Auteur: Simone van der Vlugt
Titel: De reünie
Jaar van eerste druk: 2004 Indeling: Het boek is chronologisch opgebouwd met af en toe wat flashbacks. Het begint met een proloog en eindigt met een epiloog. Daartussen zitten 43 hoofdstukken zonder naam. Opdracht: Voor mijn ouders, Die mij zo’n gelukkige, Zorgeloze jeugd hebben gegeven. Samenvatting: Proloog
Een meisje is op vrijdagmiddag 8 mei 1995 van school op weg naar een afspraak in de Donkere Duinen. Een groen bestelbusje stopt naast haar bij het stoplicht. Sabine Kroese keert na een jaar niet te hebben gewerkt, door een burn-out, weer terug naar haar werk op de Bank in Amsterdam. Ze heeft het hier niet naar haar zin. Renee, een collega, stookt de andere collega’s op tegen Sabine. Dan ontmoet ze Olaf, de systeembeheerder. Hij is een oude schoolvriend van haar broer Robin. Het klikt tussen hen en ze krijgen een relatie. Sabine krijgt een uitnodiging voor een reunie van haar oude school in Den Helder. Herhaaldelijk komen er nu herinneringen van haar schooltijd naar boven. Er komen herinneringen boven over haar vriendinnetje Isabel, die leed aan epileptische aanvallen, die Sabine heeft laten stikken eenmaal op de middelbare school en die negen jaar geleden spoorloos is verdwenen. Maar Sabine ontdekt dat er grote gaten in haar geheugen zitten wat betreft de verdwijning van Isabel. Haar psychologe heeft haar verteld dat het bij een heftige emotionele belevenis kan zijn dat iemand zijn geheugen wist om zich zelf emotioneel te beschermen. Sabine besluit terug naar Den Helder te gaan, naar de plaats van het delict. Ze zoekt mensen op en praat hiermee over de verdwijning van Isabel. Langzaam komen de herinneringen terug en worden de gaten opgevuld. Sabine komt steeds meer te weten en trekt conclusies; er zijn twee verdachten. De eerste is meneer Groesbeek, de concierge van haar middelbare school. Hij was soms handtastelijk naar leerlingen en hij bezat een groen bestelbusje. Als Sabine hem na negen jaar weer opzoekt in Den Helder komt ze er achter dat hij zes katten heeft, met namen die verdacht veel lijken op de namen van zes meisjes die in de jaren ’80 en ’90 waren verdwenen. De tweede verdachte is Olaf, ze ontdekt dat hij op de dag dat Isabel verdween een afspraak met haar had in de Donkere Duinen. Isabel was van plan het uit te maken met hem. Ook komt Sabine er achter dat Olaf zeer agressief wordt als hij zijn zin niet krijgt. Als Sabine met haar verzamelde informatie naar de politie stapt word haar verteld dat ze hier niet veel mee kunnen. Als de reünie geweest is komen er nog meer herinneringen naar boven, Sabine weet opeens waar Isabel vermoord is. Ze gaat naar de politie en verteld hen dat dat ze moeten graven op een plek in de Donkere Duinen. De politie doet dit en het lijk van Isabel word gevonden, waaruit blijkt dat ze gewurgd is. Olaf wordt gearresteerd, maar hij ontkent. ’s Middags is hij al weer vrij wegens gebrek aan bewijzen, hij gaat naar Sabine en wordt zo woest dat hij Sabine bij haar keel grijpt. Op dat moment komt bij Sabine een herinnering boven. Ze ziet opeens wie Isabel vermoord heeft. Ze gaat naar het politiebureau en kan de dader aanwijzen op een foto. Het is Sjaak van Vliet, een moordenaar die twee jaar geleden in zijn cel zelfmoord heeft gepleegd. Epiloog: Een week voordat Sabine naar Spanje vertrekt rijdt ze naar Den Helder en keert nog een keer terug naar de bewuste plek. Ze ziet alles als een film voor zich; Isabel die ruzie krijgt met Olaf, wegrent, een epileptische aanval krijgt. Ze ziet zichzelf die naar Isabel toe gaat om haar te helpen, ze hoort hoe Isabel haar treitert met de woorden dat Robin haar wel ziet zitten. Ze ziet hoe ze woedend wordt, ze ziet hoe ze Isabel, die te zwak is om tegen te stribbelen, bij haar keel grijpt en wurgt… Thema: Verdwijning. Isabel is verdwenen en in het hele boek is het nog niet zeker hoe dit gebeurd is en of ze werkelijk vermoord is.
Motieven: De verdringing van traumatische gebeurtenissen. Bij een heftige emotionele belevenis kan het zijn dat iemand zijn geheugen wist om zichzelf emotioneel te beschermen, zodat ze zich in werkelijkheid niets meer van het voorval kunnen herinneren. Sabine heeft hier mee te maken. Jaloezie. Deze uit zich vooral op het werk. Sabine kan Renee niet uitstaan, omdat zij de leiding neemt. Ook is ze jaloers op Isabel, zij zag er leuk uit een en had het helemaal voor elkaar op school. Pesterijen. Op de basisschool werd Sabine altijd gepest door Isabel en haar vrienden. De liefde. Sabine ontmoet Olaf. Hij is systeembeheerder op haar werk bij de bank. Hij is een oude schoolvriend van haar broer Robin. Het klikt tussen hen en ze krijgen een relatie. Genre: literaire thriller Titelverklaring: In het begin van het boek is er sprake van een reunie van de Helderse scholengemeenschap, waarvan Sabine Kroese leerlinge was. Doordat ze dit te horen krijgt komt de herinnering aan haar verdwenen klasgenoot Isabel Hartman weer naar boven, wat aanleiding is om de geschiedenis van de verdwenen Isabel te achterhalen. Slechts in een hoofdstuk van het verhaal komt de reünie naar voren. Daarna komt de reunie niet meer ter spraken. Personages: Sabine Kroeze (karakter): Sabine is een vrijgezelle vrouw van 23. Ze was vroeger het pispaaltje van haar klas en werd erg gepest. Ze heeft dus geen goede jeugdherinneringen. Ze werkt nu op het secretariaat van de bank. Sabine heeft in het verleden iets beleefd dat ze ooit verdrongen heeft, waardoor ze een burn-out heeft gehad en nu bij een psycholoog loopt om te onderzoeken wat dat is geweest. Eigenschappen van haar zijn: nieuwsgierigheid (naar de verdwijning van Isabel), weinig vertrouwen hebben in mensen en in het begin van het boek erg onzeker, maar naarmate het verhaal vordert, wordt ze zekerder en leert ze voor zichzelf opkomen. Isabel Hartman (type): een meisje dat op 15 jarige leeftijd vermoord is. Ze had epilepsie. Zij was op de basisschool een vriendin van Sabine, maar op de middelbare school liet zij haar vallen als een baksteen. Voor Isabel was geen jongen goed genoeg, ze moest steeds weer een ander. Olaf van Oirschot (type): Olaf is op het eerste gezicht een lange blonde knappe man. Hij is een collega van Sabine bij de bank en ook haar ex. Ook is hij de ex van Isabel. Kenmerkend voor Olaf is dat hij geobsedeerd kan raken door de vrouwen op wie hij verliefd is, en zelfs gewelddadig kan worden als ze niks met hem willen. Bart (type): Hij was het vroegere, geheime, vriendje van Sabine. Ze ontmoeten elkaar later weer op de reünie en Sabine is meteen weer verliefd op hem. Jeanine (karakter): Jeanine is de beste vriendin van Sabine. Ze hebben bij elkaar gewerkt op de bank. Jeanine begrijpt Sabine en steunt haar bij het zoeken naar het verleden. Ook als Olaf woede-uitbarstingen heeft, kan Sabine bij haar terecht. Jeanine is dus aardig, begrijpend en lief. Renee (type): Renee is een vrouw die bij Sabine op de bank werkt. Sabine heeft een hekel aan haar maar dat is wederzijds. Renee kijkt op Sabine neer omdat ze een ‘hogere functie’ heeft. Ze is niet aardig en erg arrogant. Perspectief: Bij de proloog is er een personale verteller (Isabel), in de rest van het boek wordt verteld in de ik-vorm door Sabine.
Ruimte: Het verleden speelt zich af in Den Helder, de plaats waar de middelbare school van Sabine Kroese staat. Zelf woonde ze in die tijd vlakbij Den Helder in het dorpje Julianadorp. In het heden woont en werkt ze in Amsterdam. Ze werkt op het secretariaat van De Bank (ABN-AMRO). Tijd: Het verhaal is als eigentijds te dateren met verhaalelementen als e-mail, internet, sms-jes, de ingevoerde Euro. De verdwijning was in 1995 en 9 jaar later speelt het verhaal zich af, dus in 2004. Het speelt zich af in de zomer omdat ze luchtige kleding draagt en het vaak warm heeft. Vertelde tijd: 336 bladzijden
Vertel tijd: het heden van de roman speelt van 6 mei 2004 tot eind juni 2004. Op het einde zal het waarschijnlijk de nazomer van 2004 zijn (september, oktober) omdat de hoofdfiguur spreekt over “het is dan nog erg warm in Zuid-Spanje”. De flashback aan het begin van het boek speelt 9 jaar eerder. Stroming: Moderne Nederlandse literatuur. Beoordeling: taal
De schrijfster wijkt af en toe af in, gesprekken en sms´jes, door scheldwoorden of een buitenlandse taal te gebruiken. - ´What´s next?´ - Femme fatale, tot ik mijn handen weghaal en de vetrolletjes me eraan herinneren dat er nog wel het een en ander moet gebeuren voor ik die status heb bereikt. -´Shit,´zeg ik. Ze maakt ook een aantal keer gebruik van beeldspraak. - Ik denk aan de rijen blik die op hete dagen staan te glinsteren onder de zon. - Een groepje leerlingen trotseert de motregen en inhaleert gretig de nicotine die hen de dag door moet helpen. En ze gebruikt ook spreektaal - `Ik dacht al dat jij het was, maar ik kon het eigenlijk niet goed geloven. Je bent zo … anders!´zegt ze. ´Goh, leuk hè, zo´n reünie. Ik heb er zoveel zin in! Wie heb jij allemaal al gezien? ´ ´Nou…´zeg ik vaag. Iedereen wel zo´n beetje. ´ De zinnen zijn wel altijd goed te begrijpen en niet te lang of te ingewikkeld. Gebeurtenissen Ik denk dat alle gebeurtenissen in het boek echt gebeurd kunnen zijn. Volgens de meeste mensen is het heel erg onwaarschijnlijk dat mensen zo’n belangrijke gebeurtenis kunnen vergeten, maar ik heb zelf ook ergens gelezen dat mensen zeer emotionele gebeurtenissen in het leven zo kunnen verdringen dat ze zich in werkelijkheid niets meer van het voorval kunnen herinneren.
Opbouw Ik vind het heel erg spannend geschreven. Je kon aan het eind van het boek nog van alles verwachten. Ik vond het ook leuk dat er twee tijdslijnen door het verhaal liepen, door de flashbacks van Sabine. Ik had geen idee dat het boek zo zou aflopen. Op een gegeven moment krijg je een soort van band met de hoofdpersoon, je gaat met haar mee leven en dan blijkt dat zij Isabel vermoord heeft. Het eindigt eigenlijk met een open einde wat ik wat minder vind. Informatie over de auteur: Simone van der Vlugt is de schrijfster van het boek De reünie. Zij werd op 15 december 1966 in Hoorn als Simone Watertor geboren. Al op jonge leeftijd wist ze dat ze schrijfster wilde worden en op haar dertiende stuurde ze voor het eerst een manuscript op naar een uitgever. Ze bleef proberen een uitgever voor haar werk te interesseren, tot ze Nederlands en Frans ging studeren aan de lerarenopleiding in Amsterdam. Tijdens haar studie kwam ze in aanraking met jeugdliteratuur en zodra ze haar diploma had behaald, schreef ze een historisch jeugdboek dat in 1995 onder de titel ‘De amulet’ verscheen bij uitgeverij Lemniscaat. Dat was het eerste boek in een lange reeks historische jeugdboeken waar ze verschillende prijzen mee won en die ook in Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Spanje en Denemarken verschenen. Haar voorkeur gaat uit naar het schrijven van historische romans en lijkt hierin geïnspireerd te zijn door haar grote voorbeeld Thea Beckman. Ze schrijft veel over de verschillen tussen arm en rijk. Zowel in De Guillotine als in Zwarte Sneeuw komt dit naar voren. Vaak speelt verliefdheid ook een rol, net als familieliefde. De reünie is haar eerste volwassenenboek. Bibliografie Historische jeugdromans
1995 De amulet
1996 Bloedgeld
1999 De guillotine
2000 Zwarte sneeuw
2002 Jehanne
2002 Schijndood
2003 De slavenring
2004 Victorie! (in co-auteurschap met Theo Hoogstraaten) 2005 Het Hercynische Woud
2005 De bastaard van Brussel
Boeken voor de basisschool
1999 Noodlanding in het oerwoud
1999 Mijn zusje wordt vermist
2000 Verdwaald onder de grond
2001 Hester, de witte heks
Boeken voor kleuters (Deze 2 boeken schreef ze over haar 2 kinderen) 1999 Potverdrie Sophie! 2001 Bastiaan komt eraan
Volwassenenliteratuur

2004 De Reünie
2005 Schaduwzuster
Bekroningen
1996 Eervolle vermelding Kinderjury voor De Amulet
1997 Eervolle vermelding Jonge Jury voor De Amulet
1998 Eervolle vermelding Jonge Jury voor Bloedgeld
2000 Eervolle vermelding Zoenjury voor De Guillotine
2001 Eervolle vermelding Jonge Jury voor De Guillotine
2001 1e Platz Moerser Jugendbuch-Jury (Duitse prijs) voor De Guillotine
2001 Selectie Longlist Gouden Uil voor Zwarte Sneeuw
2001 De Kleine Cervantes (jeugdliteratuurprijs Gent, België) voor Zwarte Sneeuw
2003 Eervolle vermelding Jonge Jury voor Jehanne
2004 Kerntitel Jonge Jury Schijndood
2005 Eervolle vermelding Jonge Jury voor De slavenring