The candle man door Catherine Fisher

De watergodin.
In het Engels "The Candle Man"

De bus waar Conor in zat was kapot. Vanuit een heel donkere straat moest hij naar huis lopen. Toen hij naar huis rende hoorde hij ineens een geluid. Hij zag een man op zijn viool spelen. Er was water rondom de man. Er kwamen vingers uit het water en de man was boos op het water. De volgende dag kwam diezelfde man, Meurig Rhys, solliciteren in het café van Jill, de moeder van Conor. Hij speelde iets op zijn viool en werd aangenomen. De vioolspeler woont in de wachttoren. Conor moet helpen met zijn spullen daarheen te brengen. Als hij binnen komt, en overal water hoort lopen, vraagt hij aan Meurig of hij hier wel veilig woont. Meurig antwoordt: ‘For me, nowhere is save’. De toren waarin Meurig woont, is bedoeld om de stad te beschermen tegen de rivier de Severn.
In Meurigs kamer pakt Conor een kaars vast. Meurig flipt. Hij zegt dat hij dacht dat het iets anders was in plaats van die kaars. Sara, een vriendin van Conor, komt hem halen bij Meurig. Ze gaan naar het huis van mr. Cariston. Hij is net verhuisd en ze gaan hem helpen uitpakken. Cariston vertelt dat hij een nieuw alarmsysteem heeft omdat er 2 jaar geleden bij hem ingebroken is. Conor en Sara gaan naar huis en Cariston gaat met Conor mee naar het café, genaamd ‘’The Sea Wall Inn’’. Cariston herkent Meurig. Hij is degene die 2 jaar geleden bij hem heeft ingebroken! Cariston vertelt het aan de moeder van Conor. Conor hoort dat. Hij gaat samen met Sara naar Meurig om verhaal te halen. Meurig vertelt hun dat Cariston iets heeft dat van hem was. Het is een kaars. De kaars zit in een doosje met een dubbele bodem. Om de kaars is een rood touwtje gebonden. Op de kaars zit een vloek: als de kaars opbrandt gaat Meurig dood. Hafran, de watergodin, heeft voor die vloek gezorgd. Sara en Conor gaan voor Meurig de kaars terug halen. Ze gaan naar Cariston om verder te helpen met uitpakken. Sara vraagt aan Cariston wat zijn meest waardevolle voorwerp is. Hij laat het doosje zien waarover Meurig verteld had. Op het doosje staat een spreuk: ‘’AFON HAFREN, HEB DRUGAREDD … the river Severn, without Mercy…’’. Conor maakt het doosje open maar de kaars zit er niet in. Dan ziet Conor in de vensterbank een kaars met een rood touwtje. Hij pakt stiekem de kaars en neemt hem mee. Ze hebben de kaars gevonden! Onderweg als ze naar Meurig gaan, verliest Conor de kaars. Hij wil hem terug pakken maar Hafran is sneller. De kaars is nu in haar handen. Sara en Conor vertellen het aan Meurig. Meurig besluit om met Hafran te gaan praten. Hij speelt een speciaal liedje op zijn viool en Hafran komt. Hafran wil dat Meurig de sluizen open zet zodat zij de stad kan laten overstromen. Dan zal de kaars niet opbranden. Meurig doet het niet. Hij weet dat er een eiland van Hafran is, niemand weet wáár het is, en Meurig besluit er heen te gaan. De volgende dag achtervolgen Sara en Conor hem en ze gaan mee met Meurig. Ze gaan mee met een bootje met de rare man. Toen ze aankwamen op het eiland zagen ze een gort. Ze gingen erin. De grot was een soort doolhof. Ze konden de weg vinden en hadden de kaars gevonden en gepakt. Toen ze terug wilden gaan zagen dat hun weg was versperd met water. Het was vloed geworden bij het eiland. In de grot werden ze heel de tijd achtervolgd door een witte kat. Meurig speelde een slaapliedje op zijn viool en de kat viel in slaap. Conor, Sara en Meurig vonden een andere uitweg en gingen weer snel weg met het bootje. Het bootje ging heel langzaam want de wind stond de andere kant op. Hafran wist dat ze de kaars hadden. Sneller dan verwacht waren ze weer terug op het vaste land. Conor, Sara en Meurig gingen naar het café. Het tij steeg snel. Het werd vloed, en het was volle maan. Hafran was op haar sterkst zo. De politie zei dat het niet veilig was om nog in de stad te blijven maar iedereen bleef. Evan, de hulp van Conors moeder was er ook. Cariston kwam ook naar het Café. Meurig ging naar zijn toren om te kijken hoe het was met het water. Toen hij terug kwam in het café zei hij dat iedereen mee moest komen naar de wachttoren. Er zat een gat in de dijk en die moest worden opgevuld met zandzakken. Evan en Cariston gaan Meurig daarmee helpen. Even later komt Evan alweer terug in de toren. Een tijdje later komen ook Cariston en Meurig terug. Ze zijn boos op Evan. Hij heeft niet goed geholpen. Ze zeggen dat het gat in de dijk gemaakt is. De volgende dag is de storm over. Iedereen gaat kijken hoe het is gesteld met The Sea Wall Inn. Het ligt vol met modder en water. Ze gaan alles opruimen. Meurig vraag aan Jill of hij Conor even mee mag nemen. Ze gaan met de bus naar de bank in Newport. Meurig wil de kaars laten opbergen. De kaars komt terecht in kluis nummer 77. Meurig en Conor gaan terug met de bus en dan is het boek afgelopen.


De personen uit dit boek zijn:

- Conor.
- Sara, een vriendin van Conor.
- Jill, de moeder van Conor.
- Evan, de hulp van Jill in het café.
- Cariston, een man die daar in de stad woont.
- Meurig, de vioolspeler in het café, woont in de wachttoren.
- Hafran, De Watergodin.