Boekgegevens Titel: Komt een vrouw bij de dokter
Schrijver: Kluun
Illustrator: Foto omslag: Eric Hesen
Foto auteur: Suzanne Karsters
Uitgever: Podium
Eerste druk: oktober 2003
Gelezen druk: 33e druk oktober
Aantal hoofdstukken: Deel 1: 34
Deel 2: 39
Deel 3: 18
Aantal bladzijden: 320 blz. Onderwerp: Borstkanker
Komt een vrouw bij de dokter
Kluun Onderwerp Het onderwerp van het verhaal is: Borstkanker. Dit onderwerp spreekt me wel aan, omdat het iets is waar je niet dagelijks mee bezig bent. Het is iets nieuws voor mij. Het spreekt me ook aan omdat je door dit verhaal een beetje een kijk krijgt op hoe het leven met borstkanker is, en hoe die mensen daar mee om gaan. Het verhaal zet je wel aan het denken, omdat het over een redelijk erge gebeurtenis gaat wat iedereen zou kunnen overkomen. En de manier waarop ze met de situatie om gaan zet je wel aan het denken. Wat ook veel voorkomt in het verhaal is vreemdgaan. Terwijl Carmen borstkanker heeft gaat haar man Stijn regelmatig vreemd. Ook voor die tijd deed hij dat al. Als Carmen hier achter komt is ze wel boos, maar laat ze het verder gewoon zitten. Ze doet er heel nuchter over, en maakt er grappen over. Ook omdat ze weet dat ze niet zo heel lang meer samen zullen zijn. Ook dit zet je aan het denken. Dat ze weet dat hij regelmatig vreemd is gegaan, maar toch gewoon bij hem blijft. Ik had wel verwacht dat boek soms een beetje grappig zou zijn, en soms een beetje grof. En dat het heel nuchter geschreven zou zijn. Maar dat komt ook omdat ik het al van anderen had gehoord. Toen ik het boek las bleek dit ook wel te kloppen. Het verhaal laat de droevige kant van borstkanker zien, maar het verhaal laat ook zien dat je in de laatste tijd die je samen nog hebt best lol kan hebben. En dat het niet alleen maar uit verdrietige situaties bestaat. Het onderwerp wordt goed uitgewerkt. Dit komt ook door de vele ziekenhuis bezoeken. Er wordt verteld wat ze ertegen doen, zoals chemotherapie. En wat de gevolgen daar weer van zijn, zoals het overgeven en haaruitval. En natuurlijk wat het mentaal allemaal met hun doet. Hierdoor krijg je een beeld van wat er gebeurt als je borstkanker hebt. Gebeurtenissen Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeien. Het verhaal zelf is eigenlijk al één grote gebeurtenis, want je wil sowieso weten hoe het afloopt met Carmen en haar borstkanker. Maar ondertussen gebeuren er ook nog weer kleine dingen. Dan gaan ze bijvoorbeeld nog op vakantie, of krijgt Stijn een ongeluk. En ook door het regelmatige vreemdgaan van Stijn blijft het boeiend. In dit verhaal gaat het vooral om de gedachten en de gevoelens van de personen. Omdat het vanuit het perspectief van Stijn is geschreven, wordt er veel verteld over hoe hij over de gebeurtenissen denkt en hoe hij zich overal bij voelt. Ook worden de smsjes die gestuurd worden erbij gezet. Er zijn wel gebeurtenissen die indruk op mij hebben gemaakt. Het verhaal zelf al, omdat je weet dat het eigenlijk een waargebeurd vehaal is. En je leest dan gewoon een stukje van iemands leven. Maar er zijn ook gebeurtenissen in het bijzonder die wel indruk op mij gemaakt hebben. Vooral het stukje waarin wordt verteld hoe Carmen afscheid neemt van haar dochtertje Luna, en haar voor de allerlaatste keer ziet. Dit is vlak voordat Carmen de euthanasie doet. En tijdens de euthanasie zelf. Hoe ze afscheid neemt van Stijn. Dit wordt ook allemaal beschreven en dat heeft best indruk op mij gemaakt. De gebeurtenissen zijn zo realistisch omdat er zo nuchter met de situaties omgegaan wordt. Er worden over best serieuze dingen flauwe grappen gemaakt en daarom komt het best realistisch over. Het verhaal is niet echt herkenbaar, omdat ik het zelf ook nog nooit zoiets heb meegemaakt. Maar verder wordt er ook gewoon over dagelijkse dingen verteld. Deze dingen houden het voor iemand die het niet mee heeft gemaakt wel realistisch en herkenbaar. Het verhaal is wel een beetje voorspelbaar, omdat je weet dat Carmen waarschijnlijk dood zal gaan, en dat het verhaal dan afgelopen is. Maar ook weer omdat het voor mij niet herkenbaar is vind ik sommige dingen wel verrassend.
Personages De belangrijkste hoofdpersonen in het verhaal zijn: - Stijn: De man van Carmen en de vader van Luna. Een lange donkere man. Hij is een beetje arrogant en eigenzinnig. Hij ging regelmatig vreemd maar houd wel ontzettend veel van zijn vrouw, en doet alles voor haar. Hij is een feestbeest, houd van uitgaan met zijn vrienden en geniet van zijn leven. - Carmen: De vrouw van Carmen en de moeder van Luna. Zij heeft borstkanker. Een zelfstandige, zelfbewuste en sterke vrouw. Nuchter, ondanks haar ziekte. Door Stijn beschreven als een knappe lange blonde vrouw. Ze is een levensgenieter. - Luna: Het 3 jaar oude dochtertje van Carmen en Stijn. - Frenk: Een hele goede vriend en collega van Stijn. Na verloop ook een vriend van Carmen. Door Stijn beschreven als lui, egocentrisch en een snob maar wel zijn beste vriend. Hij is vrijgezel. Hij heeft genoeg geld en is dol op dure spullen - Roos: De vrouw waar Stijn vaker vreemd mee gaat en een verhouding mee heeft. Een mooie vrouw die veel om Stijn geeft. De hoofdpersonen zijn wel levendig voor mij. Dit komt doordat Stijn iedereen beschrijft. Dan staat er een stukje met beschrijving en uitleg tussen de tekst van de personen. Hierdoor wordt het duidelijk hoe die persoon is, en wat voor een rol die persoon speelt in het leven van Stijn. De hoofdpersoon is niet echt een held. Hij doet soms dingen die niet altijd iedereen kan snappen. Zoals het regelmatige vreemdgaan terwijl zijn vrouw borstkanker heeft. Maar als je het hele verhaal leest met alle gebeurtenissen en al zijn gevoelens en gedachten erbij dan zou je zijn gedrag best kunnen snappen. Het heeft wel een indruk op mij gemaakt hoe de hoofdpersonen met de ziekte van Carmen omgingen. En ook vooral Carmen zelf. Carmen en Stijn beseffen dat ze niet zo heel lang meer samen zullen zijn, en daarom proberen ze er samen met hun vrienden overal nog het beste van te maken. Door de ziekte van Carmen krijgen ze wel een beetje een andere kijk op het leven. Het gedrag van hun kan ook heel erg veranderen. Het ene moment maken ze overal grapjes over en doen ze heel nuchter, en het andere moment stort Carmen in en zien ze het helemaal niet meer zitten. Dus ook door de situaties waar ze in zitten leer je de personen beter kennen. Opbouw De gebeurtenissen volgen wel logisch op elkaar. Het heeft geen ingewikkelde opbouw met tijdsprongen en flashbacks. Er is heel duidelijk één verhaallijn: Het begint bij het ziekenhuisbezoek waarbij Carmen het bericht krijgt dat ze borstkanker heeft. Ze proberen nog een paar dingen om de borstkanker tegen te gaan. Uiteindelijk merk je dat het steeds slechter met haar gaat, en weet je dat ze er niks meer tegen kunnen doen behalve het rekken van haar tijd. Ze kan steeds minder en Stijn moet haar met steeds meer dingen helpen. Totdat ze op het eind voor euthanasie kiest. Tussendoor gaat Stijn een paar keer vreemd. Dit is in het begin van het verhaal erger dan later. Als Carmen er nog niet zo slecht aan toe is gaat hij vaker vreemd. Zodra het slechter gaat met Carmen krijgt Stijn een verhouding met Roos, en gaat hij ook veel minder vaak vreemd. Het verhaal is niet echt spannend opgebouwd. Maar het verhaal zelf zorgt er wel voor dat je verder wil lezen. Ik vind het wel fijn dat er maar één verhaallijn is zonder terugblikken want zo lijkt het ook het meest op de werkelijkheid. Ik vind dit slot ook een prettig slot, want je weet eigenlijk kort van tevoren al hoe het afloopt. Dat Carmen dood gaat. En dat het verhaal dan ook echt afgelopen is. Taalgebruik Ik vind het verhaal makkelijk om te lezen. Dit heeft wel met het taalgebruik te maken. Hij gebruikt een wel makkelijk taalgebruik, met soms een paar moeilijke woorden die ik nog niet kende. Een voorbeeld hiervan uit de tekst is “’Hm….,’ zeg ik, een voor mijn doen buitensporig pessimistisch statement.” Maar er waren niet zoveel moeilijke woorden dat het vervelend werd om te lezen. Zijn taalgebruik was soms ook een beetje grof. Dan scheld hij, vloekt hij of gebruikt hij ander grof taalgebruik. Zo vloekt hij ook een paar keer met kanker. Zelf heb ik van dat taalgebruik verder geen last. Zijn taalgebruik maakt het boek juist grappig. Het verhaal bevat heel veel beschrijvingen. Er staan kleine vakken tussen de tekst door. Hierin legt hij uit wie bepaalde mensen zijn. Ook beschrijft hij hierin plaatsen, disco’s, kroegen en andere dingen die in de tekst voor komen. Hierdoor wordt alles duidelijk beschreven en wordt het je duidelijker wat alles is. Een voorbeeld van één van die stukjes is deze beschrijving van één van de dokters: Dokter Scheltema is niet een type van wie je vermoedt: dat wordt lachen. Grijs haar, veel pennen in haar borstzak en een typisch
B-pakketgezicht. Tussen dokter Scheltema en mij gaat het niet klikken. Dat zag ik al aan de uitdrukking op haar gezicht waarmee ze mij en mijn poepbruine leren seventies jack opnam toen ik haar kantoor binnenstapte. Het verhaal bevat wel veel dialogen, tussen Stijn en Carmen, de vrienden en de doktoren. Ik vind dit wel prettig omdat het zo realistischer lijkt en het maakt het verhaal nog wat persoonlijker. Jouw mening Ik heb dit boek eigenlijk gelezen, omdat mijn moeder er al veel over verteld had. Zij was hem aan het lezen en hierdoor werd ik ook nieuwsgierig. Ik vond dit een heel leuk boek om te lezen. Meestal zoek ik boeken met andere onderwerpen uit. Maar ik wist eerst minder van borstkanker af, en hoe het leven met borstkanker is. Door dit verhaal te lezen krijg je een beetje een beeld van hoe het is om met die ziekte te leven, en hoe het zich ontwikkeld. En het gaat toch over iets wat iedereen zou kunnen overkomen. Het gaat verder over alledaagse dingen. Ik vond het daarom dus wel een leerzaam boek. Ook de manier waarop het verhaal is geschreven, maakt het heel leuk om te lezen. Door de flauwe grappen, en zijn taalgebruik met een beetje gescheld en gevloek worden situaties vaak lollig verteld. Het mooiste van het boek is, is dat het lachen en het huilen wordt gecombineerd. Ik heb bij de grappige stukken vaak moeten lachen. Maar ook bij de verdrietige stukken rolden bij mij de tranen over mijn wangen. En er zijn niet veel verhalen die dat voor elkaar krijgen. Omdat die twee dingen in dit verhaal samen komen, zou ik het anderen aanraden om te lezen.