1. Hoe zit het boek in elkaar?
Het boek ‘Marte Jacobs’ is geschreven door Tim Krabbé en is uitgegeven in het jaar 2007. Het boek is van de eerste druk. De titel ‘Marte Jacobs’ verwijst naar het mysterieuze en ongrijpbare meisje om wie alles draait in deze roman. De jonge en succesvolle dichter Emile Binnenbaum is verliefd op haar. Eerst onbewust en op afstand. Later probeert hij haar meer van zichzelf te laten zien dan de bekende dichter. Er is geen motto of ondertitel. Het genre is een psychologische roman. Het beschrijft de onbereikbare liefde Marte. Een nadruk ligt bij dit genre op de psychologische ontwikkeling van de hoofdpersoon, in dit geval Emile Binnenbaum.

De roman kent zeven getitelde hoofdstukken. Het eerste en het laatste hoofdstuk bevinden zich in het heden, waarbij het zevende hoofdstuk zich enkele maanden na het eerste hoofdstuk afspeelt. In het eerste hoofdstuk komt de naam van Marte Jacobs ter sprake aan de hand van een foto bij een reünie van oude vrienden. In vijf volgende hoofdstukken wordt over ontmoetingen van de hoofdpersoon in het verleden met zijn grote jeugdliefde Marte Jacobs verteld. Het zesde hoofdstuk gaat over de laatste ontmoeting met haar. Het zevende hoofdstuk speelt zich weer in het Nu af en gaat over de publicatie van de roman over Marte Jacobs van zijn vriend Reiff. In dat boek wordt het einde van het leven van Marte Jacobs beschreven. Het boek bevat dus twee verhaallijnen.

De roman kent een gesloten einde: Emile Binnenbauw komt te weten wat er na zijn laatste ontmoeting met haar gebeurd is door het boek te lezen van zijn vriend Reiff. Er zou gesproken kunnen worden van een raamvertelling. Het boek start met een vertelling in het heden waarin schoolvrienden van Reiff aanbod komen. Die vertellen dan hun verhaal dat zij samen in het verleden hebben meegemaakt. Ook Marte Jacobs komt aanbod. De volgende hoofdstukken vertellen het verleden van het hoofdpersonage en zouden gezien kunnen worden als een flashback. Er is verder geen proloog, epiloog of nawoord.

Er worden geen jaartallen genoemd in de roman. De eerste keer dat Emile Binnenbaum Marte ontmoet, is hij zestien jaar oud en zij negen jaar. Het hoofdpersonage is vijfentwintig wanneer hij Marte voor de laatste keer ziet. Marte pleegt op achttienjarige leeftijd zelfmoord en 35 jaar daarna komt zijn vriend met onthullingen door zijn roman “Het Meisje van mijn jeugd” te publiceren. Emile wist dat hij een relatie met haar gehad had, maar wist niet van zijn geheimen met haar. Op dat moment is Emile zestig jaar. De roman omvat een periode van het einde van de jaren vijftig (Emile is dan zestien) en het begin van de 21e eeuw. Krabbé is zelf geboren in 1943. In de jaren vijftig is de schrijver dan zestien jaar. Bovenstaande kunnen we concluderen, omdat Krabbé heeft aangegeven in eerdere interviews dat het autobiografische kenmerken bevat; de roman is een beschrijving van zijn eigen jeugd.
De eerste ontmoeting speelt zich af in Schoorl. Marte en Emile zijn dan op visitebezoek. De andere ontmoetingen tussen hen spelen zich af in Amsterdam.
Er is sprake van een personaal perspectief waarbij het verhaal in de hij- vorm staat. In het kader van het heden (1e en laatste hoofdstuk) vertelt Emile in de tussenliggende hoofdstukken over zijn ontmoetingen met zijn jeugdliefde Marte. We zien alle gebeurtenissen door de ogen van Emile. We weten alleen zijn gevoelens en gedachtes. Deze gaan voornamelijk over de jeugdliefde.

2. Inhoud
Emile Binnenbaum is een succesvolle dichter, maar er worden niet veel gedichtenbundels verkocht. Hij koopt de boeken van zijn klasgenoot Willem Reiff, een succesvolle schrijver. Ze waren zes jaar klasgenoten geweest op het Amstel Lyceum.
Op zestienjarige leeftijd is Emile in Schoorl op het feestje van een vriend van zijn ouders. De kinderen moeten gaan spelen in een duinpan. Ze gaan voetballen. Hij wordt ingedeeld in het team met het negenjarige meisje Marte. Ze vormen samen een duo en maken veel doelpunten. Hij vindt dat ze springt en dartelt als een girafje.
Enkele jaren later is Emile achttien jaar en op school merkt hij de brugklasser Marte op. Hoewel Marte niet knap is, ze is nog een kind, is hij weer direct weg van haar. Op school probeert hij haar tussen de lessen steeds te zien. Ook schrijft hij in de schoolkrant een gedicht: ‘Pasgeboren girafje’. Door middel van de metafoor van het girafje dat wankel op zijn benen staat schrijft hij het gedicht eigenlijk aan haar. Hij krijgt veel complimenten en het zal later zijn bekendste gedicht worden.
Drie jaar later studeert de 21-jarige Emile. In de stad ziet hij de 14-jarige Marte met een aantal vriendinnen in de bioscoop. Hij vindt dat ze er qua kleding niet uit ziet, maar hij zoekt toch contact met haar. Ze spreken af met elkaar op de plek waar ze afscheid hebben genomen. Dat is het begin van vele ontmoetingen tussen hen. Ze zwerven de hele stad rond; hij noemt deze wandelingen kronkeltochten. Intussen denkt Emile steeds meer na over zijn verhouding met Marte. Ze is nog maar veertien jaar, zit nog in een meisjeslichaam en hij wil haar wel zoenen, maar vindt het nog niet het goede moment. Hij vindt dat hij moet wachten tot zij ouder is.
Omdat Emile in de stad een bekende dichter is geworden, mag hij optreden in een poëziefestival in Walhalla. Natuurlijk draagt hij het beroemde gedicht ‘Pasgeboren girafje’ voor. Hij ziet Marte in de zaal en voelt zich verbonden met haar. Na het festival zijn uitgevers bereid zijn het werk van Emile uit te geven. Hij gaat vervolgens met zijn vriendin Thérèse op vakantie naar Noorwegen. Als ze thuis zijn maakt Thérèse het uit. Er liggen twee brieven voor hem: één van een uitgever en één van Marte. In de brief zegt Marte de afspraak die ze hadden gemaakt af.
Het Amstel Lyceum viert zijn honderdjarig bestaan met een reünie. Emile geeft zich op in de hoop er Marte weer te ontmoeten. Hij is inmiddels 25 jaar. Zijn oude vriend Willem Reiff wil ook wel naar de reünie komen. In het begin ziet hij Marte niet, maar dat komt omdat ze in het feestcomité zit. Ze is erg druk mee bezig en heeft in het begin weinig tijd voor hem. Hij danst met zijn oude vriendin Thérèse, maar uiteindelijk danst hij toch tot in de late uurtjes met zijn grote liefde. Het lijkt een beloftevolle avond met haar te worden en hij weet bijna zeker dat hij nu zal kunnen zoenen. Maar als er wat mensen voor de school blijven hangen en Marte en hij een beetje besluiteloos op elkaar wachten, komt Willem Reiff aanlopen en hij neemt Marte mee.
Emile is woedend en verdrietig tegelijk. Hij vindt het onbegrijpelijk dat Willem dat deed en dat Marte met hem meeging, omdat Emile weet dat Marte zijn gedichten volgt wil hij ‘Een tweede gedicht’ voor haar schijven. Het gaat over een man en een vrouw die in een woestijn staan totdat er een man op een motorfiets komt, die de vrouw mee grist. Opvallend zijn haar wapperende benen. Hij vindt het gedicht erg mooi en denkt dat Marte de beeldspraak wel zal begrijpen. Maar de redacteur van het tijdschrift wil het eerst niet plaatsen. Hij wil het wel plaatsen, maar dan moet de titel worden veranderd. Het wordt: ‘Wapperende benen’. Zo gauw het zaterdags in de krant staat, verwacht hij dat Marte zal reageren, dat ze zal beseffen dat hij van haar houdt. Maar ze komt niet…
Jaren later publiceert Willem Reiff weer een nieuwe roman. Emile is dan begin zestig. Het boek heet ‘Een meisje uit mijn jeugd’. Emile weet intussen dat Marte op 18-jarige leeftijd zelfmoord heeft gepleegd. Maar verder weet hij er niets. Hij is van slag, omdat hij dacht dat hij Marte toch veel beter kende dan zijn vriend. Hij snapt niet dat hij een boek over haar schrijft. Hij is nieuwsgierig of hij er zelf in zal voorkomen en koopt het boek.
Willem vertelt in zijn roman over het meisje M* dat hij op de reünie heeft opgepikt. Hij had haar op die avond ontmaagd en vervolgens was hun relatie alleen op seks gebaseerd. Willem is naast de seks weinig te weten gekomen over haar. Terwijl hij op de 85e dag van hun relatie aan het koken is, leest zij de krant. Willem neemt onverwachts een foto van haar. Op dat moment beseft M* dat ze er een einde aan wil maken: eerst aan de verhouding met Willem en daarna aan haar leven. Ze hangt zich op in de badkamer.
Emile vindt het een goed boek. Hij rekent terug en de dag dat Marte zich ophing was de dag nadat zijn ‘Wapperende benen’ was gepubliceerd. Hij weet zeker dat ze het gedicht had begrepen en dat ze had beseft dat ze nooit met Reiff mee had moeten gaan.

3. Personages
Emile Binnenbaum
Emile Binnenbaum is de hoofdpersoon en wordt neergezet als een fantasierijke dromer die zich laat leiden door zijn verliefdheid. Hij is naïef, want hij blijft geloven in zijn onmogelijke liefde met de vele jaren jongere Marte.
Om Marte te laten weten dat hij haar stil aanbidt schrijft hij een gedicht, voor de schoolkrant, ‘Pasgeboren girafje’. Het is een succes, het is het gedicht dat iedereen zich van hem zal herinneren. Alleen Marte geeft niet aan het begrepen te hebben, maar Emile verklaart dat in naïviteit door te denken dat zij hun relatie geheim te houden. Hij is erg passief, want naast zijn gedicht heeft hij geen pogingen ondernomen om toenadering te zoeken.

Marte Jacobs
Marte Jacobs is de liefde van Emile en is tijdens de schoolperiode nog een echt kindmeisje. Ze is lichamelijk nog niet ontwikkeld en is nog erg onwetend. Ze is niet met jongens bezig.
Gedurende de afspraken met Emile vertelt ze over haar thuissituatie. Ze vertelt dat het meisje in de duinen niet het zusje van haar was maar de moeder. Zij was heel jong moeder geworden en is volgens Marte een nymfomane. Ze wordt steeds verliefd op mannen, met wie ze gaat samenwonen. Soms moet Marte mee, maar ze mag ook wel eens bij haar nare oma in Amsterdam blijven. Hun laatste afspraak zegt ze af, omdat ze moest verhuizen vanwege haar moeder. Tijdens een reünie van school ontmoeten zij elkaar voor het laatst. Ze  is dan eindelijk een vrouw geworden.

4. Thema
Het thema van deze roman is een onmogelijke liefde. De veel oudere Emile ontmoet een negenjarig meisje voor wie hij meteen een goed gevoel heeft. Ze voelen zich vanaf het eerste moment verbonden met elkaar. Later ontmoet hij haar weer in een onmogelijke situatie: hij is eindexamenleerling en die kan nooit omgaan met een eersteklasser. De reactie van zijn vriend Willem is dan ook dat hij haar “een platvis” vindt. Hij blijft haar later telkens weer ontmoeten, maar ook dan is het een onmogelijke liefde: ze is veertien jaar en Emile heeft een vriendin, de knappe Thérèse. Bij een poëziefestival voelt Emile zich in de hemel, wanneer hij Marte in de zaal ziet bij het voorlezen van zijn mooiste gedicht. Hij ontmoet Marte later opnieuw op de reünie van school. Het leeftijdsverschil is nu niet meer belangrijk. Willem Reiff neemt haar aan het einde van het feest mee. Zo blijft de liefde van Emile voor Marte een ware maar toch ook een onmogelijke liefde.