Motivatie
Ik heb het boek, komt een vrouw bij de dokter, gelezen, omdat ik veel mensen erover hoorde praten. Ik zou later zelf in de oncologie willen gaan werken en ik wilde daarom dit verhaal graag lezen. Ook alle recensies die ik op internet had gelezen, waren goed.

Eerste Reactie
Geweldig boek!
Het boek neemt je echt mee door het hele verhaal. Soms begrijp je de hoofdpersoon eigenlijk helemaal niet, maar aan de andere kant kun je toch niet boos op hem zijn. Het is ook een aangrijpend boek. Vooral bij het 3e deel kon ik het niet droog houden. Het afscheid van het dochtertje bij de moeder is echt heel goed beschreven. Ik heb het boek in 1 dag uitgelezen, omdat als je eraan begint, kun je niet meer stoppen. Wat ik ook heel leuk aan het boek vind, is dat als erover dingen wordt gepraat, zoals bijvoorbeeld hun huis, er in een blokje onder de tekst wat meer informatie wordt gegeven.

Opdracht
Komt een vrouw bij de dokter is opgedragen aan Juut en aan Naat.


Motto
Yesterday, all my troubles seemed so far away.
Verder staat er voor elk hoofdstuk een nieuw motto.

Inhoud
Het leven van Carmen en Stijn met hun dochter Luna neemt een onverwachte wending als bij Carmen borstkanker wordt geconstateerd.
Hun leven begint een leven vol onderzoeken en behandelingen.
Een ander probleem is dat Stijn een onbedwingbare drang heeft om vreemd te gaan. Dit is voor Carmen zeker niet onbekend. Op een gegeven moment loopt een van zijn scharrels, Roos, uit tot een serieuzere relatie. Roos heeft ook gevoelens voor Stijn, maar ze zijn de relatie eigenlijk puur begonnen voor de seks en ze kunnen er verder dus niet zoveel mee doen. Stijn vindt het moeilijk om over deze relatie tegen Carmen te praten.
Na een jaar gaat het met Carmen zo slecht dat Carmen stopt met alle behandelingen. Stijn wil graag verhuizen, omdat hij dan een geheel nieuw begin kan maken zonder Carmen. Het verhuizen gaat allemaal wat sneller dan verwacht en uiteindelijk woont Carmen toch nog een tijdje in het nieuwe huis. Dit is voor Stijn een moeilijke ervaring.
Als Carmen bijna doodgaat, heeft Stijn zijn verhouding even stilgezet, Roos en hij zien elkaar niet, maar sms’en alleen nog. Als het weer erg slecht gaat met Carmen, plegen Carmen en Stijn het verschrikkelijke telefoontje en maakt een afspraak met de dokter voor euthanasie.
Die middag mogen familie en vrienden afscheid komen nemen dit is fysiek erg zwaar voor Stijn. Als laatste mag Luna afscheid komen nemen. Dit is een emotioneel moment in het verhaal. De dokter legt kort uit wat euthanasie precies inhoudt en daarna moet Carmen zich ontspannen in Stijn’s armen. Het duurt nog een tijdje voordat Carmen zich echt heeft overgegeven aan het middel, maar dan is ze toch echt dood.

Stijn durft eerst niet verder te gaan met Roos, maar aan het einde van het boek stuurt hij een sms’je met: Carmen is vanavond om kwart over acht rustig overleden. Ik was erbij. Voel me op dit moment redelijk goed. Ik bel je morgen. Wil je vrijdag voor de begrafenis vrijhouden?

Thema
- Carmen heeft kanker, blz. 30: Kanker. Een hele t/m borst. Boem.
- Relatie met Roos, blz. 142: Ik ga op t/m aan begonnen.

Het belangrijkste thema is natuurlijk de kanker bij Carmen, maar omdat je daar niet een heel verhaal over vol kan schrijven, is het verhaal van Roos erbij gekomen. Uiteindelijk speelt Roos ook een belangrijk persoon in het boek.

Motieven
Verdriet
In dit boek is het duidelijk dat er heel veel verdriet in voorkomt. Het heeft bijna allemaal te maken met de kanker van Carmen, maar ook met Roos, want die weet niet goed wat ze nou eigenlijk moet doen met Stijn.
Vreemdgaan
Stijn kan niet stoppen een relatie te hebben met Roos, ook al doet dit nog zo pijn bij Carmen.
Dood
Natuurlijk gaat het er in het boek ook om dat Carmen dood gaan. Je weet eigenlijk al dat het gaat gebeuren, maar toch hoop je dat het nog goed komt. Luna beschrijft de dood heel mooi, omdat ze het begrip nog niet heeft.

