1. Schrijver en titel
Auteur: Ramond van de Klundert (Kluun)
Titel: Komt Een Vrouw Bij De Dokter
Eerste druk in: 2004
Gelezen druk: 2004
Uitgeverij: Schrijvers Van Nu
Aantal pagina’s: 317 Samenvatting Dit boek gaat over Carmen en Stijn. Een jong en hip pasgetrouwd stel, samen hebben ze een dochtertje, Luna (1 jaar). Ze zijn heel gelukkig. Beiden hebben ze een eigen bedrijf, ze leven zonder geldproblemen in het bruisende Amsterdam en ze hebben leuke vrienden. Maar dan neemt hun leven een onverwachtse wending. Bij Carmen wordt borstkanker geconstateerd. Twee jaar geleden is Carmen ook voor een onderzoek bij de dokter geweest, naar aanleiding van pijn haar borst, evenals dit keer. Daar werd ze toen doorverwezen naar het ziekenhuis, waar uiteindelijk werd verklaard dat het een vals alarm was. Door deze fout heeft Carmen een jaar later wel kanker, en het is al in een vergevorderd stadium. Dit nieuws komt als een grote schok, het is niet te bevatten zo vreselijk, een regelrechte hel. Voor Carmen en Stijn begint vanaf hier een leven vol ziekenhuisbezoeken, onderzoeken en chemo-kuren. Voordat Carmen kanker kreeg, leefden ze gelukkig. Maar ook toen verliep het leven toch niet zo perfect als het leek. Stijn zegt namelijk een “monofoob” ((Kluuniaans< Gr) (v), ziekelijke angst voor een (seksueel) monogaam leven, met als gevolg een dwangmatige behoefte tot vreemdgaan.’) te zijn. Wat wil zeggen dat hij niet monogaam kan zijn. Hoe gelukkig hij ook is met zijn huidige vriendin, hij heeft altijd een onbedwingbare drang om vreemd te gaan. Dat doet hij dan ook wekelijks. Met collega’s, vriendinnen (ook vriendinnen die bevriend zijn met Carmen) en met allerlei onbekende vrouwen die hij tijdens het uitgaan ontmoet. Hij houdt veel van uitgaan. Hij gaat wel elke keer weer mee met Carmen naar de ontelbare ziekenhuisbezoeken die ze moet brengen, thuis is hij lief voor haar: hij verzorgd haar goed. Maar het is voor hem ondenkbaar om zijn wekelijkse uitgaansavond op vrijdag te schrappen. Die avond (inclusief al zijn scharrels) heeft hij gewoon nodig om het allemaal te kunnen blijven volhouden. Met Carmen gaat het steeds slechter, ze stopt op een gegeven moment ook met werken. Ze vindt het heel fijn dat Stijn zo goed voor haar zorgt, maar heeft een dubbel gevoel in verband met het feit dat hij altijd te laat komt haar dan in onzekerheid laat, alleen in bed. Ze weet wel dat hij vreemdgaat, hij heeft haar dat aan het begin van hun relatie eens verteld. Ze hebben er nadien niet meer over gepraat, met het gevolg dat ze niet weet hoe erg het eigenlijk is, hoeveel andere vrouwen het daadwerkelijk zijn. Diep van binnen heeft ze natuurlijk haar twijfels en vermoedens, maar ze lijkt het niet te willen weten. Als Stijn een keer met carnaval in Breda is, met vrienden, is hij heel blij als hij Roos ziet. Hij vindt haar supermooi, en heeft haar al eerder ontmoet in Breda met carnaval. Maar tot zijn grote teleurstelling is ze nooit eerder op zijn versierpogingen ingegaan. Dit keer is het anders. In Breda gebeurt er niets, maar als ze later in Amsterdam een afspraakje maken heeft hij wel ‘beet’. Deze afspraak leidt tot meerdere afspraakjes en die afspraakjes leiden tot een heuse verhouding. Dat is nieuw voor Stijn, zo ver is het nooit gekomen met zijn scharrels. Hij houdt echt van Roos, hij heeft haar nodig, hij verlangt ieder ogenblik naar haar. Ze krijgen een hectische affaire, hij maakt elk vrij moment op de dag vrij voor haar en rijdt naar haar toe, ze smsen en bellen (waarna hij nauwkeurig elke keer het nummer verwijdert of het onder een andere naam opslaat). Ondertussen heeft Carmen al haar borst moeten laten amputeren en is ze kaal, het blijft bergafwaarts gaan. Soms heeft ze goede momenten, maar ze word erg snel moe en begint erg mager te worden. De kanker heeft zich nu ook uitgezaaid in andere organen. Tussen Stijn en haar gaat het niet erg goed, ze hebben geen seks meer, daar heeft Carmen geen zin in want ze is er veel moe en ziek voor en sinds haar borst is geamputeerd vindt Stijn haar een stuk minder aantrekkelijk, nu die gekke lege platte plek er zit in plaats van de twee mooie borsten die ze eerst had. Door de verhouding met Roos komt Stijn nog veel vaker te laat en het is voor Carmen erg moeilijk. Stijn heeft het opgebiecht, dat hij zo ontzettend veel vreemdgaat, maar hij kan haar niet over Roos vertellen. Er gaat ruim een jaar voorbij voor ze het moment bereiken dat het zo slecht gaat met Carmen dat ze het opgeeft. Ze geeft aan over de mogelijkheid tot euthanasie te willen beschikken. Het is een emotioneel besluit, maar het staat vast, ze stelt vast dat ze op het moment dat zij het wil, kan beslissen een einde te maken aan haar leiden. Het is ook een opluchting, voor Stijn, haar moeder en hun vrienden. Om Carmen telkens maar weer te helpen bij het overgeven, haar te zien pijnlijden, haar te zien ijlen door de massa’s morfine die ze slikt, haar uitwerpselen op te ruimen en haar te wassen. Carmen heeft er vrede mee, dat de dood er aan komt. Nu dit vast staat, begint Carmen weer op te bloeien. Na dit besluit proberen Stijn, Carmen en Luna nog zoveel mogelijk van het leven te genieten. Carmen gaat roken en ze gaan samen op vakantie naar Barcelona. Ze zijn gelukkig samen, en met Luna. Ze beginnen Luna er ook op voor te bereiden dat mamma er binnenkort niet meer zal zijn, dat is wel moeilijk. Carmen schrijft een dagboek voor haar, voor later en Stijn maakt samen met de anderen een homevideo. Ook laat Stijn alle mensen die Carmen kennen een stukje over haar schrijven zodat Luna haar moeder altijd kan herinneren. Ze hebben ondertussen een Poolse au pair in huis die de werkzaamheden in huis overneemt. Dan geven ze een “afscheidsfeest”. Al hun vrienden komen om de beurt langs om afscheid te nemen van Carmen, ieder doet dat op zijn manier. Iedereen heeft het er moeilijk mee en ondanks dat het een zware tijd is ‘geweest’ voor iedereen is het nu ook erg mooi hoe veel liefde er is. Stijn maakt een kamer mooi, de kamer waar Carmen opgebaard zal worden. Ondertussen heeft Stijn al een keer de relatie met Roos beëindigt, maar hij kon toch echt niet zonder haar. Stijn en Carmen zijn hechter dan ooit, ze zijn zielsgelukkig (naar omstandigheden), ze genieten van het laaste beetje leven dat Carmen nog bezit. Ze proberen zoveel mogelijk lol nog te maken. Alle vrienden hebben al afscheid genomen van Carmen maar wonderbaarlijk genoeg lijkt het juist beter te gaan met haar, ze bloeit op van al de liefde die ze krijgt. Hun meest hechte vrienden logeren nu ook bij hun. Maar uiteindelijk is toch het moment daar, het gaat weer slechter met haar en dan pleegt ze het allesbeslissende telefoontje en maakt een afspraak met de dokter die bij haar euthanasie zal gaan plegen. Voor de allerlaatste keer komt iedereen afscheid nemen. Nu het zo ver is, begint Stijn bang te worden. Hij heeft nog nooit iemand zien sterven, laat staan zijn vrouw. Maar ze kunnen er niet omheen. De dokter komt, en Carmen drinkt voor het laatst: het dodelijke drankje. Het duurt relatief lang voor Carmen echt de wereld verlaat, ze krijgt nog een extra spuit, die er definitief een einde aan zal maken. Na haar laatste woorden: “Nee hoor, ik ben er nog!” en enkele stuipen en schokken, ademt Carmen haar laatste adem uit en sterft ze een vredige, maar langzame en pijnloze dood na al het leed waar ze mee te kampen had door de kanker waar ze aan leed. Dan loopt Stijn naar beneden om tegen zijn dochter, Carmen haar moeder en een paar goede vrienden te zeggen dat zijn vrouw vredig is overleden. 2. Verhaaltechniek Auteur
Raymond van de Klundert (1964), kortweg Kluun verloor zijn vrouw op 36-jarige leeftijd aan kanker. Hij gaf zich een halfjaar over aan het nachtleven van Amsterdam en Ibiza, tot hij twijfels kreeg over het helende vermogen van deze lifestyle. Hij verkocht vervolgens zijn aandelen in Project X aan de de andere drie partners en vertrok met dochter Eva (3) naar Australie.
Tegenwoordig woont Kluun samen met Nathalie en zijn dochters Eva (6) en Roos (0) in Amsterdam en werkt aan het vervolg op “Komt een vrouw bij de dokter” en aan "Help, Ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt!", dat dit najaar uit komt.
Verwerkingsopdracht
Thema
De thema’s uit het boek zijn: - ongeneselijk ziek: Carmen krijgt ongeneeslijke borstkanker. - Liefde: desondanks dat Stijn ontzettend veel overspel pleegt blijft hij toch onwijs veel van Carmen houden. - Overspel: Stijn kan, ook al houdt hij nog zoveel van Carmen, niet alleen bij haar blijven. Hij krijgt genoeg aandacht van het vrouwelijk schoon en hierdoor kan hij niet monogaam zijn. - Dood: dit thema speelt ook een hele grote rol omdat Stijn en Carmen al vrij snel weten dat ze het niet zal overleven. Toch vind ik dat dood niet in de negatieve zin veel voorkomt, je ziet haar voorbereiden op de dood en dat doet ze vooral door leuke dingen te doen zoals nog op vakantie gaan en zoveel mogelijk shoppen. - Euthanasie: dit komt eigenlijk aan het einde van het boek pas. Omdat Carmen het niet meer ziet zitten om verder te leven, besluit ze euthanasie te plegen. Plaats
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Nederland, Amsterdam en Zorgvliet. Maar ook in Miami en Barcelona. Miami, omdat Stijn daar met zijn (beste) vrienden Ramon, Frenk en Hakan op vakantie gaat: een heus ‘mannenweekend’. In Barcelona komt het verhaal ook, omdat Stijn, Carmen en Luna daar samen op vakantie zijn nadat Carmen besloten heeft euthanasie te plegen als het moment daar is. In Barcelona viert Carmen voor het laatst vakantie. Titelverklaring
De titel is vrij simpel te verklaren. Er komt een vrouw bij de dokter… Die vrouw is Carmen en zij krijgt te horen dat ze borstkanker heeft. Dat is het essentiële van dit boek, een vrouw wiens leven, en dat van haar man, een dramatische wending neemt na een bezoek aan de dokter. Verhaalfiguren: Carmen: Om haar draait het hele boek. Stijn en Carmen beginnen als een gelukkig stel dat alles heeft wat hun hartje begeerd: veel vrienden, goede baan, genoeg geld en een ontzettend lief dochtertje. Dit verandert allemaal in een hel als Carmen borstkanker krijgt. Toch probeert ze er nog het beste van te maken en zolang haar lichaam het nog toelaat gaat ze zo vaak mogelijk shoppen. Ook wil ze dat iedereen die haar goed kent een stukje over haar schrijft, ook schrijft ze zelfs stukjes. Die doet ze allemaal in een doos zodat Luna later zich nog veel herinneringen aan haar moeder heeft. Stijn: De hoofdpersoon in beide boeken. Hij verliest zijn vrouw op zesendertig jarige leeftijd aan kanker. Alleen blijft hij achter met zijn dochtertje Luna. Toen Carmen nog leefde ging Stijn al heel vaak vreemd en dat blijft hij na haar dood doen. Hij durft het verdriet niet onder ogen te komen en verstopt zich onder de drugs, drank en veel seks. Door zijn gedrag werkt hij veel mensen zich tegen hem in het harnas onder andere zijn beste vriend Frenk. Totdat hij op een gegeven moment het licht ziet op Ibiza en zich realiseert dat hij Carmen beloofd heeft om goed voor hun dochtertje te zorgen. Hij pakt het eerste de beste vliegtuig naar huis naar zijn dochter. Hij houdt ontzettend veel van haar. Heel de wereld draait nu om haar. Als ze in Australië zijn beseft hij pas hoe stom hij zich gedragen heeft. En die e-mail van Roos zet hem helemaal aan het denken. Hij is bang voor liefde, de vastigheid, daarom doet hij het vooral met meisjes zonder inhoud. Luna: De dochter van Carmen en Stijn. Het is een sterk kindje. Carmen en Stijn proberen Luna zo min mogelijk te betrekken bij Carmen haar ziekte omdat ze dachten dat het nog te genezen zou zijn. Als Carmen haar laatste maanden hebben geslagen wordt Luna steeds liever voor Carmen en zeurt over bijna niets meer. Ze is echt ontzettend lief voor Stijn en Carmen. Roos: Hij kent haar van carnaval maar kreeg haar toen niet zo ver om met hem te zoenen. Als ze elkaar dat jaar erna weer treffen sprint de vonk over en belanden ze in bed. Voor Stijn en voor Roos is dit meer dan alleen een one-night-stand. Ze voelen zich sterk naar elkaar toegetrokken. Als Stijn te horen krijgt dat Carmen ongeneeselijk ziek is probeert hij de liefde die hij nu mist bij Carmen te halen bij Roos. Vaak voelt Roos zich een derde wiel aan de wagen. Hierdoor krijgen ze vaak ruzie hierover. Ook vind het Roos het vreselijk dat zij iemand bedriegt die op sterven ligt. Toch blijven ze elkaar nog minstens twee keer in de week zien en wordt het een hele hechte verhouding die ze krijgen. Frenk: Hij is samen met Stijn eigenaar van marketingbureau Merk in Uitvoering. Hij is het tegenovergestelde van Stijn. Hij woont alleen in groot, mooi design huis en vermaakt zich zeer goed zonder vrouwelijk schoon. Hij was er altijd voor Carmen en Stijn als ze het zwaar hadden, maar ook voor de leuke dingen. Elke week staat Frenk wel een keer op de stoep om Stijn en Carmen te steunen. Hij is echt een vriend uit duizenden. Maud: Ze is één van de vele ex-en van Stijn. Nu werkt ze bij Merk in Uitvoering. In de loop der jaren werd Maud ook één van de beste vriendinnen van Carmen. Ze vindt het vreselijk om Carmen zo te zien lijden en doet er ook alles aan om het haar zo aangenaam mogelijk te maken. Maud is makkelijk in bed te krijgen maar wijst Stijn af en toe ook de les en zorgt goed voor Luna. Carmens moeder: ze is al jong getrouwd en ook weer vroeg gescheiden. Ze wist van Stijns verhoudingen maar vergaf het hem meerdere malen omdat ze zag hoeveel hij van haar dochter hield. Na de dood van haar dochter e-mailt ze hem af en toe nog wel om te vragen hoe het met hem gaat. Anne: Zij was Carmen’s beste vriendin. Zelf heeft ze twee kinderen samen met Thomas. Na Carmen’s dood geeft ze Stijn af een toe een ‘ma-tje’ (moederlijk adviesje). Stijn ergert zich hier mateloos aan maar komt er af en toe wel achter dat ze gelijk heeft. Thomas: Hij is de man van Anne. Vroeger waren Stijn en hij beste vrienden maar sinds hij getrouwd is met Anne is hij veranderd in een standaard huisman. Hij begint een beetje kaal te worden, krijgt een ‘bierbuikje’ en is monogaam (ten minste dat zegt hij maar ondertussen geniet hij ook in volle teugen van het leven). Natasja: ook wel: Natas of Tas genoemd. Ze is een stagiaire bij Merk en Uitvoering. Ze ziet er erg aantrekkelijk uit en heeft al meerdere malen het bed gedeeld met Stijn. Ze was een lid van de Dolly’s. Ramon: Hij is het stapmaatje van Stijn. Hij is de koning van de sportschool en de keizer van de XTC. Hij had niet echt een vriendschapsband met Stijn en Carmen. 3. Beoordeling Ik ben dit boek gaan lezen op aanraden van mijn zus. Ze was er helemaal van onder de indruk. Het was zeker de moeite waard om het lezen. Nog nooit heeft een boek zoveel indruk op me gemaakt als dit boek. Als je er eenmaal in begint te lezen is het bijna onmogelijk om het weg te leggen. Hij schrijft heel realistisch en je krijgt zo een heel beeld van hun situatie; wat er in hun om gaat, hoe ze reageren, wat voor behandelingen ze krijgt alles. Toch vind ik dat Stijn af en toe te realistisch schrijft, vooral over zijn one-night-stands met al die verschillende vouwen. Toch was het ook een heel zwaar boek want als je leest wat voor lijdensweg zo’n vrouw moet afleggen; een borst geamputeerd, de ene na de andere chemokuur, dagen ziek waardoor ze veel afvalt en natuurlijk nadenken over euthanasie. Ook zie je dat het niet alleen degene die ziek is lijdt maar ook alle mensen die veel om haar geven. Je krijgt gewoon een ontzettend goed beeld van de harde realiteit die veel familie treft.
Eerste druk in: 2004
Gelezen druk: 2004
Uitgeverij: Schrijvers Van Nu
Aantal pagina’s: 317 Samenvatting Dit boek gaat over Carmen en Stijn. Een jong en hip pasgetrouwd stel, samen hebben ze een dochtertje, Luna (1 jaar). Ze zijn heel gelukkig. Beiden hebben ze een eigen bedrijf, ze leven zonder geldproblemen in het bruisende Amsterdam en ze hebben leuke vrienden. Maar dan neemt hun leven een onverwachtse wending. Bij Carmen wordt borstkanker geconstateerd. Twee jaar geleden is Carmen ook voor een onderzoek bij de dokter geweest, naar aanleiding van pijn haar borst, evenals dit keer. Daar werd ze toen doorverwezen naar het ziekenhuis, waar uiteindelijk werd verklaard dat het een vals alarm was. Door deze fout heeft Carmen een jaar later wel kanker, en het is al in een vergevorderd stadium. Dit nieuws komt als een grote schok, het is niet te bevatten zo vreselijk, een regelrechte hel. Voor Carmen en Stijn begint vanaf hier een leven vol ziekenhuisbezoeken, onderzoeken en chemo-kuren. Voordat Carmen kanker kreeg, leefden ze gelukkig. Maar ook toen verliep het leven toch niet zo perfect als het leek. Stijn zegt namelijk een “monofoob” ((Kluuniaans< Gr) (v), ziekelijke angst voor een (seksueel) monogaam leven, met als gevolg een dwangmatige behoefte tot vreemdgaan.’) te zijn. Wat wil zeggen dat hij niet monogaam kan zijn. Hoe gelukkig hij ook is met zijn huidige vriendin, hij heeft altijd een onbedwingbare drang om vreemd te gaan. Dat doet hij dan ook wekelijks. Met collega’s, vriendinnen (ook vriendinnen die bevriend zijn met Carmen) en met allerlei onbekende vrouwen die hij tijdens het uitgaan ontmoet. Hij houdt veel van uitgaan. Hij gaat wel elke keer weer mee met Carmen naar de ontelbare ziekenhuisbezoeken die ze moet brengen, thuis is hij lief voor haar: hij verzorgd haar goed. Maar het is voor hem ondenkbaar om zijn wekelijkse uitgaansavond op vrijdag te schrappen. Die avond (inclusief al zijn scharrels) heeft hij gewoon nodig om het allemaal te kunnen blijven volhouden. Met Carmen gaat het steeds slechter, ze stopt op een gegeven moment ook met werken. Ze vindt het heel fijn dat Stijn zo goed voor haar zorgt, maar heeft een dubbel gevoel in verband met het feit dat hij altijd te laat komt haar dan in onzekerheid laat, alleen in bed. Ze weet wel dat hij vreemdgaat, hij heeft haar dat aan het begin van hun relatie eens verteld. Ze hebben er nadien niet meer over gepraat, met het gevolg dat ze niet weet hoe erg het eigenlijk is, hoeveel andere vrouwen het daadwerkelijk zijn. Diep van binnen heeft ze natuurlijk haar twijfels en vermoedens, maar ze lijkt het niet te willen weten. Als Stijn een keer met carnaval in Breda is, met vrienden, is hij heel blij als hij Roos ziet. Hij vindt haar supermooi, en heeft haar al eerder ontmoet in Breda met carnaval. Maar tot zijn grote teleurstelling is ze nooit eerder op zijn versierpogingen ingegaan. Dit keer is het anders. In Breda gebeurt er niets, maar als ze later in Amsterdam een afspraakje maken heeft hij wel ‘beet’. Deze afspraak leidt tot meerdere afspraakjes en die afspraakjes leiden tot een heuse verhouding. Dat is nieuw voor Stijn, zo ver is het nooit gekomen met zijn scharrels. Hij houdt echt van Roos, hij heeft haar nodig, hij verlangt ieder ogenblik naar haar. Ze krijgen een hectische affaire, hij maakt elk vrij moment op de dag vrij voor haar en rijdt naar haar toe, ze smsen en bellen (waarna hij nauwkeurig elke keer het nummer verwijdert of het onder een andere naam opslaat). Ondertussen heeft Carmen al haar borst moeten laten amputeren en is ze kaal, het blijft bergafwaarts gaan. Soms heeft ze goede momenten, maar ze word erg snel moe en begint erg mager te worden. De kanker heeft