Verdriet met mayonaise door Carry Slee

1a. Titel: Verdriet met Mayonaise.
Schrijvster: Carry Slee
Uitgever: van Holkema & Warendorf
Jaar van de uitgave: 2001
Druk: 15de

1b. Alles gaat een beetje mis, ze ziet haar vader zoenen in een auto met een andere vrouw dan haar moeder en er is een walkman gestolen waar van iedereen denkt dat Paul die gestolen heeft, maar dat is helemaal niet zo.

1c. De gestolen walkman, omdat er is een walkman gestolen van Annemiek en daar gaat een heel groot stuk van het boek over wat iedereen denkt wie hem gestolen heeft. En dan gaan ze het helemaal uitzoeken wie het echt is.

1d. Spijt!,

pijnstillers,
Kappen en
Afblijven.

1e. Het boek heeft geen verband met andere boeken. De meeste boeken van
Carry Slee gaat over zinloos geweld en dat iemand zelfmoord wil plegen zoals: Spijt!

2a. Het boek gaat over een meisje die Leentje heet. Als Leentje een cadeautje gaat kopen voor haar vriendin Annemiek ziet ze haar vaders auto, maar toen ze dichter bij kwam zag ze dat er twee koppen heel dicht bij elkaar waren en toen zag ze dat ze aan het zoenen waren. Leentje was bang, boos en verdrietig, bang omdat ze als ze thuis was niks meer tegen haar moeder te zeggen omdat ze het er anders er uit zou flappen en dat haar ouders misschien wel zouden gaan scheiden en boos en verdrietig omdat hij met iemand anders zoende dan haar moeder.

2b. Leentje gaat een cadeautje kopen voor haar vriendin Annemiek. Ze gaat naar de boekwinkel om een boek te kopen over paarden.
Als ze even later langs de straat loopt ziet ze haar vaders auto staan, ze kijkt iets beter en ziet dat er nog iemand naast hem zit het is een vrouw de hoofden zijn heel dicht bij el kaar ZE ZOENEN, haar vader zoent een vrouw die niet haar moeder is! Ze hoopte dat het een droom was.
Er zijn nog meer problemen, er is op school een walkman gestolen. De hele klas denkt dat de jongen (Paul) die net in de klas gekomen is voor een paar weken, omdat zijn moeder ziek is en dus niet voor hem kan zorgen want zijn vader is dood het heeft gedaan. De walkman zat namelijk in zijn rugzak. Leentje denkt er anders over en gaat in de pauze naar Paul toe. Paul zegt dat hij de walkman niet heeft gestolen en Leentje gelooft hem. Paul wilt niet meer naar school, want als hij langs een groep kinderen loopt, hoort hij heel zacht maar toch duidelijk dief, dief, dief. Na schooltijd gaat Leentje bij hem langs. Ze heeft aan haar meester gevraagd waar hij woonde, bij zijn opa boven de boekwinkel waar ze het boekje heeft gekocht voor Annemiek. Als Leentje boven is bij Paul ziet ze zijn gezicht, helemaal vol schrammen en builen hij is te pakken genomen door Simonie en tegen de boom gesleurd.
Ze ziet een kooi staan waarin een woestijnratje zit. Kareltje heet hij. Paul haalt Kareltje uit de kooi en ze gaan op de bank zitten. Samen denken ze dat Simone de walkman in Paul zijn tas heeft gedaan, hoe kon zij anders weten dat de walkman in zijn tas zat.

Leentje doet even haar ogen dicht om beter te kunnen nadenken hoe ze Simone te pakken kan krijgen, onder tussen pakt Paul Kareltje op en zet hem in Leentjes haar nek, Leentje schikt zich rot en gilt. Paul krijgt daardoor een idee als hij Kareltje nou morgen mee naar school neemt in zijn tas en Leentje laat haar portemonnee liggen op haar tafel en ze zorgt dat Simone dat weet. Kunnen ze haar zo betrappen en zo doen ze het. Paul neemt Kareltje mee naar school en Leentje laat haar portemonnee liggen op haar tafel.
Maar als de vakantie is moet Paul weer terug naar Bergen aan Zee waar zijn moeder is, die weer beter is.
Leentje komt met haar vader en moeder een weekje logeren. Leentje en Paul een brief moeten posten voor haar vader. Als Leentje het adres leest waar het heen moet wordt ze weer boos de brief is voor Claudia Vermeulen dat is die vrouw waarmee haar vader zoende! Ze moet en zou de brief lezen, ze scheurt de envelop open en leest de brief:

