Deel A:
Ik heb het boek op vakantie gelezen, nadat ik het boek ‘er komt een vrouw bij de dokter’ had gelezen. Ik was zo van het eerste boek onder de indruk, dat ik dit boek ook graag wou gaan lezen, en wat is er nu beter dan in de lekker warme zon in Italië op het strand een boek te gaan lezen wat je boeit?
Ik vond het wel een leuk boek, omdat het leven toch verder gaat van Stijn. Ik was benieuwd hoe hij verder zou gaan, of hij verder zou gaan met vreemd gaan en met verschillende vrouwen naar bed gaan, of zich binden aan 1 vrouw. Op het einde heb ik hier dan ook antwoord op gekregen.
In het vorige boek kreeg je een goed beeld van Stijn, over de manier hoe hij leefde en wat hij mee maakte, ik denk dat dat in dit boek hetzelfde zal zijn.


Deel B:
Het boek is eigenlijk opgedeeld in 3 delen:
Deel I:
Dit deel begint met een tekstsong:
Kom niet bij me kloppen
De deur is op slot
Laat me nou eens pitten
Want ik ga kapot
( Doe maar, “Een nacht alleen”)

Carmen is net overleden of Stijn kan haar al niet missen. Hij gaat elke nacht beneden kijken naar haar. Nadat hij een mooie toespraak heeft gehouden op de begrafenis, belooft hij voor Carmens dochtertje Luna te gaan zorgen.
Na een tijd besluit hij toch maar weer te gaan werken omdat het leven gewoon doorgaat. Maar hier heeft hij ook weer afleiding; Maud (een ex waarmee hij nog wel eens seksueel contact heeft) en de stagiaire Natasja die bij de klonengroep (omdat ze allemaal op elkaar lijken en altijd zin in seks hebben) ‘de dolly’s’ hoort.
Thomas en Anne (2 goede vrienden van hem en Carmen) geven hem nu advies: m-a’tjes (moederlijke adviezen). Ook Roos heeft nog contact met hem, zij heeft hem in het eerste boek veel geholpen met het verdriet dat Stijn had om de lijdende Carmen. Ook daarmee heeft hij vaker seks gehad. Maar het lijkt of hij een muurtje om zich heen bouwt.

Stijn laat een andere kant van zich zien: hij gaat met Ramon (een stapmaatje) en ‘de dolly’s’ op vakantie naar Ibiza waar alleen maar gefeest, gezopen, geneukt en gesnoven wordt.
Als op 11 september ineens de vliegtuigen de Twin Towers invliegen beseft Stijn pas dat hij belooft heeft voor Luna te zorgen en gaat terug zonder iets te zeggen.
Als hij terug is gaat hij op advies van Roos hulp zoeken bij de therapeut Nora. Zij zegt dat hij een reis moet gaan maken met zijn dochter waar Carmen eerder ook geweest is. Stijn weet het meteen, ze gaan naar Australië waar Carmen een rondreis heeft gemaakt met een camper. Hij boekt de reis naar Australië en boekt er meteen een weekje Thailand aan vast waar hij ook Roos mee uitnodigt die een dag later zal arriveren en de week zal optrekken met Stijn en Luna.
Dit deel heet Stijn, omdat alle gebeurtenissen om hem draaien. Hij is egoïstisch bezig met het verwerken van zijn verdriet door te vluchten in seks en drugs.

Deel II:
Motto van dit deel:
O wat hou ik van jou, denk ik in de hal
De hele wereld is daar waar wij tussen staan
En een stem zegt: willen alle passagiers
Voor de KL204 naar de uitgang gaan
Dan ga je door de pascontrole
Je kijkt nog even om en je zwaait naar mij
Ik glimlach, maar iets sterft in mij
Want ik weet ook, nou is het echt voorbij
(Peter Koelewijn “ KL204”)

Dit deel is niet zo groot omdat het vooral gaat over het stukje in Thailand. Luna en Stijn vinden het geweldig dat Roos ook een weekje blijft. Tot Stijn ineens omslaat en beseft dat al zijn vrienden weten dat Roos ook in Thailand is, ze nemen hem dit erg kwalijk omdat het pas na de dood van Carmen is. Stijn wordt er chagrijnig van. Deze middag wordt Luna ook nog gebeten door een aap waardoor haar vinger gehecht moet worden.
Snel hierna gaan Luna en Stijn hun reis maken in Australië, het afscheid tussen Roos en Stijn lijkt definitief te worden. Ze laten Roos in Thailand en de rest van hun vrienden in Amsterdam achter.


Dit deel heet Stijn & Luna en Roos omdat hier het definitieve afscheid is tussen Roos en Stijn; voorgoed. En je ziet dat Papa en dochter dicht met elkaar verbonden zijn (&).

Deel III:
De tekstsong voor deel III is
We have all the time in the world
Time enough for life
To unfold all the precious things life has in store
And we got all the love in the world
And as time goes by you will find we need nothing more
And we got all the time in the world for love
Nothing more, nothing less
Only love, only love
( Fun Lovin’Criminals , “We have all the time in the world” )

Als Stijn en Luna aankomen in Australië gaan ze eerst een camper huren waarmee ze gaan rondtrekken. Het is maar een kleine camper wat nog wel wat problemen met zich mee gaat brengen, zoals Luna die niet tegen autorijden kan en het op de eerste dag al meteen mis gaat. Door de strenge wet in Queensland mogen kinderen niet in een café komen, hierdoor kunnen ze niet naar de kikkerrace kijken. Ze mag niet mee op een boot om te duiken in zee, zodat Stijn maar een excursie boekt op een boot met een glazen bodem. Helaas, Luna is na een paar minuten al doodziek. Als ze dan samen op de fiets zitten, krijgt Stijn toch het vader gevoel en hoe gelukkig ze samen kunnen zijn. Nu heeft Stijn eindelijk alle tijd voor zijn dochtertje en ze zijn ook erg gek op elkaar.
Na een tijdje beseft hij toch dat hij Roos aan het missen is. Hij gaat proberen haar maar eens te smsen, maar Roos geeft aan dat ze daar geen behoefte aan heeft en er een punt achter probeert te zetten. Via de mail hoort hij nog wel wat van zijn vrienden uit Amsterdam en omstreken. Alleen van Frenk en Maud hoort hij niks meer na het seksincident op Ameland (weekendje weg) met hem en Maud.

Na 2 maanden ontmoet Stijn een ‘leuke’ vrouw, zij is ook van Nederlandse afkomst. Zij probeert Stijn het bed in te krijgen, maar Stijn wordt gered door Luna die in 1 keer in de kamer staat.

Snel daarop wordt hij aangehouden door de politie en krijgt een boete van $575 omdat hij te snel reed en geen gordel om had. Doordat hij dit niet contant kan betalen wordt zijn camper in beslag genomen.
Later reizen Luna en Stijn per bus tijdens een excursie, hier ontmoet hij een wat ouder stel uit Nieuw-Zeeland. Hij ziet dat ze dolgelukkig met elkaar zijn, maar als Stijn met de man gaat praten, komt hij erachter dat hij ongeveer vergelijkbaar is met hemzelf, hij had vroeger ook seksaffaires. Zijn vrouw wou bij hem weg, maar de man veranderde compleet en keek niet meer om naar andere vrouwen. Stijn denkt hierdoor steeds meer aan Roos.
Dan krijg Stijn een sms van Roos dat hij zijn mail moet checken. Roos heeft gemaild dat Stijn bang is zich te geven in de liefde, dit komt hard aan voor Stijn. Roos kent de oude Stijn niet meer terug en Stijn gaat dat zelf ook steeds meer beseffen: zijn leven lang is hij eigenlijk bang voor de liefde geweest. Hij beseft dat hij alleen de laatste 2 weken van Carmen echte liefde zag, erna vluchtte hij er weer snel voor weg. Hij gaat nu snappen wat hij verkeerd heeft gedaan; hij heeft een grootte kans gemist bij Roos, hier verlangt hij nu naar. Die nacht droomt hij erover dat hij Carmen ontmoet bij een vuurtoren, zij knikt en laat hem zien dat hij Roos wil die in een bootje komt aanvaren. Nu weet hij het zeker: hij is stapel op Roos. De morgen erop gaat Stijn met Luna praten over het idee wat zij ervan vind als Roos ook naar Australië komt, Luna vind dit een goed idee. Dan belt Stijn Roos meteen op en probeert haar met de kerst naar Australië te halen en te laten zien hoeveel hij van haar houdt. Roos is er meteen enthousiast over: de toekomst is weer begonnen.
Het einde is dus een happy ending in tegenstelling met het boek ‘komt een vrouw bij de dokter’ waar Carmen overlijdt. Hierdoor vind ik dat de eerste Roman bij mij meer indrukt opwekt dan de tweede.
Dit laatste deel heet dan ook Stijn & Luna (& Roos).

Tijd: In het begin speelt zich allemaal in Amsterdam af, in het huis van Stijn zelf (waar Carmen dan ook ligt opgebaard). Daarna veel in cafés, samen met Luna buiten of met een vrouw in bed. Na 2 maanden de hele tijd in Australië. De vertelde tijd is ongeveer 5 maanden. Er wordt ook veel terug herinnerd aan Carmen, over hoe zij de rondreis meegemaakt zou hebben (flashbacks). Het is chronologisch verteld.
Ruimte: vooral in Amsterdam en op het einde in Australië.
Personen: Stijn: Stijn is iemand die al op vroege leeftijd (36 jaar) zijn vrouw Carmen verliest, maar hij weet niet goed hoe hij ermee om moet gaan, hij gaat vaak vreemd. Als Carmen overleden is verstopt hij dit onder de drugs, drank en veel seks. Tot hij het licht ziet, dan wordt hij de zorgzame vader en probeert het leven weer op te pakken met hun dochtertje Luna. Hij is vooral bang voor liefde en vastigheid, daarom doet hij het met meiden zonder inhoud.
Luna: de dochter van Carmen en Stijn. Luna is een sterk meisje ondanks ze niet beseft dat haar moeder er niet meer is. Soms lijken de rollen gedraait, dan lijkt het of zij voor haar vader moet zorgen, hem troosten. Ze geniet van alle aandacht van haar vader.

Roos: Stijn heeft haar ontmoet in het vorige boek en er verschillende seksuele relaties mee gehad. Roos is er in het begin best wel nuchter over, ze laat veel toe wat Stijn van haar verlangt, maar meer in het einde van het boek laat ze zich echt zien, ze laat niet meer met haar sollen en verteld Stijn de waarheid.
‘Straks zit jij je hele leven met een schuldgevoel en voel ik me heel mijn leven een slet.’
Ik denk dat Roos wel een speaking name is. Een roos staat voor opnieuw tot bloei komen, zij wist in het begin niet wat ze deed tot ze tot ‘bloei’ kwam en begon te beseffen dat het zo niet verder kon.
Hier had ik een mooi gedichtje bij gevonden wat ik er even bij wilde zetten, ik vond dit erg goed bij het boek horen:
Roos
Als ik aan jou denk,
Denk ik aan een roos met morgendauw
en een hemel stralend blauw.
Ook een roos verliest eens zijn glans
en aan een blauwe lucht is wel eens een wolk.
Maar een roos bloeit steeds opnieuw
en een donkere wolk drijft weer over.
Dan straalt de roos weer in de morgen
en de lucht weer prachtig blauw.
Denk ik aan een roos
dan denk ik aan jou.

Perspectief: ik-perspectief: Het is meer een dagboekvorm, Stijn spreekt vanuit zijn eigen ervaringen, hoe hij het beleeft.

Deel C:
In de klas


Deel D:
Gebeurtenissen: Je kunt merken dat het echt gebeurd is omdat het vanuit een ik-perspectief is verteld. Dit is juist iets wat mij erg aanspreekt, als een verhaal verzonnen is, merk je meteen dat het niet ‘echt’ is en boeit het je vaak ook niet. In dit boek wil je gewoon verder lezen, ik heb deze 2 boeken (‘komt een vrouw bij de dokter’ en ‘weduwnaar’) ook in 2 dagen tijd uitgelezen.
Zelf heb ik zoiets gelukkig nog niet meegemaakt. Met deze leeftijd denk je er niet echt aan om onder je relatie een andere seksuelerelatie aan te gaan en vooral niet met meerdere vrouwen of mannen. Ik denk dat dit pas komt als je niet meer student bent en het liefdesleven al ontdekt hebt.
Er komt zo in mijn omgeving gelukkig zoiets niet voor. Ik denk gewoon dat wij nog te jong zijn voor zoiets. Het is ook iets wat je vaker hoort bij oudere die bijvoorbeeld geen goede relatie hebben of problemen of de seks niet goed vinden, dat vind je niet zo snel bij de jongere generaties.
Zoveel films kijk ik eigenlijk niet, dus ik zou het zo niet weten van welke film ik het af moet halen. Ik weet wel dat er films zijn waar het gebeurd, maar ik weet het zo niet.
Zelf heb ik zo’n boek nog nooit gelezen, over dat je vreemd gaat terwijl je vrouw op sterven ligt, en dan ook nog meerdere malen met verschillende vrouwen. Het is ook iets heftigs wat ik ook niet meteen uit mezelf zou vertellen in een boek, tenzij je het kwijt zou moeten.
Sommige stukken vond ik wel wat overdreven in het boek, ze gingen in details in op de seksuele gemeenschappen die Stijn had, ik vond dat best overbodig. Wat ik wel erg mooi vond is hoe wordt beschreven hoeveel hij toch wel van Carmen hield, dat hij elke avond gaat kijken hoe mooi ze erbij ligt.
Het heeft me aan het denken gezet, over hoe bepaalde mensen tot zoiets in staat kunnen zijn, hun eigen vrouw bedriegen terwijl zij op sterven ligt. Ik kan er dan wel niet wakker van liggen omdat ik ze zelf niet ken, maar dan nog vind ik het niet kunnen.
Personen: De hoofdpersonen (Stijn, Luna en Roos) kwamen voor mij redelijk echt over omdat het zo goed beschreven is, precies het verhaal uit de ogen van 1 persoon, het waren dus echt personen van vlees en bloed waar je gewoon een beeld bij krijgt onder het lezen.
Stijn is erg onsympathiek: hij bedriegt zijn vrouw terwijl zij op sterven ligt. Ik vind dat niet kunnen omdat je haar dan nog meer leed aan doet.

