Klucht van koe
Titel: Bredero, Klucht van de koe, Den Haag, 1980, zesde druk, 71 blz. (eerste druk 1963) Genre: “klucht”  komedie Onderwerp: In dit boekje staat een koe centraal, deze koe wordt gestolen en de rest van het verhaal gaat over de diefstal van de koe. Vandaar de Klucht van de koe. Thematiek: Je kunt niet altijd gelijk alle mensen vertrouwen, je wordt snel bedrogen door de beste vrienden / mensen waar jezelf bij bent. “Wees niet al te goedgelovig!” Ik heb dit gekozen omdat ik het dagelijkse leven van toen wel eens wilde weten en dit boek leek me juist leuk omdat het een soort komedie is over een diefstal. Structuur, tijd: Het verhaal speelt in Bredero’s eigen tijd af. Want hij wilde juist iets laten zien van het dagelijkse leven in zijn tijd. Het verhaal zelf omvat maar 2dagen ongeveer. Op de eerste dag ontmoeten ze elkaar en op de tweede dag wordt de koe gestolen en verkocht en is de boer bedrogen. Het verhaal is op een chronologische volgorde want er zijn geen flashbacks in dit verhaal. Het is een gesloten einde, want het onderwerp en het verhaal zijn dan ook echt afgelopen.
Het perspectief: De inleiding is vanuit het ik- perspectief vertelt. Maar de rest van het verhaal is een toneelstuk daar zit niet echt een perspectief in. Beoordeling: • Onderwerp en het thema: Het onderwerp vond ik best wel duidelijk te zien alleen in het begin vond ik het nog een beetje vaag omdat het onderwerp nog aan het licht moest komen. Ik vind het onderwerp niet echt interessant, ik vond het wel leuk dat het verhaal buiten mijn leefwereld lag. want ik heb in de eerste plaats al helemaal geen koe staan in de schuur en de dieven van nu stelen wel hele andere dingen dan een koe stelen. Ik vond het een grappig onderwerp maar het was niet echt een onderwerp waar ik ben over gaan nadenken. Er zit ook geen schokkende gebeurtenis in, want dan was ik misschien wel gaan nadenken over het onderwerp. Je moet volgens mij, namelijk zelf er verder op ingaan met je gedachte • De gebeurtenissen: Ik vond het verhaal best duidelijk en helder, er waren geen moeilijke onderwerpen waar de schrijver op bleef haken. De gebeurtenis was best humoristisch, want het was best grappig dat die boer de hele tijd was voorgelogen toen hij zijn eigen koe verkocht (terwijl hij nog dacht dat het zijn koe was.) Het verhaal vond ik op zich niet echt spannend maar wel boeiend omdat die boer zo dom reageerde altijd. Je kan dit verhaal ook best als geloofwaardig aannemen want er zouden in het echte leven ook zulke gebeurtenissen kunnen geweest zijn. De afloop was bevredigend voor mij, want ik vond het goed dat die dief al weer weg en dat die boer er in had getrapt. Er waren helemaal geen onaangename gebeurtenissen. Ik vond het boek niet helemaal boeien, vooral wel het einde was boeiend, alleen al die gesprekken met elkaar vond ik saai. • De opbouw: Het verhaal komt best snel op gang. Want ze maken met elkaar als snel kennis en de gauwdief komt ook best snel tot actie. Alleen die gesprekken die ze hielde begonnen me te vervelen. De opbouw was niet ingewikkeld. Alleen sommige stukken van verschillende mensen, bijvoorbeeld het verhaal van de optrekker die kon ik namelijk niet echt rijmen. Ik vind het moeilijk uit te maken of het korte scènes waren en wat het effect er op heeft gehad. Er lopen inderdaad verschillende verhaallijnen door elkaar. Ik vind het best verwarrend want ik snap het verband met die twee verschillende lijnen niet echt. Er zitten geen terugblikken in dit verhaal en ook geen herinneringen, ik vind dit best prettig want dan is het
niet zo verwarrend.
• De personages: De personages vond ik best wel herkenbaar, maar niet in mijn eigen leven. Ik leefde wel helemaal in het verhaal mee. Ik kon me ook wel plaatsen in het probleem van de gauwdief dat het niet slim was om die koe te stelen en ik kon me ook wel plaatsen in de zielige houding van de boer. Ik kon met de gauwdief het best meeleven, want er werd veel van hem verteld en zijn gedachtegang was meer zichtbaar en hij was minder oppervlakkig dan de rest. Ik vond alleen de uitspraak van boer op het laatst echt dom, want hij deed net alsof het niet erg was dat zijn koe was gestolen. Het was ook niet slim dat hij niet even had gecontroleerd of het werkelijk zijn koe was. Het was wel allemaal voorspelbaar. Ik vond de gauwdief en de vrouw best sympathiek maar de boer en de optrekker vond ik maar domme mensen. Je komt van de gauwdief het meest te weten • Het taalgebruik: Ik vond de taal inderdaad moeilijk, omdat alles heel ouderwets was opgeschreven en ze hadden toen hele andere uitdrukking dan nu. Maar ik kon me wel precies de beelden voor me ogen halen. Ik vond de manier van vertellen best goed, alleen ik vond de schrijver te veel heen en weer gaan van persoon. • De levensbeschouwing: Je kunt goed het leven van vroeger zien en dat er veel werd gedronken. Omdat de optrekker iedere keer weer een fles nam. Gesprekspunten: 1. Je kunt goed zien dat de schrijver nadrukkelijk wil zeggen dat je snel in de maling kan genomen worden door beste vrienden, want ook was de gauwdief een gezellige kletser heeft hij toch de koe van de boer weten te bestelen. 2. De boer was niet één van de slimste maar toch wist hij veel te vertellen over de omgeving en de mensen, maar aan de andere kant is de boer echt dom en wist de gauwdief hem slim te bestelen. 3. Je kunt goed zien dat er toen ook mensen waren die de hele dag bij een café bier zaten te drinken en vrouwen te versieren. Dus dat is niet veranderd met de tijd.