INHOUDSOPGAVE
Onderwerp: Bladzjde nummer:
Samenvatting ……………………………………………………………………………..3 & 4
Het thema ……………………………………………………………………………………..5
De hoofdpersoon ……………………………………………………………………………...6
Ik de hoofdpersoon? …………………………………………………………………………..7
Aanraden van het boek? ……………………………………………………………………...8
Mijn mening …………………………………………………………………………………..9
Het mooiste fragment …………………………………………………………………10 & 11
De schrijver ………………………………………………………………………………….12
SAMENVATTING
Jochem word veel gepest in zijn klas. David (de hoofdpersoon) vind het allemaal maar onzin en vind het ook zielig voor David maar komt niet voor hem op. De meeste in zijn klas vinden het ook zielig, maar de 3 die hem pesten zijn populair en als zij jou uit gaan maken voor mietje. Nee, dat kan niet.
In het begin waren het allemaal maar scheldwoorden die Jochem te verwerken kreeg maar het word steeds erger. De les voor de schoolfoto’s (en daar willen ze Jochem natuurlijk niet op hebben) hebben ze gym. Daar hangen ze de kleren van Jochem buiten zodat hij vervolgens naakt opgesloten word in de kleedkamers.
De leraren die het wel in de gaten moeten hebben (omdat het supererg opvalt) zeggen er ook niks van. Sterker nog de gymleraar pest zelf mee! En als Jochem dan eens moet huilen dan zegt de lerares: ‘Jochem niet zo huilen. Pak je boeken!’. Daarom doet Jochem maar net alsof het hem allemaal niks kan schelen en lacht er maar een beetje om. Tot ergernis van David. Het pesten was volgens hem allang opgehouden als Jochem een keer een grote bek terug had gegeven.
David zit er wel een beetje mee, maar eigenlijk heeft hij het veel te druk met andere dingen. Natuurlijk school maar nee dat is lang zo belangrijk niet meer. Het belangrijkste doel wat nu echt belangrijk is, is Vera. Hij vindt haar echt zo leuk... Elke keer als hij aan zijn huiswerk zit dwalen zijn gedachten af en kan zich dan niet meer concentreren. Gelukkig zit zij ook in de schoolkrantredactie en bij elke vergadering kan hij haar dus nauwlettend in de gaten houden. Hij wil niet arrogant doen, maar soms heeft hij zelfs het gevoel dat zij hem ook leuk vind!
Hij wil haar graag verkering vragen. Het geschikte moment ziet hij dan ook op het klassenfeest. En die is binnenkort. Hij zal niet rusten voordat hij die dag Vera verkering heeft gevraagd. Het schoolfeest is ook de perfecte dag voor Jochem. Doordat hij een folderwijkje voor de pester uit zijn klas doet zal hij vanaf het klassenfeest niet meer gepest worden. Kortom het klassenfeest wordt super! Dat dachten ze.
Op het klassenfeest aangekomen zoekt David Vera op. Eindelijk gevonden knoopt hij met haar een gesprekje aan maar hij vindt zichzelf maar klungelig en besluit zijn vraag nog even uit te stellen. Verbeelde hij het nou of zag hij de verliefde blik ook in haar ogen? Als hij even later Vera’s beste vriendin tegen komt en zij vertelt dat Vera straks iemand verkering gaat vragen durft hij het ook niet te geloven. Maar ja de gelukkige zit toch echt in de schoolkrantredactie en Niels (de populaire, knappe jongen waar iedereen verliefd op is) is het niet! Helemaal blij zoekt hij Vera op. Maar wie staat daar nou met Vera? Het is Youssef, het was niet hij waar zij verkering aan ging vragen… Nee het was Youssef die ook in de schoolkrantredactie zit. Als hij het niet dacht, waarom zou zo’n computerfreak als Youssef anders in de schoolkrantredactie gaan?
Ondertussen is Jochem helemaal blij. Ze pesten hem niet meer en mag zelfs mee doen aan een spelletje poker! Helaas duurt zijn blijheid niet lang. De pesters vinden dat hij ook wat likeur moet drinken. Als Jochem tegen hen in gaat drukken ze zijn hoofd achterover en
gieten het erbij in. Kokhalzend rent Jochem naar buiten. Jakkes, wat is Jochem toch een viezerik, zou hij ook in zijn eigen braaksel durven te rollen?
Met die opmerkingen gooien ze Jochem in zijn eigen braaksel. Helemaal onder zijn eigen braaksel roept hij wanhopig naar David. Maarja, David heeft alleen zijn eigen verdriet en roept: ‘Rot op!’. Tegen Jochem. En hij had hem beloofd om voor hem op te komen…
De volgende dag zitten ze in de klas. Jochem is er niet. Maar dat verwondert de pestkoppen niet. Zijn moeder zal haar varkentje eerst nog helemaal moeten schoon schrobben natuurlijk! En David? Die zit helemaal van verdriet weg te kwijnen.
Alles is nog goed. Totdat de directeur van de school binnen komt. Hij geeft de mededeling dat Jochem na het klassenfeest niet is thuis gekomen. En dan begint een lichtje in David’s hoofd te branden. Hij liep daar met zijn eigen verdriet terwijl Jochem om hulp riep! Waarom heeft hij dat niet eerder bedacht? Stel je voor… Nee daar wil hij niet aan denken.
David meldt zich ziek en belt Jochem’s enige vriendin op. Gelukkig heeft hij haar naam onthouden. David ontmoet haar op het station, en ze zoeken naar David. Bij elke plek die ze wegstreepten voelden ze zich moedelozer. Aangekomen bij het meer zien ze de rugzak van Jochem op het water drijven. Jochem is weg… Hij heeft zelfmoord gepleegd.
De dagen daarna gaan ze met hun klas en enkele leraren een stille tocht afleggen naar het meer. David leest daar zelfs een gedicht voor. Bloemen worden in het water gelegd.
De school vindt dat dit nooit meer mag gebeuren. En de klas ook niet. Gelukkig zijn de 3 pestkoppen van school getrapt. In de schoolkrant maken ze zelfs een rubriek. De pestlijn. Kinderen die gepest worden kunnen hier naar bellen en dan zal de redactie hun helpen. Youssef vind dit alleen niet zo’n goed plan. Hij heeft immers al besloten om heel veel tijd aan computers te besteden samen met zijn vriend! Bij Vera valt dit niet in goede aarde. Dit betekent daarom het einde van hun verkering. David’s blijdschap kan niet op.
De pestlijn is een groot succes en er zijn al vele slachtoffers geholpen. Maar bij 1 meisje zit het hun niet lekker. Het pesten stopt opeens en ze mag zelfs met de pestkoppen in een band. David vindt dit vreemd en Vera ook. Samen gaan ze dan ook even een kijkje nemen. Het was inderdaad niet goed en samen hebben ze de pestkoppen dan ook even flink de waarheid gezegd.
Maar aan de pestlijn zitten ook vervelende kanten, moet David op zijn vrije zaterdag liefdesproblemen gaan zitten oplossen! Een meisje dat hopeloos verliefd is maar geen verkering durft te vragen. Jaja. Maar omdat hij zo lief is doet hij dat. Als Vera dan ook binnen komt zit hij het helemaal niet meer zitten. Vera had dit toch immers kunnen oplossen? Maar dat ene meisje dat liefdesproblemen had? He, wat gek dat is Vera… Dit is toch echt wel een vrije zaterdag waard…
HET THEMA
Het thema is pesten. Daar draait het hele boek gewoon om.
Jochem word gepest, ondanks dat hij niet de hoofdpersoon is, is dit toch wel heel belangrijk onderwerp in het boek. Want ondanks dat de gevoelens van David beschreven worden, vindt hij ook dat het niet kan. En soms zit hij er ook mee in zijn buik dat Jochem word gepest. Later word er zelfs een pest-lijn gelanceerd en daar moet hij soms ook voor aan de telefoon zitten. Het uitje met Vera is zelfs ook voor een meisje dat gepest word!
Verder is er nog een onderwerp dat erg aan de orde komt:
Liefde
David super verliefd op Vera. Het hele boek is hij aan het uitzoeken of ze ook verliefd op hem is en hoe hij haar verkering zal vragen.
Maar ook de soort van liefde tussen Jochem en zijn enige vriendin. Zij voelt als enige vriendschap tussen hen. Gelukkig voelt de hond van Jochem ook liefde voor hem. Maar nog door die liefde blijft hij onzeker en vedrietig.
DE HOOFDPERSOON
David is 14 en is de hoofdpersoon. Dit zijn, zijn eigenschappen en uiterlijke kenmerken:
Uiterlijk:
Zijn uiterlijk wordt niet echt in het boek beschreven. Maar door het lezen heb ik toch een beetje een beeld van hem gekregen:
David ziet er gewoon uit en niet zo knap als zijn vriend Niels. Bruin haar met bruine ogen en normaal postuur. Geen uitzonderlijke dingen als merkkleding of piercings. Zelfs niet een plekje op zijn gezicht, zodat hij toch nog opvalt.
Innerlijk:
Zijn innerlijk is een beetje onzeker. Vroeger heeft hij vaker meegemaakt dat meisje hem niet wouden en nu hij weer smoor is weet hij niet of Vera hem wel wil.
Verder is niet voor het pesten en wil behulpzaam zijn voor Jochem. Maar hij durft het niet. Dus lef zit niet echt in zijn innerlijk.
Hebben uiterlijk en innerlijk met elkaar te maken?
Ja, in dit geval wel. Hij voelt zich onzeker omdat hij niet zo knap is als Niels. In het verleden toen hij ook verliefd was wouden de meisje niet meer met hem. Ook omdat Niels ze dan opeens had.
Verder wil hij wel voor Jochem opkomen maar omdat hij niet echt knap of populair is doet hij dat niet. Want dan is hij bang dat hij dan geen vrienden meer heeft en bovendien dat Vera hem dan al helemaal niet leuk zal vinden.
Als hij nou wel populair was geweest dan had hij misschien meer lef gehad omdat te zeggen. Mensen kijken dan toch tegen je op als je populair bent dus dan houd het pesten op. Maar omdat de pestkoppen in dit verhaal populair zijn doet niemand er wat tegen… Ze zijn bang dat ze dan ook gepest worden omdat ze het voor hem opnemen.
IK DE HOOFDPERSOON?
Als David nou een meisje was geweest dan weet ik niet of ik de hoofdpersoon wil zijn.
Dit zijn de redenen waarom niet:
Het is een niet leuke situatie waar hij zich in bevind:
Je zou maar iemand in de klas hebben zitten die gepest wordt. Helemaal als je daar voor op wil komen maar het niet durft. Dat is verschrikkelijk? Als het later wel uit de hand loopt (in dit boek zelfmoord) dan voel je, je toch ontzettend schuldig??
Hij is verliefd maar hij durft niet verkering te vragen:
Het zou handig zijn als iedereen eerlijk durfde te vertellen wie hij/zij leuk vind. Scheelt een hoop werk. Iniedergeval voor hem. Want Vera ging eerst met Youssef omdat ze dacht dat David haar niet leuk zou vinden. Toen dacht David weer dat Vera hem niet leuk vind… Kort samengevat: ze draaien er een hele tijd om heen.
Dit zijn de redenen waarom wel:
Uiteindelijk heeft hij toch verkering:
Nooit verkeerd toch?
Hij heeft superleuke klas:
Met zijn klas halen ze vaak leuke geintjes uit. Zoals het skelet in het biologie lokaal omtoveren tot een echt lekkerding. Dat ze daar dan een uurtje voor na hoeven te komen vinden ze niet erg.
Hij heeft veel goede vrienden en vriendinnen:
Vaak doet hij leuke dingen met hun en ze staan ook voor hem klaar als hij het wat moeilijk heeft. Ook als vraagt hij dan geen hulp.
AANRADEN VAN HET BOEK?
Ik vind dat je dit boek gelezen moet hebben. Het is gewoon een super leuk boek! Nouja niet een leuk onderwerp maar wel een goed beschreven boek. Mijn mening kun je op de volgende bladzijde lezen dus daar ga ik niet te ver op in.
Als je van boeken houdt die snel lezen en als het onderwerp je aanspreekt:
Dan moet je het boek wel gaan lezen.
Het is niet echt een supersnel boek om te lezen. Maar het is niet echt een superdik boek. Je leest het binnen 1 - 2 uur uit dus ‘snellezers’ kunnen dit boek met gemak aan!
Als je van boeken houdt die uitgebreid beschreven zijn en het onderwerp je aanspreekt:
Dan moet je het boek zeker gaan lezen.
Het is niet heel erg uitgebreid beschreven, maar toch uitgebreid genoeg dat je, je in het boek kunt inleven. Vooral de emoties…
Als je het niet uitmaakt wat voor boeken je leest en het onderwerp je aanspreekt:
Dan moet je het boek zeker gaan lezen.
Als het onderwerp je aanspreekt dan is het zeker een geschikt boek.
Als het onderwerp je niet aanspreekt:
Dan moet je het boek proberen te lezen.
Bij dit boek heb ik wel zoiets van, probeer het te lezen. Het is namelijk zo goed beschreven dat je echt bijna zelf de hoofdpersoon bent!
En bovendien is het gewoon zo zielig als er mensen worden gepest en in het boek staan ook dingen die ze ertegen doen. Dus het is eigenlijk ook een beetje leerzaam.
MIJN MENING
Ik vind het echt een heel goed boek.
Bij mijn vorige boek zei ik dat alles te snel verliep. Dat is hier zeker niet zo. Ze doen er zelfs het hele boek over om verkering te krijgen!
Het is ten eerste supermooi beschreven. Bij het mooiste fragment (bladzijde 10 van dit boekverslag) staat een stukje over de stille toch voor Jochem. Op dat punt lijkt het net of het gewoon een verhaal is. Maar… Als je de rest ook gelezen hebt krijg je echt tranen in je ogen! Je leeft gewoon helemaal mee in het verhaal.
Uiteindelijk loopt het dus niet goed af. Je zou denken van: dat is toch helemaal niet leuk om te lezen? Maar juist dat maakt het zo mooi. Ik denk zelfs als het wel goed was geëindigd dat het een veel minder goed boek is geworden. Carry Slee heeft het zo goed kunnen omschrijven dat je meeleeft dat ze daarmee bewezen heeft een supergoede schrijfster te zijn!
Verder weet ik niet zoveel te vertellen, want ik heb niet echt puntjes van kritiek hierop aan te merken. Nouja 1 dan. Het boek was zomaar uit. Het had wel iets dikker gemogen vind ik zelf. Maar ik weet ook niet wat je er meer over had kunnen schrijven, dus…
Cijfer boek: 9,5
Uitleg: Supergoed geschreven, vooral de emoties. Niet zo’n dik boek en dat vind ik wel jammer.
HET MOOISTE FRAGMENT
Dit vind ik het mooiste fragment:
Vandaag wordt Jochem in stilte gecremeerd, dat is de wens van zijn ouders.
De leerlingen van klas 2B vinden het moeilijk dat ze er niet bij mogen zijn, daarom heeft meneer Zwart bedacht hoe ze toch afscheid van hun klasgenoot kunnen nemen.
Twee aan twee fietsen ze naar het meer. Hoewel het niet is afgesproken, wordt het een stille tocht. Je hoort alleen het gekletter van de regen en af en toe een passerende auto die door een plas rijdt. Een vrachtwagen raast zo dicht langs hen dat ze nat worden, maar niemand vloekt of wordt kwaad. Het is best een einde fietsen, vooral omdat ze wind tegen hebben en de regen in hun gezicht slaat, maar ze klagen niet. Deze ongemakken zijn niets vergeleken bij de pijn van het afscheid.
Behalve David is niemand meer bij het meer geweest. Je kunt merken dat ze het eng vinden de plek terug te zien. Hoe dichter ze het meer naderen, hoe langzamer ze gaan rijden, alsof ze de confrontatie zo lang mogelijk willen uitstellen.
Davids gedachten zijn de plechtigheid die in het crematorium plaatsvindt. Hij denkt aan Jochems ouders en Nienke en aan Simbad die al twee dagen in zijn mand ligt zijn kop verstopt tussen zijn voorpootjes. De moeder van Jochem vertelde dat Simbad de avond van het klassenfeest ineens begon te janken. Het was tegen twaalven en ze wist niet wat er met hem aan de hand was. Later hoorde ze van de dokter dat Jochem om die tijd moet zijn verdronken.
Als ze bij het zandpad aankomen, is het gelukkig droog. Er vallen alleen nog een paar druppels van de bomen. Geruisloos leggen ze hun fiets neer, bang om de beklemmende stilte te doorbreken. Dan krijgen ze van meneer Zwart allemaal en witte lelie.
In een lange rij, heel langzaam, lopen ze naar het meer. Daar gaan ze naast elkaar staan met hun gezicht naar het water. Ze houden twee minuten stilte. Als die voorbij zijn, draagt meneer Zwart een gedicht voor. Daarna komt David naar voren en leest een bladzij voor uit het dagboek van Jochem.
‘20 januari
Ik ben bang om naar school te gaan. Het gepest wordt steeds erger en dat komt omdat ze me haten. Maar ik weet nu waarom: ze denken dat ik een monster ben dat hen ziek maakt. Eerst dacht ik dat ze dat zomaar zieden, om me te jennen. Maar nu ze het steeds vaker zeggen, word ik er bang van omdat ik denk dat ze misschien gelijk hebben.
‘We worden misselijk van die kop van jou.’ Zei Justin. Iedereen hoorde het, maar niemand ging er tegenin. Helemaal niemand, dus misschien is het wel waar.
Toen ik vanmiddag thuis kwam, heb ik een tijd in de spiegel gekeken en ineens moest ik kotsen. Het kan van de zenuwen komen, maar ik heb nog nooit van de zenuwen gekotst, dan krijg ik meestal hoofdpijn.
Morgen ga ik maar een beetje achteraf zitten in de aula, dan zien ze me tenminste niet. Ik hoop dat het helpt. Nou snap ik ook waarom Nienke zaterdag plotseling moest overgeven. Ze zei dat het van de patat kwam, maar het kwam door mij. Ze kan niet meer tegen mij, maar durft dat niet te zeggen omdat we vrienden zijn. Of misschien weet ze het wel niet, dan kan ook.
Ik vind het heel erg dat iedereen ziek van mij wordt. Dat wil ik niet, als dat echt zo is ben ik liever dood. Ik wou dat er iemand was die me kon helpen, want ik weet het niet meer. Ik weet niet hoe lang ik dit nog volhou…’
David slaat het dagboek dicht en gaat weer tussen zijn vrienden staan.
Tino van Dijk is de eerste die naar voren stapt en zijn bloem neerlaat. ‘Dag Jochem,’ zegt hij. ‘Ik hoop dat je me ooit kunt vergeven. Zelf vind ik dat ik zo’n grote fout heb gemaakt dat ik niet langer verdien met jonge mensen te mogen werken. Maar meneer Pruiksma zegt dat ik het kan leren en dat onze school, die jouw verdriet met zich meedraagt, daar de beste plek voor is. Ik zal alles doen om te bewijzen dat ik een goeie gymnastiekleraar kan zijn, ook voor leerlingen die een hekel aan mijn vak hebben of er niet goed in zijn, dat beloof ik je.’
Dit vind ik het mooiste fragment omdat je hier bijna zelf bij gaat huilen. Eigenlijk moet je het fragment vanaf dat ze Jochem in het meer vinden tot en met dat de hele bijeenkomst is afgelopen lezen. Maar dan word het een beetje te lang fragment.
Ik vind dit zo mooi. Vooral het dagboek stukje vind ik heel aangrijpend. Je zou bijna zeggen waarom mensen eigenlijk pesten. Waarom zou je iemand zo’n pijn doen?
DE SCHRIJVER
Naam: Carry Slee
Geboren: 1 juli 1949 in Amsterdam
Nationaliteit: Nederlands
Geliefde: Elles
Kinderen: Nadja en Masja
Woont in: Bergen
Broers/zussen: 1 zus
Is gek op: schrijven, ze schrijft vooral kinderboeken maar ook voor volwassen heeft ze er een paar geschreven.
Haat: vervelen
Verder bijbanen: heeft vroeger voor de klas gestaan als docente drama.
Bekende boeken: kinderboeken: Radeloos, Kappen, Pijnstillers, Spijt, Afblijven, de Timboektoe boeken… Teveel om op te noemen. Voor volwassenen: Moederkruid, Dochter van Eva, Ooggetuigen en De Toegift.
Prijzen:
Kinderjury
1992 - Verdriet met mayonaise
1994 - Confetti conflict
1995 - Ridder schijtebroek
1997 - Spijt
1998 - Pijnstillers
1999 - Afblijven
1999 - Meester Paardenpoep
2001 - Razend
2001 - Hokus Pokus... Plas!
De Jonge Jury
1998 - Spijt
1999 - Pijnstillers
2000 - Afblijven
2001 - Kappen!
2003 - Paniek
Onderwerp: Bladzjde nummer:
Samenvatting ……………………………………………………………………………..3 & 4
Het thema ……………………………………………………………………………………..5
De hoofdpersoon ……………………………………………………………………………...6
Ik de hoofdpersoon? …………………………………………………………………………..7
Aanraden van het boek? ……………………………………………………………………...8
Het mooiste fragment …………………………………………………………………10 & 11
De schrijver ………………………………………………………………………………….12
SAMENVATTING
Jochem word veel gepest in zijn klas. David (de hoofdpersoon) vind het allemaal maar onzin en vind het ook zielig voor David maar komt niet voor hem op. De meeste in zijn klas vinden het ook zielig, maar de 3 die hem pesten zijn populair en als zij jou uit gaan maken voor mietje. Nee, dat kan niet.
In het begin waren het allemaal maar scheldwoorden die Jochem te verwerken kreeg maar het word steeds erger. De les voor de schoolfoto’s (en daar willen ze Jochem natuurlijk niet op hebben) hebben ze gym. Daar hangen ze de kleren van Jochem buiten zodat hij vervolgens naakt opgesloten word in de kleedkamers.
De leraren die het wel in de gaten moeten hebben (omdat het supererg opvalt) zeggen er ook niks van. Sterker nog de gymleraar pest zelf mee! En als Jochem dan eens moet huilen dan zegt de lerares: ‘Jochem niet zo huilen. Pak je boeken!’. Daarom doet Jochem maar net alsof het hem allemaal niks kan schelen en lacht er maar een beetje om. Tot ergernis van David. Het pesten was volgens hem allang opgehouden als Jochem een keer een grote bek terug had gegeven.
David zit er wel een beetje mee, maar eigenlijk heeft hij het veel te druk met andere dingen. Natuurlijk school maar nee dat is lang zo belangrijk niet meer. Het belangrijkste doel wat nu echt belangrijk is, is Vera. Hij vindt haar echt zo leuk... Elke keer als hij aan zijn huiswerk zit dwalen zijn gedachten af en kan zich dan niet meer concentreren. Gelukkig zit zij ook in de schoolkrantredactie en bij elke vergadering kan hij haar dus nauwlettend in de gaten houden. Hij wil niet arrogant doen, maar soms heeft hij zelfs het gevoel dat zij hem ook leuk vind!
Hij wil haar graag verkering vragen. Het geschikte moment ziet hij dan ook op het klassenfeest. En die is binnenkort. Hij zal niet rusten voordat hij die dag Vera verkering heeft gevraagd. Het schoolfeest is ook de perfecte dag voor Jochem. Doordat hij een folderwijkje voor de pester uit zijn klas doet zal hij vanaf het klassenfeest niet meer gepest worden. Kortom het klassenfeest wordt super! Dat dachten ze.
Ondertussen is Jochem helemaal blij. Ze pesten hem niet meer en mag zelfs mee doen aan een spelletje poker! Helaas duurt zijn blijheid niet lang. De pesters vinden dat hij ook wat likeur moet drinken. Als Jochem tegen hen in gaat drukken ze zijn hoofd achterover en
gieten het erbij in. Kokhalzend rent Jochem naar buiten. Jakkes, wat is Jochem toch een viezerik, zou hij ook in zijn eigen braaksel durven te rollen?
Met die opmerkingen gooien ze Jochem in zijn eigen braaksel. Helemaal onder zijn eigen braaksel roept hij wanhopig naar David. Maarja, David heeft alleen zijn eigen verdriet en roept: ‘Rot op!’. Tegen Jochem. En hij had hem beloofd om voor hem op te komen…
De volgende dag zitten ze in de klas. Jochem is er niet. Maar dat verwondert de pestkoppen niet. Zijn moeder zal haar varkentje eerst nog helemaal moeten schoon schrobben natuurlijk! En David? Die zit helemaal van verdriet weg te kwijnen.
Alles is nog goed. Totdat de directeur van de school binnen komt. Hij geeft de mededeling dat Jochem na het klassenfeest niet is thuis gekomen. En dan begint een lichtje in David’s hoofd te branden. Hij liep daar met zijn eigen verdriet terwijl Jochem om hulp riep! Waarom heeft hij dat niet eerder bedacht? Stel je voor… Nee daar wil hij niet aan denken.
David meldt zich ziek en belt Jochem’s enige vriendin op. Gelukkig heeft hij haar naam onthouden. David ontmoet haar op het station, en ze zoeken naar David. Bij elke plek die ze wegstreepten voelden ze zich moedelozer. Aangekomen bij het meer zien ze de rugzak van Jochem op het water drijven. Jochem is weg… Hij heeft zelfmoord gepleegd.
De dagen daarna gaan ze met hun klas en enkele leraren een stille tocht afleggen naar het meer. David leest daar zelfs een gedicht voor. Bloemen worden in het water gelegd.
De school vindt dat dit nooit meer mag gebeuren. En de klas ook niet. Gelukkig zijn de 3 pestkoppen van school getrapt. In de schoolkrant maken ze zelfs een rubriek. De pestlijn. Kinderen die gepest worden kunnen hier naar bellen en dan zal de redactie hun helpen. Youssef vind dit alleen niet zo’n goed plan. Hij heeft immers al besloten om heel veel tijd aan computers te besteden samen met zijn vriend! Bij Vera valt dit niet in goede aarde. Dit betekent daarom het einde van hun verkering. David’s blijdschap kan niet op.
De pestlijn is een groot succes en er zijn al vele slachtoffers geholpen. Maar bij 1 meisje zit het hun niet lekker. Het pesten stopt opeens en ze mag zelfs met de pestkoppen in een band. David vindt dit vreemd en Vera ook. Samen gaan ze dan ook even een kijkje nemen. Het was inderdaad niet goed en samen hebben ze de pestkoppen dan ook even flink de waarheid gezegd.
HET THEMA
Het thema is pesten. Daar draait het hele boek gewoon om.
Jochem word gepest, ondanks dat hij niet de hoofdpersoon is, is dit toch wel heel belangrijk onderwerp in het boek. Want ondanks dat de gevoelens van David beschreven worden, vindt hij ook dat het niet kan. En soms zit hij er ook mee in zijn buik dat Jochem word gepest. Later word er zelfs een pest-lijn gelanceerd en daar moet hij soms ook voor aan de telefoon zitten. Het uitje met Vera is zelfs ook voor een meisje dat gepest word!
Verder is er nog een onderwerp dat erg aan de orde komt:
Liefde
David super verliefd op Vera. Het hele boek is hij aan het uitzoeken of ze ook verliefd op hem is en hoe hij haar verkering zal vragen.
Maar ook de soort van liefde tussen Jochem en zijn enige vriendin. Zij voelt als enige vriendschap tussen hen. Gelukkig voelt de hond van Jochem ook liefde voor hem. Maar nog door die liefde blijft hij onzeker en vedrietig.
DE HOOFDPERSOON
David is 14 en is de hoofdpersoon. Dit zijn, zijn eigenschappen en uiterlijke kenmerken:
Uiterlijk:
Zijn uiterlijk wordt niet echt in het boek beschreven. Maar door het lezen heb ik toch een beetje een beeld van hem gekregen:
David ziet er gewoon uit en niet zo knap als zijn vriend Niels. Bruin haar met bruine ogen en normaal postuur. Geen uitzonderlijke dingen als merkkleding of piercings. Zelfs niet een plekje op zijn gezicht, zodat hij toch nog opvalt.
Zijn innerlijk is een beetje onzeker. Vroeger heeft hij vaker meegemaakt dat meisje hem niet wouden en nu hij weer smoor is weet hij niet of Vera hem wel wil.
Verder is niet voor het pesten en wil behulpzaam zijn voor Jochem. Maar hij durft het niet. Dus lef zit niet echt in zijn innerlijk.
Hebben uiterlijk en innerlijk met elkaar te maken?
Ja, in dit geval wel. Hij voelt zich onzeker omdat hij niet zo knap is als Niels. In het verleden toen hij ook verliefd was wouden de meisje niet meer met hem. Ook omdat Niels ze dan opeens had.
Verder wil hij wel voor Jochem opkomen maar omdat hij niet echt knap of populair is doet hij dat niet. Want dan is hij bang dat hij dan geen vrienden meer heeft en bovendien dat Vera hem dan al helemaal niet leuk zal vinden.
Als hij nou wel populair was geweest dan had hij misschien meer lef gehad omdat te zeggen. Mensen kijken dan toch tegen je op als je populair bent dus dan houd het pesten op. Maar omdat de pestkoppen in dit verhaal populair zijn doet niemand er wat tegen… Ze zijn bang dat ze dan ook gepest worden omdat ze het voor hem opnemen.
IK DE HOOFDPERSOON?
Als David nou een meisje was geweest dan weet ik niet of ik de hoofdpersoon wil zijn.
Dit zijn de redenen waarom niet:
Het is een niet leuke situatie waar hij zich in bevind:
Je zou maar iemand in de klas hebben zitten die gepest wordt. Helemaal als je daar voor op wil komen maar het niet durft. Dat is verschrikkelijk? Als het later wel uit de hand loopt (in dit boek zelfmoord) dan voel je, je toch ontzettend schuldig??
Hij is verliefd maar hij durft niet verkering te vragen:
Dit zijn de redenen waarom wel:
Uiteindelijk heeft hij toch verkering:
Nooit verkeerd toch?
Hij heeft superleuke klas:
Met zijn klas halen ze vaak leuke geintjes uit. Zoals het skelet in het biologie lokaal omtoveren tot een echt lekkerding. Dat ze daar dan een uurtje voor na hoeven te komen vinden ze niet erg.
Hij heeft veel goede vrienden en vriendinnen:
Vaak doet hij leuke dingen met hun en ze staan ook voor hem klaar als hij het wat moeilijk heeft. Ook als vraagt hij dan geen hulp.
AANRADEN VAN HET BOEK?
Ik vind dat je dit boek gelezen moet hebben. Het is gewoon een super leuk boek! Nouja niet een leuk onderwerp maar wel een goed beschreven boek. Mijn mening kun je op de volgende bladzijde lezen dus daar ga ik niet te ver op in.
Als je van boeken houdt die snel lezen en als het onderwerp je aanspreekt:
Dan moet je het boek wel gaan lezen.
Als je van boeken houdt die uitgebreid beschreven zijn en het onderwerp je aanspreekt:
Dan moet je het boek zeker gaan lezen.
Het is niet heel erg uitgebreid beschreven, maar toch uitgebreid genoeg dat je, je in het boek kunt inleven. Vooral de emoties…
Als je het niet uitmaakt wat voor boeken je leest en het onderwerp je aanspreekt:
Dan moet je het boek zeker gaan lezen.
Als het onderwerp je aanspreekt dan is het zeker een geschikt boek.
Als het onderwerp je niet aanspreekt:
Dan moet je het boek proberen te lezen.
Bij dit boek heb ik wel zoiets van, probeer het te lezen. Het is namelijk zo goed beschreven dat je echt bijna zelf de hoofdpersoon bent!
En bovendien is het gewoon zo zielig als er mensen worden gepest en in het boek staan ook dingen die ze ertegen doen. Dus het is eigenlijk ook een beetje leerzaam.
MIJN MENING
Ik vind het echt een heel goed boek.
Bij mijn vorige boek zei ik dat alles te snel verliep. Dat is hier zeker niet zo. Ze doen er zelfs het hele boek over om verkering te krijgen!
Uiteindelijk loopt het dus niet goed af. Je zou denken van: dat is toch helemaal niet leuk om te lezen? Maar juist dat maakt het zo mooi. Ik denk zelfs als het wel goed was geëindigd dat het een veel minder goed boek is geworden. Carry Slee heeft het zo goed kunnen omschrijven dat je meeleeft dat ze daarmee bewezen heeft een supergoede schrijfster te zijn!
Verder weet ik niet zoveel te vertellen, want ik heb niet echt puntjes van kritiek hierop aan te merken. Nouja 1 dan. Het boek was zomaar uit. Het had wel iets dikker gemogen vind ik zelf. Maar ik weet ook niet wat je er meer over had kunnen schrijven, dus…
Cijfer boek: 9,5
Uitleg: Supergoed geschreven, vooral de emoties. Niet zo’n dik boek en dat vind ik wel jammer.
HET MOOISTE FRAGMENT
Dit vind ik het mooiste fragment:
Vandaag wordt Jochem in stilte gecremeerd, dat is de wens van zijn ouders.
De leerlingen van klas 2B vinden het moeilijk dat ze er niet bij mogen zijn, daarom heeft meneer Zwart bedacht hoe ze toch afscheid van hun klasgenoot kunnen nemen.
Twee aan twee fietsen ze naar het meer. Hoewel het niet is afgesproken, wordt het een stille tocht. Je hoort alleen het gekletter van de regen en af en toe een passerende auto die door een plas rijdt. Een vrachtwagen raast zo dicht langs hen dat ze nat worden, maar niemand vloekt of wordt kwaad. Het is best een einde fietsen, vooral omdat ze wind tegen hebben en de regen in hun gezicht slaat, maar ze klagen niet. Deze ongemakken zijn niets vergeleken bij de pijn van het afscheid.
Behalve David is niemand meer bij het meer geweest. Je kunt merken dat ze het eng vinden de plek terug te zien. Hoe dichter ze het meer naderen, hoe langzamer ze gaan rijden, alsof ze de confrontatie zo lang mogelijk willen uitstellen.
Als ze bij het zandpad aankomen, is het gelukkig droog. Er vallen alleen nog een paar druppels van de bomen. Geruisloos leggen ze hun fiets neer, bang om de beklemmende stilte te doorbreken. Dan krijgen ze van meneer Zwart allemaal en witte lelie.
In een lange rij, heel langzaam, lopen ze naar het meer. Daar gaan ze naast elkaar staan met hun gezicht naar het water. Ze houden twee minuten stilte. Als die voorbij zijn, draagt meneer Zwart een gedicht voor. Daarna komt David naar voren en leest een bladzij voor uit het dagboek van Jochem.
‘20 januari
Ik ben bang om naar school te gaan. Het gepest wordt steeds erger en dat komt omdat ze me haten. Maar ik weet nu waarom: ze denken dat ik een monster ben dat hen ziek maakt. Eerst dacht ik dat ze dat zomaar zieden, om me te jennen. Maar nu ze het steeds vaker zeggen, word ik er bang van omdat ik denk dat ze misschien gelijk hebben.
‘We worden misselijk van die kop van jou.’ Zei Justin. Iedereen hoorde het, maar niemand ging er tegenin. Helemaal niemand, dus misschien is het wel waar.
Toen ik vanmiddag thuis kwam, heb ik een tijd in de spiegel gekeken en ineens moest ik kotsen. Het kan van de zenuwen komen, maar ik heb nog nooit van de zenuwen gekotst, dan krijg ik meestal hoofdpijn.
Morgen ga ik maar een beetje achteraf zitten in de aula, dan zien ze me tenminste niet. Ik hoop dat het helpt. Nou snap ik ook waarom Nienke zaterdag plotseling moest overgeven. Ze zei dat het van de patat kwam, maar het kwam door mij. Ze kan niet meer tegen mij, maar durft dat niet te zeggen omdat we vrienden zijn. Of misschien weet ze het wel niet, dan kan ook.
Ik vind het heel erg dat iedereen ziek van mij wordt. Dat wil ik niet, als dat echt zo is ben ik liever dood. Ik wou dat er iemand was die me kon helpen, want ik weet het niet meer. Ik weet niet hoe lang ik dit nog volhou…’
David slaat het dagboek dicht en gaat weer tussen zijn vrienden staan.
Dit vind ik het mooiste fragment omdat je hier bijna zelf bij gaat huilen. Eigenlijk moet je het fragment vanaf dat ze Jochem in het meer vinden tot en met dat de hele bijeenkomst is afgelopen lezen. Maar dan word het een beetje te lang fragment.
Ik vind dit zo mooi. Vooral het dagboek stukje vind ik heel aangrijpend. Je zou bijna zeggen waarom mensen eigenlijk pesten. Waarom zou je iemand zo’n pijn doen?
DE SCHRIJVER
Naam: Carry Slee
Geboren: 1 juli 1949 in Amsterdam
Nationaliteit: Nederlands
Geliefde: Elles
Kinderen: Nadja en Masja
Woont in: Bergen
Broers/zussen: 1 zus
Is gek op: schrijven, ze schrijft vooral kinderboeken maar ook voor volwassen heeft ze er een paar geschreven.
Haat: vervelen
Verder bijbanen: heeft vroeger voor de klas gestaan als docente drama.
Bekende boeken: kinderboeken: Radeloos, Kappen, Pijnstillers, Spijt, Afblijven, de Timboektoe boeken… Teveel om op te noemen. Voor volwassenen: Moederkruid, Dochter van Eva, Ooggetuigen en De Toegift.
Prijzen:
1992 - Verdriet met mayonaise
1994 - Confetti conflict
1995 - Ridder schijtebroek
1997 - Spijt
1998 - Pijnstillers
1999 - Afblijven
1999 - Meester Paardenpoep
2001 - Razend
2001 - Hokus Pokus... Plas!
De Jonge Jury
1998 - Spijt
1999 - Pijnstillers
2000 - Afblijven
2001 - Kappen!
2003 - Paniek
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden