Onderwerp: Het boek gaat over een vrouw met kanker en een man die het daar moeilijk mee heeft en regelmatig vreemdgaat. Dit onderwerp vind ik interessant want ik lees er niet vaak over en ook boeiend. Het boek heeft verder niets met mij te maken er is niet iemand dierbaars aan kanker overleden het gaat over verschillende kanten van kanker waar je niet bij stil staat als je daar aan denkt. Ik ben door het boek wel anders over gaan denken: eerst vond ik kanker gewoon "een" van de ziektes nu kijk ik er ook echt tegen aan als een dodelijk ziekte die veel pijn met zich meebrengt. Over het onderwerp gaat hij heel diep in je komt er van alles over te weten de leuke kanten die er soms zijn maar het zijn vaak de negatieve kanten waarover wordt gesproken. De auteur van het boek beschrijft zijn eigen levensverhaal; zijn vrouw is ook overleden aan kanker en hij is daardoor ook vreemdgegaan en aan de drank en drugs begonnen. Gebeurtenissen: Het begint met dat Carmen en Stijn naar het ziekenhuis gaan om Carmen te laten onderzoeken. Daar begint het al met slecht nieuws: Carmen heeft kanker. Ze gaan daardoor vaak naar het ziekenhuis voor chemotherapie. Het wordt Stijn af en toe even te veel en dan zoekt hij troost bij andere vrouwen. Dan krijgt hij een verhouding met Roos. Carmen vraagt op vakantie of hij niet meer vreemd zou willen gaan tot dat zij dood is hij stemt toe. Als het zover is dat Carmen dood gaat komen al haar vrienden en haar dochtertje Luna afscheid nemen. Stijn is erbij als ze sterft. Deze gebeurtenissen worden duidelijk en uitgebreid beschreven in drie delen van het boek. Op elke grote gebeurtenis wordt veel verteld zodat het verhaal extra duidelijk wordt. De gebeurtenissen volgen elkaar prima op waardoor de samenhang van het verhaal logisch is. De gebeurtenissen die gebeuren zijn spannend, boeiend en realistisch je leest niet iedere dag een boek over kanker waarbij de man ook nog eens vreemdgaat en realistisch doordat je weet dat de schrijver het zelf ook heeft meegemaakt en er daarom over schrijft. Het verhaal houdt je gewoon geboeid door de verschillende gebeurtenissen. Dat Carmen afscheid neemt van iedereen en dan vlak daarna sterft heeft de meeste indruk op mij achtergelaten; dat iemand die zo jong is al sterft dat vind ik zielig, ook voor haar dochtertje en haar man.
Personages: De karaktereigenschappen van de personen zijn duidelijk beschreven, zo is Carmen altijd erg positief en dat laten ze in het boek ook erg duidelijk merken. Stijn is een feestbeest en gaat vaak vreemd. De personen zijn erg herkenbaar, het is moeilijk om toch positief te blijven tijdens zo een zware ziekte en het lukt Carmen bijna altijd maar af en toe heeft ze een pestbui dat snap ik dan ook wel. Ik kan met heel goed in Carmen verplaatsen dat ze toch Positief probeert te blijven ondanks alles. Het is heel moeilijk als je hoort dat je dood gaat maar als je dan positief kan blijven vind ik dat knap. Ook kan ik me wel een beetje verplaatsen in Stijn, ik zou zelf niet vreemdgaan maar dat hij het er heel erg moeilijk mee heeft kan ik me wel voorstellen. Ik vind dat het belangrijk is je in een persoon te kunnen verplaatsen want dan pas kan je het boek echt beleven. Carmen vond ik erg symathiek. De handelswijze van Stijn keur ik af: ik vind vreemdgaan niet goed en dat hoort niet, ook al snap ik het wel vind ik het niet netjes. Dat Carmen voor euthanasie kiest snap ik, als je zoveel pijn hebt en met allerlei middeltjes in leven wordt gehouden snap ik dat je er een eind aan wilt maken. De personen reageren niet voorspelbaar; dat Carmen Stijn's vreemdgaan zou accepteren had ik nooit verwacht, ik zou het zelf namelijk niet doen. Opbouw: De opbouw van het verhaal is makkelijk te volgen, het bestaat uit drie delen en die drie delen worden ook aangegeven met bijvoorbeeld deel 1 Stijn en Carmen enzovoort. Er zitten niet echt grote tijdsprongen in het verhaal je wordt wel eens terugverwezen maar dat stoort niet. De opbouw past bij het onderwerp van het verhaal doordat het zo duidelijker wordt, beter leesbaar, je bereidt je vast voor op wat er gaat gebeuren. Ik kijk door de ogen van meerdere personages, het meest door die van Stijn en Carmen ik vind dat dat nodig anders kan ik me niet inleven in een boek. Aan het eind van het boek is alles duidelijk: je weet dat Carmen dood is en dat is waar het in het gehele boek om ging dus je houdt weinig vragen over. Taalgebruik: Het taalgebruik in het boek is niet moeilijk er staan wel woorden in die ik nie begreep maar verder was het een duidelijk taalgebruik. Het was ook taalgebruik voor jeugd want er kwamen woorden in voor die volwassenen grof zouden vinden. De gedachten en gesprekken van de personen zijn goed uit elkaar gehouden je kan zien wanneer iets gezegd wordt en wanneer er over iets wordt nagedacht. Het taalgebruik past bij de personages: het is jong en vlot en de personages zijn dat zelf ook. Verder is me niets opgevallen aan het taalgebruik van het boek, ik vond dat het een makkelijk taalgebruik was. Algemene conclusie: Ik vind het boek mooi. Ik heb nog nooit boeken over kanker gelezen dit boek beschrijft alles heel nauwkeurig: alle tegenslagen maar ook al goede momenten die ze samen nog hebben. Het is realistisch dat vind ik fijn, ik houd niet van al die onzin verhalen. Dit beschrijft de kanker van twee kanten: vanuit de persoon die het heeft en vanuit de man die ermee moet leven en die dat niet kan. Het vreemdgaan wordt ook goed en duidelijk verteld. Je raakt erdoor geboeid en ik vind dat dat hoort. Dit is het mooiste boek wat ik tot nu toe heb gelezen.