Verband titel en thema
De titel slaat eigenlijk op het feit dat Carmen naar de dokter gaat en meteen is haar hele leven veranderd. Niet allen voor Carmen, maar ook voor Stijn en Luna. De titel staat dus eigenlijk voor wat er met je kan gebeuren, nadat er een diagnose is gesteld. Het thema kanker heeft natuurlijk ook alles met de titel te maken. Tussen dokter en kanker kun je ook al een verband zien.


- Bladzijde 31 en 32
Wolters zit achter zijn bureau. Ik herken hem direct van een half jaar geleden. Hij mij niet. Ik klop op zijn openstaande deur.
‘Hallo…?’ zegt hij fronsend. ‘Dag’ zeg ik kortaf. Dat hij niet vergeet dat hij de schuld van is. ‘Ik ben de man van Carmen van Diepen.’ ‘O, sorry, dag meneer Van Diepen,’ zegt Wolters, en hij staat vlug op van zijn stoel om me de hand te schudden. ‘Gaat u zitten.’ ‘Ik blijf wel staan. Mijn vrouw zit op me te wachten.’ ‘Juist. U komt voor de uitslag van de biopsie, neem ik aan.’
Nee, voor de uitslag van NAC-Ajax, nou goed.
‘Ja.’ ‘Tja. Dat zag er niet helemaal in orde uit.’
‘Nee. Dat begrijp ik ook,’ zeg ik met cynisme dat hij waarschijnlijk niet eens opmerkt. ‘Kunt u mij uitleggen wat er precies aan de hand is?’
Wolters vertelt waarom het deze keer wél kwaadaardig is. Ik luister maar half naar wat hij zegt en snap er nog minder van. Ik vraag hoe zeker hij is.
‘Behoorlijk zeker… We moeten het nog onderzoeken, maar het ziet ernaar uit dat het mastitis carcinomatosa is. Meer kunnen we nu niet doen.’

(Dit laat het verhaal zien waar Stijn krijgt te horen dat Carmen kanker heeft)

Structuur
Het verhaal is chronologisch geschreven. Stijn vertelt het verhaal. Soms in heb begin heeft het korte terugblikken naar vroeger, maar dit doet niets met het verhaal.
Het verhaal heeft geen proloog. Een proloog was ook niet echt nodig. Het 1e hoofdstuk maakt goed duidelijk waar het over gaat. Er is wel een epiloog.

-Bladzijde 317:

Daarna neem ik de afstandsbediening va de televisie. Ik zoek op teletekst wat voor weer het morgen wordt. Eenentwintig graden, zonnig. Mmmm. Morgenvroeg lekker in mijn eentje een krantje lezen en een kop cappuccino drinken op het terras van Het Blauwe Theehuis.

Dit laat goed zien dat Stijn zijn leven weer oppakt. Ik vind het epiloog ook goed geschreven, want naast die narigheid zie je wel weer de kracht van een persoon.

Perspectief
Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. Stijn vertelt zijn verhaal.
Het verhaal is in de tegenwoordige tijd geschreven. Zelf vind ik dit lekker lezen.
- Bladzijde 201:
Nu weet ik dat mijn vrouw naast kanker ook nog aan overdosis positivisme en een gebrekkig vermogen to klagen lijdt, dus geloof ik haar niet.
(Tegenwoordige tijd: weet, lijdt, geloof)

Ruimte
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Dit wordt duidelijk gemaakt door verschillende dingen. Er worden veel disco’s in Amsterdam gebruikt en ook het vondelpark en het Amsterdamse Bos.
- Bladzijde 21:
Ik parkeer mijn Chevrolet Blazer tegenover ons huis op de Amstelveenseweg, aan de rand van het Amsterdamse Bos. Ik haat het Amsterdamse Bos, ik haat de Amstelveenseweg en ik haat ons huis.

Tijd
Het verhaal speelt zich af in de tijd van nu.

Dit wordt niet echt duidelijk gemaakt door een bepaald fragment in het boek, maar alles waar ze over schrijven heeft te maken met dingen van deze tijd.

Personages
Stijn: Stijn is de ik-persoon in het boek. Hij is getrouwd met Carmen en heeft een klein dochtertje, Luna. Samen met zijn beste vriend Frenk, werkt hij bij Merk in Uitvoering. Frenk en Stijn gaan ook vaak samen stappen en bezoeken verschillenden discotheken. Later in het verhaal krijgt Stijn een relatie met Roos. Eerst gaat het alleen maar om de seks, want Carmen durft niet meer zo goed met hem naar bed te gaan, omdat zij een borst mist. Roos en Stijn gaan steeds meer voor elkaar voelen.
Stijn is emotioneel en grof, maar verder erg gevoelig.
Carmen: Carmen is eigenlijk de vrouw waar het hele verhaal over gaat. Ze krijgt borstkanker en haar hele leven veranderd daardoor. Ze weet dat Stijn niet 100% te vertrouwen is met vreemde vrouwen, maar toch blijft ze hem trouw. Als Carmen er uiteindelijk voor kiest op euthanasie te laten plegen, moet ze afscheid nemen van familie, vrienden en haar dochtertje. Dit is het meest aangrijpende moment in het verhaal dat Carmen meemaakt.
Carmen is emotioneel, maar erg sterk.

Schrijfstijl
Het verhaal is net moeilijk om te lezen. Het bevat geen moeilijke woorden en leest makkelijk weg. Sommige zinnen waren erg lang, maar je dwaalde niet af. Ik vind het veel jammer dat er veel dialogen worden gebruikt, want dit vind ik niet prettig lezen. Sommige geneeskundige woorden snapte ik niet, maar later werden ze wel uitgelegd.

Blz. 32: mastitis carcinomatosa: Borstkanker
Blz. 20: koehandel: Methode voor afdingen in de handel

Plaats literatuur geschiedenis
Kluun is een schrijver van nu. Zijn eerste boek werd in 2003 geschreven.

Zie de informatie hieronder.

Informatie over Kluun
Raijmondus Godefriedus Norbert, Raymond van de Klundert is geboren op 17 april 1964 in Tilburg. Raymond publiceert onder het pseudoniem Kluun.
Vroeger was hij een marketingman. In 2001 verloor hij zijn vrouw aan kanker. Kluun heeft een halfjaar alleen maar in het nachtleven geleefd en had geen tijd meer voor andere dingen, totdat hij twijfels kreeg. Hij vetrok samen met zijn dochtertje Eva naar Australië en daar begon hij te schrijven. Hij is getrouwd nu met Nathalie en heeft 2 dochters, Eva en Roos.
Andere boeken die hij heeft geschreven zijn:
- Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt 2004
- De weduwnaar 2006
- Memoires van een marketingsoldaat 2008

Beoordeling

Onderwerp, thema van het boek
Het onderwerp van het boek spreekt mij heel erg aan. Juist, omdat ik zelf ook geïnteresseerd ben in de kant van de oncologie. Ik heb kanker in mijn familie nog nooit zelf meegemaakt op deze manier dus weet ik niet zo goed hoe zou moeten voelen, maar dit verhaal laat je bijna voelen hoe het voelt!

De gebeurtenissen en de spanning
Er gebeuren niet veel gebeurtenissen in het verhaal, maar een gebeurtenis die gebeurt, de kanker, is eigenlijk groot genoeg om een heel verhaal over te schrijven. Ik heb ook niet veel andere dingen nodig gehad om het verhaal leuker voor mezelf te maken. Het verhaal is de hele tijd door spannend, doordat je weet dat het slecht kan aflopen.


Personages, karakter en ontwikkeling
De hoofdrollen uit het boek zijn Stijn en Carmen.
Stijn heeft een vreemd karakter, aan de ene kant denkt hij eigenlijk niet aan zijn vrouw en gaat gewoon vreemd, maar ander andere kant is hij wel erg emotioneel. Door het hele verhaal heen zie je hem verzwakken en weer sterker worden. Uiteindelijk geeft hij eer ook aan toe.
Carmen is zelf erg onzeker, maar erg sterk. Natuurlijk begint ze ook wel eens te huilen, maar ze geeft niet op. In het verhaal wordt ze steeds sterker en je ziet ook aan het einde dat ze eigenlijk nog niet dood wil gaan, doordat het doodgaan heel lang duurt.

Structuur en tijdsverloop in het boek
De hoofdstukken in het boek waren erg kort. Sommige waren net 1 bladzijde. Het boek ik ook nog in 3en gesplitst en geeft aan waar het over gaat. Deze verdeling uit het boek vind ik eigenlijk onnodig. Er werd ook veel informatie gegeven in aparte blokjes onder de tekst. Dit vind ik wel leuk gedaan, want zo weet je ook wat meer over hoe dingen eruit zien of zijn.
Ik denk dat het verhaal in totaal zo’n 1 of 2 jaar samenvat. Meer kan het eigenlijk niet zijn, omdat het dochtertje Luna telkens klein wordt beschreven en eigenlijk niet echt ouder wordt. Je merkt ook al snel dat de kanker moeilijk weg te krijgen is dus de kans dat ze langer heeft geleefd is klein.

Taalgebruik, woordkeus en stijl
Ik vind dat Kluun niet te moeilijke woorden gebruikt. Hij gebruikt wel medische termen, maar die wordt meestal goed uitgelegd. Zijn stijl en taalgebruik is soms wel behoorlijk grof, maar niet dat het gaat irriteren.
Ik weet niet goed met wie ik Kluun zou kunnen vergelijken, omdat hij ook een apart thema heeft gekozen. Het is een speciale schrijver.

Waarom daar?
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam, omdat het verhaal daar in het echt ook heeft afgespeeld. Zo houd je het verhaal ook realistisch.