Splinters door Marita de Sterck

Samenvatting: De hoofdrolspeelster Jutta, een stil meisje komt aan op een natuurzomerkamp samen met haar beste vriendin Veer. Veer is er al vaker geweest en kent iedereen al maar Jutta is er voor de eerste keer. Al snel ziet Jutta Anton. Veer kende hem al van de vorige zomerkampen. En zij heeft ook een relatie met hem gehad. Anton merkte haar even snel op als zij hem. Hij doet alles om haar aandacht te krijgen. Na een tijdje lukt het Anton om aandacht van Jutta te krijgen. De relatie tussen Jutta en Anton is een soort spel van afstoten en aantrekking. Anton heeft het daar wel moeilijk mee, want hij weet niet goed hoe hij zich moet gedragen. Maar hij is niet de enige, want ook Jutta weet niet hoe ze zich moet gedragen met Anton in de buurt. Jutta durft niemand uit een vreemde omgeving te vertrouwen, dit komt door haar vader. Haar vader heeft haar moeder en haar zonder iets te zeggen verlaten voor een andere vrouw. Ze heeft daar nog heel erg veel moeite mee, ze snapt het gewoon niet. Altijd als de relatie van haar te close worden, vriendschappelijk of liefdes relaties, wil ze het stop zetten zodat ze niet over haar vader hoeft te praten en waarom ze zo alleen leeft. Daarom houdt ze ook Anton op een afstand. Hij weet niet wat hij fout heeft gedaan of wat er verkeerd ging. Jutta zelf wist het natuurlijk wel, maar ontkende het totdat haar oma er de woorden uit haalt en het haar zelf laat zeggen tegen Anton en dan ziet ze ook dat het verkeerd is. Ze wilde zekerheid. De zekerheid die door haar vader verloren was. Anton gaat op het gegeven moment naar haar vader en heeft met hem gepraat waarom hij is weggegaan. Hij heeft spullen aan hem mee gegeven om aan Jutta te geven. Anton heeft het aan haar gegeven. Door Anton die Jutta zo graag terugwilde en door de oma van Jutta is alles tussen hen weer goed gekomen. Onderwerp - Het onderwerp van het verhaal was vriendschap en liefde. Dit onderwerp spreekt mij aan, omdat je in het leven altijd te maken heb met liefde en vriendschap. Ik ben dit verhaal niet gaan lezen omdat het onderwerp mij aansprak, maar omdat dit één van de boeken is die in ons Nederlands boek staat. Toen we over dit boek een opdracht moesten maken leek het mij een interessant boek. - Dit onderwerp is niet nieuw voor mij. Ik heb wel eens vaker boeken gelezen die over liefde of vriendschap gingen. Dit verhaal heeft mij wel andere kanten van dit onderwerp laten zien. Dit verhaal heeft me laten zien hoeveel moeite een jongen voor een meisje kan en wil doen als hij helemaal verliefd is. - Ik ben niet anders over het onderwerp gaan denken. Ondanks dat ik wel nieuwe kanten van het onderwerp heb geleerd, heeft dat niet de manier veranderd waarop ik over het onderwerp denk. - Ik had niet verwacht dat het onderwerp op deze manier beschreven zou worden. Ik had eerder gedacht dat Veer een grote rol zou spelen in de relatie van Anton en Jutta. Toch verrassend is dan dat niet Veer maar de oma van Jutta een grote rol speelt. - Ik ben het niet eens met de mening die blijkt uit dit verhaal. Jutta houdt vaak een bepaalde afstand in een relatie, omdat ze niet wil dat iemand haar vraagt over haar vader en over waarom ze zo alleen leeft. Ik vind dat als je een relatie heb met iemand dat je altijd eerlijk tegen diegene moet zijn en geen geheimen moet hebben voor elkaar. - Het onderwerp wordt goed en grondig uitgelegd. Er zijn geen onduidelijkheden voor mij. Ik vind dat de verlegenheid van Jutta wel erg veel aandacht heeft gekregen. - Ik heb wel eens een ander verhaal gezien of gelezen dat over het onderwerp liefde en vriendschap ging. Ik vind dit verhaal beter, omdat je kunt zien hoeveel moeite Anton voor Jutta doet. Jutta is een heel apart meisje vind ik zelf en dan is het leuk om te zien hoe een dergelijk stoere jongen helemaal geobserveerd is van haar.
Gebeurtenissen - De belangrijkste gebeurtenis in het verhaal is denk ik de dag dat Anton naar de oma van Jutta gaat. Daar krijgt hij meer duidelijk door het verhaal dat zij hem verteld. Hij kan Jutta nu beter begrijpen. - De nadruk ligt op de gedachten en gevoelens van de personen. Jutta heeft zoveel verdriet en is zo boos dat haar vader vroeger is weggegaan, dat ze het afreageert op de mensen in haar omgeving. Ze krijgen vaak ruzie en Anton weet niet hoe hij met haar om moet gaan. Beide verlangen ze zo naar elkaar, maar zijn ze toch op boos op elkaar. - Het verhaal bevatten genoeg gebeurtenissen. Af en toe had ik wel een moment dat ik echt geen zin meer had om verder te lezen en dat ik even wat anders moest doen. Er werd dan zoveel verteld over hetzelfde onderwerp dat ik het niet leuk meer vond. - Ik vind de gebeurtenissen uit dit boek waarschijnlijk. Een verlegen meisje word verliefd op een stoere jongen. Ze durft niet veel stappen te nemen en wacht maar af wat de jongen met haar van plan is. Ze laat zich leiden door de jongen. - Ik vind het heel goed dat Anton ondanks dat iedereen zegt dat Jutta een raar meisje is, hij helemaal voor haar gaat. Hij is helemaal verliefd op haar en heeft alles voor haar over. Dat maakte best veel indruk op mij! Dat iemand zoveel van je houdt. Personages - De hoofdpersoon is geen heldin op wie ik zou willen lijken. Ze is eerder een meisje op wie ik niet zou willen lijken. Ten eerste omdat ze geen vader meer heeft, die heeft haar en haar moeder verlaten toen ze een jaar of zes was. Ten tweede omdat ik wil dat mensen een goede indruk van mij krijgen. Dat krijg je vaak niet door geen antwoord te geven op vragen, mensen te negeren of je op te sluiten in je kamer. - Ik kan me niet zo heel goed verplaatsten in de gedachten en problemen van de hoofdpersonen. Ik vind Jutta en Anton allebei een beetje raar. Jutta weet niet wat ze wil. Ze wil wel aandacht van Anton, maar toch weer niet. Anton weet daarentegen wel wat hij wil. Hij wil Jutta! Hij pakt het alleen niet goed aan. Behalve aan het einde van het boek, want daar doet hij alles om het goed te maken met haar. - De hoofdpersonen zijn niet zo beschreven dat ze voor me gaan leven. Dat kan misschien komen doordat ik niet goed me best deed om echt te begrijpen wat de personen doormaakten. - Ik vind dat de oma van Jutta, de moeder van Jutta, de moeder en vader van Anton en Anton zelf lijken op echte mensen. Ik vind dat Jutta meer lijkt op een typetje. Zij heeft namelijk eigenschappen die bij heel weinig mensen voorkomen. Zoals bijvoorbeeld het zwijgen. - Jutta heeft wel een personage dat ik echt verafschuw. Dat is namelijk dat ze heel erg vaak zwijgt. Als ze niet weet wat ze moet antwoorden dan zegt ze helemaal niets of ze loopt gewoon weg. Voor de rest vind ik alle personages normaal. - Ik vind de manier waarop Jutta met haar probleem omgaat niet goed. Ik had mijn vrienden niet buitengesloten. Ik had juist gevraagd of ze mij zouden kunnen helpen om mijn problemen op te lossen. Bouw - Ik vind dat alles in het verhaal goed samenhangt. Het loopt goed in elkaar over. Het zijn niet allemaal stukjes die aan elkaar geplakt zijn of gebeurtenissen die niet met het verhaal te maken hebben. - Er is in dit verhaal één verhaallijn. Het hele verhaal draait namelijk allemaal om Anton en Jutta. - Er wordt ook een beetje met de tijd gespeeld. Er wordt vaak teruggedacht aan de tijd dat Jutta’s vader nog gewoon thuis woonde. Je maakt alle gebeurtenissen ook twee keer mee. Één keer door de ogen van Jutta en een keer door de ogen van Anton. Hierdoor was het verhaal beter te begrijpen en werd het ook interessanter. - Je ziet dit verhaal door de ogen van twee personen. De eerste persoon is Jutta en de tweede persoon is Anton. Ik vind dat het verhaal hierdoor leuker wordt. Het past ook bij het verhaal. Zo kom je te weten wat beide personen denken. Dit is volgens mij geslaagd. - Ik vind het einde begrijpelijk. Natuurlijk komen Anton en Jutta weer bij elkaar. Ik vind het alleen jammer dat er niet meer verteld is over hoe het is verder gegaan met Anton en Jutta. Taalgebruik - Ik vind het verhaal niet lastig om te lezen. Ik vond het heel duidelijk, omdat je veel te weten kwam wat de hoofdpersonen dachten. Zo hoefde dat niet voor jezelf in te vullen. - Ik vond de manier van vertellen af en toe wel een beetje langdradig. Dan ging het gewoon te lang over hetzelfde onderwerp. Bijvoorbeeld het stukje dat Jutta zo boos was op Anton. Dat duurde een beetje te lang. - Ik vind dat de taal past bij de personages en bij het onderwerp. De verlegen Jutta praat in dit boek vaak best serieus en de stoere Anton praat stoer en volwassen. De taal past ook bij het onderwerp, omdat deze niet te grof is. Bespreekopdrachten Vier andere titels voor het boek ‘Splinters’: - Door mijn vader - Lastige liefde - Verleden - Krassen

De titel ‘Door mijn vader’ heb ik gekozen omdat Jutta vind dat het allemaal de schuld van haar vader is dat haar leven zo’n puinhoop is. De titel ‘lastige liefde’ heb ik gekozen omdat dat de liefde is waarmee Anton en Jutta te maken hebben in het begin. Ze weten allebei niet zo goed wat ze moeten doen en wat ze moeten voelen. De titel ‘Verleden’ heb ik gekozen omdat Jutta’s verleden in dit boek een grote rol speelt. Als haar vader niet was weggegaan, dan was Jutta nooit zo terughoudend geweest tegen iedereen die een band met haar wilde opbouwen. De titel ‘Krassen’ lijkt eigenlijk heel veel op de titel ‘Splinters’. Ik heb het ook gekozen om dezelfde reden. Splinters door het verleden. Krassen door het verleden. Jutta’s verleden is door haar vader zo beschadigd dat ze vanbinnen allemaal krassen heb. Schrijfopdracht Dagboek: 29-07-2000
Lief dagboek, Vandaag is het zover. Ik ga eindelijk naar het natuurkamp waar Veer en ik al weken lang over praten. Veer is al een keer eerder op dit zomerkamp geweest, maar ik nog nooit. Het is best spannend! Ik leer daar ook allemaal nieuwe mensen kennen. Daar ben ik wel weer aan toe denk ik. Veer zegt dat Anton ook komt. Hij is een goede vriend van haar die ze heeft leren kennen op het kamp. Ze zegt dat hij heel leuk is en dat ze hem wel bij mij vind passen, dus ik ben benieuwd. Als hij maar niet zo’n klef type is, want dat kan ik nog niet hebben. Ik vind het wel vervelend om mama alleen achter te laten in de flat. Ik ben bang dat er iets gaat gebeuren. Het gaat natuurlijk de laatste tijd niet zo heel goed met haar. Ze is moe, heeft hoofdpijn en is misselijk. Ik zal vragen of de buurvrouw een oogje in het zeil wil houden. Eerst wilde ik zelf nog thuisblijven, maar mama stond erop dat ik naar het kamp ging. Ze zij dat ik wel weer eens plezier mocht maken en dat ik niet eeuwig in mijn kamer kon blijven zitten treuren om mijn vader. Ik ga nu nog snel even mijn tas inpakken en dan onderweg naar het kamp. Ik zal Veer nog even bellen of ze twee paar laarzen mee wil nemen, anders heb ik er geen. Ik schrijf je snel weer! Liefs, Jutta 03-08-2000
Lief dagboek, Het is alweer een tijdje geleden dat ik je geschreven heb, maar ik heb het ook zo druk. Zes dagen geleden ben ik hier op kamp aangekomen. Die dag heb ik kennis gemaakt met Johan, de groep en Anton. Anton is 18 jaar en de stoerste jongen hier op kamp. Ik merkte dat toen ik Anton voor het eerst zag mijn gezicht helemaal rood kleurde en volgens mij had hij het zelf ook door. Ik durfde bijna niets te zeggen, dus uiteindelijk werd het een stotterende ‘hoi’. Ik zou willen dat ik niet zo verlegen was, maar dat ik net zo was als Veer. Veer is altijd vrolijk en heeft vaak haar woordje klaar. Zij is echt mijn grote voorbeeld. Nooit zal ze zichzelf voor schut zetten. Ik daarentegen ben heel anders. Ik ben stil en verlegen en ik weet vaak niet wat ik zeggen moet. Ik heb het je al eens verteld dat het allemaal de schuld is van mijn vader. Hij heeft mij en mijn moeder verlaten en mij ontzettend pijn gedaan. Ik ben bang om aan mensen te vertellen over mijn vader. Maargoed, nu weer even over Anton. Ik kan niet genoeg van hem krijgen, maar ik wil niet dat wij te close worden. Gister had ik bij het moeras in mijn arm gesneden. Hij kwam als een prins op het witte paard om mij te redden. Het was een fijn gevoel hoe hij het vuil uit mijn wond zoog. Johan heeft de wond later verder verzorgd, maar ik zal nooit vergeten wat Anton voor me gedaan heeft. Ik heb het heel erg naar mijn zin hier! We moeten nu eten, maar je hoort weer van me! Liefs, Jutta 07-08-2000
Lief dagboek, Vandaag is het de laatste dag van het kamp. Ik zal iedereen heel erg gaan missen. Anton sloeg vannacht een arm om me heen, ik wist niet zeker of ik naar hem op moest kijken en dus deed ik maar net of ik sliep. Vandaag heb ik hem de hele dag genegeerd. Hij zal nu vast boos op me zijn. Nou, dat is dan jammer! Toen ik mijn moeder aan zag komen rijden ben ik in de auto gestapt. Ik wilde zo snel mogelijk weg ondanks ik het hier naar me zin gehad heb. Toen mama op het punt stond om weg te rijden, werd er tegen het voorruit een broodje met vruchtenhagel geplakt. Het was Anton! Misschien was hij teleurgesteld in me, maar wat had ik anders moeten doen. Mama startte de auto en we reden samen naar huis. Ik zal waarschijnlijk nooit meer iets van hem horen. Liefs, Jutta Onderzoek-/zoekopdracht Gedichten: Ik wil wel, maar ik durf niet. Ik wil wel, maar ik kan niet. Ik wil je laten weten, ik zie je graag… Maar, telkens als ik je zie, sla ik dicht. Ik kruip helemaal in mijn schulp, ik kan geen woord uitbrengen. Ik krijg een blos op mijn wangen, mijn hart slaat duizend keer teveel. Dan staan we daar, geen woord word gezegd. Ik, helemaal rillend over mijn lichaam
en jij, stomverbaasd niet wetend over wat er gebeurt. Maar alles wat ik wil doen is
je gewoon duidelijk maken, ik hou van je… Ik heb dit gedicht gekozen, omdat ik vind dat deze bij Jutta past. Jutta is een verlegen meisje en telkens als zij bij Anton is slaat ze ook dicht. Ik vind dit gedicht erg toepasselijk. Die ene keer dat Anton de wond van Jutta had verzorgt durfde ze geen woord meer te zeggen tegen hem. Niet eens dankjewel. Angst voor jou

Angst voor mijn toekomst
Angst voor alles
Niemand om te vertrouwen
Niemand om van te houden
Alleen ik en niemand anders
Mijn leven verpest door een eikel
Die mij heeft veranderd
Die mij heeft getekend een zwart verleden
Dit gedicht heb ik gekozen, omdat dit verhaal ook over angst gaat. Jutta is bang om Anton te vertrouwen. Dit komt allemaal door haar vader die haar en haar moeder heeft verlaten. Hij heeft getekend een zwart verleden. Ik denk aan jou, maar het word niets. Je bent zo ver weg, zo onbereikbaar. Ik ben alleen maar verliefd. Let ook eens op mij alsjeblieft. Zie mij ook eens staan en kijk naar mij. Ik ben alleen maar verliefd. Je bent zo leuk en zo lief. Nooit zal ik jou vergeten. Ik blijf, alleen maar verliefd. Dit gedicht heb ik gekozen, omdat Jutta voor Anton eerst onbereikbaar was. Ze hield altijd afstand van hem en durfde niets te zeggen. Hij moest zo zijn best voor haar doen. Dat is aan de ene kant wel goed, maar aan de andere kant maakt zij het heel moeilijk voor Anton. Later in het boek zie je Jutta ook langzaam veranderen. Ze krijgt nu door dat als ze hem niet kwijt wil, dat ze ook moeite voor hem moet doen. Over de schrijfster Marita de Sterck werd op 16 augustus 1955 geboren in Antwerpen. Ze studeerde talen, perswetenschappen en antropologie. Ze doceert literatuur en antropologie aan de bibliotheekschool van Gent en geeft ook workshops verhalen schrijven aan jongeren. Marita heeft intussen een 40-tal titels gepubliceerd : prentenboeken, boekjes voor beginnende lezers, informatieve boeken over andere culturen, makkelijk-lezen-verhalen, jeugdromans en boeken over jeugdliteratuur. Een terugkerend thema in haar werk is hoe je kunt leren liefhebben zonder jezelf te verliezen. Splinters, in 2000 bekroond door de Jeugdjury Vlaanderen, vertelt hoe Anton en Jutta meegesleurd worden in een lastige liefde waarin het verleden steeds weer de kop opsteekt, waarin meer vragen dan antwoorden opduiken