zich nu ook uitgezaaid in andere organen. Tussen Stijn en haar gaat het niet erg goed, ze hebben geen seks meer, daar heeft Carmen geen zin in want ze is er veel moe en ziek voor en sinds haar borst is geamputeerd vindt Stijn haar een stuk minder aantrekkelijk, nu die gekke lege platte plek er zit in plaats van de twee mooie borsten die ze eerst had. Door de verhouding met Roos komt Stijn nog veel vaker te laat en het is voor Carmen erg moeilijk. Stijn heeft het opgebiecht, dat hij zo ontzettend veel vreemdgaat, maar hij kan haar niet over Roos vertellen. Er gaat ruim een jaar voorbij voor ze het moment bereiken dat het zo slecht gaat met Carmen dat ze het opgeeft. Ze geeft aan over de mogelijkheid tot euthanasie te willen beschikken. Het is een emotioneel besluit, maar het staat vast, ze stelt vast dat ze op het moment dat zij het wil, kan beslissen een einde te maken aan haar leiden. Het is ook een opluchting, voor Stijn, haar moeder en hun vrienden. Om Carmen telkens maar weer te helpen bij het overgeven, haar te zien pijnlijden, haar te zien ijlen door de massa’s morfine die ze slikt, haar uitwerpselen op te ruimen en haar te wassen. Carmen heeft er vrede mee, dat de dood er aan komt. Nu dit vast staat, begint Carmen weer op te bloeien. Na dit besluit proberen Stijn, Carmen en Luna nog zoveel mogelijk van het leven te genieten. Carmen gaat roken en ze gaan samen op vakantie naar Barcelona. Ze zijn gelukkig samen, en met Luna. Ze beginnen Luna er ook op voor te bereiden dat mamma er binnenkort niet meer zal zijn, dat is wel moeilijk. Carmen schrijft een dagboek voor haar, voor later en Stijn maakt samen met de anderen een homevideo. Ook laat Stijn alle mensen die Carmen kennen een stukje over haar schrijven zodat Luna haar moeder altijd kan herinneren. Ze hebben ondertussen een Poolse au pair in huis die de werkzaamheden in huis overneemt. Dan geven ze een “afscheidsfeest”. Al hun vrienden komen om de beurt langs om afscheid te nemen van Carmen, ieder doet dat op zijn manier. Iedereen heeft het er moeilijk mee en ondanks dat het een zware tijd is ‘geweest’ voor iedereen is het nu ook erg mooi hoe veel liefde er is. Stijn maakt een kamer mooi, de kamer waar Carmen opgebaard zal worden. Ondertussen heeft Stijn al een keer de relatie met Roos beëindigt, maar hij kon toch echt niet zonder haar. Stijn en Carmen zijn hechter dan ooit, ze zijn zielsgelukkig (naar omstandigheden), ze genieten van het laaste beetje leven dat Carmen nog bezit. Ze proberen zoveel mogelijk lol nog te maken. Alle vrienden hebben al afscheid genomen van Carmen maar wonderbaarlijk genoeg lijkt het juist beter te gaan met haar, ze bloeit op van al de liefde die ze krijgt. Hun meest hechte vrienden logeren nu ook bij hun. Maar uiteindelijk is toch het moment daar, het gaat weer slechter met haar en dan pleegt ze het allesbeslissende telefoontje en maakt een afspraak met de dokter die bij haar euthanasie zal gaan plegen. Voor de allerlaatste keer komt iedereen afscheid nemen. Nu het zo ver is, begint Stijn bang te worden. Hij heeft nog nooit iemand zien sterven, laat staan zijn vrouw. Maar ze kunnen er niet omheen. De dokter komt, en Carmen drinkt voor het laatst: het dodelijke drankje. Het duurt relatief lang voor Carmen echt de wereld verlaat, ze krijgt nog een extra spuit, die er definitief een einde aan zal maken. Na haar laatste woorden: “Nee hoor, ik ben er nog!” en enkele stuipen en schokken, ademt Carmen haar laatste adem uit en sterft ze een vredige, maar langzame en pijnloze dood na al het leed waar ze mee te kampen had door de kanker waar ze aan leed. Dan loopt Stijn naar beneden om tegen zijn dochter, Carmen haar moeder en een paar goede vrienden te zeggen dat zijn vrouw vredig is overleden. 2. Verhaaltechniek Auteur
Thema
De thema’s uit het boek zijn: - ongeneselijk ziek: Carmen krijgt ongeneeslijke borstkanker. - Liefde: desondanks dat Stijn ontzettend veel overspel pleegt blijft hij toch onwijs veel van Carmen houden. - Overspel: Stijn kan, ook al houdt hij nog zoveel van Carmen, niet alleen bij haar blijven. Hij krijgt genoeg aandacht van het vrouwelijk schoon en hierdoor kan hij niet monogaam zijn. - Dood: dit thema speelt ook een hele grote rol omdat Stijn en Carmen al vrij snel weten dat ze het niet zal overleven. Toch vind ik dat dood niet in de negatieve zin veel voorkomt, je ziet haar voorbereiden op de dood en dat doet ze vooral door leuke dingen te doen zoals nog op vakantie gaan en zoveel mogelijk shoppen. - Euthanasie: dit komt eigenlijk aan het einde van het boek pas. Omdat Carmen het niet meer ziet zitten om verder te leven, besluit ze euthanasie te plegen. Plaats
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Nederland, Amsterdam en Zorgvliet. Maar ook in Miami en Barcelona. Miami, omdat Stijn daar met zijn (beste) vrienden Ramon, Frenk en Hakan op vakantie gaat: een heus ‘mannenweekend’. In Barcelona komt het verhaal ook, omdat Stijn, Carmen en Luna daar samen op vakantie zijn nadat Carmen besloten heeft euthanasie te plegen als het moment daar is. In Barcelona viert Carmen voor het laatst vakantie. Titelverklaring
De titel is vrij simpel te verklaren. Er komt een vrouw bij de dokter… Die vrouw is Carmen en zij krijgt te horen dat ze borstkanker heeft. Dat is het essentiële van dit boek, een vrouw wiens leven, en dat van haar man, een dramatische wending neemt na een bezoek aan de dokter. Verhaalfiguren: Carmen: Om haar draait het hele boek. Stijn en Carmen beginnen als een gelukkig stel dat alles heeft wat hun hartje begeerd: veel vrienden, goede baan, genoeg geld en een ontzettend lief dochtertje. Dit verandert allemaal in een hel als Carmen borstkanker krijgt. Toch probeert ze er nog het beste van te maken en zolang haar lichaam het nog toelaat gaat ze zo vaak mogelijk shoppen. Ook wil ze dat iedereen die haar goed kent een stukje over haar schrijft, ook schrijft ze zelfs stukjes. Die doet ze allemaal in een doos zodat Luna later zich nog veel herinneringen aan haar moeder heeft. Stijn: De hoofdpersoon in beide boeken. Hij verliest zijn vrouw op zesendertig jarige leeftijd aan kanker. Alleen blijft hij achter met zijn dochtertje Luna. Toen Carmen nog leefde ging Stijn al heel vaak vreemd en dat blijft hij na haar dood doen. Hij durft het verdriet niet onder ogen te komen en verstopt zich onder de drugs, drank en veel seks. Door zijn gedrag werkt hij veel mensen zich tegen hem in het harnas onder andere zijn beste vriend Frenk. Totdat hij op een gegeven moment het licht ziet op Ibiza en zich realiseert dat hij Carmen beloofd heeft om goed voor hun dochtertje te zorgen. Hij pakt het eerste de beste vliegtuig naar huis naar zijn dochter. Hij houdt ontzettend veel van haar. Heel de wereld draait nu om haar. Als ze in Australië zijn beseft hij pas hoe stom hij zich gedragen heeft. En die e-mail van Roos zet hem helemaal aan het denken. Hij is bang voor liefde, de vastigheid, daarom doet hij het vooral met meisjes zonder inhoud. Luna: De dochter van Carmen en Stijn. Het is een sterk kindje. Carmen en Stijn proberen Luna zo min mogelijk te betrekken bij Carmen haar ziekte omdat ze dachten dat het nog te genezen zou zijn. Als Carmen haar laatste maanden hebben geslagen wordt Luna steeds liever voor Carmen en zeurt over bijna niets meer. Ze is echt ontzettend lief voor Stijn en Carmen. Roos: Hij kent haar van carnaval maar kreeg haar toen niet zo ver om met hem te