Zakelijke gegevens: Titel: De reünie
Auteur: Simone van der Vlugt
Uitgever: Anthos, Amsterdam
Jaar van uitgave: 2006
Jaar van eerste druk: 2004 Motivering: Ik heb voor dit boek gekozen omdat een vriendin van me het boek had aangeraden, zij had het al gelezen en vond het een heel goed boek. Wij hebben ongeveer dezelfde smaak qua boeken, dus leek het me wel een boek dat de moeite waard was om te lezen en daarom heb ik het boek gekocht. Samenvatting: Sabine Kroese woont alleen in een appartement in Amsterdam. Na een jaar een burn-out te hebben gehad, gaat ze weer aan het werk bij De Bank. De sfeer is erg veranderd en ze gaat niet meer graag naar haar werk zoals ze vroeger deed. Alleen haar nieuwe collega Olaf bevalt haar wel. Ze kent hem nog van vroeger, want hij was een vriend van haar broer Robin. Sabine en Olaf krijgen een relatie. Sabine leest in de krant dat er een reünie wordt georganiseerd voor leerlingen van haar vroegere school. Ze heeft het daar moeilijk mee, omdat in de tijd dat Sabine op school zat Isabel vermist werd, dat is nu 9 jaar geleden en Isabel is nog steeds niet gevonden. Isabel was altijd het populairste meisje op de middelbare school. Ze had een grote vriendengroep, ze werd gezien als heel knap en had altijd een vriendje. Op de basisschool waren Sabine en Isabel beste vriendinnen en deden alles samen, maar vanaf het moment dat ze naar de middelbare school gingen, liet Isabel Sabine vallen. Ze werd getreiterd door Isabel en haar vriendengroep en ze snapte niet waarom. Isabel veranderde op dat moment in het populaire meisje en Sabine in het onzekere meisje. Sabine weet niet meer alles van de verdwijning van Isabel en van de gebeurtenissen erna. Ze heeft het gevoel dat ze allemaal gaten heeft in haar geheugen. Op het moment van haar burn-out heeft ze een psycholoog bezocht en die vertelde haar dat bij heftige gebeurtenissen het kan zijn dat je bepaalde dingen in de geheugen verdringt om jezelf emotioneel te beschermen. Sabine gaat zich verdiepen in de verdwijning van 9 jaar geleden en gaat geregeld terug naar Den Helder waar ze probeert dingen te ontdekken. Verder gaat ze met mensen praten om zich dingen te kunnen herinneren, zoals met de familie van Isabel en de conciërge van toen. Ze vindt Meneer Groesbeek, de conciërge, dan een verdachte. Ze komt erachter dat al zijn katten genoemd zijn naar meisjes die verdwenen zijn in de jaren ’80 en ’90. Ze gaat met deze informatie naar de politie, maar die vindt het niet iets om hem over te ondervragen. De dag van de reünie breekt aan en ondanks dat Sabine het niet van plan was gaat ze er toch heen. Ze komt haar oude schoolliefde Bart weer tegen. Ze vertelt hem dat ze zich steeds dingen herinnert over de verdwijning van Isabel en Bart neemt haar erg serieus. Na een tijdje meent Sabine zich de plek te kunnen herinneren waar Isabel begraven ligt. Ze gaat naar de politie en zegt dat er op deze plaats gegraven moet worden, midden in de donker duinen. Op dit moment denk Sabine dat Olaf de dader is. Hij had op de dag van de vermissing een afspraak met Isabel en Isabel wilde het uitmaken met Olaf. Sabine heeft zelf ook al ondervonden dat Olaf behoorlijk agressief kan zijn en hij heeft Sabine ook al een keer geslagen. Sabine wordt door de politie opgebeld dat Isabel gevonden is. Ze is gewurgd. Olaf wordt vervolgens opgepakt. Door gebrek aan bewijs is Olaf al snel weer vrij. Hij gaat woedend naar Sabine, omdat hij door haar heel de nacht vast zat. Sabine is behoorlijk bang voor hem wetend dat hij tot alles in staat is. Hij grijpt Sabine bij haar keel en dan roep ze, dat ze het al weet wie het gedaan heeft. Ze krijgt weer ineens een beeld voor zich. Ze gaat naar de politie en wijst een man aan op een foto waarvan ze zeker zegt te zijn dat hij Isabel heeft vermoord. Het is Sjaak van Vliet, die al een paar jaar dood is. Een paar dagen voordat