De hoofdpersoon en zijn/haar problemen:
Zita is de hoofdpersoon. Ze is in de eerste plaats erg onzeker en meegaand. Dat komt omdat haar moeder haar van alles influisterde en ze heeft weinig contact met de buitenwereld.
Zita is heel erg ziek en niemand weet waar het aan licht. Dat is in eerste instantie haar probleem, wat later haar probleem wordt is dat ze aan de ene kant niet wil dat haar broer ook zo ziek wordt als zij zelf, maar dat haar moeder onmisbaar is voor haar.
Samenvatting ongeveer 420 woorden:
Zita is ernstig ziek. Niemand weet wat ze heeft en haar moeder over bezorgd. Voor Zita is haar moeder haar beste vriendin en iemand die altijd voor haar klaar staat. Haar moeder gaat voor alles. Zonder haar kan Zita niet leven. Ze doet alles voor, dat gaat zelfs zover dat ze bijna geen andere vriendinnen heeft, behalve Marie. Maar Zita ziet Marie bijna niet, want ze kan niet naar school. Zita licht telkens in het ziekenhuis en krijg allerlei onderzoeken. Geen enkele dokter kan er achter komen wat er aan de hand is. Zita wordt steeds zieker en zieker en is bang dat ze dood zal gaan. Ze lijd aan allerlei ziektes die geen verband met elkaar lijken te hebben. Van haar moeder krijgt ze allerlei pillen die goed voor haar zijn. Ook krijgt ze allerlei rare theetjes en haar badwater ziet er ook raar uit. Soms krijgt ze geen lucht en moet ze aan de beademing en een week later heeft ze hartritmestoornissen. Zita heeft een hectisch leventje waar geen touw aan vast te knopen is.
Zita’s moeder weet van alles over vreemde zieken. Er is geen boek dat ze nog niet heeft gelezen als het over gezondheid gaat. Zelfs haar moeder weet niet wat er met Zita aan de hand is… Zo zegt ze. Als Zita merkt dat Cor er steeds ongezonder uitziet, begint ze na te denken. Hoe kan er rattenvergif in mijn bloed komen? Op een dag ziet Zita haar moeder en haar oma ruzie maken. Na de ruzie mag Zita oma nooit meer zien. Op een dag zoekt ze haar oma stiekem op, maar die wil niet vertellen waar de ruzie over ging. Als ze aan blijft dringen komt ze te weten dat oma denkt dat haar moeder haar zo ziek maakt. Ze vertelt ook dat haar moeder dat doet om zelf aandacht te krijgen. Zita schrikt en weet niet wat te doen. Als ze er met Cor over praat, verklaart hij haar voor gek. Een paar weken later weet haar moeder het zover te schoppen dat ze haar oma in een huis voor dementen laat opnemen. Zita kan niet meer met haar praten en wordt steeds zieker. Ze is afhankelijk van haar moeder, die steeds gemener wordt. Als ze op een dag toch nog op school komt en ze samen met Marie tekenles heeft, rolt alles er uit. Ze vertelt aan haar leraar en Marie wat er thuis gebeurt en dat ze bang is dat het Cor het zelfde vergaat als haar.
Over de schrijfster:
Vera Van Renterghem groeide op in een groot gezin. In haar vrije tijd was ze vaak in de bibliotheek te vinden.
Ze studeerde archeologie, stopte en ging geschiedenis studeren. Inmiddels is ze getrouwd met Jan. Samen hebben ze drie kinderen. Vera merkte dat ze schrijven wel heel erg leuk vond. In 2008 maakte ze haar debuut met "Giftig!".
Eigen mening:
Ik vind dat er ontzettend veel gebeurt in een hele korte tijd. Ook wordt er soms nogal kinderachtige taal gebruikt. Ik vind het een beetje onwaarschijnlijk dat een meisje van 14 zo'n soort relatie met haar moeder heeft, want ze is totaal afhankelijk van haar. Het verrast me ook. Dat blijkt dat haar moeder haar zo ziek maakt, dat verwacht je niet. Want dat weet je pas tegen het eind van het boek.
Opbouw van het verhaal:
Het verhaal is in een chronologische volgorde opgebouwd. Je kijkt het hele verhaal vanuit Zita's ogen. Wel is er af en toe een terugblik. Bijvoorbeeld als ze terugdenkt aan de tijd dat haar vader er nog was.
Wanneer speelt het verhaal zich af?
Waarschijnlijk spelen de gebeurtenissen zich van zo'n vijf jaar geleden tot nu af, want ze hebben het over mobieltjes en allerlei moderne technieken in ziekenhuizen. Dat is nog niet zo lang gebruikenlijk.
Waar spelen de gebeurtenissen zich af?
In verschillende ziekenhuis, bij Zita thuis, op school en bij Marie thuis.
Zita is de hoofdpersoon. Ze is in de eerste plaats erg onzeker en meegaand. Dat komt omdat haar moeder haar van alles influisterde en ze heeft weinig contact met de buitenwereld.
Zita is heel erg ziek en niemand weet waar het aan licht. Dat is in eerste instantie haar probleem, wat later haar probleem wordt is dat ze aan de ene kant niet wil dat haar broer ook zo ziek wordt als zij zelf, maar dat haar moeder onmisbaar is voor haar.
Samenvatting ongeveer 420 woorden:
Zita is ernstig ziek. Niemand weet wat ze heeft en haar moeder over bezorgd. Voor Zita is haar moeder haar beste vriendin en iemand die altijd voor haar klaar staat. Haar moeder gaat voor alles. Zonder haar kan Zita niet leven. Ze doet alles voor, dat gaat zelfs zover dat ze bijna geen andere vriendinnen heeft, behalve Marie. Maar Zita ziet Marie bijna niet, want ze kan niet naar school. Zita licht telkens in het ziekenhuis en krijg allerlei onderzoeken. Geen enkele dokter kan er achter komen wat er aan de hand is. Zita wordt steeds zieker en zieker en is bang dat ze dood zal gaan. Ze lijd aan allerlei ziektes die geen verband met elkaar lijken te hebben. Van haar moeder krijgt ze allerlei pillen die goed voor haar zijn. Ook krijgt ze allerlei rare theetjes en haar badwater ziet er ook raar uit. Soms krijgt ze geen lucht en moet ze aan de beademing en een week later heeft ze hartritmestoornissen. Zita heeft een hectisch leventje waar geen touw aan vast te knopen is.
Over de schrijfster:
Vera Van Renterghem groeide op in een groot gezin. In haar vrije tijd was ze vaak in de bibliotheek te vinden.
Ze studeerde archeologie, stopte en ging geschiedenis studeren. Inmiddels is ze getrouwd met Jan. Samen hebben ze drie kinderen. Vera merkte dat ze schrijven wel heel erg leuk vond. In 2008 maakte ze haar debuut met "Giftig!".
Eigen mening:
Ik vind dat er ontzettend veel gebeurt in een hele korte tijd. Ook wordt er soms nogal kinderachtige taal gebruikt. Ik vind het een beetje onwaarschijnlijk dat een meisje van 14 zo'n soort relatie met haar moeder heeft, want ze is totaal afhankelijk van haar. Het verrast me ook. Dat blijkt dat haar moeder haar zo ziek maakt, dat verwacht je niet. Want dat weet je pas tegen het eind van het boek.
Opbouw van het verhaal:
Het verhaal is in een chronologische volgorde opgebouwd. Je kijkt het hele verhaal vanuit Zita's ogen. Wel is er af en toe een terugblik. Bijvoorbeeld als ze terugdenkt aan de tijd dat haar vader er nog was.
Wanneer speelt het verhaal zich af?
Waarschijnlijk spelen de gebeurtenissen zich van zo'n vijf jaar geleden tot nu af, want ze hebben het over mobieltjes en allerlei moderne technieken in ziekenhuizen. Dat is nog niet zo lang gebruikenlijk.
Waar spelen de gebeurtenissen zich af?
In verschillende ziekenhuis, bij Zita thuis, op school en bij Marie thuis.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden