Auteur – Annelies Marie Frank (anne frank)
Titel – het achterhuis
Uitgever – Bert Bakker, Amsterdam
Jaartal eerste druk – 1947
Aantal blz. – 297
Genre – Oorlog, ontwikkeling en autobiografie.

Verkenning
Ik heb dit boek gekozen voor mijn leesverslag omdat ik al veel over Anne Frank heb gehoord en gelezen. De film ‘The whole story’ van Robert Dornhelm uit 2001 heb ik ook gezien.
‘Het Achterhuis’ is een bijpassende titel, doordat het hele boek zich bijna afspeelt in het achterhuis. Door de zwart wit foto van Anne Frank op de voorkant weet je ook direct dat het boek over geschiedenis gaat, en de foto is een bekende foto van haar, zodat je haar direct herkent.
Het verhaal van de familie Frank sprak me erg aan en daarom ben ik haar boek gaan lezen.

Het viel me op dat ze al heel volwassen schrijft terwijl ze nog maar 13 en 14 jaar was, toen ze dit allemaal in haar dagboek schreef. Ook omschrijft ze alles heel duidelijk, zodat je in je hoofd een beeld kunt maken, van hoe alles eruit moet hebben gezien.
Ook lees je vaak hetzelfde, alle dagen leken op elkaar, waardoor je merkt dat het ongelofelijk saai moest zijn op zo’n zoldertje. Er ontstonden dan ook veel ruzies, waar Anne Frank een rol in speelde.
Anne Frank zag wel in, dat de oorlog diepe sporen achter zou laten,
Dat lees je ook terug op bladzijde 181, dinsdag 7 maart 1944.
‘De onbezorgde, onbekommerde schooltijd komt nooit meer terug.
Ik verlang er niet eens meer naar, ik ben er boven uitgegroeid, ik kan niet alleen maar plezier maken, een deeltje van me bewaart altijd zijn ernst.’
Toch vond Anne Frank zich zelf gelukkig, wat ze vaak schrijft, doordat ze zich vaak vergeleek met mensen die het veel erger hebben.
Ze schreef vaak over alles wat ze na de oorlog zou gaan doen, en wat ze later wou worden, journaliste en schrijfster. Terwijl ze die droom nooit heeft kunnen waarmaken door dat ze de oorlog niet heeft overleeft. Dit vond ik echt heel erg zielig om te lezen. Het belangrijkste woord, vind ik dan ook het woord ‘Later’.
Ik kon het best met Anne Frank meeleven, omdat je dingen leest, zoals zij die opgeschreven heeft, en je dus bijna alleen haar mening van bepaalde dingen weet.

Personages
Anne Frank

Anne Frank is aan het begin van het boek net 13 jaar geworden.
Ze is joods, en moet dus onderduiken. Dan begint ze met het schrijven in haar dagboek. Ze heeft overal een geheel eigen mening over, en kan niet erg goed opschieten met haar moeder, en de andere onderduikers. Ze heeft overal een eigen mening over en laat die ook duidelijk horen. Ik vond haar zo nu en dan wel een beetje zeurderig. Iedereen had het moeilijk in het achterhuis en daar houdt ze niet echt rekening mee. Ook tegen haar moeder doet ze best wel gemeen, terwijl ze het goed bedoelt, maar Anne de dingen die haar moeder zegt vaak verkeerd opvat.

Otto Frank
Otto Frank is de vader van Anne. Door de andere onderduikers wordt hij Pim genoemd. Hij is zorgzaam en ondernemend. In Amsterdam begint hij verschillende bedrijven, maar hij moet deze opgeven, omdat hij als jood gevaar loopt. Tijdens het onderduiken helpt hij Anne bij het studeren. Hij zorgt goed voor haar, alleen neemt hij het niet voor haar op, als Anne ruzie heeft met de andere onderduikers. Dat vond ik wel slecht aan hem, terwijl hij het achteraf toch met Anne eens was.

Moeder Frank
Over de moeder van Anne is niet veel bekend. Anne kan niet goed met haar opschieten en heeft het idee, dat haar moeder Margot voortrekt. Ik vond de moeder van Anne Frank nogal streng en ze verwachte te veel van Anne.

Margot Frank
Margot is de oudere zus van Anne. Anne wordt vaak vergeleken met haar zus, vooral wanneer ze iets fout doet. Margot is altijd de verstandigste in de ogen van haar ouders.

Peter Daans
Peter is de zoon van de familie Daans. In werkelijkheid heten ze Van Pels. Peter is iets ouder dan Anne. Anne vindt hem eerst een sukkel, maar door hun eenzaamheid en hun behoefte om met iemand te praten, groeien ze naar elkaar toe. Uiteindelijk worden Anne en Peter verliefd op elkaar.

Mevrouw Daans

Mevrouw Daans is de moeder van Peter. Anne kan absoluut niet met haar overweg.
Ze stelt regels op voor Anne en doet net alsof het haar dochter is. Anne schrijft niet veel over haar.

Meneer Daans
Meneer Daans is de vader van Peter. Over hem is weinig bekend. Ook met deze man kan Anne niet goed overweg.

Albert Dussel
Albert Dussel is een tandarts, die door de andere onderduikers Pfeffer wordt genoemd. Anne moet haar kamer met hem delen. Hij heeft alleen maar kritiek op haar. En is erg onvriendelijk tegen haar.

Vehaalanalyse

Gegevens over de schrijver
Annelies Marie Frank is op 12 juni 1929 geboren in Frankfurt am Main (Duitsland). In 1933 vluchtte ze samen met haar joodse familie naar Amsterdam. In 1942 besluit het gezin onder te duiken in het kantoorpand waar Otto werkte. Ze leven daar samen met een ander gezin en een tandarts in het achterhuis. In 1944 worden ze ontdekt en gearresteerd door de Duitsers. Ze worden weggevoerd naar Duitsland, waar alleen Otto Frank, de vader van Anne het concentratiekamp overleeft. Hij krijgt na de bevrijding het dagboek van Anne in handen. Jan Romein leest het dagboek en schrijft er een artikel over in Het Parool. Hierdoor krijgen veel mensen belangstelling voor het boek en in 1947 komt de eerste druk van Het achterhuis uit. Het wordt uiteindelijk in 60 talen vertaald en er worden in totaal bijna 16 miljoen exemplaren verkocht. Anne schrijft in haar boek dat ze journaliste en schrijfster wil worden en dat ze na de oorlog een boek wil uitbrengen met de titel 'Het achterhuis'.
Naast Het achterhuis, zijn er verschillende boeken over Anne Frank uitgebracht.


Persoonlijke beleving
Ik vond het boek zeer spannend en tegelijk heel erg zielig.
Het moet verschrikkelijk zijn om met acht mensen op een zoldertje te zitten ondergedoken, altijd stil te moeten zijn, nooit naar buiten te mogen om even lekker te rennen, nooit je vriendinnen bezoeken en altijd leven met de angst dat als je wordt ontdekt, het erg slecht met je af gaat lopen.
Anne blijft toch rustig, en ziet haar onderduiking in het achterhuis als een mooie kans om in haar dagboek te schrijven over haar ervaring. Het beste kon ik dan ook met haar meeleven, omdat ze het echt heel erg moeilijk heeft gehad als 14 jarig meisje.

Gebeurtenissen
Anne Frank, een Duits joods meisje, is met haar ouders en zus naar Amsterdam gevlucht. In 1942, krijgt ze een dagboek voor haar dertiende verjaardag. Op deze dag schrijft ze voor het eerst in het boek. Ze schrijft haar belevenissen op in de vorm van brieven die ze aan een denkbeeldige vriendin, Kitty, schrijft. Een paar weken na haar verjaardag gaat ze nog naar het joods Lyceum in Amsterdam, maar al snel moet ze, samen met haar familie, onderduiken. Ze vertrekken naar het achterhuis van het kantoorpand, waarin haar vader, Otto Frank, heeft gewerkt. Door middel van een boekenkast worden ze van de buitenwereld afgesloten. Het werk in het kantoor gaat gewoon door, dus de onderduikers moeten overdag heel erg stil zijn. Bijvoorbeeld mag de wc niet doorgetrokken worden, en mogen er geen stoelen verschoven worden.
Na een week komt de familie Daans bij hen inwonen. Vier maanden later komt ook Pfeffer, een tandarts, die in werkelijkheid Albert Dussel heet, bij hun intrekken. Anne moet haar kamer met hem delen, maar ze vindt hem helemaal niet aardig. Via de radio, waar ze s’avonds naar luisteren, horen ze berichten over het verloop van de oorlog. De spanning is hoog, als je met z’n allen in zo’n kleine ruimte leeft. Anne heeft dan ook vaak ruzie met haar moeder en mevrouw Daans. De enigen met wie Anne kan praten zijn haar vader en Peter Daans.
Een aantal mensen van het kantoor geven de onderduikers eten en boeken. De echte namen van deze helpers zijn Anne niet bekend: meneer Kleiman is voor haar meneer Koophuis, meneer Kugler wordt Kraler genoemd. En dan zijn er nog Miep Gies, die Miep van Santen wordt genoemd, en Bep Voskuijl, voor de onderduikers Elli Vossen.
Op 4 augustus 1944 vallen de Duitsers het achterhuis binnen. Het achterhuis wordt ontdekt en alle onderduikers worden gearresteerd. Zij worden via Westerbork naar Auschwitz vervoerd en wanneer de Russen dat kamp naderen, worden Anne en Margot naar Bergen-Belsen gebracht. Twee maanden voor de bevrijding van dat kamp, sterven ze beide aan tyfus. Van alle onderduikers overleeft alleen Otto Frank de concentratiekampen. Kleiman en Kugler, die ook opgepakt zijn en in Nederlandse kampen zijn ondergebracht, keren na de oorlog terug naar Amsterdam.

Plaats /ruimte
Het grootste deel van het verhaal speelt zich af in het achterhuis, waar Anne ondergedoken is. Het pand staat in Amsterdam. In het eerste deel is ze nog niet ondergedoken. Daarin vertelt ze onder andere over de gebeurtenissen op haar school. Dit deel speelt zich ook in Amsterdam af.


Tijd en tijdvolgorde
Het verhaal wordt in chronologische volgorde verteld: Anne schrijft op, wat ze in het achterhuis meemaakt. De vertelde tijd in het dagboek zelf, is ongeveer twee jaar, namelijk van 12 juni 1942 tot 1 augustus 1944. Tijd.
Flashbacks. Er zijn maar weinig flashbacks, meestal schreef Anne alleen maar op wat er in een bepaalde tijd gebeurd was. Maar soms, meestal als ze haar dagboek weer eens heeft doorgelezen, schrijft ze over dingen die ze al eerder heeft behandeld.

Perspectief
Het zijn allemaal dagboek stukjes, die anne schrijft aan het einde van de dag. waardoor je dus alles bekijkt vanuit Anne’s perspectief. Het boek is geschreven in een ik-perspectief.

Stijl
Anne gebruikt een levendige stijl van schrijven. En gebruikt best wel veel dure woorden en moeilijke zinnen voor haar leeftijd.

Thema
Het thema is ‘Oorlog’.
Door de Tweede Wereldoorlog is het leven van Anne Frank totaal veranderd. Ze schrijft in haar dagboek over de dingen die haar bezighouden. Zo vertelt ze over haar relatie met de andere onderduikers. En over hoe de oorlog eruit ziet voor een 13 jarig meisje.

Slotevaluatie
Na het lezen van ‘Het achterhuis’ werd me pas echt duidelijk, hoe de tweede wereldoorlog er voor een dertien jarig joods meisje uit heeft gezien. De dingen die ze schrijft, geven weer, hoe zij over bepaalde dingen dacht.
Ook lees je vaak hetzelfde, alle dagen leken op elkaar, waardoor je merkt dat het ongelofelijk saai moest zijn op zo’n zoldertje.

Anne Frank blijft positief, en schrijft over alle dingen die ze wil gaan doen, na de oorlog. Als je dat leest, weet je al dat dat nooit zal gebeuren. Dat vond ik echt heel erg zielig.