Zwarte sneeuw door Simone van der Vlugt

A
Titel: Zwarte sneeuw
Schrijver: Simone van der Vlugt
Uitgever: Lemniscaat
Jaar van uitgave: 2000
Aantal bladzijden: 191

B Eerste persoonlijke reactie
1. Mijn eerste indruk.
Ik heb het boek “Zwarte sneeuw” gekozen omdat het me wel een mooi boek leek en ik had de achterkant al gelezen. Het leek me ook een erg treurig verhaal en geeft een beeld over het harde leven bijna 200 jaar geleden.
Droevige verhalen vind ik mooi om te lezen. Altijd hoop ik dan stiekem op een mooi einde waar het beter gaat met de hoofdpersonen.
Het boek trok me ook aan omdat het van een schrijfster is waar ik eerder boeken van heb gelezen die ik erg mooi vond namelijk “De amulet” en “De guillotine”.


2. Kort fragment.
De volgende dag jaagt Annekatrien haar kinderen een halfuur vroeger uit bed en kleedt de slaapdronken Mayke aan.
Tot verbazing van de kinderen trekt Annekatrien de mijnkleren van haar man aan, duwt haar haren onder het beschermende leren kapje, bakert de kleine Elmer goed in en gaat met hen mee de deur uit.
‘Ma, je kunt Elmer toch niet meenemen? Waar wil je hem laten?’zegt Emma verschrikt.
‘Ik zie wel meer vrouwen met zuigelingen naar de mijn vertrekken,’antwoord haar moeder.‘Het lukt hun, dus het zal mij ook wel lukken’
Bij de sintelberg laten ze Sofie en Mayke achter. Oude, reumatische vrouwen en kleine kinderen staan voorovergebogen met harken in de kolen te wroeten. Annekatrien hurkt neer bij Sofie.‘Sofie, jij let op Mayke,’ zegt ze.‘Ze is nu vier, dus ze kan je best helpen. Zorg dat anderen geen kolen uit je mand stelen en hou Mayke bij je. Luister je?’

Ik heb dit fragment gekozen omdat dit net het moment is als ze naar de mijn gaan. Wij kennen dit nu tegenwoordig niet meer maar ik realiseer me nu dat misschien onze voorouders dit vroeger ook hebben moeten doen.
Ik heb het ook gekozen omdat het in die tijd heel anders aan toeging. Destijds was het heel normaal dat de hele familie moest gaan werken zelfs de kleine kinderen, bijvoorbeeld in het fragment Annekatrien die net een baby heeft en Mayke die pas vier is omdat ze anders te weinig geld hebben voor het eten. Dus die kinderen konden toen ook niet naar school.

C Personages
1. De hoofdpersoon.
De hoofdpersoon in het boek is Emma Mullenders

2. Beschrijving van het innerlijk en het uiterlijk.
Emma is een meisje van veertien jaar oud. Ze heeft lange blonde haren. Ze is een rustig, lief, behulpzaam en leergierig meisje. Ze kan soms erg uitvallen naar mensen die haar niet aardig vinden. Verder ziet ze er meestal slordig uit door het werken in de mijn. Alleen op zondag ziet ze er heel verzorgd uit als ze naar de kerk gaat.


3. Probleem van de hoofdpersoon.
Emma heeft eigenlijk allemaal kleine problemen maar de oorzaak is de armoede. Zij en haar familie leven namelijk eerst op het platteland van Slenaken, ze worden er weggestuurd omdat ze de pacht niet meer kunnen betalen dus trekken ze naar Kerkrade om daar in de mijn te werken maar dat wil Emma niet. Ze haat het om in de mijn te werken. Haar plan is om zelf een baan te zoeken in een andere stad. Rudolf een zoon van een rijke landheer helpt haar daarbij.

4. De relaties met andere personen.
Sjeng Mullenders
Hij is vader van Emma. Een man die hard voor zijn geld wil werken en heel erg eerlijk is.

Annekatrien Mullenders
Zij is de moeder van Emma. Een eerlijke en aardige vrouw die goed met alle mensen kan opschieten.

Volkert
De oudste broer van Emma. Een jongen die gelijk zegt wat hij denkt. Hij vlucht ook uit Kerkrade en komt toevallig Emma later weer tegen in Maastricht

Tom
Het een na jongste broertje van Emma. Overlijdt al als hij 10 jaar oud is door een overstroming in de mijn.

Jef
Een jongen uit de mijn waar Emma mee samen werkt en goede vriend. Jef wil meer dan vrienden zijn maar Emma niet. Later overlijdt Jef ook door de overstroming in de mijn.

Rudolf Brandenburg
De zoon van één van de landeigenaren. Hij komt dus uit een rijke familie maar is nooit te beroerd om een hand uit te steken. In het verhaal helpt hij haar veel en gaan ze goed met elkaar om.


Meneer en mevrouw Van Merckelbach
De oom en tante van Rudolf. Emma werkt later bij hen in Maastricht.

Jean Pustjens
De journalist die Emma’s verhaal in de krant plaatst en waar ze later ook gaat werken.

Keube
Een oudere man die lampen uitdeelt aan de mensen die de mijn in gaan. Hij raakt redelijk goed bevriend met Emma. En sterft waar zij bij is.

D Thema en titel verklaring
1. Thema in een of een paar woorden.
- Werken in de mijn
- kinderarbeid
- vriendschap
- dood
- leven in armoede

2. Belangrijkste gebeurtenis in het boek.
Dat Emma en haar familie vanuit Slenaken naar Kerkrade verhuizen, want dat zet haar hele leven op de kop. Ze kan in één keer niet meer naar school, moet van ochtends vroeg tot avonds laat werken in de mijn wat ze helemaal niet gewend is. Ze heeft geen vrije tijd meer en er is veel minder geld en eten voor de familie.

3. Korte samenvatting.
Emma en haar familie worden uit hun boerderij worden gezet, omdat ze de pacht niet kunnen betalen. Ze vertrekken naar Kerkrade om daar in de mijn te gaan werken. Ze krijgen een leeg huisje speciaal bedoeld voor mijnwerkers. De volgende dag moet Emma gelijk werken in de mijn. Ze is bang dat ze haar hele leven in de mijn moet blijven werken. Een tijd later is er een inspectie in de mijn. Er komen bij die inspectie allemaal belangrijke mensen, daar ontmoet ze Rudolf de zoon van een landeigenaar. Emma leidt hem door een afgelegen zij-ingang om te laten zien hoe het er in het echt aantoegaat. De mijn stort in maar ze worden wel weer bevrijd. Ze blijft bevriend met Rudolf. Later komt hij haar weer tegen en zegt hij dat er een baan als dienstmeisje vrij is bij het huis van zijn oom en tante. Emma besluit die baan aan te nemen en gaat naar Maastricht. Dan ontmoet ze op een feestje Jean Pustjens. Jean Pustjens vraagt haar of hij een artikel mag schrijven over haar leven in de mijn. Meneer en mevrouw Merckelbach komen erachter en Emma wordt ontslagen. Emma gaat bij meneer Pustjens wonen en werken. En stuurt al het geld dat ze verdient op naar haar familie.


4. Titel verklaring.
De titel is "Zwarte sneeuw" omdat als de mijnwerkers naar boven kwamen, de sneeuw zwart kleurde van de koolstof die ze in hun kleding meedroegen.

E Ruimte en tijd
1. Waar het verhaal zich afspeelt.
In het zuiden van Nederland op verschillende plaatsen. Het begint in het Limburgse dorp Slenaken, meteen volgt een reis naar Kerkrade naar de mijn waar het verhaal verder gaat. Vanuit Kerkrade gaat Emma naar Maastricht waar het huis staat van meneer en mevrouw Brandenburg.

2. Tijd.
Het verhaal begint in 1845 dat wordt in het begin duidelijk aangegeven op de eerste bladzijde. Je kan ook wel merken dat het vroeger afspeelde aan de dingen die gebeuren bijvoorbeeld dat de oogst is mislukt, ze de pacht niet kunnen betalen en dat als ze naar Kerkrade trekken alleen een kruiwagen met spullen hebben met bezittingen en erg lang moeten lopen. De tijd die in het verhaal wordt gebruikt is ongeveer twee jaar.

3. De opbouw van het verhaal.
Het boek heeft een eenvoudige verhaallijn waarin alleen de hoofdpersoon Emma wordt gevolgd. Het boek is chronologisch van opbouw en er komen geen flashbacks in voor. De manier van schrijven is zodanig dat je je in de hoofdpersoon gaat inleven met veel dialogen. De hoofdpersoon neemt je mee op reis waarin emotionele ervaringen belangrijk zijn. Eerst gaat het ellendig met Emma en daarna weer veel beter.

F Schrijfster/schrijver
De schrijfster van dit boek is Simone van der vlugt. Ze is geboren op 15 december 1966 in Hoorn. Simone begon al heel jong te schrijven op haar dertiende ging ze met een verhaal naar een uitgever. Deze adviseerde haar om door te blijven schrijven en dat stimuleerde haar. Toen ze de Havo had afgemaakt ging ze Nederlands en Frans studeren aan de leraren opleiding in Amsterdam. Na haar opleiding heeft ze een tijdje als secretaresse bij een bank in Amsterdam gewerkt. Een tijdje later bracht ze haar eerste boek uit en stopte daarna gelijk met werken om meer tijd te kunnen besteden aan het schrijven.

Inmiddels is Simone van der Vlugt getrouwd, woont in Alkmaar en heeft twee kinderen.
Simone schrijft veel historische romans voor kinderen boven de twaalf jaar. Het zijn meestal erg spannende verhalen en ze beschrijft ook goed hoe het er in die tijd aantoeging zodat je een beter beeld van die tijd krijgt. De hoofdpersonen in deze boeken zijn arme mensen die in moeilijke omstandigheden leven of rijke mensen die arm worden. Verder schrijft ze kleine leuke verhaaltjes voor kleuters en spannende boeken voor volwassenen.