Auteur: Simone van der Vlugt
Titel: Schaduwzuster
Gelezen jaar: 2005
Jaar van uitgave: oktober 2005
Genre: psychologische thriller
Uitgeverij: Anthos, Amsterdam
Onderverdeling van de tekst: 340 bladzijden
63 hoofdstukken
2 verhaallijnen Marjolein en Marlieke
geen illustraties Samenvatting Het verhaal wordt in 2 lijnen verteld. Een door Marjolein en een door Marlieke. Marlieke en Marjolein zijn tweelingzusjes. Om te beginnen met Marjolein. Marjolein is de vrouw van Raoul Salentijn en hij is de eigenaar van een software bedrijf. Marjolein is lerares en heeft aandelen in het bedrijf. Samen hebben ze een dochtertje Valerie. Marjolein is aan het werk op de “zwarte” school met kinderen die extra steun en aandact nodig hebben. Op een dag wordt ze door Bilal, 6vwo leerling bedreigd met een mes middenin de klas. Ze is helemaal overstuur, maar geen enkele collega en zelfs de directeur doet er niet veel aan. De dagen die volgen voelt ze zich niet prettig. Als ze een keer thuis komt dan ligt er een brief. Een anonieme afzender, maar wel een brief die flink op je inslaat namelijk een dreigbrief. “Je bent een hoer. Ik maak je dood.” Dat was wat er stond. Ze gaat met Raoul naar het politie bureau en doet een melding. Niks gaat over overal waar ze komt voelt ze zich bedreigd of achtervolgd. Na een gezellige avond uit met haar zus, Sylvie, een vriendin van haar zus en Thomas, een vriend van haar zus. Maar later ook met Luuk, een collega van haar en haar man Raoul. Die avond is Valerie bij Jasmijn, een collega en vriendin zodat zij en Raoul een avondje alleen zijn. Als ze thuiskomen, gaat ze even langs Jasmijn, die aan de overkant woont om te vragen of alles goed was gegaan en alles was goed en ze sliepen als roosjes. Als ze naar haar huis loopt, hoort ze voetstappen, maar ze ziet niemand. Als ze bij haar pad aan komt, gaat ze harder lopen, maar ze krijgt haar sleutel niet in het gat. Opeens hoort ze een stem en ze ziet wat hij in zijn hand heeft, iets glinsterends. Het was een pistool. Ze smeekt dat ze nog niet dood wil, maar dat helpt niet. Een schot wordt afgevuurd. Marlieke is Marjolein’s tweelingzus. Ze werkt als fotografe en heeft haar eigen fotostudio. Ze heeft 2 goede vrienden Sylvie en Thomas. Ze heeft een close band met haar zus. Het enige wat heel vervelend is dat Marlieke altijd in de schaduw staat van Marjolein. Als Marjolein wordt vermoord, voelt Marlieke zich depressief. Ze snapt niet dat iemand haar zus uit hun leven heeft gehaald. Ze beleeft een heel avontuur in een taxi als ze ziet dat Bilal achter het stuur zit. Hij dumpt haar in het bos en scheurt weg, ze moet terug naar huis lopen. Ze gaat iedereen vragen stellen totdat ze erachter komt wie er achter zit, denkt ze. Ze loopt in het huis van Sylvie rond en weet dat het niet mag, maar toch ze zoekt overal en vindt niet het wapen, maar wel een plakboek met foto’s, rekeningen en visitekaartjes van restaurants. Maar op die foto is het Raoul. Hij had een relatie met Sylvie en daarom heeft Sylvie Marjolein vermoord. Als Sylvie thuiskomt, ontstaat er een vervelende situatie. Sylvie bekent alles en haalt het wapen tevoorschijn. Ze houdt het eventjes op Marlieke gericht, maar al snel heeft Marlieke hem in handen en rent weg. Buiten botst ze tegen Thomas aan, die haar naar het politie bureau brengt. Ze doet haar verhaal aan politierechercheur Noorda. Ze gaan gelijk achter Sylvie aan, maar ze is gevlucht. Marlieke gaat een tijdje bij Raoul en Valerie wonen. Op een dag neemt Sylvie Valerie mee zomaar van school iedereen rukt uit tot ze haar eindelijk hebben gevonden, maar Sylvie is dan alweer weg. De dag dat Marlieke koffers aan het pakken is om naar Raoul en Valerie te verhuizen helpt Thomas haar, maar hij doet ook een bekentenis over de moord op Marjolein. Hij heeft het gedaan. Marlieke voelt zich niet helemaal lekker na het bakje koffie. Als ze wakker wordt, ligt ze in het ziekenhuis en is het een tijd verder. Thomas heeft haar gedrogeerd met GHB en ook zichzelf. Hij heeft zelfmoord gepleegd en Marlieke leeft gelukkig nog en dat beseft ze heel goed. Verhaalkenmerken De Vertelsituatie is ik-verteller. De tweelingzussen Marjolein en Marlieke vertellen allebei hun verhaal. Het verhaal heeft twee lijnen. Omdat ze allebei in ik persoon praten, heeft het boek dus een ik-verteller. Het effect is dat het goed te begrijpen is en dat je, je goed kan inleven in het verhaal door de ik. De Tijd. Het verhaal is wel chronologisch opgebouwd. Alleen de verhalen zijn best verschillend. Marjolein begint met de bedreiging en aan het einde wordt ze vermoord, maar bij Marlieke beginnen ze met de moord van haar zus. Omdat het steeds om de 5 hoofdstukken veranderd van zus is het af en toe wel spannend omdat je helemaal in de ene zus zat en dan weer naar de andere zus gaat. Ik vond het goed te begrijpen. Het verhaal liep goed in elkaar over. De vertelde tijd is 340 bladzijden, maar de verteltijd is een ongeveer een maand of 5. Het verhaal speelt zich af in de tegenwoordige tijd en dat kan je duidelijk uit het boek halen. Bijvoorbeeld door het senseo apparaat, maar ook door hoe het verteld wordt/ hoe het beleefd wordt. De ruimte waar het verhaal zich afspeelt is heel divers. De plaats is vooral Rotterdam want daar wonen en werken ze allemaal. Maar de ruimtes zijn de fotostudio, de school, de woningen. Het heeft niet echt veel effect denk ik. Want een praat in de tuin kan ook wel in een park gebeuren.
De personages: Marjolein is de oudste van de tweeling. Ze is getrouwd met Raoul en heeft een dochtertje Valerie. Ze is lerares op een “zwarte” school. Haar band met haar zus en ouders is heel close. Maar met Raoul gaat het niet zo goed. Het huwelijk staat een beetje onder druk, maar Raoul zal haar nooit verlaten. Ze is heel zelfverzekerd, vrolijk en spontaan totdat ze bedreigt. Dan wordt ze heel bang en onzeker. Ze heeft zeker een round-character want het verhaal draagt om haar en Marlieke. Marlieke is de andere helft van de tweeling, maar staat altijd in de schaduw van haar zus. Ze is vrijgezel, heeft geen kinderen en het enige wat ze leuk vindt, is haar werk. Ze is fotografe en heeft een eigen fotostudio. Haar band met haar zus is heel sterk, maar met haar ouders ietsjes minder. Ze heeft altijd diepe gevoelens gekoesterd voor Raoul. Zij heeft ook zeker weten een round-character want het verhaal draait om haar en haar zus. Ze is heel vrolijk, gezellig en spontaan. Als haar zus wordt vermoord, wordt ze een beetje depressief en als het politieonderzoek vastloopt dan besluit ze om zelf op onderzoek te gaan. Raoul heeft een flat-character want hij is een bijpersoon die wel constant in het verhaal is. Hij is de man van Marjolein en de vader van Valerie. Hij heeft een eigen software bedrijf, waar marjolein een deel van bezit. Hij is knappe man, maar heeft een rot karakter. Aan de ene kant is hij lief, maar andere kant gemeen want hij gaat vreemd. Valerie is de dochter van Marjolein en Raoul en zij heeft een flat-character. Zij komt af en toe naar voren, maar eigenlijk is zij niet duidelijk aanwezig in het boek. Het is vrolijk meisje van een jaar of 6. Sylvie is een vriendin van Marlieke, maar ook de minnares van Raoul. Alleen wil zij doorgaan met Raoul, maar hij niet meer. Ze is een leugenaar en een gemeen meisje, maar ze kan ook heel lief en aardig zijn. Het is mooie vrouw met blonde haren in verschillende tinten, die veel strakke kleding draagt en veel make-up. Thomas is een vriend van Marlieke. Hij heeft diepe gevoelens voor Marlieke, maar zij beantwoordt die niet. Hij is ook fotograaf. Hij is een achterbaks mannetje ook heel behulpzaam. Hij is de dader van de moord op Marjolein en hij heeft Marlieke gedrogeerd. Hij heeft een flat-character. Jasmijn is een goede vriendin en collega van Marjolein. Haar dochter Jennifer speelt vaak met Valerie. Ze heeft een flat-character en komt bijna niet voor. Ze is heel lief, behulpzaam en een goede steun voor Marjolein. Luuk is een collega van Marjolein. Een hele leuke, knappe jongen, maar nadeel hij is homo. Hij is lief en behulpzaam en redt Marjolein uit moeilijke situaties. De ouders van Marjolein en Marlieke zijn flat-characters. Ze komen heel eventjes voorbij, maar verder niet. Hun moeder is een hele lieve vrouw, alleen is ze een beetje overbezorgd. Hun vader is ook lief, maar meer nuchter. Allebei zijn ze leraar geweest op een “zwarte” school dus ze weten wel wat Marjolein mee maakt. Ze zijn heel begripvol. Het thema van het verhaal is misdaad, moord, de band tussen tweelingzussen en school/ studentenleven. Het duidelijke thema is de moord op Marjolein wie en hoe is de vraag. Door de afwisselende vertellers blijft het boek super spannend. Motieven kunnen zijn gediscrimineerd voelen of opkomen voor iemand anders of denken dat je iemand voor je wint door iemand uit de weg te ruimen. De titelverklaring is dat Marlieke in de schaduw leeft van haar zus Marjolein. Vandaar schaduwzuster. Maar na de dood van Marjolein leeft Marlieke op de voorgrond en Marjolein in haar schaduw. Vooral omdat ze een eeneiige tweeling zijn. Voorbeeld "Ik voel haar steeds achter me, als een schaduw en als ik omkijk is ze weer weg" Blz. 131. De stijl van de schaduwzuster is heel mooi en goed. Het is helemaal in de tijd van nu geschreven. De zinnen en wat er allemaal in voorkomt is in tegenwoordig tijd. Humor zit er niet echt in want het is meer een serieus boek. Literatuurgeschiedenis Simone van der Vlugt is 15 december 1966 geboren in Hoorn. Zij is een Nederlandse schrijfster van kinder- en volwassenenliteratuur. Zij is bekend van haar historische jeugdliteratuur, maar ze heeft ook twee thrillers gepubliceerd. Haar inspiratie kwam door het boek kruistocht in spijkerbroek door Thea Beckman. Bekende boeken van haar zijn: - Reünie 2004 - Mijn zusje wordt vermist 1999 - Schijndood 2002 - De amulet 1995
Het boek werd goed ontvangen omdat het zo’n mooi en goed boek is. De mensen waren super enthousiast. Mijn eigen mening Ik vond het een leuk, goed en spannend boek. Ik heb het in minder dan een week uitgelezen omdat het zo verslavend was. Toen ik aan het lezen was, wou ik hem eigenlijk gelijk uitlezen omdat het zo spannend is, maar door de twee verhaallijnen zo goed en mooi te begrijpen. De realiteit is hier goed in beschreven, maar ook hoe mensen denken en doen. Het is niet een bevooroordeeld boek, maar een goed boek. Simone heeft een mooie, goede thriller geschreven die iedereen kan lezen. Het is leuk en spannend. Boeken zoals de schaduwzuster lees ik sneller omdat ze zo realistisch en echt zijn dan van die saaie boeken. Het was een mooi boek om te lezen en ik vind het super jammer dat hij uit is. Maar het verhaal is goed beschreven niet te lang en niet te kort. Ik had het op aanraden van mijn Nederlandse docent gelezen en dat heeft ze goed gedaan. Door de twee verhaallijnen raakte ik niet in de war. Het was goed te volgen en eigenlijk wel leuk dat het ene verhaal al verder was dan het andere verhaal. Voorbeeld Marjolein begint haar verhaal bij de dag dat ze bedreigd werd met een mes door Bilal, maar Marlieke begint bij de dood van Marjolein, bij haar begrafenis pas. Het boek blijft gewoon interessant dat je hem gewoon uit wil lezen. Ik ben blij dat ik hem gelezen hem en zal het niet snel vergeten omdat de schaduwzuster gewoon super was. Simone van der Vlugt verdient gewoon een dikke 10!