De toegift door Carry Slee

Titel: De toegift
Schrijver: Carry Slee

Ik heb voor het boek ‘De toegift’ gekozen, omdat het boek door Carry Slee is geschreven en ik vind dat zij een prettige manier van schrijven heeft. Dit vind ik wel belangrijk, omdat ik de meeste volwassen boeken die op de lijst staan niet zo leuk vind om te lezen. Maar als de manier van schrijven prettig is, kan ik het boek wel uitlezen.
Ook de achterkant van het boek sprak me wel aan, omdat het een origineel onderwerp was leek het me wel leuk om daar over te lezen.

Ik vond het wel een leuk boek, maar het is niet echt een moeilijk boek, het verhaal is goed te volgen. Ik heb het boek in één keer uitgelezen, omdat ik het wel mooi vond, maar niet omdat ik per se wilde weten hoe het afliep. Maar dat had ik ook niet verwacht, omdat het geen spannend boek is. Ik dacht wel op basis van de achterkant dat de vrouw in haar eentje zou verder gaan omdat er op er staat: “totdat ze voor zichzelf kiest”. Maar ik vond het eigenlijk wel leuk dat ze bij een partner bleef.

De prettige manier van schrijven die ik had verwacht was ook in dit boek aanwezig en dat vond ik wel fijn. Ook zit er geen moeilijk taalgebruik in en zijn de zinnen niet heel lang of heel kort.

Samenvatting van de inhoud:
(hoofdpersoon= zij,ze want ze heeft geen naam).
Deel 1
De hoofdpersoon en haar vriend, Arnoud, zitten allebei op de Academie voor Dramatische Vorming en wonen ook samen, ondanks dat ze nog erg jong zijn. De reden dat ze een relatie hebben, is dat zij en ook Arnoud een moeder heeft die een psychische ziekte heeft. Zij vertelt Arnoud alles over haar moeder en hoe ze zich voelt, Arnoud vertelt ook alles over zijn moeder en zijn gevoelens tegen haar. Ze hebben ook wel een liefdesrelatie maar de “zieke” moeders vormen de basis van hun relatie. Ze willen voor altijd bij elkaar blijven, maar zij wordt verliefd op iemand anders, een meisje Esmee genaamd. De verliefdheid voor Esmee word steeds groter en na een tijdje heeft ze ook een relatie met Esmee. Arnoud vindt dit niet erg, want hij wil alleen maar dat zij gelukkig is. In het begin van haar relatie met Esmee, kunnen Arnoud en Esmee totaal niet met elkaar opschieten. Het contact tussen beide wordt echter steeds beter, wat leid tot een driehoeksverhouding tussen de hoofdpersoon, Arnoud en Esmee. Als Esmee uit haar huis wordt gezet, komt Esmee bij de hoofdpersoon en Arnoud wonen. De relatie tussen hun drieën loopt heel goed, totdat zij zich begint te ergeren aan Arnoud, ze wil Esmee alleen voor haarzelf hebben. Na een tijdje loopt dit ook uit op een ruzie tussen de drie, waardoor de hoofdpersoon zal moeten kiezen tussen Arnoud en Esmee. Ze kiest tot verbazing van zowel Esmee als Arnoud voor Esmee. Toch duurt het nog een jaar voordat Arnoud verhuist naar een andere plek.

Deel 2
Esmee en de hoofdpersoon wonen samen en ze hebben samen een antiekwinkel, maar die wordt vooral gerund door Esmee. Arnoud heeft inmiddels een baan als docent Dramatische Vorming. Een paar maanden later zegt hij deze baan op om kunstschilder te worden, de hoofdpersoon neemt zijn baan over. Na een paar jaar neemt ook zij ontslag als docent en wil ze schrijver worden. Ook verhuizen zij, Esmee en de kinderen, ze gaan in Schoorldam op Terschelling wonen. Op Terschelling begint ze met haar carrière als kinderboekenschrijfster, haar eerste boek heet Kiek en Koosje. Haar eerste boek wordt een flop, maar vanaf het moment dat haar uitgever (Ida de Graaf) voorstelt om een deel van een populaire serie te schrijven, wordt haar schrijverscarrière een succes. Ze wint de ene na de andere literatuurprijs voor haar boeken en ze verdient er ook nog behoorlijk veel geld mee. Ondanks de successen wordt haar relatie met haar uitgever steeds slechter, elk klein beetje kritiek mond uit in een ruzie. Uiteindelijk blijkt de hoofdpersoon verliefd te zijn op Ida en wordt ze steeds kwaad omdat Ida haar gevoelens niet begrijpt. Ze gaan samen in therapie en proberen het conflict uit te praten. Desondanks wordt hun relatie er niet beter op en daarom zoekt ze een andere uitgever. Hiermee eindigt het boek, aan de ene kant is het een happy end omdat ze zich niet meer gelukkig voelde bij haar huidige uitgever. Maar het is niet een happy end, omdat ze nou een nieuwe uitgever moet zoeken en haar vriendschap met Ida wordt voorgoed verbroken.