Sabine naar Spanje vertrekt, gaat ze nog één keer naar de plek in de Donkere Duinen. Ze ziet nu de bewuste middag heel duidelijk voor zich. Sabine zit verstopt in de bosjes en kijkt hoe Olaf en Isabel ruzie krijgen. Olaf gaat weg en Isabel krijgt een heftige epileptische aanval. Ze ziet Sabine. Sabine wil Isabel helpen, zoals ze dan altijd deed. Ze gaat naar haar toe, maar Isabel doet gemeen tegen haar. Ze zegt dat ze nog altijd Robin, de broer van Sabine wel kan krijgen en dan hij dan voortaan op het schoolplein zal staan om haar op te halen in plaats van Sabine. Sabine wordt woest. Ze grijpt Isabel bij haar keel en wurgt haar. Isabel is te zwak om tegen te stribbelen, vanwege haar epileptische aanval. Sabine graaft een zo diep mogelijk gat en begraaft Isabel daarin. Nadat het Sabine duidelijk is geworden, wat er zich precies heeft afgespeeld op die middag gaat ze voor de tweede keer een nieuw leven beginnen. Ze zal opnieuw proberen om alle herinneringen ver weg te stoppen, maar de vraag is of dat weer zal lukken.
Flaptekst: A: Psychologie: Vanaf de middelbare school draagt Sabine Kroese een groot geheim bij zich. Het bijzondere is dat zij zich hier niet bewust van is. Het geheim is te gruwelijk om onder ogen te zien, vandaar dat Sabine het het diep heeft weggestopt. Stukje bij beetje komt deze gebeurtenis weer bij haar boven. Ze zal er mee moeten leven dat zij een hoofdrol heeft gespeeld in dit drama. Zal Sabine met die wetenschap een normaal, gelukkig leven kunnen leiden? Verhaalanalyse: De belangrijkste personen: Sabine Kroese: Sabine is een vrouw met een groot geheim. Ze werkt bij De Bank waarnaar ze weer terug gaat nadat ze hersteld is van een burn-out. Sabine is een beetje een terughoudend type. Ze sluit niet graag hele innige vriendschappen, waarbij ze haar gevoelens moet delen. “Ik ben niet zo goed in het onderhouden van contacten die tot hechte, duurzame vriendschappen kunnen leiden. Hoewel ik niet verlegen ben en ik er geen moeite mee heb om me onder de mensen te begeven en over ditjes en datjes te praten, kom ik nooit tot van die vertrouwelijkheden die op een wat intiemere band uitlopen.” Isabel Hartman: Isabel was op de basisschool een vriendin van Sabine, ze waren onafscheidelijk, maar vanaf dat ze naar de middelbare school gaan, laat Isabel Sabine vallen. Isabel wordt heel populair op school en zij en haar vrienden pesten Sabine. Ze geeft Sabine een minderwaardigheids gevoel. Op 15-jarige leeftijd verdwijnt Isabel. Na 9 jaar wordt er vast gesteld dat ze is vermoord, nadat ze is opgegraven. “Kijk nou naar jezelf, zei Isabel. Hoever kun je bij jou gaan, Sabine?” “Het is uit met Olaf, zei Isabel. En met Bart. Maar ik denk dat Ribin mij wel ziet zitten. Het zal even wennen zijn als hij straks op mij staat te wachten op het schoolplein in plaats van op jou, zei ze boosaardig.” Olaf van Oirschot: Olaf is de vriend van Sabine. Hij was vroeger een vriend van Robin, de broer van Sabine. Nu Sabine en Olaf elkaar weer tegen komen op het werk beginnen ze een relatie. Hij is de ex van Isabel op de middelbare school. Olaf is behoorlijk agressief en bezitterig, ook kom je er steeds meer achter dat het een onprettig persoon is en niet iemand waarmee je een relatie zou willen. “Hoe langer je relatie met hem voortduurt, hoe meer hij zich erin vastbijt. Zorg maar dat je snel van hem afkomt voor hij gewelddadig wordt.” “Zijn duimen drukken mijn strottenhoofd naar binnen. Het is niet het gebrek aan zuurstof dat wurging tot zo’n kwelling maakt, maar de pijn aan mijn luchtpijp.” De tijd: Het verhaal speelt zich af in 2004. In 1995 is Isabel verdwenen, dat weet je doordat Sabine het steeds over 9 jaar geleden heeft. De tijd is niet zo zeer belangrijk voor het verhaal, maar je merkt wel aan alles dat het een boek is die niet zo lang geleden geschreven is, door internet, mobiele telefoons enz.
De plaats: Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af in Amsterdam, in de plaats waar Sabine woont. Ook speelt het zich af in Den Helder. Sabine woonde daar tijdens haar middelbare schooltijd en daar is Isabel verdwenen. Sabine gaat geregeld terug naar Den Helder om te proberen herinneringen op te roepen. Sabine is vooral op haar werk, ze werkt in Amsterdam, bij De Bank. Of ze is thuis te vinden of bij Olaf. “Of misschien is het juist deze combinatie die de Amsterdamse wijken zo bijzonder maakt. Ik woon hier graag, ik ga nooit meer terug naar Den Helder.” Vertelstandpunt: Hij verhaal is geschreven in het ik-perspectief. Je ziet alles door de ogen van Sabine en komt het meest te weten over haar gedachten en haar gevoelens. De stijl: De stijl van het boek is eenvoudig en het boek is makkelijk te lezen. Er komen veel dialogen in het boek voor. Wel stoorde ik me aan de grammaticale fouten, zoals: ‘Ik hou’ en ‘Ik rij’. Thematiek: Volgens mij is het thema van het boek: “achtervolgd door het verleden”. Dat denk ik, omdat Sabine het liefst de gebeurtenissen uit haar jeugd wil vergeten en verdringen, maar het zal haar altijd blijven achtervolgen en ze zal er mee moeten leren leven. Ook al vertrekt ze naar Spanje. Conclusie: Van deze schrijfster zou ik nog wel meer willen lezen, want ik vond het boek prettig te lezen en het had een verrassende wending. Ik kon het boek niet makkelijk wegleggen en dat vind ik positief. Toevallig heb ik ook ‘Het gouden ei’ gelezen, wat ook een boek is dat gaat over de verdwijning van een vrouw. Over het algemeen houd ik wel van spannende boeken. Verwerkingsopdracht: 14. De belangrijkste personen “Een Salomonsoordeel” Sabine komt in het begin wel over als een sympathiek persoon, alleen heeft ze wel wat vervelende trekjes. Ze kan jaloers zijn, bijvoorbeeld op haar collega die een hogere functie gekregen heeft, of vroeger op Isabel. In het begin merk je dat Sabine nieuwsgierig is naar wat er gebeurd is met Isabel en later is ze er echt door geobsedeerd en gaat ze vaak hele dagen naar Den Helder. Ze vertrouwt niet snel mensen en heeft zeker toen ze jong was ook niet veel zelfvertrouwen. Sabine heeft wel vervelende eigenschappen, maar ik vind ze wel herkenbaar. Ook merk je dat Sabine eenzaam is en dat ze eigenlijk niemand heeft. Haar ouders wonen in Spanje en haar broer in Engeland. Ze bouwt ook niet vaak en graag vriendschappen op. Ook denk je in het boek wel eens dat ze kans heeft een drankprobleem te krijgen omdat ze vaak een hele fles wijn drinkt. Sabine is ook meelijwekkend, je vindt haar vaak zielig. Van Isabel weet je alleen dingen uit ‘flashbacks’ en ze is maar 15 jaar oud geworden, dus weet je alleen maar hoe zij was in haar jeugd. Isabel is heel erg veranderd toen ze naar de middelbare school ging. Ze kreeg nieuwe vrienden en begon met het treiteren van Sabine. Sabine werd daar onzeker van en Isabel leek zelfverzekerd. Ze werd gezien als knap en gebruikte haar uiterlijk om alles voor elkaar te krijgen. Ze had vaak vriendjes en daar profiteerde ze ook wel van. Geen jongen was goed genoeg en ze twijfelde er niet aan dat ze niet snel een nieuwe vriend zou hebben. Ze heeft een meerwaardigheidsgevoel. Het is wel moeilijk om wat over Isabel te schrijven, want je weet alles over haar alleen maar door ‘flashbacks’ en dus via de herinneringen van Sabine en hoe zij over Isabel dacht. Olaf is de vriend van Sabine. In zijn jeugd heeft hij verkering met Isabel gehad. Hij komt over als een agressieve man en hij heeft Sabine ook wel eens geslagen. Als hij echt verliefd is op een vrouw dan gaat hij daar helemaal voor en wordt hij erg bezitterig en jaloers. In het begin lijkt hij een leuke jongen, omdat hij veel voor een vrouw doet als hij verliefd is, maar later doet hij misschien wel te veel voor je. Dat kon je zien bij wat hij bij Renee deed. Hij zorgde ervoor dat haar appartement afbrandde. Hij deed dat voor Sabine zonder dat zij ervan wist en dan zie je dat hij toch niet zo heel leuk is. Ik vind alle drie deze personages niet sympathiek overkomen. Maar als ik zou moeten zeggen wie ik het meest sympathiek vind dan is het toch wel Sabine. Ook al vind ik dat wel moeilijk om te zeggen nadat je weet dat ze iemand vermoord heeft. Daarom vraag ik me ook wel af of je iemand sympathiek kunt vinden als diegene dus een moordenaar is. Ik denk dat ik Sabine het meest sympathiek vind doordat ze de hoofdrol in het boek heeft is en je dus het meest van haar en haar gevoelens te weten komt. Ze is meelijwekkend en ik vond haar vaak wel zielig. Omdat Sabine de belangrijkste persoon was, leefde je met haar mee en ik denk dat ik daarom haar het meest sympathiek vind.
Over de schrijver: Achternaam: van der Vlugt
Voornaam: Simone
Geboren: 15-12-1966
Geboorteplaats: Hoorn
Simone van der Vlugt werd op 15 december 1966 in Hoorn als Simone Watertor geboren. Al op jonge leeftijd wist ze dat ze schrijfster wilde worden en op haar dertiende stuurde ze voor het eerst een manuscript op naar een uitgever. Ze bleef proberen een uitgever voor haar werk te interesseren, tot ze Nederlands en Frans ging studeren aan de lerarenopleiding in Amsterdam. De lessen Creatief Schrijven bevielen haar daar het best. Na haar opleiding werkte ze enige tijd als secretaresse bij een bank in Amsterdam. Toen haar eerste boek gepubliceerd werd, stopte ze met werken om alleen nog maar te schrijven. Simone van der Vlugt is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in Alkmaar Bibliografie - De amulet (1995) - Bloedgeld (1996) - De guillotine (1999) - Noodlanding in het oerwoud (1999) - Mijn zusje wordt vermist (1999) - Potverdrie Sophie! (1999) - Zwarte sneeuw (2000) - Verdwaald onder de grond (2000) - Hester de witte heks (2001) - Bastiaan komt eraan (2001) - Jehanne (2001) - Schijndood (2002) - De slavenring (2003) - Victorie (2004) - De reünie (2004) - De bastaard van Brussel (2005) - Schaduwzuster (2005) - Het bosgraf (2006) - Het laatste offer (2007)