Algemene Gegevens Het boek dat ik heb gelezen heet: ‘Lanceloet en het hert met de witte voet’ Het is vertaald uit het Middelnederlands door H. Adema en het is de 3e druk. Het ISBN nummer is 90-6620-005-7. Samenvatting Op een dag komt er een vrouw bij koning Arthur. Zij vertelt over een beeldschone prinses die alleen trouwt met de ridder die haar de witte voet van een bepaald hert kan laten zien.De hert in kwestie woont in een bos in de buurt dat omringt wordt door een grote muur.Ze vertelt dat zij echter een kleine doorgang weet.Dan zijn er 10 krachtige leeuwen die dit hert beschermen, en zelf als je langs deze leeuwen komt moet je het hert zelf nog vangen en doden wat zo makkelijk nog niet gaat , want het is snel en wendbaar.Ze heeft ook een hondje bij zich die de weg weet naar het bos en de ingang. Keye, die dit verhaal had aangehoord, wilde wel de tocht ondernemen en nam het hondje en vertrok de volgende dag. Hij volgde het hondje totdat deze bij een grote en diepe rivier kwam. Het hondje twijfelde niet en sprong het woeste water in en zwom naar de overkant. Keye echter keerde om en het hondje zwom snel weer terug over de rivier. Als smoes verzint hij dat hij ziek was geworden en terug moest keren. Dan wil Lanceloet ook zijn geluk beproeven en vertrekt de volgende dag, en ook hij volgt het hondje. Als hij bij de rivier komt denkt hij niet na en stort met zijn paard en al het water in en bereikt veilig de overkant. Nog voordat hij het poortje heeft weten te vinden vallen de leeuwen hem aan en na een lang en uitputtend gevecht dood hij de leeuwen. Een eerdere ridder had er al 3 gedood dus dat was weer een gelukje. Hij vindt het hert ook en doodt deze en snijdt de witte voet eraf. Hij is dan zo vermoeid dat hij niet verder kan rijden. Er komt dan een andere ridder en Lanceloet vraagt aan hem of deze de voet naar de prinses wil brengen en wil zeggen dat hij hem heeft bemachtigd. De ridder steelt de voet echter en verwond Lanceloet nog meer. Hij gaat dan naar de prinses en eist haar voor zichzelf op. Heer Walewijn mist Lanceloet al gauw en reist hem achterna. Hij vindt hem en Lanceloet vertelt wat er is gebeurd. Walewijn brengt hem naar een dokter en gaat snel richting de prinses. Deze staat op het punt om met de ridder te trouwen en Walewijn daagt hem uit voor een tweegevecht. Walewijn doodt de ridder en vertelt de prinses het hele verhaal. De volgende dag gaat hij Lanceloet halen die weer flink is opgeknapt. Ze spreken met de prinses af dat ze pas trouwen als Lanceloet weer helemaal op volle sterkte is en als een fier ridder kan trouwen. Persoonsbeschrijving Lanceloet is een ridder met moed, kracht en wijsheid. Als hij het verhaal hoort over de mooie prinses en de 10 leeuwen deinst hij daar

niet voor terug en dat is een teken van dapperheid. Ook als hij bijna bezwijkt in het gevecht met de leeuwen, vecht hij zich daar uit en dat is een teken van wilskracht en doorzettingsvermogen. Er worden geen uiterlijke kenmerken beschreven in het boek. De prinses (er wordt geen specifieke naam genoemd ) is “in heel haar wezen nog mooier dan de zonneschijn”, zoals dat zo mooi wordt gezegd in het boek: “niemand zou ook maar ooit iets slechts aan haar kunnen ontdekken” Van de prinses worden geen innerlijke dingen verteld en dat is erg jammer. Ze stelt zich wel als ‘beloning’ op voor de dappere ridders die de witte voet halen, dus ook het innerlijk zal wel een ‘beloning’ zijn geweest. De 20e eeuwse ogen. Dit verhaal bevat niet iets speciaals wat vragen bij je oproept. Wat ik wel vreemd vind is het feit dat heer Walewijn achter Lanceloet aangaat. Het komt misschien voor het verhaal wel mooi uit maar hij zou in het echt nooit achter hem aangaan: hij krijgt wel geen bericht van hem maar hij wist dat hij lang weg zou blijven. Het komt ook mooi uit dat Walewijn dan ook door ‘God gestuurd’ precies naar Lanceloet rijdt. Maar voor de rest is er niet iets speciaals. Als onderwerp om verder te bestuderen heb ik gekozen voor het ‘ridder worden’ Als je een ridder wilde worden moest je ten eerste uit een adellijke familie komen, je moest rijk zijn, je moest een jongen zijn en je moest je kunnen bewijzen in de strijd. Een jongen die ridder wilde worden werd al op zijn 7e "page". Dit is eigenlijk gewoon een soort stage lopen, want je werd dan ook naar een ander kasteel gestuurd. Bijvoorbeeld van een oom of een andere belangrijke hertog om daar alle goede manieren te kunnen leren. Ze moesten bijvoorbeeld elke dag de tafel bedienen en ze leerden ook dat ze veel respect moesten hebben voor edele vrouwen. Meestal had de page een vrouw aan het hof als speciale vriendin, waarvan hij dan leerde hoe hij zich tegenover een vrouw moest gedragen. Als page leerde hij ook te dansen en de vedel te bespelen. Een vedel is een soort instrument. Ook leerde hij verhalen vertellen en zingen. Hij leerde ook vaak Latijn en de grondbeginselen om een land of leger te kunnen te besturen. Dan, als de page al dat soort dingen had geleerd, kon hij overgaan naar zijn ware opleiding. Rond zijn 14e werd hij dan schildknaap. In deze tijd leerde hij wat eigenlijk het belangrijkste is om een ridder te kunnen zijn, en dat is strijden. Hij kreeg tijdens een korte kerkplechtigheid een zwaard en een gordel en oefende de komende 7 jaar voor de strijd en voor het tweegevecht. Hij moest nog wel steeds helpen aan tafel, maar moest nu belangrijkere dingen doen zoals wijn inschenken en vlees snijden. Ook moest hij nu een andere ridder gaan helpen zich voor te berijden op de strijd. Hij verzorgde het paard van de ridder en zorgde dat alle wapens mooi glommen en alles goed klaar stond. Om een sterke ridder te worden oefende hij in hardlopen, worstelen, stokvechten, schermen en natuurlijk het belangrijkste: zwaardvechten en paardrijden. Het paard en zwaard waren de twee belangrijkste wapens van een ridder. Het woord ridder betekent dan ook letterlijk "ruiter". Als het vechten goed ging kon hij mee gaan met de ridder naar gevechten en kon hij aan zijn zijde gaan vechten. Als de schildknaap dan uiteindelijk alle proeven had doorstaan werd hij ongeveer op zijn 21e tot ridder geslagen. Meestal moest een schildknaap de nacht voordat hij tot ridder geslagen werd waken in een kapel. Hij legde zijn nieuwe zwaard en uitrusting voor zich neer op het altaar en moest de hele nacht blijven waken en bidden. Dit werd beschouwd als de laatste proef voordat hij tot ridder geslagen zou worden. De morgen na de ochtendmis was er een plechtige ceremonie. De ridder had een prachtig fluwelen gewaad aan en kreeg zijn gouden sporen, zwaard en gordel. Hij ging geknield voor zijn heer of koning zitten. Dan moest hij een heleboel beloftes doen; hij moest zich dapper en edelmoedig gedragen tegenover zijn vrienden, verraders uit de weg ruimen, het kwaad bestrijden, weduwen en wezen beschermen, zijn leenheer dienen, nooit vluchten tijdens de strijd en zijn religieuze plichten vervullen. Dan werd hij met een zwaard licht op zijn hoofd, schouders of hals geslagen. Nu was hij tot ridder geslagen en kon hij opstaan. Hij was nu een echte ridder. Soms kon er op het slagveld na de strijd een schildknaap tot ridder geslagen worden door een leenheer. Maar dit gebeurde dan niet zo mooi als in een kerk en duurde ook korter. De ridderslag was zo'n beetje het belangrijkste gebeuren uit het hele leven van de ridder. Hier had hij zo'n beetje zijn halve leven naar toegewerkt. Na de ridderslag was er dan ook een groot feest. Nu kon de ridder deelnemen aan toernooien en zijn vaardigheden tonen aan de mooie edelvrouwen. Het boek wat ik heb gelezen is een beetje een combinatie tussen een hoofse en een voorhoofse ridderroman. Aan de ene kant is het een voorhoofse ridderroman omdat het over moed, kracht, trouw en eer gaat en aan de andere kant is het een hoofse omdat de beloning voor dat alles toch de beeldschone prinses is. Ik weet het niet. De informatie die ik heb verkregen voor het ‘ridder worden’ kwam van allerlei verschillende internet sites en van het boek: Ridders van John Howe. De uitgeverij is Van Holkema & Warendorf. Het jaar van uitgave is 1995. Het boek telt 12 pagina’s.