2. Zakelijke gegevens

Titel: Harry Potter en de Orde van de Feniks
Auteur: J.K. Rowling
Jaar van eerste uitgave: 2003
Druk, jaar van uitgave die jij gelezen hebt: 1e druk, 2003
Uitgevrij en plaats van uitgifte: Uitgeverij De Harmonie te Amsterdam
Oorspronkelijke titel: Harry Potter and the Order of the Phoenix
Vertaler: Wiebe Buddingh’
Eventuele bijzonderheden: Het boek is verfilmd.

3. Geef twee samenvattingen van de inhoud. Uitgebreid én kort!

A. De uitvoerige samenvatting
Harry Potter is een ongewone jongen van 15 en woont in de zomervakantie bij zijn oom en tante in de dreuzelwereld, de wereld die niet kan toveren. De rest van het jaar brengt hij door op Zweinsteins Hogeschool voor hekserij en Hocus-Pocus, want Harry Potter is een tovenaar en een verdomd goede ook. Dit jaar wordt zijn vijfde jaar op school en voordat het nieuwe schooljaar begint, hoort hij bijna niets uit de toverwereld en zelfs niet van zijn vrienden. Hij is boos en komt in problemen met zijn neef Dirk, waardoor hij toverkunst gebruikt. Hierdoor wordt hij van school gestuurd, maar vind dat onterecht, omdat hij Dirk alleen beschermde tegen Dementors, de cipiers van Azkaban, de tovenaars gevangenis. Hij krijgt brieven van mensen die hij kent en moet uiteindelijk naar een hoorzitting.


Op een avond zijn de Duffelingen niet thuis en wordt hij opgehaald door een grote groep tovenaars en heksen, waar hij de meeste niet van kent. Ze vliegen naar het hoofdkwartier van De Orde van de Feniks, een geheime vennootschap die samenspant tegen De heer van het duister, ook bekend als Heer Voldemort. De familie Wemel en zijn peetvader Sirius Zwarts zijn er en ook zijn vrienden Hermelien Griffel en Ron Wemel. In de tijd dat ze daar zijn, mogen zij en de rest van de kinderen niet bij de vergaderingen zijn, maar ze proberen zoveel mogelijk te horen, terwijl ze met z’n allen het oude huis, wat van Sirius’ moeder is geweest, schoonmaken.

Tijdens zijn verblijf in het Grimboudplein 12 is het tijd voor de hoorzitting en gaat Harry samen met meneer Wemel naar het ministerie van toverkunst, omdat meneer Wemel daar werkt. Ze komen te laat, omdat de tijd verandert is en Harry gaat alleen naar binnen. Het blijkt dat hij wordt berecht door het hele hof. Tot zijn verbazing komt Perkamentus ook als getuige à decharge. Uiteindelijk wordt hij vrijgesproken en mag hij terug naar Zweinstein.

Ze kopen de spullen voor het nieuwe schooljaar in en gaan dan met de trein naar Zweinstein. Als ze uitstappen en naar de koetsen zonder paarden lopen, waar ze altijd mee verdergaan, merkt Harry op dat de koetsen opeens wél getrokken worden door iets, door grote zwarte, paardachtige beesten die kunnen vliegen. Maar Ron en Hermelien zien ze niet. Bij het feestmaal in de grote zaal zijn er twee nieuwe leraren. Voor Verweer tegen de Zwarte Kunsten is er een nieuwe lerares, professor Omber, Harry kent haar al, ze werkt bij het ministerie en was tegen zijn vrijspreking bij de hoorzitting. Ook voor Verzorging van fabeldieren is een nieuwe lerares, Hagrid is weg, maar ze weten niet waarom.

In het nieuwe schooljaar gebeuren allemaal dingen. Ron en Hermelien zijn klassenoudste en hebben meer taken dan Harry, zoals in het gareel houden van de leerlingen. De lessen worden steeds moeilijker en zwaarder, nu de SLIJMBAL examens eraan komen. Ook neemt Omber steeds meer de leiding op school en wordt door het ministerie zelfs benoemd tot Hooginquisiteur van Zweinstein. Ze verbiedt steeds meer en geeft in haar lessen Verweer tegen de zwarte kunsten geen eens praktijk lessen. Daar willen Harry, Ron en Hermelien wat aan doen en besluiten een eigen Verweer tegen de Zwarte Kunsten groep op te richten. Ze roepen wat mensen bij elkaar in Zweinsveld en spreken af dat ze elke week oefenen in de Kamer van Hoge nood, een kamer waar je alleen in kan komen als je iets heel hard nodig hebt. Harry wordt de leraar en leert ze alle spreuken, waarmee hij eerder al zijn eigen leven heeft gered. Ze noemen het uiteindelijk de SVP, Strijders Van Perkamentus. Bijeenkomsten zijn verboden en ze doen zo voorzichtig mogelijk, dat Omber er niet achterkomt. Rond kerst, de laatste les voor de vakantie blijven Harry en Cho Chang, een knap meisje uit Ravenklauw, nog even in de kamer en zoenen ze zelfs.

Een avond in bed heeft Harry een rare droom, meneer Wemel wordt aangevallen door een slang en is er slecht aan toe. Als hij wakker schrikt weet hij zeker dat het echt is, hij waarschuwt professor Anderling en die verteld het aan Perkamentus. Hij blijkt gelijk te hebben, meneer Wemel voerde een opdracht voor de Orde uit en samen met de Wemels reizen ze terug naar het hoofdkwartier van De Orde. Meneer Wemel is opgenomen in het Sint Hollisto, het tovenaars ziekenhuis en de rest wacht gespannen af. In de vakantie zoeken ze hem op en hij is aan de beterende hand. Harry krijgt oclumentie lessen van Sneep, om zich af te sluiten van de dromen die hij krijgt, maar hij haat Sneep en doet nooit goed zijn best.

Na de vakantie is het hard studeren nu de SLIJMBAL examens steeds dichterbij komen. Harry en Ron hebben het ook nog druk met het zwerkbal team, waar Harry de aanvoeder van is. Ze trainen hard, omdat ze de zwerkbal cup willen winnen. Ondertussen gaan ze door met de SVP en maken goede vorderingen. Harry krijgt ruzie met Cho, omdat hij niet over Carlo wilde praten en hij ook met Hermelien heeft afgesproken, terwijl hij met haar opstap is. Het loopt allemaal niet lekker en tot overmaat van ramp wordt de SVP ontdekt. Een vriendin van Cho heeft hen verraden en de zwadderaars wachten tot ze de kamer van Hoge nood uitkomen en brengen ze naar Omber, die inmiddels is aangesteld tot schoolhoofd, omdat het ministerie Perkamentus en Harry niet geloven, die vertellen dat Voldemort terug is. Er heerst chaos in de school en Fred en George, de tweelingbroers van Ron zorgen voor gek makende onrust voor Omber en Vilder, de conciërge. Uiteindelijk vliegen ze, met een spectaculaire vuurwerkshow het schoolterrein af en verlaten de school. Het zwerkbal team wint uiteindelijk de zwerkbal cup en dan is het tijd voor de examens.

Harry krijgt weer een rare droom, dat Voldemort de cruciatus vloek op Sirius gebruikt, tijdens zijn examens en probeert via de haard in de kamer van Omber contact te krijgen met het hoofdkwartier van De Orde. Voldemort heeft Sirius gevangen genomen, dat weet hij zeker. Sirius is inderdaad niet thuis, mij hij wordt betrapt door Omber en een aantal zwadderaars van het inquisitie corps hebben zijn vrienden gepakt, toen zij op de uitkijk stonden. Omber roept Sneep en wil Veritaserum, een drank die je de waarheid laat zeggen, maar het is op. Harry probeert Sneep met hints duidelijk te maken dat Sirius in gevaar is, aangezien Sneep ook bij de Orde zit. Omber denkt dat hij met Perkamentus heeft gepraat en wil weten waarom. Hermelien komt op het idee haar naar het bos te lokken, waar de centauren vast wel raad met haar weten. Omber wordt inderdaad door de centauren meegnomen en Harry gaat samen met zijn vrienden naar het ministerie, om Sirius te redden. Ze gaan met de Terzielers en komen aan op het ministerie, waar ze op zoek gaan naar Sirius.

Harry weet dat het in de Departement van Mystificatie is en leid de rest er naar toe. Hij ontdenkt de kamer waar over hij droomde, maar Sirius is daar niet. Voldemort heeft Harry in de val gelokt. Hij komt in een kamer vol bollen met voorspellingen, op een ziet hij de naam van Voldemort staan en zijn eigen naam, hij neemt die mee. Opeens zien ze veel dooddoeners. Harry wil dat ze zeggen waar Sirius is, maar ze willen alleen dat Harry hem de bol geeft. Erin zit een voorspelling die 16 jaar geleden over hem en Voldemort is gedaan. Ze proberen te vluchten, maar de dooddoeners komen achter hen aan en na een lang gevecht, komen er mensen van De Orde ze helpen. Ineens is Perkamentus er ook. Harry denkt dat ze nu veilig zijn, maar Sirius is in gevecht met Bellatrix, een dooddoener, en ze doodt hem. Harry is helemaal overstuur omdat Sirius dood is. Dan verschijnt Voldemort in het midden van de hal van het Ministerie, en hij weet dat de profetie die ze willen stuk is. Hij wil Harry doden met de spreuk Avada Kedavra, maar Perkamentus weet Harry nog net op tijd te redden. Dan verdwijnen Voldemort en de dooddoeners. Harry heeft pijn in zijn litteken en als Harry opkijkt, ziet hij dat de hal van het Ministerie helemaal vol is met tovenaars.

Het ministerie geloofd hen nu eindelijk en Perkamentus wordt weer aangesteld als schoolhoofd. Als ze terug op Zweinstein zijn, verteld Perkamentus waarom hij Harry negeerde. Hij vertelt dat Voldemort Harry in zijn macht had en hem die dromen kon laten zien om zo meer over De Orde te weten te komen. Ook zegt hij dat Knijster, de huiself van het Grimboudplein alles wat hij wist over de Orde aan Sirius' nicht doorvertelde: Narcissa, de vrouw van Lucius Malfidus en de zus van Bellatrix. Knijster vertelde haar dat de persoon die Harry het meest dierbaar is Sirius Zwarts was. Zo gebruikte Voldemort Sirius om Harry te lokken. Ook vertelt Perkamentus waarom hij daar heen gelokt was, om de profetie voor Voldemort te halen, omdat hij hem wilde horen. De profetie vertelde hem hoe hij aan geen grote kracht kon komen.


In de Ochtendprofeet staat een artikel over de terugkeer van Voldemort. Iedereen gelooft Harry nu. Ron, Hermelien, Marcel en Ginny liggen op de ziekenzaal vanwege hun verwondingen die ze hadden opgelopen tijdens het gevecht. De leraren die weg waren komen weer terug op school en het schooljaar loopt ten einde.

De volgende dag gaan ze met de Zweinstein Expres terug naar Londen. Ze worden opgewacht door leden van De Orde, die de Duffelingen duidelijk maken dat ze Harry goed moeten behandelen. Dan begint voor Harry weer een nieuwe vakantie bij de Duffelingen.

B. De korte samenvatting
Harry is een jongen van 15 en zit op een tovenaars school. In de vakantie woont hij bij familie en wordt, omdat hij toverde van school gestuurd. Hij wordt opgehaald door een paar mensen en wordt naar De Orde van de Feniks gebracht, een groep die probeert Voldemort uit te schakelen. Na een hoorzitting mag hij toch naar school. Daar verandert veel, door professor Omber van het ministerie. Ze geeft les in Verweer tegen de Zwarte Kunsten, maar slecht, daarom maakt Harry een eigen groep, de SVP. Omber wordt hooginquisiteur en verbied steeds meer, iedereen haat haar. Ze vervangt Perkamentus als schoolhoofd. Harry heeft ruzie met haar en de Wemel tweeling zorgt voor chaos voor Omber. Harry moet examen doen en hij krijgt een rare droom, Voldemort houd zijn peetvader Sirius gevangen. Hij vliegt samen met wat SVP leden naar het ministerie en willen Sirius redden. Het is een val, Sirius is er niet. Er wordt gevochten tussen hen en dooddoeners, leden van de Orde komen hen helpen. Perkamentus komt en zorgt dat Voldemort verdwijnt, leden van het ministerie zagen dat en geloven nu dat Voldemort is terug is. Op school verteld Perkamentus hoe het zit met Voldemort en waarom hij hem het hele jaar lastig viel. Het is het einde van het jaar en Harry keert terug naar huis.

4. Karakterbeschrijvingen van twee hoofdpersonen

Harry Potter

A. Beschrijving van het uiterlijk
Harry is een magere jongen van vijftien, heeft een bril, kort zwart haar, holle wangen en een litteken op zijn voorhoofd. Hij kamt zijn haar nooit, omdat hij dat niet nodig vind en verder geeft hij niet echt veel om zijn uiterlijk. In de dreuzelwereld draagt hij te grote, afgedragen en onverzorgde kleren van zijn neef Dirk, maar op school in de toverwereld draagt hij het schooluniform, dat hij wel nieuw koopt.

B. Gedragingen en karaktereigenschappen
Harry is meestal een rustige jongen, maar hij komt juist vaak in de problemen. Hij kan snel boos worden, maar kan ook gevatte opmerkingen maken.

‘We weten dat je iets in je schild voert,’ zei tante Petunia.
‘We zijn niet helemaal achterlijk,’ zei oom Herman.
‘Nou, dat is inderdaad nieuws,’ zei Harry, die kwaad begon te worden. (p. 9)
In dit citaat zie je dat hij zich afzet tegen zijn oom en tante die er achter proberen te komen wat hij uitvoert, hij maakt een opmerking die tegen die van zijn oom ingaat.

Ook staat altijd klaar voor zijn vrienden, als er iets met iemand aan de hand is die hij mag, doet hij er alles aan om te zorgen dat het weer goed komt.
‘Hoe moeten we daar komen?’ vroeg hij.
Er viel even een stilte en toen zei Ron: ‘W-waar komen?’
‘Op het Departement van Mystificatie, zodat we Sirius kunnen redden,’ zei Harry.
‘Maar – Harry…’ zei Ron zwakjes.
‘Wat? Wat?’ zei Harry.
Hij snapte niet waarom ze hem zo aangaapten, alsof hij iets onredelijks vroeg.
‘Harry,’ zei Hermelien nogal angstig, ‘eh… hoe… hoe is Voldemort het Ministerie van Toverkunst binnengekomen zonder dat iemand het gemerkt heeft?’
‘Hoe moet ik dat weten?’ brulde Harry. ‘Het gaat erom hoe wij er binnenkomen!’ (p. 564)
In dit citaat zie je dat hij alles op alles zet om zijn peetvader Sirius te redden, nu hij denkt dat Voldemort hem gevangen houd. Niemand houd hem tegen als hij iets in zijn hoofd heeft, hij heeft een sterke eigen wil. Dat komt soms goed uit, maar vaak werkt hij zich daar mee in de problemen. Wel heeft hij weer een rare eigenschap dat hij daar vaak zonder kleerscheuren weer uitkomt.


Als Harry het ergens niet mee eens is, gaat hij vaak tegen mensen in, wat er ook weer voor zorgt dat hij in de problemen komt, maar dat maakt hem niet uit, zolang hij maar kan vertellen wat hij ergens van vind.
‘U bent hier op school, meneer Potter, niet in de echte wereld,’ zei ze zacht.
‘Dus we hoeven niet voorbereid te zijn op wat ons te daar te wachten staat?’
‘Er staat u daar niets te wachten, meneer Potter.’
‘O nee?’ zei Harry. Zijn woede, die al de hele dag net onder de oppervlakte had gesudderd, bereikte nu het kookpunt.
‘Wie zou kinderen als jullie in vredesnaam willen aanvallen?’ vroeg professor Omber met haar afschuwelijke, suikerzoete stem.
‘Hmm, eens even kijken…’ zei Harry, die deed alsof hij nadacht. ‘Misschien… Heer Voldemort?’ (p. 194)
Hier gaat hij tegen zijn lerares Verweer tegen de Zwarte Kunsten in, omdat hij het er niet mee eens is hoe ze les geeft. Ze is van het ministerie en daar willen ze hem niet geloven als hij zegt dat Voldemort is teruggekeerd. Hier probeert hij alsnog zijn lerares te overtuigen, omdat hij zijn mond niet kan dicht houden als ze beweert dat het niet zo is.

C. Manier van omgang met anderen
Harry kan goed met andere mensen omgaan. Hij praat veel en vooral met zijn vrienden, maar ook met zijn vijanden als hij het ergens niet mee eens. Hij probeert contact met mensen te maken, om te weten wat zij van dingen vinden of om informatie los te krijgen. Als hij praat, probeert hij zijn mening over te dragen, maar probeert ook naar de mening van ander personen te luisteren, al heeft hij daar wel moeite mee.
‘Maar waarom zou ik moeten weten wat er aan de hand is? Waarom zou iemand de moeite nemen me te vertellen wat er gebeurd?

‘Dat wilden we dolgraag, Harry, echt –‘ begon Hermelien.
‘Dolgraag zal het niet geweest zijn, anders hadden jullie wel een uil gestuurd! Maar jullie moesten van Perkamentus beloven –‘
‘Nou, dat was ook zo –‘
‘Ik heb vier weken opgesloten gezeten in de Ligusterlaan! Ik moest kranten jatten uit vuilnisbakken om erachter te komen of er iets gebeurd was!’
‘We wilden –‘
‘Jullie hebben je zeker wel doodgelachen, hè, terwijl jullie gezellig saampjes waren?’
‘Nee, echt niet –‘
‘Harry, het spijt ons vreselijk,’ zei Hermelien wanhopig en er glinsterden tranen in haar ogen. ‘Je hebt groot gelijk, Harry – ik zou ook razend zijn als mij dat was overkomen!’
Harry keek haar woedend aan, nog steeds diep ademhalend. (p. 56-57)
Hier heeft hij ruzie met zijn beste vrienden Hermelien en Ron. Hij is boos dat ze hem in de steek hebben gelaten en laat dat merken ook. Hij confronteert hen met dingen hoe hij ze ervaart en probeert hen zo duidelijk te maken hoe hij zich voelt, terwijl zij eigenlijk er niets tegenin kunnen brengen.

Harry weet zich soms geen houding te geven, omdat hij dan keuzes moet maken tussen zichzelf en een ander.

‘Ik weet dat het vreselijk voor je moet zijn,’ zei ze en droogde haar ogen weer met haar mouw. ‘Dat ik over Carlo begin terwijl jij hem hebt zien sterven… je wilt het zeker het liefst vergeten?’
Harry zei niets; het was waar, maar het zou harteloos zijn om het zo onomwonden te zeggen.
‘Je bent een h-heel goede leraar,’ zei Cho met een waterig glimlachje. ‘Ik heb nog nooit iemand kunnen Verlammen.’
‘Bedankt,’ zei Harry opgelaten.
Ze keken elkaar aan. Harry wilde dolgraag de gang op vluchten, maar besefte tegelijkertijd dat hij geen voet kon verzetten. (p. 355)
In dit citaat weet hij niet zo goed hoe hij met de persoon tegenover zich om moet gaan, omdat ze dingen tegen hem zegt waar hij geen raad mee weet. Hij wil haar niet teleurstellen of kwetsen en durft daarom dingen niet te zeggen of doen.

D. Karakterontwikkeling
Harry ondergaat in het boek wel een karakterontwikkeling. In het begin van het boek draait het vooral om hem en denkt hij meer dat het om hem draait, waarom mensen hem laten zitten, waarom ze hem dit of dat niet vertellen, terwijl hij niet aan hun kant van het verhaal denkt. In de loop van het boek komt hij steeds meer dingen tegen waar hij keuzes moet maken tussen zichzelf en zijn vrienden en dat hij verantwoordelijkheden moet dragen. Aan het eind van het boek kan hij veel beter begrijpen hoe mensen over sommige dingen denken en kan hij daar begrip voor tonen. Hij luistert dan echt naar mensen en stelt zichzelf niet meer op de eerste plek.

Hermelien Griffel

A. Beschrijving van het uiterlijk
Hermelien is meisje wat school belangrijker vind dan haar uiterlijk. Ze is niet de populairste en draagt vooral kleren die makkelijk zitten en wat zij mooi vind. Het is niet onverzorgd of oubollig, maar het is ook niet de nieuwste mode. Ze heeft een grote bos bruine krullen en had vroeger heel grote voortanden, maar die zijn door een ongeluk met de toverkunst, stiekem tot normale grote gereduceerd.


B. Gedragingen en karakterbeschrijving
Hermelien is qua karakter rustig, maar ook bazig en vind regels heel belangrijk. Op school haalt ze de hoogste cijfers, ze weet het meest en loopt altijd met haar neus in de boeken. Ze is heel ambitieus en vind keuzes uiterst belangrijk.
Vlak voor het middageten kwam Hermelien terug. Ze rilde en haar gewaad was nat tot aan har knieën.
‘En?’ zei Ron, die opkeek toen ze binnenkwam. ‘Heb je al zijn lessen voor hem uitgestippeld?’
‘Nou, ik heb het geprobeerd,’ zei ze mat. (p. 344)
Ze heeft altijd alles uitgestippeld en maakt complete studieschema’s die ze iedereen probeert aan te smeren. Af en toe kan ze nogal bazig zijn, maar ze bedoeld er alleen maar het beste mee, zoals wel met meer dingen.

Ze kijkt overal realistisch tegenaan. Als mensen zeggen dat een persoon onaardig is om dat ze iets hebben gedaan, kijkt zij altijd of dat klopt of dat er wordt overdreven. Ze vindt eerlijkheid ook belangrijk en probeert daarom ook zelf altijd eerlijk tegen mensen te zijn en mensen te overtuigen van de waarheid.
‘Maar ik ben geen leraar! Ik kan niet –‘
‘Harry, je bent de beste van de klas in Verweer tegen de Zwarte Kunsten,’ zei Hermelien.
‘Ik?’ zei Harry, met een nog bredere grijns. ‘Welnee. Jij bent bij elk examen hoger geëindigd –‘
‘Dat is niet waar,’ zei Hermelien koeltjes. ‘Jij eindigde hoger in ons derde jaar – het enige jaar dat we allebei examen hebben gedaan en een leraar hadden die iets van zijn vak afwist. Maar ik heb het niet over examenresultaten, Harry. Denk eens aan wat je gedaan hebt!’ (p. 256)
In dit citaat wijst ze Harry erop dat hij het beste de leraar van hun Verweer tegen de Zwarte Kunsten groep kan worden. Ze gebruikt de juiste argumenten, ook al heeft zij meestal betere resultaten dan Harry, ze verteld dat hij in de praktijk dingen veel beter is dan zij.


C. Manier van omgang met anderen
Hermelien is nogal een bazig typ en kan soms als ze met mensen omgaat wat de baas uithangen en de geleerde. Daar irriteren mensen zich nogal aan, maar als ze door die laag heen kijken en haar beter kennen weten ze ook dat ze die mantel kan laten vallen en eigenlijk net zo als iedereen is. Als mensen problemen hebben kun je goed met haar praten, alleen heeft ze de neiging om te veel raad te geven en laat soms te erg haar eigen mening blijken.
‘Silencio. SILENCIO!’
De raaf kraste nog harder.
‘Het ligt aan de manier waarop je je toverstok hanteert,’ zei Hermelien, die kritisch naar Ron keek. ‘Je moet niet zomaar wat zwaaien, het is meer een ferme zwiep.’
‘Raven zijn moeilijker dan kikkers,’ zei Ron nijdig.
‘Oké, dan ruilen we,’ zei Hermelien. Ze verwisselde Rons raaf voor haar eigen dikke brulkikker. ‘Silencio!’ De raaf bleef zijn scherpe snavel open en dicht doen, maar er kwam geen geluid meer uit.
‘Uitstekend, juffrouw Griffel!’ zei professor Banning met zijn piepstemmetje. (p. 293)
Hier weet Hermelien het beter dan Ron en ze probeert hem te helpen, maar Ron vat het op alsof ze het beter weet, helemaal als ze laat zien dat ze het zelf wel kan, daar is ze soms iets te sterk in en laat haar overkomen als een betweter.

Hermelien heeft een duidelijk aanwezige eigen mening, wat soms niet handig is als mensen een andere mening hebben dan haar.
‘Ja lach maar,’ zei Loena luid. Blijkbaar dacht ze dat ze werd uitgelachen om wat ze gezegd had en niet om wat ze droeg. ‘Vroeger dachten de mensen ook dat de Snaterende Kraakbek en de Kreukelhoornige Snottifant niet bestonden!’

‘Nou, dat is toch ook zo?’ zei Hermelien ongeduldig. ‘De snaterende Kraakbek en de Kreukelhoornige Snottifant bestaan inderdaad niet.’
Loena keek haar vernietigend aan en liep verontwaardigd weg, met driftig wiegende radijsjes. Parvati en Belinda waren nu niet de enigen die gierden van het lachen.
‘Zou je die paar mensen die nog in me geloven alsjeblieft niet willen beledigen?’ zei Harry tegen Hermelien terwijl ze de klas binnengingen.
‘O, lieve hemel, Harry, je kunt echt wel wat beters krijgen dan haar,’ antwoordde Hermelien. ‘Ginny heeft me over haar verteld; blijkbaar gelooft ze alleen in dingen waar absoluut geen bewijs voor is. Ach, wat kun je ook verwachten van iemand met een vader die hoofdredacteur is van De Kibbelaar.’ (p. 208)
In dit citaat laat Hermelien iets te sterk haar mening blijken, zodat ze iemand beledigd. Iedereen weet dat ze dus realistisch ingesteld is, maar ze ziet niet in wanneer ze dat juist niet moet laten blijken. Ze vindt dingen die niet bewezen zijn onzin en houd zich totaal niet met dat soort dingen bezig, waardoor ze mensen afwijst voordat ze ze eigenlijk kent.

D. Karakterontwikkeling
In dit boek heeft Hermelien een duidelijke karakterontwikkeling. Aan het begin is ze nogal standvastig en denkt ze alleen dat haar mening de enige is die telt. Ze serveert mensen gelijk af die niet de zelfde mening hebben en kan nogal kribbig reageren. Ze weet niet hoe ze om moet gaan met mensen die anders tegen dingen aan kijken dan zij. Door de mensen met wie ze omgaat en de gebeurtenissen in het boek gaat ze inzien dat niet alleen haar mening de gene is die telt en staat ze open voor andere dingen. Ze neemt soms zelfs de mening over van anderen en laat die van haar links liggen. Ze is ook een stuk minder bazig geworden en probeert zo veel mogelijk haar in te houden met de geleerde uithangen en probeert op een andere manier met mensen om te gaan.

5. Geef het thema van het boek aan

A. Welk hoofdonderwerp heeft het boek náást het thema ‘school’?
Het onderwerp in het boek naast het thema school is angst.

B. Uitleg keuze van het thema
Ik heb voor dit hoofdonderwerp gekozen, omdat eigenlijk alles in het boek om angst draait. Angst voor de duisterste tovenaar ooit, heer Voldemort. Veertien jaar geleden verdween hij en iedereen was opgelucht, maar toch is er altijd de angst geweest dat hij terug zou keren. En nu Harry en Perkamentus beweren dat hij terug is, is de angst nog groter geworden en willen mensen hen niet geloven. Er worden maatregelen getroffen en allemaal om te voorkomen dat ze mensen laten geloven dat hij terug is, om de angst niet groter te maken dan er nu al is.

C. Hoeveel het boek met het thema ‘school’ te maken heeft
Het boek heeft eigenlijk veel met ‘school’ te maken, omdat het zich bijna de hele tijd op school afspeelt. De leraren en de andere leerlingen spelen een grote rol in het verhaal. Vooral het schoolhoofd is in Harry’s ogen een held, zo’n wijze man met zoveel talenten. Uiteindelijk heeft school ook een grote invloed op alles wat er gebeurd. Tegelijkertijd leren ze veel, die hen later in het boek weer verder helpt met wat ze tegen komen, dus het boek heeft veel te maken met het thema ‘school’.


D. Ervaring met het thema
Nee, ik ken het thema niet, want het is een groot fictie verhaal en het verhaal in grote lijnen kunnen wij dus nooit meemaken. De kleine gebeurtenissen die zich voordoen opschool komen wel bekend voor. Bijvoorbeeld de examens, dat lijkt heel erg op de toetsweek bij ons, we willen goede resultaten om onze cijfers op te halen om over te gaan naar het volgende schooljaar. Voor de rest kennen wij in de wereld geen persoon waar iedereen een grote angst voor heeft. Natuurlijk wel voor een paar, maar niet een groot machtig persoon die overal moord en martelt.



6. Eigen mening over dit boek

Ik vind het boek een ontzettend mooi en goed geschreven. Hoe het verhaal in elkaar zit en zelfs de kleine dingen in elkaar overlopen en als een puzzel in elkaar passen vind ik echt geweldig. Het verhaal is ook niet standaard, niet werkelijk, maar toch komt het zo geloofwaardig over.

1. Het soort school
Het boek lijkt niet echt op een van de scholen van mij, want eigenlijk is het een kostschool en daar heb ik nog nooit op gezeten. Ze slapen daar op school, ze eten met de leraren en zij zijn de baas over hen. Hun ouders zien ze bijna nooit, alleen in de vakanties. Ik zou best op deze school willen zitten, want het lijkt me ontzettend interessant en ik zou het niet vreselijk vinden, denk ik.

2. De lessen op school
Qua lessen op school lijkt het ook niet op mijn school, ze hebben er totaal andere lessen en lessen die wij hebben kennen zij weer niet. Ze hebben bijvoorbeeld Toverdranken, Verweer tegen de Zwarte Kunsten, verzorging van Fabeldieren, maar ze doen niet aan simpel Aardrijkskunde of Biologie. Wel hebben ze vakken die er op lijken, bijvoorbeeld Voorspellend rekenen lijkt op Wiskunde en Geschiedenis van de Toverkunst lijkt op het gewone Geschiedenis bij ons.

3. De kleding op school
De kleding die ze dragen daar op school zijn niet hetzelfde als bij ons op school. Ze moeten verplicht een uniform aan en dat verschilt weer per afdeling qua kleur en initialen. Wij mogen dragen wat ze willen, ook op school wat ik juist prettig vind, maar op Zweinstein mogen ze alleen in hun vrije tijd kleding aan die ze graag willen, voor de rest zijn ze aangewezen op hun schooluniform. Ze kennen ook geen jas of zo, maar een mantel.


4. De leraren
De leraren op school zijn heel anders dan die bij ons. Op Zweinstein hebben de leraren een veel betere band met de leerlingen en zien ze de leraar ook in een andere omgeving dan alleen in het klaslokaal. Ze eten bijvoorbeeld samen met de leraren en bespreken veel met de leraren. Op onze school volg je alleen de les van de leraar en ken je ze eigenlijk niet.