Brûlée vive door Souad

Geschonden
Geschonden is een autobiografisch boek. Souad is geboren in 1958/1959 in de Westelijke Jordaanoever. Het is daar een schande als een vrouw een meisje krijgt. Vrouwen zijn in dit land niks waard. Souad heeft 3 zussen en 1 broer. Ze woont ook nog samen met 2 stiefzussen. Als eerste is Noura geboren, als tweede Kaïnat, als derde Souad en als laatste Assad. De enige jongen in dit gezin (naast z’n vader). Haar vader heet Adnan en haar moeder Leila.

Ze moet snel lopen en haar hoofd naar beneden houden zodat ze haar voetstappen kan tellen. Ze mocht niet opkijken en niet haar blik naar links of rechts laten afdwalen. Zichzelf scheren mocht ze ook niet. Haar armen en benen mochten ook niet gezien worden. Als iemand haar zo zou zien, zou ze voor Charmuta worden uitgemaakt. Dit is iemand die door het hele dorp word gehaat. Ze moet eerst getrouwd zijn, voordat ze dit allemaal mag doen. Haar leven bestaat uit 2 keer per dag bidden, de mannen in het huis verzorgen, het vee verzorgen, de tuin mooi maken en allemaal van dit soort klusjes. Op latere leeftijd trouwen en jongens baren hoort er ook bij. Als vrouw word je ook geslagen door je man, vader en broer. Dit was voor Souad de normaalste zaak van de wereld en dit gebeurde ook dagelijks. Omdat ze nooit uit haar dorp is geweest, had ze geen idee van de wereld en had ze ook geen vriendinnen.

Er waren hooguit 2/3 meiden nodig voor het werk in huis en op het land. Waarschijnlijk heeft Souad nog meer zussen. Deze zijn allemaal gestikt, nadat haar moeder bij de bevalling erachter kwam de baby’s van het vrouwelijke geslacht waren.

Als eerste ging haar oudste zus (Noura) trouwen. Die was uitgehuwelijkt door haar vader. De bruid en bruidegom hadden elkaar nog nooit gezien. Er was goud betaald door Adnan voor de trouwerij. Er werd van Noura verwacht dat ze bij haar man introk en daar ook voor altijd bleef. Ze kon wel naar huis komen, maar het was de bedoeling dat ze uiteindelijk weer zo snel mogelijk terug ging. Ook wanneer ze mishandelt. Het huwelijk was voor Souad erg indrukwekkend en wou hierdoor ook graag zelf trouwen. Ze mocht nog niet trouwen. Eerst moest haar oudere zus Kaïnat trouwen.

Op een gegeven moment is Souad bezig op het terras. Ze ziet een jongen (Faiez), hij werkt in de stad en is erg elegant. Hij heeft ook een auto, waarmee hij iedere ochtend naar zijn werk gaat. Ze houd de auto een tijdje in de gaten. Ze ontdekt dat hij zijn auto altijd op dezelfde plaats neerzet, ze keek met haar ooghoeken naar hem. Sindsdien stond ze elke ochtend en avond op het terras te wachten op een glimlach van hem. Ze wou graag met hem trouwen maar daarvoor moest ze wel haar leven op het spel zetten. De tweede keer dat ze hem ziet, stond ze in een wei met hoog gras, gras te plukken voor haar konijnen. Ze praten met elkaar en spreken nog een keer af. De volgende keer komt hij niet opdagen. Later hoort ze dat hij zich heeft verstopt om te kijken of ze ook met andere jongens afspreekt. Dit doet ze niet. Een paar dagen later spreken ze weer af en vrijen ze in het hoge gras. Souad vind het niet leuk, maar ook niet erg. Ze moet eigenlijk als maagd het huwelijk ingaan. En als tijdens de huwelijksnacht ontmaagd is, dan moet het dekbed met bloed buiten worden gehangen zodat iedereen het kan zien. De volgende paar afspraakjes vrijen ze weer. Op een gegeven moment komt de auto van Faiez helemaal niet meer bij zijn huis. Hij is vertrokken.

Na elke weken merkt ze dat ze niet meer ongesteld wordt. Ze is zwanger en probeert het te verzwijgen maar haar moeder merkt ‘t. En ze krijgt een zwangerschapspukkel op haar gezicht. Dit had haar zus ook toen ze zwanger was. Dit is een schande voor haar familie. Haar familie aarzelt niet en Souad moet sterven. De zwager van Souad (de man van Noura) steekt haar in brand. Ze rent naar buiten op straat. Daar vinden 2 vrouwen haar. Ze brengen de brandende Souad naar een fontein. Door ’t water wordt het vuur gedoofd. Daarna wordt ze met een ambulance naar een ziekenhuis gebracht, die 40 kilometer verderop is. Wanneer ze in het ziekenhuis ligt wordt ze eerst onder een douche gezet. Ze zit helemaal onder het as en haar kleding is helemaal verbrand. Nadat ze is gedouched wordt ze in bed gelegd. Die avond begint haar bevalling, terwijl ze onder de brandwonden zit. Ze baart een gezond kind, maar wel 2 maanden te vroeg. De dokters lijken geen plan met haar te hebben, omdat ze nu een Charmuta is. Haar moeder en vader komen nog wel een keer op bezoek. Ze geven haar een beker. De beker zit helemaal vol met doorzichtig vloeibaar spul. Het is gif. Souad drinkt het helemaal op. Toevallig komt er een dokter langs en zegt dat de ouders weg moeten. Er mag vanaf nu geen familiebezoek meer komen.
Een paar dagen later komt Jacqueline, die werkt voor de humanitaire organisatie “Terre des Hommes”. Zij had van een vriendin gehoord dat er een meisje in het ziekenhuis lag en wil haar graag helpen. Jacqueline wil dat ze Souad overplaatsen naar een ander ziekenhuis waar ze wel wordt geholpen. Dit kan niet zomaar dus gaat ze met een dokter naar het dorp van Souad. Het is er erg gevaarlijk, want ze weet niet wat haar te wachten staat. Ze spreken met haar ouders over koetjes en kalfjes. Ze zegt tegen hen dat ze een paar dagen later weer terug komen. Wanneer ze terugkomen zorgt Jacqueline ervoor dat de ouders een papier tekenen, zodat Souad naar Europa kan. Jacqueline vraagt voor Souad een visa aan. Deze krijgt ze niet meteen en in die tijd gaat ze opzoek naar het kind van Souad, genaamd Marouan. Na lang zoeken vind ze hem en kunnen ze met het vliegtuig naar Zwitserland. In Zwitserland moet ze een tijd in het ziekenhuis blijven en krijgt ze veel huidtransplantaties. Aangezien ze niks van Zwitserland weet vindt ze het raar dat iedereen lacht en korte kleding aan heeft. Zo denkt ze dat een vrouw die met een man praat vermoord wordt. Jacqueline leert haar dat dit niet het geval is. Ze wordt samen met haar zoon opgenomen in een gezin. Dit gezin zorgt goed voor haar. Toch besluit ze uiteindelijk haar eigen leven op te bouwen en haar zoon daar af te staan zodat hij een echte opvoeding krijgt, die zij hem niet kan geven. Dit doet ze met pijn en moeite. Uiteindelijk ontmoet ze een man genaamd Antonio. Ze vindt het nog steeds moeilijk om naakt bij haar man te zijn. Ook vindt ze het heel vervelend dat ze in de zomer niet naar buiten kan. Na een paar jaar trouwt ze met Antonio en krijgt ze 2 dochters: Laetitia en Nadia. Wanneer die ongeveer 5 zijn, willen zij alles weten over haar moeder. Ze laat haar littekens zien en ze reageren en allebei anders op. Souad verteld heel het verhaal, maar niet dat ze zwanger was van Marouan. Dit verbergt ze. Alleen Jacqueline en haar man Antonio weten dit. Souad kan nu een beetje lezen (alleen getypte letters) en ze is er trots op dat ze Frans kan spreken. Ze houdt nu ook conferenties samen met Jacqueline. Ze wil aan de rest van de wereld vertellen wat er allemaal met haar is gebeurd.

Op een gegeven moment belt Marouan Souad op. Ze wil met haar afspreken. Wanneer ze elkaar ontmoeten verteld Souad hem alles over de verbranding. Hij wist niet dat zijn moeder is verbrand. Wanneer hij weg moet, spreken ze af dat ze elkaar nog een zouden ontmoeten de volgende avond. En Souad neemt haar 2 kinderen mee. Laetitia en Nadia kunnen het erg goed met Marouan vinden. Ze weten alleen nog niet dat ze broer en zus zijn. Dit vertelt ze pas een paar dagen later. Ze reageren allemaal positief en willen graag dat hij bij hen in komt wonen en dit gebeurt later ook. Souad is blij dat ze nu een goede band met haar zoon heeft. Er is veel met Souad’s leven gebeurd, ze vindt dit altijd nog erg moeilijk en probeert nog zoveel mogelijk anoniem te blijven. Ook omdat ze bang is dat haar ouders alsnog wraak nemen.