Schrijver: Maaike Schutten
Titel: 15 minuten
Uitgeverij: Uitgeverij 521
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 2007
Druk: 1e
Aantal blz.: 320
Genre: roman
Samenvatting:
Alexis (meestal Alex genoemd) werkt bij het reclamebureau VOGH/JJGP. Ze heeft daar een baan als accountmanager. Het was altijd al haar droom om een baan in de reclamewereld te hebben. Haar vriendinnen Eef en Hester maken haar wegwijs in het wereldje en helpen haar aan allerlei informatie en contacten voor haar werk. Ze heeft eigenlijk best een leuk leven: leuke baan, leuke vrienden een leuke vriend: Yljaaa (met 3 a’s), het meest veelbelovende regietalent voor de toekomst.
Op een dag komt er een verzoek binnen van de BWP Bank voor een commercial waarbij ze zichzelf van een heel andere kant willen laten zijn. Ze willen de bank iets meer een rock ’n roll uiterlijk geven. Creatief Directeur Rodzjer heeft het ideale plan bedacht. Nederlands heetste zanger Dylan Winter wordt het boegbeeld voor de reclame en de reclame zal opgenomen worden op de Galápagos-eilanden. Hij zal dan een lied schrijven voor de reclame, die dan ook zelf op cd uit komt. Na de bespreking zegt Roos dat Alex ook mee mag.
Na een paar dagen vraagt Roos haar of ze even bij Dylan wil kijken hoe het met zijn liedje is, omdat het niet echt opschiet. Alex gaat op de fiets bij hem langs in de studio. Dylan blijkt nog niks te hebben, bij gebrek aan inspiratie. Ze raken gezellig aan de praat, maar het wordt bijna te gezellig dus Alex besluit weer terug naar haar werk te gaan. Na een paar dagen krijgt ze weer opdracht om bij Dylan te gaan kijken. Daar zegt hij dat hij haar een ongelooflijk bijzondere en aardige vrouw vindt en hij zoent haar.
Na het tonen van zijn lied aan de rest van het team, neemt Dylan haar mee uit eten in de Oyster Lounge: één van de hipste clubs waar alleen beroemde mensen mogen reserveren. Ze hebben een heerlijke avond en belandden bij hem thuis, waar overigens niks gebeurd. De volgende dag staat er een foto van hen in de Privé. Toen Yljaa het zag was hij woedend en maakte het uit, ondanks hun semimonogame latrelatie.
Alex was daarna alleen nog maar bij Dylan te vinden. Hij vertelt haar dat hij meer voor haar voelt dan dat hij ooit voor een andere vrouw gedaan heeft. Een paar dagen later gaan ze naar de Galápagos-eilanden voor de commercial. Tijdens hun verblijf delen Alex en Dylan samen de huwelijkssuite. Wanneer ze terug zijn in Nederland, staan er foto’s van hen overal in de roddelbladen. Roos blijkt allemaal foto’s gemaakt te hebben om zo zelf wat extra te verdienen. In Nederland worden ze bestookt door paparazzi. Dylan heeft er genoeg van en komt bijna niet meer uit huis, hij heeft nu wel inspiratie om een album te maken. Dat komt allemaal door Alex zegt hij. Langzamerhand begint Alex er een beetje genoeg van te krijgen dat Dylan zijn huis niet meer uit komt. Ze besluit dan maar gewoon in haar eentje naar feestjes en premières te gaan. Frenk, de manager van Dylan, gaat meestal met haar mee. Wanneer ze naar de première van James Bond is, komt ze Max tegen. Één van de hoofdspelers uit haar lievelingssoap hoop&liefde. Ze kende hem al wel, maar vond het toch leuk dat hij haar gezelschap hield nu Dylan er niet bij was. Ze dronken heel wat wisky-martini’s (echt een James Bond-drankje) en aten ’s nachts nog gezellig shoarma. Toen Alex ’s ochtends wakker werd met een enorme kater, was Dylan al in zijn studiootje muziek aan het maken. Ze zei hem gedag en ging toen naar haar werk. Daar aangekomen had Roos een afspraak met haar staan, wat ze normaal nooit deed. Alex ging er naartoe en kreeg te horen dat haar contract niet verlengt zou worden. Dat was een behoorlijke klap voor haar. Toen ze thuis kwam stond Dylan met de Privé in zijn hand, waarop een foto stond van Alex en Max. Hij was best teleurgesteld. Toen stelde hij voor om met z’n tweeën in Ierland te gaan wonen op een boerderij ergens in een klein dorpje. Maar Alex wilde veel liever in Nederland blijven, net nu ze een beetje bekend werd en aan haar carrière kon werken. Ze kon niet tegen hem zeggen dat ze van hem hield, en dus gingen ze uit elkaar. Alex krijgt een hoop commentaar over zich heen, dat zij Dylan gebruikt zou hebben.
