1. Auteur: Kees van Beijnum Titel: De oesters van Nam Kee Eerste druk: 2000, Amsterdam Door mij gelezen druk: 10e druk, 2002 2. Biografie Kees van Beijnum Kees van Beijnum werd geboren in Amsterdam 21 maart 1954, hier bracht hij ook zijn jeugd door. Hij komt uit een horecamilieu en het is dan ook niet gek dat hij vroeger een groot deel van zijn tijd doorbracht in cafés van zijn familie. Na het gymnasium heeft Kees allerlei baantjes gehad, waaronder verkoper van kopieermachines. Uiteindelijk is hij journalist geworden. Dat is het begin geweest van zijn schrijversloopbaan. Hij ging weg bij de Nieuwe Revu om een roman te schrijven.(hij had Over het IJ toen al geschreven). In de journalistiek werd cynisch gereageerd: "die komt met hangende pootjes terug bij de Revu." Maar hij hij gaf niet op en bleef doorgaan met het schrijven van boeken. Inmiddels is hij ook een veel gevraagd scenarist. Hij vindt het leuk om scenario’s te schrijven, maar als hij moet keizen schrijft hij toch lever romans dan scenario’s. Een boek vindt hij echt iets van hemzelf alleen. En een film is van heel veel mensen. Uiteindelijk wil iedereen voor God spelen. 3. De tijd. Het verhaal speelt zich af in onze tijd. Dit heb ik waargenomen omdat er op blz. 193 gerodeld wordt over Marco Borsato.
4. Personen Berry Kooijman: Berry is de hoofd persoon. Hij is mager want Thera zegt dat ze hem wil vetmesten omdat hij zo dun is, en hij heeft een hekel aan zijn niet in model te krijgen haar. Eigenlijk is hij een hele lieve, vriendelijke, slimme, gevoelige jongen die in een goed milieu is opgegroeid. Hij heeft alleen verkeerde vrienden bij wie hij zich wil bewijzen. Hierdoor is hij gestopt met het gymnasium, liegt hij, slaat hij mensen in elkaar, doet criminele dingen en hangt hij de hele dag in een snackbar te lummelen. Zijn vader is zes jaar geleden overleden en nu woont hij bij zijn moeder en broer in een villa wijk. Thera Bouman: Thera is de grote liefde van Berry. Ze ziet er goed verzorgd uit en draagt gaar een dikke laag make-up. Ze heeft een sierlijke loop(“niet echt wat je noemt vrouwelijk, eigenzinnig eerder, stoer” blz.8.) en krijgt veel aandacht van de mannen. Als beroep is ze erotische danseres in een nachtclub. Ze heeft last van epilepsie en maakt Berry wijs dat ze mede hierom bij hem weg is. Ze is een beetje oppervlakkig, want ze gaa zomaar bij Berry weg en doet alsof het haar niks kan schelen, terwijl hij er kapot van is. Verder kun je niet echt hoogte van haar krijgen, ze is een beetje vaag. Rein Kooijman: Rein is de oudere broer van Berry. Ze gaan niet veel met elkaar om en hebben vaak ruzie over hun vader. Berry vindt hem nog steeds geweldig, maar volgens Rein had hij een ander en was hij helemaal niet zo geweldig als Berry dacht. Maar als Berry eenmaal in de gevangenis zit kom Rein hem wel vaak opzoeken. Ellen Kooijman: is de moeder van Berry, hij noemt haar een idealist. Ze is serieus (“ze is nooit een lachebekje geweest, mijn moeder, altijd al een beetje zwaar op de hand” blz 39/40 ), bezorgd over haar zoons en ze is een soort therapeut, ze schaamt zich tegenover haar collega’s dat haar zoon in de gevangenis zit. Rachid: is een vriend van Berry en word vooral de laatste mode genoemd, dit komt doordat hij zich altijd volgens de laatste mode kleed. Ook zit zijn haar altijd netjes in model. Hij vindt zichzelf beter dan alle anderen, en wil ook dat zijn vrienden zich “kutter” voelen dan hijzelf. Hij heeft eigenlijk geen echte vrienden nodig maar gewoon wat mensen die naar hem luisteren als hij weer eens opschept. Ook is hij heel erg agressief, als iemand zich beter amuseert slaat hij diegene gewoon in elkaar. Deze agressie komt volgens mij doordat hij in zijn hele leven nog niets heeft bereikt. Ik denk dat hij teleurgesteld is in zichzelf en het hierdoor niet kan hebben dat anderen wel succes hebben. Otman: is een vriend van Berry en word in het boek vaak Otlul genoemd. Hij heeft krullend haar, draagt vaak een petje, en heeft een ondervoorbeet dat doet denken aan een Engelse Buldog. Het is een junkie en heeft geen baan. Hij is lui want hij probeert ook geen baan te vinden en hangt de hele dag in de snackbar.
Fast Eddie: is de eigenaar van de snackbar waar Berry en zijn vrienden altijd rondhangen. Hij heeft stijve benen en staat altijd met gebogen rug boven zijn frituurbak, en hij ziet er onverzorgd uit. Volgens Berry is het een gevoelige man alleen laat hij dat nooit merken. 5. verhaalloop. Berry is een 19-jarige jongen, die gestopt is met het gymnasium en nu dagenlang met verkeerde vrienden rondhangt in een snackbar. Zes jaar geleden is zijn vader overleden, en nu woont hij nog met zijn moeder en broer in een villawijk. Op een dag ontmoet hij Thera, een meisje waar hij meteen helmaal gek van is. Om samen met haar te kunnen “vluchten” van het rottige leven dat ze nu leiden, lichten ze mensen op zodat ze snel veel geld krijgen. Als “tussenstop” verblijven ze samen in een hotel. Hier krijgt Thera epileptische aanvallen, en in paniek belt Berry een ambulance. Thera moet van haar moeder weer thuis komen wonen. Haar moeder doet er alles aan om Berry bij Thera weg te houden. En na een tijdje gaat Thera zelfs weer bij haar ex-vriend Ben wonen. Berry is hier helmaal kapot van en doet er alles aan om Thera weer terug te krijgen. 6. Het einde. Het boek heeft een open einde, omdat je nog niet weet wat er verder met Berry gaat gebeuren. Ik wou nog graag weten of hij als hij weer uit de gevangenis is eindelijk de liefde vind war hij zolang naar heeft gezocht. 7. De indeling. De hoofdstukken worden aangegeven met nummers en hebben geen betekenis. Ieder hoofdstuk word duidelijk afgesloten. Ik het hele boek zijn de hoofdstukken ongeveer evenlang mar het laatste hoofdstuk is opvallend kort, nog geen halve bladzijde! 8. Het perspectief. Het boek is geschreven vanuit het ik-perspectief . dit heeft als effect dat je helmaal in de huid van Berry zit en met hem meeleeft. Ik vind dit heel goed gelukt want op een gegeven moment kreeg ik gewoon medelijden met Berry dat er bij hem nooit iets gewoon goed gaat, en ik vond zijn foute gedrag ook ineens best begrijpelijk. 9. Chronologie/ flashbacks/ vooruitwijzingen enz. Het boek is niet helmaal chronologisch, want hoe het verhaal afloopt word aan het begin verteld, en daarna verteld Berry vanuit de gevangenig hoe het komt dat hij daar zit. Dit wordt op zich redelijk chronologisch verteld, maar doordat Berry zijn leven verteld zitten er veel flashbacks in. Een ook een paar flashforwards. Dit heeft als functie dat je op sommige momenten wat extra informatie krijgt zodat je je beter in Berry kan verplaatsen en zijn reacties in bepaalde situaties begrijpt.
10. Er zijn geen losstaande tekstgedeeltes. 11. leidmotieven. - Het fotograferen van de wolken: Berry fotografeert graag wolken, ik denk dat hij dit deed omdat wolken een soort zorgeloosheid uitdrukken en een soort perfecte rust waar hij zo erg naar verlangd, het geeft een gevoel van rust, ruimte en oneindigheid. - De oesters: Thera vindt ze heerlijk, Berry totaal niet. Maar uit liefde voor haar besluit hij ze toch maar te eten. - Liegen: hij liegt tegen iedereen, behalve tegen Thera, op een gegeven moment hang zijn leven aan elkaar dor leugens. Ik heb geen symbolen waargenomen. 12. het thema. Het thema is liefde. Het enige waar Berry eigenlijk op zoek is, is naar echte liefde. Hij wil het liefst dat zijn moeder en thera echt van hem houden en alles voor hem zouden doen. Ook denk ik dat Berry graag geaccepteerd wil worden door iedereen, nu heeft hij het gevoel dat mensen hem alleen maar leuk vinden als hij zich anders voordoet dan hij is. Ik denk dat dit ook voortkomt uit gebrek aan liefde, want als zijn moeder altijd laat merken dat ze van hem houd, hoeft hij haar niet voor te liegen. En als hij vrienden zou hebben die van hem houden zoals hij diep van binnen is, hoeft hij niet meer stoer en crimineel te doen en dan zou hij denk ik een veel prettiger leven hebben met een stuk minder haat naar zichzelf toe. 13. De titel. De titel is: De oesters van Nam Kee. Dat is de naam van het restaurant waar Thera en Berry regelmatig oesters gaan eten. Ook als het uit is eet Berry af en toe nog oesters in dat restaurant. Het lijkt niet heel belangrijk, die oesters maar zoals je hierboven hebt kunnen lezen is het een belangrijk motief. Ook wordt de naam van het restaurant regelmatig in het boek genoemd. 14. Mijn mening. Ik vond het een leuk boek, het was makkelijk te lezen omdat het taalgebruik heel alledaags is. Kees van beijnum heeft dit boek geschreven met de zelfde woordkeuze die ik gebruik als ik met mijn vrienden praat en dit maakt het heel reëel. Ik hou van spannend boeken, en dit was zeker een spannend boek, de spanning word langzaam opgebouwd en als lezer zit je met veel vragen.(zal hij helmaal de verkeerde kant op gaan of komt het wel goed?, hoe loopt het af tussen hem en Thera?) door het ik-perspectief leef je heel erg met berry mee, dit vond ik erg leuk omdat ik mezelf af en toe betrapte op plaatsvervangende schaamte.( bijvoorbeeld als hij bij die hoer is blz. 284, 285 en 286) ik raad dit boek aan iedereen voor school boeken moet lezen aan. Het is niet echt een dun boek, maar door het makkelijke talgebruik heb je hem zo uit.