Lieve Claudia,
Je hebt me gevraagd te kiezen. Welnu, ik heb mijn keuze gemaakt.
Ik blijf bij Els (de moeder van Leentje). Het gaat
een stuk beter tussen ons. De laatste tijd herken ik
steeds weer die brutale levendige meid op wie ik zo verliefd was.
Ik wil niets liever dat ons huwelijk weer goed komt.
Je zult begrijpen dat ik je nu niet meer kan ontmoeten.
Het ga je goed,
Frank (de vader van Leentje).

Leentje is weer helemaal blij en ze wil de brief weer in de envelop doen en op de bus doen. Maar Paul houd haar tegen, je kan toch niet een open gescheurde brief opsturen? Ze gaan naar huis en Paul pakt een envelop hij schrijft zo nauwkeurig mogelijk het handschrift van Leentjes haar vader over en lopen snel naar de brievenbus om de brief op te sturen.

3a. de hoofdpersonen zijn:

Leentje,
Paul,
En geen tegenstanders.

3b. Leentje: blanke huidskleur en donkerblond haar
Paul: blanke huidskleur en zwart haar.

3c. Leentje: voelt zich niet zo lekker (een beetje verdrietig en boos)
Paul: hij wordt de hele tijd uitgescholden voor dief, omdat ze denken dat hij de walkman heeft gestolen van Annemiek. En zijn moeder is ziek.

3d. Leentje: zij is op het einde weer helemaal gelukkig, omdat het weer helemaal goed is gemaakt tussen haar ouders.
Paul: voelt zich ook weer oké met de walkman zijn ze er achter gekomen wie de echte dader was. En zijn moeder is weer beter.

4a. Waar het zich afspeelt staat niet in het boek.
Maar in ieder geval bij een boekwinkel, waar Paul woont.
Bij een school, waar Leentje opschool zit en Paul voor een paar weken.
En een stukje bij bergen aan zee (op het einde).


4b. Ne, er wordt er ook niet over gesproken. Het staat eigenlijk niet eens in het boek. Behalve dan bij Bergen op Zoom daar gaat het vaak over het strand, de duinen en de zee. Maar niet waar het voor het meest afspeelt gewoon thuis bij Leentje en op haar school.

5a. Ik vond het een heel leuk boek, ik begreep alles en soms kon ik me wel voorstellen hoe de kinderen die in het boek spelen zich voelen. Het was soms spannend dan weer had ik bijna tranen in mijn ogen en daarna zat ik weer helemaal van opwinding en blijdschap te lezen echt alles kwam er in voor.

5b. Soms wordt het best spannend gebruikt, niet altijd. Het boek is voor kinderen geschreven daarom kan je misschien wel begrijpen dat het best goed en duidelijk geschreven is. Ik snapte alles goed niks was onduidelijk voor me (wat bij andere boeken wel soms zo is). Daarom vond ik het ook een fijn en leuk boek om te lezen.

5c. Leentje vond ik heel aardig die begreep Paul dat hij verdrietig was en dat hij niet naar school durfde en ze kwam voor hem op en probeerde samen met Paul er achter te komen wie wel de dader was, en dat vond ik heel aardig.
Met Paul kon ik heel erg goed meeleven hoe hij zich voelde buitengesloten dat iedereen dacht dat hij de walkman gestolen had.

5d. Ik vond het laatste stuk heel mooi en ontroerend, want dan moet Paul weer naar zijn moeder in Bergen op Zoom en ziet misschien nooit meer Leentje. En de vader en moeder hebben het weer bijgelegd en Frank (de vader van Leentje wou Claudia niet meer zien). Dat vond ik echt het aller mooiste stuk uit het boek.