna een soort reclame. Natuurlijk wel ‘valse’ reclame omdat Stern een product van Multatuli is.
De resident van Bantam, dhr. Slymering
De naam zegt het al, hij wordt afgeschilderd als een laffe, egoistische, luie man, die de onrechtvaardigheden in Lebak niet onder ogen durft te zien en niet durft te bestrijden, uit angst voor zijn baan, uit eigenbelang. Door zijn stompzinnige uitspraak van zinnen, kwam mij in eerste instantie voor dat dit een imbeciele zielepoot was. Wat dus precies de bedoeling van Multatuli is. Hij wil net als bij Droogstoppel anti-sympathie opwekken voor hem, en daarmee voor het Nederlands gezag in Indie. Zo wil Multatuli aantonen dat hij gelijk had.
6. Noteer hoeveel tijd er verloopt in het verhaal: geen idee, dit is totaal niet duidelijk door alle mogelijke vertelwijzen die in dit boek van toepassing zijn
7. Geef aan hoe de spanning in het verhaal is opgebouwd: door verschillende karakters aan het woord te laten komen.
8. Volgens mij heeft het verhaal een gesloten eind, want er wordt duidelijk gemaakt waar het allemaal om draait: een conclusie.
9. Het verhaal is geschreven vanuit een verschillende perspectieven, zoals het ik-perspectief, maar ook vanuit de schrijver direct tot de lezer.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden