Titelbeschrijving
Kluun, Komt een vrouw bij de dokter. Amsterdam 2006 (35e druk)

Motivatie van mijn boekkeuze
Dit boek heb ik gekozen, omdat ik er van anderen al veel over gehoord had. Ook mijn moeder had het boek gelezen. Het trok mij wel aan, want ik ken zelf ook een aantal mensen die zij overleden aan kanker. Ik wist niet hoe mensen die er dichtbij stonden dit ervoeren.

Lezersverwachting
Ik verwachtte dat ik het, tijdens het lezen van dit boek, amper droog zou kunnen houden. Ik had namelijk al veel droevige verhalen over dit boek gehoord. Ik kreeg geen gelijk, want tijdens het lezen hield ik het met gemak droog, maar dit lag denk ik aan de omgeving waarin ik dit boek las. Ik zat in de kamer terwijl mijn broertje en zijn vriend een schietspel speelden op de xbox.

Persoonlijke reactie
Ik vond dit een heel mooi boek. Ik vond het erg boeiend om te lezen hoe Stijn omging met de kanker van zijn vrouw. Daardoor las ik dit boek ook in één adem uit. Het was erg aangrijpend om te lezen hoeveel pijn Carmen had tijdens het inbrengen van de buisjes voor de chemokuur. Ook was het afscheid tussen Carmen en haar familie erg ontroerend. Het was een erg makkelijk geschreven boek met af en toe humor. Wat ik minder leuk vond waren de uitgebreide details van de avonden dat Stijn met een andere vrouw in bed lag. Ik vind dat dit niet echt in zo’n indrukwekkend verhaal past.


Open plekken
• De grootste open plek in dit verhaal is natuurlijk de vraag of Carmen ooit nog beter zal worden. Het antwoord hierop vind je aan het eind van het boek. Carmen zal nooit meer beter worden, ze kan er niet meer tegen en laat euthanasie plegen.
• Aan het begin van het verhaal vraag je je af wie de ik-persoon nu eigenlijk is. Daar krijg je al vrij snel antwoord op. De ik-persoon is Stijn, de man van Carmen.
• Hoe het verder gaat tussen Roos en Stijn na de dood van Carmen is ook een belangrijke open plek. Deze wordt niet ingevuld. Roos wordt wel uitgenodigd voor de begrafenis, maar je hebt geen idee hoe het verder gaat met Luna, Stijn en Roos nadat de begrafenis heeft plaatsgevonden.
• Carmen biecht tegen Stijn op dat zij ook al een keer is vreemgegaan. Namelijk met ene Pim. Nu komt er dan meteen bij mij de vraag op: Is Stijn wel de echte vader van Luna? Misschien was het wel Pim! Helaas wordt hier niet verder op in gegaan in het boek en kom ik dat dus ook nooit te weten. Dit was voor mij ook een belangrijke open plek, omdat ik daarna continu bleef doorlezen.

Structuur
De structuur is vrijwel altijd chronologisch. Het zijn korte hoofdstukken met heel af en toe een flashback om een korte gebeurtenis uit het verleden te vertellen. Bijvoorbeeld hoe Carmen was toen ze elkaar pas ontmoet hadden. Vrijwel direct daarna verloopt het verhaal weer chronologisch.

Personages
De hoofdpersoon is de ik-persoon, Stijn. Om hem draait het en je ziet de wereld ook vanuit zijn perspectief. Hij heeft alles mee in het leven: een goeie baan, een prachtige vrouw, een schat van een kind en heel wat geld. Zijn enige zwakte is dat hij zo’n beetje verslaafd is aan seks. Daardoor gaat hij vreemd. Niet met één persoon.. Nee, het zijn er heel wat geweest! Hij lijkt zijn affaires niet zo vreemd te vinden. Ondanks alles houdt hij nog erg van zijn vrouw en hij helpt haar dan ook zo goed als hij kan.

Carmen is de vrouw van Stijn. Ze is een erg mooie vrouw en Stijn is daarom ook erg trots op haar. Ze ziet alles erg positief in en houdt zich altijd groot als er andere mensen bij zijn. Als ze eenmaal alleen of met Stijn is barst ze in tranen uit. Ze geeft meer om andere mensen dan om zichzelf. Ze is mentaal en fysiek erg sterk. Haar lichaam houdt het bijvoorbeeld 20 minuten uit tegen het euthanasiedrankje dat bij de meeste mensen al binnen een minuut werkt!


Luna, het dochtertje van Stijn en Carmen. Ze is nog maar jong en begrijpt dus niet goed wat er met haar moeder aan de hand is. Ze is een schat van een meid die vaak haar vader en moeder laat lachen. Ook blijft ze heel dapper als ze afscheid moet nemen van haar moeder ‘die een engeltje wordt’.

Roos is een vrouw waar Stijn vaak naar toe gaat. Ze is erg mooi en woont in Amsterdam, Amsterdam Oud-West om precies te zijn. In het begin komt Stijn er erg vaak en dan vooral om met haar naar bed te gaan. Als Stijn eenmaal aan Carmen belooft om niet meer vreemd te gaan, belt en smst hij Roos vooral. Roos leeft erg mee met Carmen en Stijn, terwijl ze Carmen nog nooit ontmoet heeft.

Verder zijn er dan nog de vrienden: Maud, Frenk, Ramon, Anna, Thomas, Nathasja. Ze steunen Stijn en Carmen zoveel als ze kunnen. Ze komen op bezoek, passen op Luna en huilen met hun mee.

Samenvatting
Stijn (36) is getrouwd met Carmen (35), met wie hij een dochter heeft, Luna (1). Ze zijn hip, heel gelukkig, en kunnen dankzij hun eigen bedrijfje zonder geldzogen en met een flinke vriendenkring leven in het bruisende Amsterdam. Hun leven neemt een drastische wending. Als Carmen een brandende pijn aan haar tepel voelt en voor een onderzoek naar het ziekenhuis gaat, wordt er een agressieve borstkanker geconstateerd. Ze zijn woedend, omdat Carmen een halfjaar geleden wegens pijn in haar borst ter controle was doorverwezen naar hetzelfde ziekenhuis en toen te horen kreeg dat alles in orde was. Door die fout heeft Carmen nu een grote tumor. Een vreselijke periode van controles, onderzoeken en chemotherapie breekt aan.
Voordat Carmen kanker kreeg, leefden ze gelukkig. Maar ook toen verliep het leven toch niet zo perfect als het leek. Stijn zegt namelijk een “monofoob” te zijn. Wat wil zeggen dat hij niet monogaam kan zijn. Hoe gelukkig hij ook is met zijn huidige vriendinnen, hij heeft altijd een onbedwingbare drang om vreemd te gaan. Dat doet hij dan ook wekelijks. Met collega’s, vriendinnen (ook bevriend met Carmen) en met allerlei onbekende dames die hij tijdens het uitgaan ontmoet. Hij houdt veel van uitgaan. Hij gaat wel elke keer weer mee met Carmen naar de ontelbare ziekenhuisbezoeken die ze moet brengen, thuis is hij lief voor haar: hij verzorgt haar goed. Maar het is voor hem ondenkbaar om zijn wekelijkse uitgaansavond op vrijdag te schrappen. Die avond heeft hij gewoon nodig om het allemaal te kunnen blijven volhouden.
Met Carmen gaat het steeds slechter, ze stopt op een gegeven moment ook met werken. Ze vindt het heel fijn dat Stijn zo goed voor haar zorgt, maar heeft een dubbel gevoel in verband met het feit dat hij altijd te laat komt haar dan in onzekerheid laat, alleen in bed. Ze weet wel dat hij vreemdgaat, hij heeft haar dat aan het begin van hun relatie eens verteld. Ze hebben er nadien niet meer over gepraat en ze heeft het onderwerp laten rusten.
Stijn is met enkele vrienden in Breda voor het Carnaval en is dolblij als hij Roos daar ziet, een prachtige vrouw die hij vorig jaar al heeft ontmoet. Ze ging niet in op zijn versierpogingen en herhaalt dat ze dat dit keer ook niet gaat doen. Wel mag hij haar zijn visitekaartje geven.
Terug in Amsterdam is hij verrast als ze hem belt voor een afspraakje. Er volgen er meer en het komt tot een verhouding. Stijn raakt aan haar verslaafd en probeert haar zoveel mogelijk te zien. Hij moet voorzichtig zijn, sms’jes wissen, populaire cafés vermijden en heel vaak tegen Carmen liegen.
Het gaat steeds slechter met Carmen, de kanker heeft zich nu ook uitgezaaid in andere organen. Ze moet een borst laten amputeren, is kaal, weegt nog net 50 kilo en wordt snel moe. Haar aftakeling heeft ook gevolgen voor hun relatie: Carmen heeft geen zin in seks meer, Stijn moet zijn best doen om te verbergen dat hij haar niet meer aantrekkelijk vindt, en vraagt zich af of medelijden de plaats van liefde heeft ingenomen. Hij zoekt Roos nog vaak op. Carmen weet hem zover te krijgen dat hij zijn vreemdgaan opbiecht, maar hij vertelt haar niet over Roos.

Er gaat ruim een jaar voorbij voor ze het moment bereiken dat het zo slecht gaat met Carmen dat alleen morfine nog tegen de pijn helpt. Ze geeft haar verzet op en besluit dat ze euthanasie wil, om zelf het moment van haar dood te kiezen.
Het is ook een opluchting, voor Stijn, haar moeder en hun vrienden, want hoe wreed dat ook lijkt, het is voor hen allen erg zwaar geweest. Stijn is heel zorgzaam, helpt haar telkens als ze heeft overgegeven, wast haar en veegt haar billen af na het poepen.
Alle vrienden hebben al afscheid genomen van Carmen maar wonderbaarlijk genoeg lijkt het juist beter te gaan met haar, ze bloeit op van al de liefde die ze krijgt. Carmen en Stijn besluiten alleen nog leuke dingen te doen, elke dag is winst. Ze gaan veel op vakantie, zoeken vrienden op, maken lol en worden weer opnieuw verliefd op elkaar. Op advies van Roos, maar tegen zijn zin zoekt Stijn een alternatieve genezeres op, Nora. Het bezoek helpt, Nora geeft hem inzicht in zijn relatie. Carmen houdt een dagboek bij, speciaal voor Luna, voor later. Stijn maakt met enkele vrienden een homevideo. Hoewel Luna pas drie is, willen ze haar zo goed mogelijk voorbereiden op de dood van Carmen.
Hun meest hechte vrienden logeren nu ook bij hun. Maar uiteindelijk is toch het moment daar, het gaat weer slechter met haar en dan pleegt ze het allesbeslissende telefoontje en maakt een afspraak met de dokter die bij haar euthanasie zal gaan plegen. Weer komen alle vrienden afscheid nemen, en de hechte vriendenclub is er nog steeds. Nu het zo ver is, begint Stijn bang te worden. Hij heeft nog nooit iemand zien sterven, laat staan zijn vrouw. Alleen Stijn is erbij als de arts Carmen het dodelijke drankje geeft. Omdat dit na twintig minuten nog niet werkt, geeft hij haar een extra spuit. Die maakt vijftien seconden later een eind aan haar leven.
Stijn bekijkt met wat vrienden de video van Carmen en bereidt zich voor op de begrafenis van twee dagen later. Tegen enkele goede vrienden zegt hij dat hij erover denkt om Roos ook uit te nodigen. Die vinden dat het moet kunnen. ’s Avonds gaat hij op zijn eigen plaats in bed liggen. Plotseling ziet hij de schoenen van Carmen liggen die ze bij de begrafenis had willen dragen. Hij pakt ze en loopt naar de kist beneden om ze aan haar voeten te doen.