Mariken van Nieumeghen door Onbekend

Titel: Mariken Van Nieumeghen (oorspronkelijke titel: ‘die waerachtige ende een seer wonderlijcke historie van Mariken van Nieumeghen die meer dan seven jaren metten duvel woende ende verkeerde’) Verklaring van de titel: Bij dit boek is het verkaren van de titel wel heel makkelijk. Mariken van Nieumeghen heeft zeven jaar met de duivel gewoond. De titel is dus heel makkelijk af te leiden van de oorspronkelijke titel. De Ruimte Het verhaal speelt zich af in de buurt van Nieumeghen, Antwerpen, in Rome en in het klooster waar zij boete doet.
Het Genre Rederijkersdrama (in de overgang van Middeleeuwen naar Renaissance). Het is ook een mirakelspel. De Hoofdpersonen Mariken: een knappe jonge vrouw, met zwart haar. Ze is niet echt een slecht persoon, maar wordt door de omstandigheden door haar tante die haar diep had gekwetst, zo in de war gebracht dat ze besloot met Moenen samen te leven. Ik denk natuurlijk ook om de leuke aanbiedingen die Moenen haar doet. Dat hij haar alle zeven kunsten en alle talen zal leren en dat ze daardoor een wereldrijke vrouw zou worden. Ik denk dat ik in haar geval misschien wel het zelfde had gedaan. Je voelt je zo eenzaam en beledigd, dat je al dat goeds wat wordt aangeboden gelijk aanneemt. Bijpersonen: Moenen: De duivel. En de naam zegt het al, het is een gemene man. Eigenlijk is het geen man, maar een geest die zichzelf het uiterlijk van een mens heft gegeven. Zijn hele lichaam klopt behalve dat zijn ene oog lijkt uitgezworen. Ik vind hem het minst sympathiek, omdat hij Mariken in zo’n zwak moment in haar leven te pakken neemt. Ik vind dit heel gemeen en bovendien heel erg laf. Gijsbrecht: De oom van Mariken,. Hij houdt ontzettend veel van zijn nichtje. Dit kun je merken aan, dat als hij Mariken weer ziet en zij vertelt van haar zonden, hij haar gelijk vergeeft en haar wil helpen. Hij is een heel gelovig man. Hij is priester en als Mariken niet meer terugkomt uit Nijmegen, bidt hij elk dag voor haar. Ook gaat hij jaarlijks naar Aken, om Maria te bezoeken (een beeld van Maria). Ik denk dat ik niet zo gehandeld had als Gijsbrecht. Ik denk dat ik kwaad zou zijn op Mariken, die zeven jaar niets van zich heeft laten horen. Ik vind hem het meest sympathiek, omdat hij toch trouw blijft aan Mariken en in haar blijft geloven, dit had ik niet gekund. De tante: De tante van Mariken. Een boze, achterdochtige vrouw, omdat ze gelijk zo reageert als Mariken bij haar thuis komt. Ze is erg met de politiek bezig en pleegt zelfs zelfmoord. Ik vind haar heel erg onredelijk tegenover Mariken. Zij is eigenlijk degene die Mariken tot het zondig leven aan heeft gezet.
De Samenvatting Mariken leeft in de tijd dat hertog Arend van Gelre gevangen genomen was door zijn zoon hertog Adolf en zijn medeplichtigen. Ze is een mooi, jong meisje dat bij haar oom woont, de vrome priester Gijsbrecht dat is zo omdat haar moeder overleden is. Ze wonen drie mijl van Nijmegen af. Op een dag stuurt oom Gijsbrecht haar naar Nijmegen om wat hoognodige boodschappen te gaan kopen. Mariken gaat op pad en koopt in Nijmegen alles wat ze nodig hebben. Dan wordt het donker en ze denkt niet dat ze in die korte tijd terug naar het huis van haar oom kan lopen, dus klopt ze bij haar tante die in Nijmegen woont aan. Die maakt haar echter uit voor een schijnheilige slet en stuurt haar weg. Bedroefd door haar tantes boze woorden, die niet eens waar waren, loopt Mariken het donkere Nijmegen uit. Ze loopt door totdat ze bij een grote struik komt. Hier gaat ze huilend zitten en biedt zich verschillende keren aan de duivel aan, omdat het voor haar niet meer uitmaakt of het goede of het kwade haar krijgt. De duivel hoort dit en gaat vermomd naar haar toe. Hij biedt aan haar de zeven vrije kunsten (rethorica, musica, logica, grammatica, geometrie, arithmetica en alchemie) te leren en haar alles te geven wat ze wenst als ze mee met hem zou gaan. Hij vertelt haar dat hij Moenen met het ene oog heet en dat hij goed bekend is bij de jongens van de gestampte pot. Mariken weet dan dat hij de duivel is, maar toch neemt ze zijn aanbod aan. Hij verlangt van haar dat ze haar naam verandert in Emmeken. Na een beetje protest stemt Mariken toch in en heet dus voortaan Emmeken en samen vertrekken ze naar Antwerpen. Daar wonen ze zes jaar boven een herberg (In Den Gulden Boom) waar veel “zondaars”(drinkebroers, zwendelaars enz.) komen. Door toedoen van Moenen wordt er bijna iedere dag wel eentje vermoord. Na zeven jaar wil Emmeken weer eens terug naar haar oom om te zien hoe het met hem gaat. Moenen geeft hier toestemming voor en ze gaan op weg naar Nijmegen. Daar komen ze aan tijdens de Maria-processie en Emmeken wil graag het wagenspel van Masscheroen zien. Na lang aandringen mag dat. Toen ze naar dit spel keek en luisterde kreeg ze berouw van haar zondige leven en wil ze boetedoening doen. Moenen merkt dit en tilt haar hoog mee de lucht in. Hierna smijt hij haar naar beneden. Haar oom ziet dit en gaat kijken wie er van zo hoog naar beneden is gevallen. Tot zijn schrik ziet hij dat het zijn nicht Mariken is. Mariken vertelt van haar zondige leven en Gijsbrecht neemt haar achtereenvolgens mee naar geleerde priesters in Nijmegen, de bisschop van Keulen en de paus in Rome. De laatste wil haar absolutie geven als ze boetedoening heeft gedaan. Mariken krijgt ijzeren kettingen om haar hals en om haar armen. Pas als de ringen versleten zijn of er vanzelf afvallen, zijn haar zonden haar vergeven. Mariken gaat hierna naar het klooster voor bekeerde zondaressen in Maastricht, waar ze non wordt en een uiterst vroom leven leidt. Op een dag wordt ze wakker en liggen de kettingen naast haar; God heeft haar vergeven. Mijn mening: Ik vond het boek wel heel leuk omdat het telkens weer spannend was. Eigenlijk vond ik het best wel jammer dat het zo kort duurde. Ik vond Emmeken wel een beetje dom hoe kon zij het bod van de duivel acepteren terwijl ze nog zo gelooflijk is. Moenen de duivel heeft toch niet gekregen wat hij wou en dat vond ik nou leuk. Referenties: Ik heb jammer genoeg geen referenties kunnen vinden over dit boek Biografie en Bibliografie De schrijver van het boek is onbekend
Maar we weten wel dat het boek bewerkt
en vertaald is door H. Adema, Groningen 1982