De glazen brug door Marga Minco

Titel: De glazen brug.
Schrijver: Marga Minco
SISO: Nederlands
Genre: oorlogsroman

© 04-09-1986

Waarom dit boek?
Ik heb deze schrijfster gekozen, omdat ik de naam van de schrijfster kende en, omdat mijn moeder Marga Minco een goede schrijfster vindt. De titel sprak me ook wel aan, `De glazen brug` het klinkt wel mysterieus. Ik heb de achterkant gelezen en daar staat dat het gaat over; `de Duitse bezetting en de nasleep ervan`. Dus ik dacht dit is een goed parallel boek met de aanslag.

Titelverklaring:
De titel is afgeleid van het spreekwoord `op het glazen bruggetje geweest zijn`en dat betekent; `zich aan iets hachelijks hebben gewaagd of in doodsgevaar verkeerd hebben`. Dat slaat op Stella, de Joodse vrouw en de hoofdpersoon van het boek.


Verwachtingen van het boek:
Ik verwacht een heel spannend boek waar veel in gebeurt. Ik denk ook wel dat er veel gebeurt, want het is een oorlogsroman. Maar ik denk ook wel moeilijk lezen is, omdat het volwassen literatuur is.

Na het lezen:
Normaal gesproken houd ik niet zo van oorlogsverhalen, maar toch vond ik dit wel een mooi boek. Er wordt goed geschreven over hoe het er echt aan toe ging in de oorlog. In het verhaal wordt veel aandacht besteedt aan de gevoelens en emoties van de hoofdpersoon. Van andere personen lees je bijna niet, alleen hoe Stella denkt dat anderen zich voelen. Ook is er niet veel spanning in het boek. In het begin toen er een razzia werd gehouden was er enkele spanning verder eigenlijk niet. Ik vond niet dat het echt moeilijk geschreven was, omdat ik het makkelijk kon begrijpen. Alleen op het begin had ik er wat moeite mee om te begrijpen waar het over ging, maar dat wordt later duidelijker. Je moet wel je aandacht erbij houden, anders snap je er helemaal niets van.
Volgens mij is het geen fictie, omdat een deel van het boek is over ervaringen die Marga Minco zelf heeft meegemaakt; in 1943 werden haar ouders opgepakt en zelf wist ze te vluchtten via de achterdeur. De rest van de oorlog verblijft ze op verschillende onderduikadressen met vervalste namen. Net als in dit boek.

Motieven:
- Verloren identiteit
- zoektocht
- brug

Samenvatting van het boek:
Deel 1:
De Tweede Wereldoorlog is uitgebroken. Stella, een Joodse vrouw van 20 jaar, zoekt samen met haar ouders valse persoonsbewijzen en een onderduikadres. Op een dag komt ze later uit school (ze is lerares) en ontsnapt aan een razzia in hun straat, maar haar ouders worden wel opgepakt en gedeporteerd naar een concentratiekamp in Duitsland. e gaat dan bij haar oom en tante in Amsterdam wonen. Als ze daar een tijdje zit komt haar vriendin Ruth langs. Ze zegt dat ze een onderduikadres heeft voor Stella. Ze wil er nog even over nadenken en Ruth geeft haar een telefoonnummer. Ze mag het telefoon nummer niet opschrijven, ze moet het onthouden, anders zou ze wel eens gevaar kunnen lopen. Diezelfde dag heeft er een razzia plaatsgevonden iedereen is opgepakt, behalve Stella want die heeft via het dakraam kunnen vluchten. Als het veilig is belt Stella het nummer dat ze van Ruth heeft gekregen. Ze krijgt Mr. Roelofs aan de lijn. Ze kan meteen naar zijn huis komen. ’s Avonds brengt hij haar naar een onderduikadres en bezorgt haar ook een vals persoonsbewijs. Mr. Roelofs verteld dat hij gek is op Joodse vrouwen en dat hij daarom in het verzet zit. Onderweg probeert Mr. Roelofs Stella te verkrachten maar ze ontkomt. Ze weet niet waar ze heen moet en daardoor haalt Mr. Roelofs haar weer in. Ze gaan samen verder maar Mr. Roelofs doet alsof er niets gebeurd is. Stella komt op een boerderij terecht. Als ze zich net op haar gemak voelt moet ze weer weg, omdat er een patrouille Duitsers langs de boerderij is geweest. Daardoor vond Roelofs dat Stella van de boerderij weg moest en regelde een nieuw onderduikadres bij een kinderloos paar in Haarlem. Ze komt terecht bij de familie Baaks, die behandelen haar als hun tweede dochter dat vindt ze vreselijk. Later wordt ze geholpen om een nieuw onderduikadres door Carlo, een jongen uit het studenten verzet. Hij brengt Stella naar Amsterdam waar ze een zolderkamer krijgt. Daar krijgt ze ook een nieuw persoonsbewijs van Maria Roselier. Ze is een echt bestaand persoon geweest, maar Carlo wil er verder niets over vertellen alleen dat ze pas geleden is overleden. Carlo raadt haar aan om na de oorlog maar een keer naar het plaatsje Avezeel in Zeeuws-Vlaanderen moet gaan, waar Maria heeft gewoond, om antwoord op haar vragen te krijgen. Veel waarde hecht ze dan nog niet aan de woorden, maar de naam van het dorpje onthoudt ze wel. Beneden haar woon Lina Retty die in de buurt een kapsalon heeft. Tegenover Lina verzint Stella een heel verhaal over haar verleden. Op een avond komt Carlo bij Stella binnenvallen Hij zegt dat er iets gebeurd is waardoor hij ook een tijdje moet onderduiken. Hij brengt een nacht bij haar door. Daarna verdwijnt hij om ergens onder te duiken, omdat een van de leden van het studentenverzet was opgepakt. Op het einde van het eerste gedeelte schrijft Stella zeven brieven die ze uiteindelijk in de kachel verbrandt.

Deel 2:
Na de bevrijding van de Tweede Wereldoorlog informeert Stella bij het Rode Kruis of er nog iemand van haar familie, die naar Duitsland zijn gedeporteerd, nog in leven is. Zij hebben niets gehoord van haar familie. 12 jaar later gaat Stella op aandrang van haar ex-man Reinier naar Azeveel toe. Als ze daar eenmaal is komt ze bij de dorpsarts Dokter Zegelrijke terecht. Hij weet alles over de familie Roselier. Hij vertelt dat Stella Roselier is gestorven aan longontsteking nadat ze in paniek in het water gesprongen was, toen twee mannen aan het vechten waren.. Vervolgens gaan ze samen kijken naar het huis waar Stella Roselier samen met haat familie heeft gewoond. Stella weet daarna genoeg en gaat dan met de veerboot naar huis. Later beseft ze dat ze nooit heeft gevraagd hoe Maria Roselier eruit zag. Ze besloot zich vast te houden aan de voorstelling die ze lang geleden van haar had gemaakt.