Zakelijke gegevens:
1. Schrijver: Carry Slee
2. Eerste uitgaven: 1996
3. Uitgever: Van Holkema & Warendorf
4. Pagina´s: 144
5. Genre: Drama

Inhoudelijke gegevens:

Titel:
Het boek heet Spijt, omdat David en zijn klasgenoten spijt hebben dat ze niets aan het gepest in de klas hebben gedaan, en omdat het nu te laat is om er nog iets aan te doen.

Plaats en ruimte:
Het verhaal speelt zich af in Nederland, want er wordt iets gezegd over Zandvoort, waar de beste vriendin van Jochem woont maar er wordt geen duidelijke plaats gegeven. Verder speelt het zich vooral af op school bij David en Jochem thuis, op straat en in de omgeving.

Tijd:
Ik denk dat het verhaal zich rond deze tijd af speelt, dat kun je merken aan de dingen die worden genoemd zoals: auto’s, treinen mobiele telefoons. Maar je merkt het ook aan het taalgebruik en aan het onderwerp van het boek, want pesten komt nu heel vaak voor op scholen.


De verdelen van de hoofdstukken:
Het boek heeft 19 hoofdstukken, ieder hoofdstuk wordt aangegeven met een cijfer. Bij een nieuw hoofdstuk vertelt de schrijver het verhaal verder op een andere plaats of dag.

Taalgebruik:
Het taalgebruik in het boek is goed te volgen. De schrijfster gebruikt geen moeilijke woorden, en ze beschrijft de gedachten en gevoelens van de hoofdpersonen heel goed. Omdat het goed te volgen is, wil je het boek steeds door blijven lezen.

Perspectief:
Het boek is in de hij/zij perspectief geschreven

Kenmerken van de hoofdpersonen:
David
David is een aardige en betrouwbare jongen van ongeveer 14 jaar, en zit in de 2e van de middelbare school. Hij woont bij zijn ouders thuis en heeft 1 broer. Hij is verliefd op Vera maar hij is te verlegen om wat tegen haar te zeggen. David vindt het heel erg dat Jochem gepest wordt maar durft er niets van te zeggen omdat hij bang is dat ze hem gaan uit lachen of ook gaan pesten. Hij zit ook in de redactie van de schoolkrant. Zijn uiterlijk wordt niet in het boek beschreven.

Jochem

Jochem is een hele onzekere, bange jongen van ongeveer 14 jaar. Hij zit in de 2e van de middelbare school. Hij woont bij zijn ouders thuis en heeft geen broers of zussen. Hij wordt al vanaf de basisschool gepest omdat hij zo dik is. Ook liegt hij tegen zijn moeder, omdat hij niet wil dat zij zich zorgen over hem maakt. Jochem heeft wel een vriendin: Nienke. Zij woont in zijn oude woonplaats, ze spreken elkaar nog wel, maar alleen via brieven. Jochem veranderd in het verhaal hij wordt onzekerder en pleegt daarom ook zelfmoord. Over zijn uiterlijk wordt niet veel verteld, alleen maar dat hij dik is.

Zou de gebeurtenis uit het boek ook in werkelijkheid kunnen plaatsvinden:
De gebeurtenissen uit het boek zouden in werkelijkheid kunnen plaatsvinden omdat het onderwerp pesten heel vaak voor komt bij jongeren. Daarom wil de schrijfster ook de lezers duidelijk maken wat pesten inhoud en wat de gevolgen daar van zijn.

Mijn mening over het boek:
Ik vind het een heel goed boek, vooral omdat in het verhaal goed wordt beschreven hoe Jochem zich voelt en hoe makkelijk het is om met z’n allen één iemand te pesten. Het boek is op het eind heel erg spannend, want je weet dan nog niet of Jochem nog leeft of dood is. Dingen die in het boek gebeuren kunnen ook in het echt ook voorkomen, en dat maakt het juist heel spannend. Ik vind het boek niet voorspelbaar want ik wist niet dat het zo zou aflopen. In de meeste boeken loopt het wel goed af, maar in dit boek niet, en dat maakt het juist zo speciaal. Het boek is ook niet langdradig, want er gebeurt steeds weer iets nieuws. Ook leer je van
het boek, dat als er iemand in de klas gepest wordt je dan meteen iets van moet zeggen. En dat je niet bang moet zijn om zelf gepest te worden.

Samenvatting:
David zit in klas 2b. Bij hem in de klas zit een wat dikkere jongen: Jochem. Hij wordt heel erg gepest, vooral door Sanne, Justin en Remco. Tino hun mentor en gymleraar doet er niets tegen, hij pest zelfs mee. Hij heeft een hekel aan Jochem omdat hij zo slecht is in gym. De rest van de klas, waaronder ook David, vindt het eigenlijk heel zielig maar durft er niets van te zeggen. Ze zijn bang dat ze dan zelf gepest worden. Sanne, Justin en Remco halen allemaal gemene dingen uit. Op de dag van de klassenfoto pakken ze zijn kleding af na gym en hangen ze het in de boom, alleen omdat ze hem niet op de foto willen hebben. Op het klassenfeest gaat David aan Vera verkering vragen dat weet hij nu zeker. Als het feest is begonnen ziet David Vera en Youssef samen zoenen. David kan het niet geloven. Ondertussen dwingen Sanne, Remco, en Justin Jochem bier te drinken. Hij staat te kotsen bij een boom en valt later in z’n eigen kots. Hij roept David om hulp, maar David is met z’n hoofd bij Vera en zegt dat hij moet opdonderen. De volgende dag komt de rector binnen met de mededeling dat Jochem die nacht niet is thuisgekomen. Iedereen is stil en weet dat het hun schuld is. De politie is al aan het zoeken maar ze hebben hem nog niet gevonden. David besluit Nienke te bellen om samen Jochem te gaan zoeken. Ze gaan langs alle plekken waarvan Nienke weet dat Jochem er komt als hij verdrietig is. Dan is er nog maar een plek over, bij het meertje. Ze gaan er naartoe en schrikken heel erg. In het meertje drijft de tas van Jochem. David en Nienke beginnen te huilen, ook al weten ze niet zeker of het wel Jochem's tas is. Maar zij weten al genoeg, Jochem heeft zelfmoord gepleegd. De duikploegen van de politie gaan op zoek naar Jochem en na een paar duiken wordt Jochem gevonden. Niemand kan geloven dat Jochem echt dood is. De hele klas is aanwezig op de begrafenis van Jochem. David leest een verhaal voor uit het dagboek van Jochem. Na de begrafenis gaan ze in een lange stoet naar het meer waar Jochem is verdronken. Ze strooien daar witte bloemen op het water. De hele redactie van de schoolkrant is het er over eens dat dit niet nog een keer kan en mag gebeuren. Ze moeten wat doen tegen het pesten op scholen. Zo bedenken ze de pestlijn. Zo helpen ze veel kinderen. Op een dag is er ook een meisje met liefdesproblemen. Het blijkt Vera te zijn die op dat moment verkering aan David vraagt. David kan dan eindelijk zeggen wat hij altijd al heeft willen zeggen: Babe I love you!