Bijvoorbeeld in het begin vond ik het erg irritant dat Stijn steeds zijn vrouw bleef bedriegen. Of die keer op Ibiza, dat hij met elke vrouw wel een keer seks gehad had.
Ondertussen dat ik het boek las, leek het alsof het beeld voor me gefilmd was, ik kon me dus heel goed inleven in de hoofdpersoon, nogmaals omdat het vanuit één persoon verteld is.
Ik zag wel een klein beetje van hem in mij terug, ik ben zelf ook een keer vreemd gegaan…(sst) maar dat was niet zo erg als Stijn het deed. Ook de blijdschap met hem en Luna zie ik wel een beetje terug in mama en mij. Soms hebben we leuke gesprekken met elkaar en dan voel je die verbondenheid wel.
Door mee naar Ibiza te gaan, als je weet dat er meisjes mee gaan die te dom zijn dat ze alleen maar seks met iedereen hebben en jij weet dat je moet omschakelen, dan zou ik niet mee gegaan zijn.
Opbouw: Dit verhaal was niet echt lastig om te lezen, de woorden waren niet zo moeilijk als ik gedacht had.
Ik vond het wel meevallen hoe moeilijk het boek was, de flashbacks die er waren gingen eigenlijk vooral over Carmen, maar het scheelde dus dat ik het eerste deel ook al gelezen had waardoor ik wist waarover het ging en hoe het verder gaat.
Het verhaal was niet echt spannend om te lezen, maar wel interessant, je wilde weten of Stijn en Roos weer bij elkaar zouden komen, hoe het afloopt met de vrienden in Amsterdam en of de relatie tussen Stijn en Luna goed blijft. Maar er zat niet echt spanning in het verhaal het ging zich eigenlijk gewoon om de relatie met de andere persoon.
Het zat zich vooral in de gebeurtenissen die er waren. Hoe er verteld werd hoe fijn Stijn en Luna het met elkaar vonden toen ze op het strand aan het fietsen waren samen met z’n tweetjes.
Nee, ik heb helemaal niks overgeslagen. Ik heb in 1 dag tijd alles uitgelezen op het strand omdat het verhaal gewoon zo boeiend was. Je wilde gewoon weten hoe alles af zou gaan lopen.
Ik houd meer van verhalen met een ik-verteller omdat je dan ook weet dat het vanuit één persoon geschreven is en je er dan ook een beter beeld bij kunt schetsen voor je zelf en dus ook beter kunt analyseren waar het verhaal over gaat.
Van de ene kant is het wel leuk een open einde, je wilt dan graag het vervolg erop lezen, maar als er een open einde is en geen vervolg en er komt er ook geen meer, dan vind ik er niks aan, dan wil je gewoon persé weten hoe het afloopt.

Er was niet echt een wisselend perspectief, het bleef vooral bij het ik-perspectief. Ik vond het wel fijn dat het hierbij bleef omdat het filmprojectje wat je erbij krijgt dan gewoon door kan gaan.
Taalgebruik: Het viel wel mee hoe lastig het taalgebruik was. Het liet zich best makkelijk lezen doordat er weinig echt moeilijke woorden instonden.
Ik vond een paar zinnen wel goed / mooi gezegd ja:
- ‘Straks zit jij je hele leven met een schuldgevoel en voel ik me heel mijn leven een slet.’ (Roos)
- Light up, light up
As if you have a choice
Even if you can not hear my voice
I.ll be right beside you dear (motto van de Roman)
Het taalgebruik was niet moeilijk waardoor ik mij dus een beeld schepte ja. Daardoor was het boek ook makkelijker te lezen en was het ook wat makkelijker om dit allemaal te kunne maken.

Er zaten wel wat dialogen tussen, maar dat waren er niet zoveel. Ik vind het wel mooi als er wat dialogen instaan, maar niet te veel, anders ben je gewoon een gesprekje aan het volgen wat eigenlijk bijna nergens op slaat. Als ik boeken moet / mag gaan lezen met een ik-perspectief dan ben ik er wel voor in, maar zo gauw ik een boek moet gaan lezen wat vanuit verschillende personen wordt beschreven dan vind ik het al snel niks aan.

Aanrader? (toevoeging)
Het boek is zeker een aanrader, maar wat een raad van mij is, is dat je eerst het eerste boek moet lezen ‘komt een vrouw bij de dokter’ anders snap je een stukje niet van dit verhaal. Als je van psychische romans houd, moet je dit boek echt gaan lezen.