Motieven:
Dit boek heeft meerdere motieven, deze zijn:
• -Homoseksualiteit: Esmee en de ik-persoon zijn als 2 vrouwen op elkaar verliefd, deze lesbische relatie wordt door hun omgeving goed opgevangen, behalve op de school waar de ik-persoon les geeft.
• -Moeder- kind relatie: De moeder-kind relatie vormt de basis tussen de relatie van de ik-persoon en Arnoud. Zij hebben een goede moeder-kind relatie,want ze houden heel veel van hun moeder, maar kunnen haar ook weer niet loslaten. Esmee heeft een slechte moeder-kind relatie, want ze nooit liefde gehad van haar moeder.
• -Verlatingsangst/eenzaamheid: Arnoud is bang als de ik-persoon hem wil verlaten, want hij wil niet alleen zijn. Ook de moeders van de ik –persoon en Arnoud zijn bang dat ze worden verlaten door hun kind en dan alleen moeten zijn.

• -Driehoeksverhouding: Na een tijdje in het boek hebben de ik-persoon, Esmee en Arnoud een driehoeksverhouding en wonen ze ook samen met zijn drieën. De driehoeksverhouding komt tot een eind als de ik-persoon voor Esmee kiest, maar ze blijven wel goed contact houden met Arnoud.

Thema:
Het thema van het boek is liefde, omdat de liefde overal centraal staat. Liefde zorgt ervoor dat Arnoud en de ik-persoon hun moeder niet los kunnen laten, maar doordat ze hun moeder niet los kunnen laten ontstaat de liefde tussen Arnoud en de ik-persoon. Later komt hier de liefde van hun beide voor Esmee nog bij. Waarna de liefde tussen de ik-persoon en Esmee overblijft, deze resulteert in een hechte en lange relatie met kinderen.
En aan het einde van het boek zorgt die liefde van de ik-persoon naar Ida toe ervoor, dat haar relatie met haar uitgever onder druk staat en dat ze van uitgever verandert. De vader van de ik-persoon houdt er door liefde voor zijn eerste vrouw een dubbelleven op na. Esmee heeft vroeger echter een gebrek aan liefde gehad waardoor ze ongelukkig is.

Een tweede thema is invloed van opvoeding. De ik-persoon, Esmee en Arnoud hebben allemaal een ongelukkige jeugd gehad, waardoor ze nu anders tegen het leven aan kijken dan andere leeftijdsgenoten. Maar doordat ze alle drie een ongelukkige jeugd hebben gehad kunnen ze het wel goed met elkaar. De invloed van hun opvoeding is groot, want het bepaalt hun leven, met ze omgaan en hoe ze naar het leven kijken.

Tijd:
Het verhaal wordt in chronologische volgorde vertelt, er zijn wel een paar momenten waar ze even terugblikken op een gebeurtenis van vroeger.
Het verhaal begint als de hoofdpersoon en Arnoud achttien jaar zijn. Een aantal jaren later als de hoofdpersoon een brief krijgt van de uitgever staat op de brief een datum( 1988). Maar het is niet duidelijk hoe oud de hoofdpersoon is op dat moment, dus een duidelijke vertelde tijd is er niet. Ik denk zelf dat de verteltijd een jaar of 20 is, omdat ze begint als 18-jarige en aan het eind van het boek is haar oudste kind al ouder dan 13 en ze is niet echt vroeg met kinderen begonnen.
Het boek heeft 221 bladzijden en bestaat uit 2 delen. Het 1e deel heeft 77 bladzijden en 25 hoofdstukken. Het 2e deel heeft 140 bladzijden en bestaat uit 55 hoofdstukken.


Titelverklaring:
De titel van het boek is: ‘De toegift’ en daarmee bedoelt de schrijfster dat de hoofdpersoon eerst altijd toegeeft aan anderen, maar dat ze uiteindelijk toegeeft aan haar eigen liefde (Esmee) en aan haar eigen verlangens (schrijver worden en later in het boek het zoeken van een andere uitgever).

Stijl:
Echt een speciale schrijfstijl heeft Carry Slee niet, maar ik vind zelf dat ze altijd makkelijk te volgen boeken schrijft. De woorden zijn niet te moeilijk en de zinnen zijn ook niet te lang. Wat ik wel opvallend vind aan dit boek is de grote hoeveelheid bladzijden met stukken wit erin, als je dat wit er van tussen zou halen scheelt dat wel een heleboel bladzijden.

Ruimte:
Het verhaal speelt zich in Amsterdam, waar zij, Esmee en Arnoud wonen. Ook de antiekwinkel was hier en de hoofdpersoon haar ouders wonen hier. Op de Academie voor Dramatische Vorming, waar ze alle drie op school zitten en afstuderen.
Later wonen ze nog een lange tijd in Schoorldam op Terschelling. Daarna verhuizen ze nog naar Bergen.
Het verhaal speelt zich af in het verleden gezien de brief van 1988, maar een duidelijk jaargetijde wordt er niet gegeven voor de plaatsen waar het verhaal zich afspeelt.

Perspectief en verteller:
Het hele boek wordt verteld vanuit het ik-perspectief van de hoofdpersoon zonder naam. Ook wordt het hele boek vertelt door de ik verteller. Dat betekent dat de verteller dus aanwezig is en meedoet met alle gebeurtenissen. Ik perspectief is ook wel de reden dat je de naam van de hoofdpersoon niet te weten komt. Door dit perspectief kom je ook alle gevoelens en gedachten van de hoofdpersoon te weten. Maar je komt hierdoor juist geen gevoelens of gedachten van andere personen te weten.

Personages:
Er zijn in dit boek 3 hoofdpersonen: (ik-persoon), Esmee en Arnoud. De ik-persoon is de echte hoofdpersoon.


De hoofdpersoon (ik-persoon): Deze hoofdpersoon is de echte hoofdpersoon van het boek, want het verhaal wordt geschreven door haar ogen en zij is ook de persoon waar het allemaal om draait. Dit personage is een karakter, want je komt al haar gevoelens en gedachten te weten. De ik-persoon heeft op de Academie gezeten samen met Esmee en Arnoud. Ze is de vriendin van Esmee en de ex-vriendin van Arnoud. Ze heeft eerst gewerkt als docent en nu werkt ze als kinderboekenschrijfster voor Ida de Graaf, hierin in is ze erg succesvol getuige haar vele literaire prijzen. Samen met Esmee heeft ze 2 kinderen, Merel en Pleun.
De ik persoon is rustig tegenover de buitenwereld en heeft een ongelukkig jeugd meegemaakt doordat haar moeder depressief is. Door het verleden met haar moeder kan ze zo goed met Arnoud opschieten. Ze maakt tijdens het verhaal een paar ontwikkelingen mee. Eerst is ze verliefd op Arnoud en zijn ze verbonden door hun “zieke” moeders, maar daarna wordt ze verliefd op Esmee en wil ze haar moeder juist loslaten. Aan eind van het boek wordt ze verliefd op haar uitgever Ida, maar dit zorgt alleen maar voor problemen. Ze beslist om haar vriendschap met Ida te verbreken en een andere uitgever te zoeken, omdat dit beter is voor haarzelf. De grootste ontwikkeling is dan ook dat de ik-persoon in het begin van het boek vooral aan andere mensen denkt en aan het einde van het boek steeds meer aan zichzelf denkt.

Esmee: Dit personage is een type, want je komt geen gevoelens en gedachten van haar te weten. Esmee is de vriendin van de ik-persoon en was ook onderdeel van de driehoeksverhouding tussen de ik-persoon, Arnoud en haarzelf. Samen met de ik-persoon is ze moeder van 2 kinderen. Esmee houdt er vooral van om dingen op te starten, zo begint ze een galerij, een antiekwinkel en een theatertournee. Ook Esmee heeft een beetje een moeilijke jeugd gehad en nou nog steeds, want haar moeder heeft nooit tegen Esmee gezegd of ze van Esmee houdt en daar heeft Esmee het best wel moeilijk mee.

Arnoud: Dit personage is een type, omdat je niet echt een duidelijk beeld krijgt van zijn innerlijk. Arnoud woont samen met de ik-persoon en later ook nog met Esmee erbij. Omdat de ik-persoon voor Esmee heeft gekozen als partner, moet Arnoud verhuizen en in zijn eentje gaan wonen. Hij werkt als kunstschilder nadat hij eerst ook docent is geweest net als de ik-persoon. Ook Arnoud heeft een moeilijke jeugd, omdat ook hij een zieke moeder heeft. Hij kan in tegenstelling tot de ik-persoon zijn moeder niet loslaten.

Bijpersonen: Ouders van Esmee, ouders van Arnoud, ouders van ik-persoon, Ida de Graaf de uitgever en de kinderen (Merel en Pleun) van Esmee en de ik-persoon.

Eigen mening:
Ik vind het een mooi boek, wat snel en makkelijk leest. Het verhaal is origineel, maar wel heel leuk. Toen ik het boek las dacht ik bij de driehoeksverhouding dat het wel over Carry Slee haar eigen leven kon gaan en dat bleek ook zo te zijn. Ik vind het knap dat ze zo over haar eigen leven schrijft en ik vind dat ze er ook nog een mooi boek van heeft gemaakt.

Evaluatie:
Het boek was best makkelijk om te lezen en het verslag maken ging ook wel goed. Ik vond het vinden van de motieven en de titelverklaring best moeilijk, omdat ik ze niet zo duidelijk vond. Het maken van de samenvatting was op zich niet zo moeilijk, het was alleen onhandig dat de hoofdpersoon geen naam had. Ik zou het boek aanraden aan andere, omdat het boek goed te lezen is en als je boekt snapt is het makkelijker om er een verslag van te maken.