Op het eind wordt verteld dat Alex met Max heeft, en dat Dylan ergens in Ierland zijn liefde heeft gevonden in een barvrouw.
Eigen mening:
Het is best een nieuw boek, dat merk je ook aan het onderwerp. Het gaat namelijk zo over hoe het er op dit moment aan toe gaat. Maaike Schutten werkt zelf ook in de reclamewereld en dat merk je wel aan het niveau waarop ze schrijft en de kennis die ze heeft. Zo is het ook veel makkelijker je een betrouwbare voorstelling te maken van de omgeving waarin de hoofdpersoon werkt/leeft en wat er allemaal gebeurd op zo’n kantoor. Het goede aan dit boek vond ik, dat het erg goed te lezen was. Niks geen ingewikkelde zinnen met moeilijke woorden, niet te veel jargon en gewoon een prettige manier van schrijven. Ze heeft de hoofdpersoon zo neergezet dat je je goed kon identificeren met haar. Ze omschrijft haar met veel humor en ironie, wat het leuk maakt haar verhaal te volgen.
Ze heeft verder prettige personen gebruikt om haar verhaal te maken: een chagrijnige en aandachtsbeluste baas, een creatieve en überdrukke Creatief Directeur, De Klant (Suzanne) die altijd loopt te zeuren en twijfelen, Yljaaa met zijn semimonogame latrelatie en dan Dylan: een hete, maar o zo gevoelige en lieve zanger. Aan het eind van het verhaal wordt het je heel duidelijk hoe complex dat hele glamourwereldje eigenlijk wel niet is. Zo houden de mensen ineens van je, en de volgende dag ben je een trut omdat je het uitgemaakt hebt met je bekende vriend. De ene dag ben je belangrijk, de andere dag niet meer omdat er weer iemand bij is gekomen die weer even iets belangrijker is. Het wordt ook goed duidelijk hoeveel mensen over hebben voor die ‘15 minutes of fame’.
Na het lezen van dit boek ben ik best benieuwd naar haar volgende boek, op haar site was te lezen dat ze met een 2e boek bezig is. Ik kan mensen dit boek ook echt wel aanraden, ik vind het erg realistisch.
Titel: 15 minuten
Uitgeverij: Uitgeverij 521
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 2007
Druk: 1e
Aantal blz.: 320
Genre: roman
Samenvatting:
Alexis (meestal Alex genoemd) werkt bij het reclamebureau VOGH/JJGP. Ze heeft daar een baan als accountmanager. Het was altijd al haar droom om een baan in de reclamewereld te hebben. Haar vriendinnen Eef en Hester maken haar wegwijs in het wereldje en helpen haar aan allerlei informatie en contacten voor haar werk. Ze heeft eigenlijk best een leuk leven: leuke baan, leuke vrienden een leuke vriend: Yljaaa (met 3 a’s), het meest veelbelovende regietalent voor de toekomst.
Op een dag komt er een verzoek binnen van de BWP Bank voor een commercial waarbij ze zichzelf van een heel andere kant willen laten zijn. Ze willen de bank iets meer een rock ’n roll uiterlijk geven. Creatief Directeur Rodzjer heeft het ideale plan bedacht. Nederlands heetste zanger Dylan Winter wordt het boegbeeld voor de reclame en de reclame zal opgenomen worden op de Galápagos-eilanden. Hij zal dan een lied schrijven voor de reclame, die dan ook zelf op cd uit komt. Na de bespreking zegt Roos dat Alex ook mee mag.
Na het tonen van zijn lied aan de rest van het team, neemt Dylan haar mee uit eten in de Oyster Lounge: één van de hipste clubs waar alleen beroemde mensen mogen reserveren. Ze hebben een heerlijke avond en belandden bij hem thuis, waar overigens niks gebeurd. De volgende dag staat er een foto van hen in de Privé. Toen Yljaa het zag was hij woedend en maakte het uit, ondanks hun semimonogame latrelatie.
Alex was daarna alleen nog maar bij Dylan te vinden. Hij vertelt haar dat hij meer voor haar voelt dan dat hij ooit voor een andere vrouw gedaan heeft. Een paar dagen later gaan ze naar de Galápagos-eilanden voor de commercial. Tijdens hun verblijf delen Alex en Dylan samen de huwelijkssuite. Wanneer ze terug zijn in Nederland, staan er foto’s van hen overal in de roddelbladen. Roos blijkt allemaal foto’s gemaakt te hebben om zo zelf wat extra te verdienen. In Nederland worden ze bestookt door paparazzi. Dylan heeft er genoeg van en komt bijna niet meer uit huis, hij heeft nu wel inspiratie om een album te maken. Dat komt allemaal door Alex zegt hij. Langzamerhand begint Alex er een beetje genoeg van te krijgen dat Dylan zijn huis niet meer uit komt. Ze besluit dan maar gewoon in haar eentje naar feestjes en premières te gaan. Frenk, de manager van Dylan, gaat meestal met haar mee. Wanneer ze naar de première van James Bond is, komt ze Max tegen. Één van de hoofdspelers uit haar lievelingssoap hoop&liefde. Ze kende hem al wel, maar vond het toch leuk dat hij haar gezelschap hield nu Dylan er niet bij was. Ze dronken heel wat wisky-martini’s (echt een James Bond-drankje) en aten ’s nachts nog gezellig shoarma. Toen Alex ’s ochtends wakker werd met een enorme kater, was Dylan al in zijn studiootje muziek aan het maken. Ze zei hem gedag en ging toen naar haar werk. Daar aangekomen had Roos een afspraak met haar staan, wat ze normaal nooit deed. Alex ging er naartoe en kreeg te horen dat haar contract niet verlengt zou worden. Dat was een behoorlijke klap voor haar. Toen ze thuis kwam stond Dylan met de Privé in zijn hand, waarop een foto stond van Alex en Max. Hij was best teleurgesteld. Toen stelde hij voor om met z’n tweeën in Ierland te gaan wonen op een boerderij ergens in een klein dorpje. Maar Alex wilde veel liever in Nederland blijven, net nu ze een beetje bekend werd en aan haar carrière kon werken. Ze kon niet tegen hem zeggen dat ze van hem hield, en dus gingen ze uit elkaar. Alex krijgt een hoop commentaar over zich heen, dat zij Dylan gebruikt zou hebben.
Op het eind wordt verteld dat Alex met Max heeft, en dat Dylan ergens in Ierland zijn liefde heeft gevonden in een barvrouw.
Eigen mening:
Het is best een nieuw boek, dat merk je ook aan het onderwerp. Het gaat namelijk zo over hoe het er op dit moment aan toe gaat. Maaike Schutten werkt zelf ook in de reclamewereld en dat merk je wel aan het niveau waarop ze schrijft en de kennis die ze heeft. Zo is het ook veel makkelijker je een betrouwbare voorstelling te maken van de omgeving waarin de hoofdpersoon werkt/leeft en wat er allemaal gebeurd op zo’n kantoor. Het goede aan dit boek vond ik, dat het erg goed te lezen was. Niks geen ingewikkelde zinnen met moeilijke woorden, niet te veel jargon en gewoon een prettige manier van schrijven. Ze heeft de hoofdpersoon zo neergezet dat je je goed kon identificeren met haar. Ze omschrijft haar met veel humor en ironie, wat het leuk maakt haar verhaal te volgen.
Ze heeft verder prettige personen gebruikt om haar verhaal te maken: een chagrijnige en aandachtsbeluste baas, een creatieve en überdrukke Creatief Directeur, De Klant (Suzanne) die altijd loopt te zeuren en twijfelen, Yljaaa met zijn semimonogame latrelatie en dan Dylan: een hete, maar o zo gevoelige en lieve zanger. Aan het eind van het verhaal wordt het je heel duidelijk hoe complex dat hele glamourwereldje eigenlijk wel niet is. Zo houden de mensen ineens van je, en de volgende dag ben je een trut omdat je het uitgemaakt hebt met je bekende vriend. De ene dag ben je belangrijk, de andere dag niet meer omdat er weer iemand bij is gekomen die weer even iets belangrijker is. Het wordt ook goed duidelijk hoeveel mensen over hebben voor die ‘15 minutes of fame’.
Na het lezen van dit boek ben ik best benieuwd naar haar volgende boek, op haar site was te lezen dat ze met een 2e boek bezig is. Ik kan mensen dit boek ook echt wel aanraden, ik vind het erg realistisch.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden