Eerste persoonlijke reactie.
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik vaak boeken lees van deze schrijfster. Zij schrijft bijna altijd jeugdthrillers. Deze boeken vind ik zo leuk, omdat ze echt super spannend zijn en je weet nooit wie de dader is. Het verhaal is niet voorspelbaar. Het kan ineens omslaan van rustig naar heel spannend. Het boek “Waanzin” neemt je gelijk mee in het verhaal. Je kunt niet meer stoppen met lezen, je moet wel doorlezen. Door deze ervaring ben ik meer boeken van haar aan het lezen.

Samenvatting.
Claire is een 17- jarig meisje, waarvan de moeder is overleden. Claire verhuist met haar vader naar Rotterdam, omdat hij een nieuwe baan heeft gekregen. Ze vind het heel erg en ze mist al haar vriendinnen van Amsterdam heel erg. Op haar nieuwe school wordt ze ook heel erg gepest. Ook heeft Claires vader een nieuwe vriendin, Claire heeft geen band met haar. Het liefste zou ze haar uit huis schoppen. Gelukkig heeft Claire nog een beste vriendin Zoë, waarmee ze af en toe uitgaat en die haar steunt. Zoë doet alles wat ze niet laten en heeft vaak een vriendje.

Op een dag wordt Claire gebeld door een jongen, die zoekt naar Xbox-games en vraagt naar Liliane. Claire zegt dat zij die niet verkoopt. De jongen wilde neerleggen maar opeens schoot het Claire te binnen dat een oud-klasgenoot van haar Xbox-games verkoopt en geeft nog snel het nummer . Later vraagt ze aan hem, hoe hij aan haar nummer komt en hij zei haar dat hij van een vriend het nummer van ene Liliane had gekregen. Claire werd een beetje nieuwsgierig naar wie die jongen nou was en vroeg naar zijn naam. Hij zei dat hij Nick heette, ze hingen op. Een paar dagen later belde Nick haar weer op en wilde haar bedanken voor de tip. Ze begonnen een gesprek en ze vertelden dingen over zichzelf. Claire begon te vertellen over haar moeder die is overleden en dat ze is verhuist vanwege haar vaders baan. Ze hadden dingen gemeen, want Nick zijn vader was ook overleden door een auto-ongeluk. Later sms’en en bellen ze steeds meer met elkaar. Claire werd zo verliefd op hem dat ze hem vroeg om een keer wat af te spreken, maar helaas kon hij niet. Nick moest voor zijn eigen bedrijf een huwelijk filmen. Ondertussen hoorde Claire van alles over een paar meiden van haar oude school, in Amsterdam, maar het deed haar niet echt veel ze had wel andere dingen aan haar hoofd, zoals Nick.

Als Claire op een dag een beetje down, voelt besluit ze te spijbelen en gaat ze naar dierentuin Blijdorp, waar ze door de kou niet lang blijft. Ze gaat naar huis. Wanneer ze de woonkamer instapt, ziet ze een agent naast haar vader zitten. hij zegt dat hij Johan Willemsen heet en dat hij de hoofd recherche van de politie is. Hij begint over de vele telefoongesprekken en sms-jes die ze van een nummer krijgt. Claire weet niet waar hij het over heeft. Als Willemsen het nummer laat zien, ziet ze dat het het nummer van Nick is. Willemsen begint over de verdwijning van de meisjes van haar oude school. Ze schrikt als ze hoort over welke meisjes het gaat, want als Willemsen zegt dat het gaat om Britt en Anouk, want Britt kende ze van school en met Anouk had ze op Jazzballet gezeten. Willemsen vertelt wat het verband is tussen haar en de meisjes, het komt allemaal door dat ene nummer, Nicks nummer! Claire moet mee naar het bureau voor wat vragen over deze personen. Ze ziet ze in een kamertje allemaal foto’s van de meisjes hangen. Ze wordt een beetje bang, omdat ze zich nu pas realiseert dat het allemaal echt is en geen film. Willemsen zegt dat ze van af nu in de gaten zal worden gehouden door agenten. Ze gaat weer naar huis, maar nu onder toezicht. De volgende dag als Claire weer wakker wordt zijn er 2 andere agenten gekomen die haar agenda even willen zien en waar ze ook vragen over willen stellen. Ook Willemsen komt even later binnen. Ze bespreken een plan om Nick een afspraak met Claire te laten maken. Willemsen heeft apparatuur die hij aansluit aan haar mobiel om het gesprek op te nemen.

Claire is heel zenuwachtig aan de telefoon, maar volgens haar heeft hij niets door. Op een gegeven moment begint haar telefoon te piepen, maar hij lijkt nog steeds niets door te hebben. Uiteindelijk is het gelukt om volgende week een afspraak te maken. Willemsen zegt dat Nick de Piep onmogelijk heeft kunnen horen, Claire is opgelucht

.

Het is de dag van de sterfdag van haar moeder. Die avond heeft ze afgesproken met Zoë, die haar helpt de dag door te komen. Die avond vertelt Claire aan Zoë dat ze wordt bedreigd door Nick en dat hij waarschijnlijk de meisjes van Zoë’s school heeft ontvoerd. Dan komt Claires vader binnen om te zeggen dat hij gebeld is door de portier dat zijn auto verkeerd staat en dat hij voor 5 minuutjes even weggaat. Dat vinden ze niet erg, over een paar minuten wilden ze toch naar de X-factor kijken. Als ze na een paar minuten de deur van het slot horen gaan is Zoë wat lekkers aan het pakken en loopt Claire net de kamer weer in. Toen werd alles zwart voor haar ogen.


Toen ze weer wakker werd zag ze dat ze in een stoel is gezet nog wel in haar eigen huiskamer. Ze zag Zoë voor haar bewusteloos op de grond liggen ze zag dat ze gewond was en dat er allemaal bloed uit haar hoofd stroomde, Claire wou haar helpen maar ze was vastgebonden. Toen ze voetstappen hoorde, wist ze gewoon dat Nick er was wie kon het anders zijn. Ze hoorde een stem die ineens van alles begon te vertellen ook dat hij Luuk heette, dat hij degene was die voor portier speelde, haar vader heeft weggelokt en zelfs doodgeslagen. Luuk sloeg haar. Claire snapte niet waarom zij hem ooit zo leuk had gevonden. Luuk zei tegen Claire dat ze hem goed heeft geholpen door Zoë binnen te laten, waarom wist Claire niet. Ze raakte in paniek en vroeg aan Luuk wat Zoë met alles te maken had. Hij vertelde dat hij ooit het vriendje was van Zoë. En toen kwam er weer wat boven Claire kon zich weer wat herinneren dat Zoë inderdaad iets met ene Luuk heeft gehad. Luuk begon te vertellen dat Zoë ineens op een dag op de stoep stond ze wilde niet binnenkomen en ze maakte het uit zomaar zonder reden. Ze schold hem uit voor een domme loser. Hij kon haar wel vermoorden. Een paar dagen later heeft hij haar mobieltje gejat en besloot eerst om iedereen uit haar telefoonboek uit de weg te ruimen, maar toen kwam de politie achter hem aan dus besloot hij om vandaag een eind te maken aan Zoë en Claire. Luuk haalde een injectienaald uit zijn zak. Claire was nu heel bang, de woorden dood herhaalde in haar hoofd. Luuk kwam langzaam naar haar toe. Totdat ze ineens iemand achter Luuk zag bewegen. Het was Zoë! Ze had een vaas in haar hand en sloeg deze op zijn hoofd kapot. Hij lag bewusteloos in de kamer. Claire schreeuwde tegen Zoë dat ze snel de telefoon moest pakken en 112 bellen, Zoë was zo in paniek dat het bijna een mislukte poging leek maar gelukkig lukte het haar. Na een paar minuten viel de politie binnen naar elk van hun rende een politie. Zo komt er ook een vrouw naar Claire. Ze schreeuwt uit dat haar vader dood in een Auto zit, maar ze hadden haar vader al gevonden. Ze zegt dat alles goed met hem gaat.


De volgende dag krijgen Claire en Zoë het nieuws dat Amber, Anouk en Britt verwaarloosd en vermagerd zijn gevonden in het appartement van Luuk. Ze vinden ook Babette. Alleen jammer genoeg is zij tijdens de bedreiging van Luuk verdronken terwijl ze in haar bad zat. Maar het beste nieuws was toch wel dat Luuk is veroordeeld tot TBS.

Bespreking van een verhaalaspect

Personages:

De hoofdpersonen zijn:

Claire is een verlegen en ongelukkige meid, haar moeder is overleden en op haar nieuwe school wordt ze heel erg gepest.

Zoë is een zelfverzekerde impulsieve meid, ze weet vaak een grote mond te trekken, gaat vaak naar feestjes waarbij ze weer nieuwe jongens/vriendjes ontmoet. Ze is een echte losbol.

De vader van Claire is een betrouwbare volwassen man, die het beste voorheeft met zijn dochter Claire, de problemen die zich voordoen in dit verhaal probeert hij wel serieus te nemen.

Luuk/Nick is een zeer onbetrouwbare agressieve jongen, door zijn verdriet om de breuk van de relatie tussen hem en Zoë brengt hij iedereen in de problemen.

Spanning:

Het hele boek heeft een op de toekomst gerichte spanning. Het onverwachte telefoontje, de verdwenen meisjes en het bezoekje van de politieagent zorgen ervoor dat je voelt dat er gevaar dreigt. Aan het einde van het boek maakt de schrijver gebruik van een lokale spanning. Loopt het goed af, wordt Claire ontvoerd?

In het boek zijn vier deeltjes, waarin het moment van ontvoering van de vier meisjes wordt beschreven. Elk deeltje eindigt met een open einde, Cliffhanger. Aan het eind van het boek kom je er pas achter hoe het met deze meisjes afloopt.

Opbouw.
De opbouw van dit verhaal is in chronologische volgorde, maar aan het begin van het boek gaat er wel een stuk verhaal af waarbij er via een andere verhaal lijn contact wordt gemaakt en die de lezer op dat moment nieuwsgierig maakt naar hoe het verder gaat. Daarna gaat het boek over op een verhaal van de hoofdpersoon en er komen meer van dat soort geheimzinnige stukjes tussendoor.

Natuurlijk zit er ook een motorisch moment in dit verhaal, dat kan je merken omdat op dat moment het verhaal begint te draaien, en spannend wordt

Mijn leeservaringen.

Ik heb dus dit boek gekozen, omdat dit onderwerp me heel erg aanspreekt. Dat komt omdat het een heel spannend is geschreven en je nooit weet hoe het eindigt. Ik ben heel blij dat ik dit boek heb gekozen, omdat het weer voor een nieuw en spannend avontuur zorgde die je aan het boek gekluisterd houd.

De gebeurtenissen in dit boek zijn heel goed beschreven, het lijkt alsof alles echt gebeurt. De gebeurtenissen zijn niet heel herkenbaar, want alles is zo goed uitgedacht. Je ziet dit soort dingen eigenlijk alleen is films of bepaalde series. Het slot is wel heel verrassend want één zin kan al leiden tot het antwoord, maar dit lijkt op dat moment normaal en onbelangrijk dus denk je er nooit meer aan terug.

Doordat de personages goed en uitvoerig zijn beschreven in de loop van dit boek. Leer je de hoofdpersoon heel goed kennen, hoe ze reageren, hoe ze denken over dingen en snap je ook hoe ze zich voelt bij alles wat ze allemaal doormaakt.

Door al die gebeurtenissen bijvoorbeeld haar moeder die overlijd, de verhuizing en de jongen die ze eerst leuk vond en die later een moordenaar lijkt te zijn, verandert ze wel en dat is ook heel logisch, want door de verhuizing voelde ze zich heel eenzaam. Ze had veel moeite om nieuwe vrienden te maken. Door die Nick kreeg ze weer een beetje zelfvertrouwen ze werd verliefd. Maar als blijkt dat hij haar probeert te vermoorden, net zoals de andere meisjes, wordt ze toch wel weer onzeker en kan ze alleen nog haar vriendin Zoë, haar vader en de politie vertrouwen.

Iets wat ik het mooiste van dit boek vind, is toch wel de bouw, want deze schrijfster begint in dit boek met een verhaal met een vertelwijze uit een Ik-persoon. Dit is vanuit een bijfiguur in het hele verhaal. Dit soort verhalen kom je vaker tegen in dit boek. Deze zorgen ervoor dat je het zo spannend vindt, dat je door wil lezen om te weten wat deze verhalen toch te maken hebben met de hoofdpersoon. Er zijn dus ook meerdere verhalen die elke keer een korte rol spelen in het boek.

• Het boek is makkelijk verteld, omdat er een makkelijke taal werd gebruikt, wel met een paar moeilijke woorden, maar die kon je meestal zelf wel invullen.