zoenen. Als ze elkaar dat jaar erna weer treffen sprint de vonk over en belanden ze in bed. Voor Stijn en voor Roos is dit meer dan alleen een one-night-stand. Ze voelen zich sterk naar elkaar toegetrokken. Als Stijn te horen krijgt dat Carmen ongeneeselijk ziek is probeert hij de liefde die hij nu mist bij Carmen te halen bij Roos. Vaak voelt Roos zich een derde wiel aan de wagen. Hierdoor krijgen ze vaak ruzie hierover. Ook vind het Roos het vreselijk dat zij iemand bedriegt die op sterven ligt. Toch blijven ze elkaar nog minstens twee keer in de week zien en wordt het een hele hechte verhouding die ze krijgen. Frenk: Hij is samen met Stijn eigenaar van marketingbureau Merk in Uitvoering. Hij is het tegenovergestelde van Stijn. Hij woont alleen in groot, mooi design huis en vermaakt zich zeer goed zonder vrouwelijk schoon. Hij was er altijd voor Carmen en Stijn als ze het zwaar hadden, maar ook voor de leuke dingen. Elke week staat Frenk wel een keer op de stoep om Stijn en Carmen te steunen. Hij is echt een vriend uit duizenden. Maud: Ze is één van de vele ex-en van Stijn. Nu werkt ze bij Merk in Uitvoering. In de loop der jaren werd Maud ook één van de beste vriendinnen van Carmen. Ze vindt het vreselijk om Carmen zo te zien lijden en doet er ook alles aan om het haar zo aangenaam mogelijk te maken. Maud is makkelijk in bed te krijgen maar wijst Stijn af en toe ook de les en zorgt goed voor Luna. Carmens moeder: ze is al jong getrouwd en ook weer vroeg gescheiden. Ze wist van Stijns verhoudingen maar vergaf het hem meerdere malen omdat ze zag hoeveel hij van haar dochter hield. Na de dood van haar dochter e-mailt ze hem af en toe nog wel om te vragen hoe het met hem gaat. Anne: Zij was Carmen’s beste vriendin. Zelf heeft ze twee kinderen samen met Thomas. Na Carmen’s dood geeft ze Stijn af een toe een ‘ma-tje’ (moederlijk adviesje). Stijn ergert zich hier mateloos aan maar komt er af en toe wel achter dat ze gelijk heeft. Thomas: Hij is de man van Anne. Vroeger waren Stijn en hij beste vrienden maar sinds hij getrouwd is met Anne is hij veranderd in een standaard huisman. Hij begint een beetje kaal te worden, krijgt een ‘bierbuikje’ en is monogaam (ten minste dat zegt hij maar ondertussen geniet hij ook in volle teugen van het leven). Natasja: ook wel: Natas of Tas genoemd. Ze is een stagiaire bij Merk en Uitvoering. Ze ziet er erg aantrekkelijk uit en heeft al meerdere malen het bed gedeeld met Stijn. Ze was een lid van de Dolly’s. Ramon: Hij is het stapmaatje van Stijn. Hij is de koning van de sportschool en de keizer van de XTC. Hij had niet echt een vriendschapsband met Stijn en Carmen. 3. Beoordeling Ik ben dit boek gaan lezen op aanraden van mijn zus. Ze was er helemaal van onder de indruk. Het was zeker de moeite waard om het lezen. Nog nooit heeft een boek zoveel indruk op me gemaakt als dit boek. Als je er eenmaal in begint te lezen is het bijna onmogelijk om het weg te leggen. Hij schrijft heel realistisch en je krijgt zo een heel beeld van hun situatie; wat er in hun om gaat, hoe ze reageren, wat voor behandelingen ze krijgt alles. Toch vind ik dat Stijn af en toe te realistisch schrijft, vooral over zijn one-night-stands met al die verschillende vouwen. Toch was het ook een heel zwaar boek want als je leest wat voor lijdensweg zo’n vrouw moet afleggen; een borst geamputeerd, de ene na de andere chemokuur, dagen ziek waardoor ze veel afvalt en natuurlijk nadenken over euthanasie. Ook zie je dat het niet alleen degene die ziek is lijdt maar ook alle mensen die veel om haar geven. Je krijgt gewoon een ontzettend goed beeld van de harde realiteit die veel familie treft.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden