Hoofdpersonen

Rahmane: Hij is een lieve, zachtaardige jongen. Hij is in het begin een goede vriend van Tigani en Henri, maar aan het eind zijn ze uit elkaar gegroeid. Hij kent meneer Baouri goed.

Tigani: Hij is in het begin Rahmane’s beste vriend, maar later niet meer. Hij is ook een vriend van Henri. Hij wil heel graag goed voetballen en doet veel trucjes, maar dat wordt niet altijd op prijs gesteld.

Henri: Hij is een rustige jongen. Hij is een vriend van Tigani en van Rahmane. Hij wordt ook uitgekozen om mee naar de stad te gaan, maar hij wordt niet geselecteerd.


De ouders van Rahmane: Zij zijn bevriend met meneer Baouri. Ze zijn erg trots op Rahmane.

Meneer Baouri: Hij is de trainer in het Afrikaanse dorpje. Tijdens de training is hij best streng, maar hij kan ook aardig zijn.

Andere informatie over het boek

In het boek staat niet wanneer het zich afspeelt. Het speelt zich niet echt af in de het verleden, en ook niet in de toekomst. Dus ik denk dat het zich gewoon rond 2000 afspeelt. Ik denk dat er ongeveer een jaar voorbij gaat in dit boek. Alles wordt in de chronologische volgorde verteld.

Het verhaal wordt verteld in de derde persoon. Het boek gaat over Afrika, voetbal, armoede en cultuurverschillen. De boodschap is, denk ik, dat je door moet zetten, ook al leef je niet in de ideale omstandigheden om iets te halen. Dat je ondanks je armoede best een profvoetballer kan worden bijvoorbeeld.

Samenvatting

Het boek gaat over Rahmane. Hij leeft met zijn ouders en zusje in een Afrikaans dorp. Samen met zijn vrienden Tigani en Henri en nog wat andere jongens voetbalt hij op zondag onder leiding van meneer Baouri. Ze hebben geen schoenen of echte voetbal en spelen op een stoffig, zanderig veld.

Op een dag komt er een scout uit de stad. Rahmane Tigani en Henri worden uitgekozen om mee te gaan naar de club in de stad. Daar moeten ze een selectiewedstrijd spelen. Tigani en Rahmane spelen heel goed samen en worden geselecteerd. Henri verknalt het en wordt niet uitgekozen.

Ze trainen heel hard met een aantal andere Afrikaanse kinderen. Het lijkt of een droom van Rahmane uitkomt. Er is stromend water, ze spelen in een tenue en op schoenen en er is een grasveld waar ze op voetballen.


Met Rahmane gaat het heel goed in de stad. Met Tigani niet. Hij doet aan straatvoetbal waarmee hij geld verdient. Als hij wil stoppen worden hij en zijn vrienden aangevallen door Youssa. Daarmee speelde Tigani altijd. Bij het gevecht raakte Brûlé ernstig gewond aan zijn been. Tigani wordt weggestuurd omdat het straatvoetballen ten koste gaat van zijn gewone voetbal. En dat willen ze niet bij de club.

Later komt er een scout als ze een toernooi aan het spelen zijn. Rahmane en nog een aantal jongens worden uitgekozen om mee naar Nederland te gaan voor een stage.

In Nederland hebben de jongens een ongekende luxe. Ze spelen in een groot, mooi stadion en wonen bij gastgezinnen. Rahmane’s gastouders zijn Gert en Ria. Ze zijn erg aardig. Als Rahmane bijna terug naar Afrika gaat, mag hij een aantal cadeaus kopen.

Als hij terug is in zijn dorp, voelt hij zich niet helemaal thuis. De mensen vragen alleen maar of hij al geld verdient, niet of het goed is gegaan. Aan het eind van het verhaal voelt hij zich heel eenzaam. Het is net alsof hij geen vrienden meer heeft.

Mijn mening

Ik vind het een goed, leuk geschreven boek. Er wordt geen moeilijk taalgebruik gebruikt, maar ook het is ook niet zo simpel dat het vervelend wordt.

De gebeurtenissen worden niet gewoon verteld, maar er wordt ook goed verteld hoe Rahmane er tegen aan kijkt. Zijn gevoelens zijn erg belangrijk in het verhaal. Het verhaal is ook ze geschreven, dat je er helemaal in zit en ook heel erg met Rahmane meevoelt. Dat vind ik er vooral goed aan.

Ik vind er ook goed aan, dat het niet langdradig is. Er gebeuren genoeg dingen, zodat het niet saai wordt of alleen om het voetbal draait. Er gebeurt ook niet zo veel dat het een heel warrig verhaal wordt.

Toen ik begon met lezen dacht ik dat het vooral om het voetbal ging. Maar dat was me heel erg meegevallen. Dit boek is daarom ook leuk voor meisjes. Er komen wel stukjes in voor waarin het vooral om het voetbal gaat, maar dat is niet erg. Dat is juist ook wel goed voor de afwisseling, vind ik. Ik vind het dus een leuk boek.