Ben X door Nic Balthazar

1 Leesautobiografie Ik lees vrij regelmatig boeken: enkele dikkere boeken per maand. Daarnaast lees ik vooral tijdens de vakantie ook heel wat Vlaamse Filmpjes (uit het archief van mijn grootouders). Mijn lievelingsschrijver blijft toch wel Patrick Lagrou. Ik lees graag oorlogsverhalen vooral de 1ste en 2de wereldoorlog. En ik lees soms science fiction. 2 Leesbeleving Het was een leuk boek, erg kort en daarbij was het een boek met weinig actie. Dit was niet het eerste boek dat ik over autisme las. Het was een erg kort boek dat erg snel uit was. De schrijver blijft bij zijn tijd en blijft realistisch waardoor het erg vlot leest. 3 Achtergrondinformatie Nic Balthazar: Nic Balthazar is een televisiemaker in dienst van de VRT. Nic Balthazar is de zoon van de gewezen Oost-Vlaamse gouverneur Herman Balthazar. Hij volgde middelbare school in het Koninklijk Atheneum Voskenslaan te Gent, zijn geboortestad. Later studeerde hij Germaanse talen aan de universiteit van Gent, met als specialisatie Nederlands en Zweeds. Als student schreef hij al theaterrecensies voor de krant De Morgen. Later werd hij vooral bekend van cultuurprogramma's als “Memphis”, “Ziggurat”, “Open doek”, “Mollen en kruisen”, “Leuven Centraal” of “Dood doet leven”, waarin hij kunstenaars voor één avond deed overlijden zodanig dat een tussentijds In Memoriam en “laatste gesprek” kon worden gemaakt. Op de radio verzorgde hij op Radio 1 en Studio Brussel de filminformatie, en presenteerde hij Talkshows als “Levende Lijven.” Hij is echter het bekendst van zijn filmprogramma 'Filmfan' op Canvas, waar hij de betere films, volgens sommigen op langdradige wijze, inleidt, en van het reisprogramma “Vlaanderen Vakantieland” waarvoor hij reportages maakt in binnen- en buitenland. Naast columns en artikels voor verschillende dag- en weekbladen schreef Nic Balthazar ook de jeugdroman “Niets was alles wat hij zei”, die hij later bewerkte en regisseerde voor een theaterstuk, gespeeld door Roel Vanderstukken. In 2006 regisseerde hij een film die gebaseerd was op het verhaal van 'niets'.
4. Korte inhoud Dit boek gaat over een jongen die autistisch is, zijn naam is Ben. Ben is een jongen die in zijn eigen wereldje leeft en zich niet veel van andere mensen laat aantrekken. Elke dag als Ben naar school gaat weet hij precies hoe ver hij is. Sinds hij een baby was had hij alle wegen uitgestippeld, die hij daarna probeerde te volgen. Maar, afwijken was onzekerheid en onzekerheid was angst. De bus kwam elke dag om 7u27. Vanaf dan was het oorlog. Ben heeft altijd zijn vaste plek in de bus. Het scheelde hem niets wie of wat er zat, hij moest en zal er zitten. Er was maar een verdediging en dat was de walkman op hard en ogen dicht. Ben wou altijd onzichtbaar zijn voor anderen maar dat valt niet mee als je 1m93 bent. Hij wou niet opvallen maar altijd keken ze hem aan. Als hij op school was werd hij altijd gepest. Als hij weer naar huis mocht ging hij gelijk naar boven om zijn favoriete spelletje “Lethal Assault” te gaan spelen. Elke keer als hij iemand te pakken had dacht hij aan Bogeart en Desmet, twee jongens van zijn school. Behalve het spelletje “Lethal Assault” te spelen zat hij ook vaak te chatten. Bij chatten wist je vaak niet wie wie was. En daar schaamde hij zich nooit. Ben kwam daar een meisje tegen genaamd: Barbie. Daar was hij helemaal gek van. Tegen haar kon hij alles vertellen. Ben voelt zich niet helemaal lekker de laatste tijd en gaat met zijn moeder naar de dokter toe. Het blijkt dat hij autistisch is. Ben leeft in zijn eigen wereldje. Barbie en Ben hebben afgesproken op het station. Op de dag voordat de ze elkaar zouden ontmoeten kwam Ben weer van school en wou naar huis toe, maar dan kwamen een Bogeart en Desmet aan die hem eens even aan zouden pakken. Ben had net een nieuwe GSM gekregen van zijn moeder, hij kon haar altijd bellen als er wat zou zijn. Maar Bogeart en Desmet pakten zijn mobiel af en bekeken al zijn berichten. Ze zagen dat hij een afspraak had met Barbie op het station. Toen werd hij gebeld door zijn moeder en de jongens zeiden: “Ah, is je moeder weer ongerust nu je vijf minuten te laat thuis bent. We zullen je eens helpen. Wil je bij ons groepje horen probeer dit maar eens.” En ze gaven Ben een pilletje. Het was drugs dat pilletje. Ben nam het pilletje en voelde zich later in eens supergoed. Toen het uitgewerkt was had Ben zijn hele kamer vernield. Een nieuwe dag was aangebroken en Ben zat de hele dag aan Barbie te denken en over vanmiddag, het afspraakje. Aangekomen op het station wilde Ben zelfmoord plegen. Maar als hij voor de trein wil springen krijgt hij tegelijkertijd een duw waardoor Ben te hard springt en niet voor de trein maar naast de trein springt. Het was Barbie die hem had gered. En ze zei, ik wist dat dit zou gebeuren ik kon het al merken op de chat dat je dit zou doen. Zes dagen later deed hij het nog eens. Toen was het wel gedaan met ben. 5 Verhaalanalyse 5.1 Vertelstandpunt Het verhaal is geschreven in een belevende ik. De verteller is in een IK-figuur waarvan je de gevoelens en gedachten kent en weet. Je krijgt een erg subjectief gedacht omdat je het verhaal maar door één paar ogen ziet. Gevoelens en gedachten van ander personages worden niet getoond. 5.2 Personage Protagonist: Ben aka Zorro: Autist, 1m93, 17 jaar, ravenzwart haar, bleek vel, probeerde onopvallend te doen waardoor hij net extra hard opvalt, baseballpet (p. 6, 16) Antagonist: Barbie: rustig, hulpvaardig, chat met Ben, ze spreken af om elkaar te ontmoeten, ze redt Ben door hem een duw te geven van zijn 1ste zelfmoordpoging. (p. 66) Bogeart en Desmet: kwaadaardig, pesters, op het einde van het verhaal een gevoel van schaamte (p. 10-11) Bijrol: Mevrouw Van Lancker, Ben’s moeder: ongerust
Meneer Vertriest, Ben’s vader: gescheiden, woont niet met Ben samen
Dokter Hmm: Psychiater, zegt dat Ben autistisch is na een lang onderzoek (p. 25) Coppola: Klasgenoot die het pestgedrag van Bogeart en Desmet gefilmd heeft, heeft tegen Ben bekend op een stil moment dat hij een vriend is (p.11) 5.3 Ruimte Het verhaal speelt af in een alledaagse wereld. Ben’s natuurlijke leefomgeving zijn de hoofdplaatsen van het verhaal. Maar ook in het station en in de kerk speelt zich een deel van het verhaal af. 5.4 Tijd Heel het verhaal speelt zich af in “alledaagse”-tijd want er komen alledaagse voorwerpen zoals Gsm, Computer, ... in. Het verhaal is chronologisch opgesteld en er komen geen flashbacks in voor en ook geen sprongen in de tijd
5.5 Thema Autisme: Ben is autistisch en die kenmerken worden ook getoond. Pesten: Bogeart en Desmet pesten Ben omdat hij anders is dan de rest en hij kan zich ook niet verweren. 6 Taal 6.1 Chattaal A. Chattaal is ontstaan door kinderen die geen zin hadden als ze aan het chatten waren om lange stukken tekst te lezen en typen.. Daarom begonnen ze hun eigen taal door onder andere woorden af te korten en te vergemakkelijken. B. Er worden soms afkortingen gebruikt zoals ASL (Age, Sex, Location) en Kusmkl (vrije vertaling) (p. 14-23 / p. 32-35) C. Je kent de persoon meestal niet tegen wie je praat. In het boek is dit ook zo. D. “Hier kon hij spreken zonder zijn mond open te hoeven doen. Hier had hij voor het eerst contact kunnen maken. Met mensen die net zoals hij elke avond achter hun toetsenbord kropen om te kunnen zeggen wat ze aan niemand kwijt konden. Hij hield van de zwarte virtuele kamer, waar niemand je kon zien. Waar mensen kwamen en gingen om alles uit te wisselen. Van de grootste hartgeheimen tot de meest fenomenale flauwekul.”