Inhoud
Iets over de schrijver
1 Castle Dracula
2 The three woman
3 Vampires!
4 Mina and Lucy
5 Professor Van Helsing
6 The fight for Lucy’s life
7 Lucy is a vampire!
8 Lucy’s soul is saved
9 Dracula’s house
10 Dracula attacks Mina
11 The end of Dracula
Eigen mening
Iets over de schrijver
Bram Stoker werd geboren in Clontarf een wijk in Dublin. Hij werd geboren op 8 november 1847 en stierf op 20 april 1912.
Na zijn ziekelijke jeugd studeerde hij geschiedenis, letteren, wis- en scheikunde. Zijn eerste baan als ambtenaar beviel hem niet en ging toen de journalistiek in. Hij maakte vriendschap met de beroemde acteur Henry Irving. Hij begeleide hem met binnen- en buitenlandse tournees. Ook was hij lange tijd manager van Irvings Lyceumtheater in Londen. Door zijn werk en reizen kwam hij in contact met diverse bekende artiesten en mensen uit hogere kringen.
Bram Stoker is vooral bekend geworden door zijn boek Dracula dat hij schreef in 1897.
Een paar jaar na het succes van "Dracula" ging het slecht met zowel Bram als Henry. Er waren financiële problemen en het theater brandde voor een groot gedeelte af. Henry moest met theater verkopen.
Het lukte Bram nog wel om in 1903 het boek "The Jewel of the seven Stars" te publiceren. Het boek is gebaseerd op de verhalen van een Egyptoloog.
In 1905 overleed Henry Irving.
Aangegrepen door de dood van z’n goede vriend schreef Bram een jaar later het boek "Personal Reminiscences of Henry Irving".
Bram Stoker heeft tot z'n dood, nog een aantal boeken geschreven.
1. Castle Dracula
Toen Jonathan Harker in Transylvanië kwam leek alles heel raar. Er waren bergen, dicht begroeide bossen en snel stromende rivieren. Hij hoopte erop dat kasteel Dracula hem zou bevallen. De mensen in het dorpje waren heel aardig tegen hem en toen hij tegen een hotelmanager zei dat hij naar het kasteel van graaf Dracula zou gaan kreeg hij van de vrouw van de hotelmanager een kruis en ze zei ook dat er gevaar dreigde in het kasteel.
Op het laatste stuk van zijn reis kwam een bediende van de graaf Jonathan helpen. Toen ze de bergen in gingen zag hij de rode ogen van wolven die naar hen keken.
Toen ze bij het kasteel kwamen ging de bediende weer weg en liet Jonathan staan voor de deur. Hij moest wachten totdat iemand de deur open zou maken. Na een tijdje ging de deur open en kon hij naar binnen. De man die de deur openmaakte was Dracula.
Toen ze binnen waren bracht Dracula Jonathan naar zijn slaapkamer waar eten stond en hij mocht gaan eten, maar Dracula zei dat hij al had gegeten. Na dat hij had gegeten gingen hij en de graaf bij het vuur zitten en begonnen te praten. Toen gaf Jonathan de graaf een brief en hij las hem door, daarna gaf hij de brief weer aan Jonathan zodat hij hem ook kon lezen.
Jonathan was moe en sliep laat. Toen hij wakker werd stond het ontbijt al klaar. Toen hij klaar was zocht hij naar een bel om zijn ontbijt weg te laten halen, maar die was er niet. Toen zag hij dat een paar deuren op slot waren één was er maar open en die ging hij in en hij kwam in de bibliotheek. Daar ging hij zitten en lezen tot het avond werd.
Tijdens het praten zegt Dracula ‘denk eraan, mijn huis is van jou’ hij mag overal in het kasteel komen behalve de kamers waarvan de deur op slot zit. Er zijn redenen daarvoor, want Transylvanië is geen Engeland. In een lach liet Dracula zijn tanden zien.
Dan moet Jonathan iets over het huis vertellen wat mr. Hawkins voor hem heeft gekocht. Er zijn nog papieren waar hij (Dracula) zijn naam nog op moet zetten. Jonathan zegt dat het een oud huis is wat voor het grootste deel donker is. Het huis staat naast het huis van een dokter die werkt met mensen die gek zijn. De graaf zegt dat hij het niet erg vindt om is een donker huis te zitten. Toe hij de papieren getekend had ging hij samen met Jonathan naar de eetkamer, maar alweer at hij niet mee, omdat hij al gegeten heeft.
Een week later nadat Jonathan was gekomen stond hij zich bij z’n raam te scheren voor een klein spiegeltje die Mina (de vrouw met wie Jonathan gaat trouwen) hem had gegeven. Opeens voelt hij dat iemand hem aanraakt en hij schrok. Toen hij keek zag hij Dracula staan, maar toen hij in de spiegel keek zag hij hem niet staan en dat vond hij raar. Hij vond dat Dracula een stille loper was. Toen hij weer in de spiegel keek zag hij dat hij was het bloeden en het bloed liep langs zijn nek en Dracula keek erna alsof hij een hongerig dier was, totdat het bloed tot het kruis kwam. Toen schrok hij toch wel. Toen pakte hij de spiegel en gooide die uit het raam. Jonathan wachtte tot hij de spiegel hoorde vallen. Toen zei Dracula dat Jonathan geen spiegel mocht hebben. Jonathan dacht dat hij een gevangene van Dracula was in plaats van een bezoeker.
2. The three woman.
Jonathan’s studie met wetten had hem oog in oog gezet met feiten en de feiten lieten hem zien dat hij een soort van gevangene was, maar wel voor nog maar een paar dagen. Hij dacht dat Dracula bang voor hem was, was hij niet langer meer in gevaar. Hij vond dat hij meer moest leren.
Die avond hoorde hij Dracula binnenkomen. Hij zag dat hij niet naar de zitkamer kwam, Jonathan ging kijken en zag dat Dracula het bed opmaakte, hij kwam er dus achter dat Dracula helemaal geen bedienden in huis had, maar dat hij alleen was en alles zelf deed. Hij dacht dat hij helemaal alleen was in het kasteel met Dracula. Maar dat was niet zo, daar kwam hij een paar dagen later pas achter.
De tijd ging even snel als altijd, hij werd vroeg wakker en at zijn ontbijt op. Het ’s avonds zat hij met Dracula te praten. Dracula begon over het verleden van zijn familie te praten. Hij zegt dus dat zijn familie als het ware het centrum is van alle gebeurtenissen in Transylvanië. Hij zegt alles alsof hij bij die gevechten was. Jonathan wil van alles naar Engeland sturen en een stad bij de zee vinden waar hij het kan opsturen. Dracula zegt dat hij liever niet naar een grote stad gaat waar problemen kunnen komen. Dan zegt Jonathan dat hij ook naar Whitbay kan gaan, terwijl hij aan Mina en haar vriendin Lucy denkt. Hij vertelt alles aan Dracula over het stadje en over Mina. Dracula feliciteert hem dat hij met Mina gaat trouwen. Door zijn enthousiasme laat hij de foto’s van Mina en Lucy zien en Dracula zegt dat het mooie meisjes zijn. Dan vraagt hij of Jonathan al een brief heeft geschreven naar Mina en mr. Hawkins, maar dat heeft hij nog niet gedaan, dan zegt Dracula dat hij dat maar snel moet doen, maar hij moet er wel inzetten hoe goed hij het bij hem heeft en over zaken en dat hij nog een maand daar blijft. Toen hij dat hoorde schrok hij, maar Dracula meende het. Toen voelde hij zich nog meer een gevangene. Toen kreeg hij van Dracula een heel dunne envelop waar je doorheen kon kijken. Toen hij was het schrijven keek Dracula naar alles wat hij opschreef. Dracula pakte de brief op om hem weg te brengen, maar voor hij ging zei hij tegen Jonathan dat hij beter uit de kamers kon blijven die op slot waren en niet in andere delen van het kasteel mocht komen. Hij zei ook dat het een oud kasteel was waar vreemde dingen konden gebeuren en dat hij beter op zijn eigen kamer kon blijven, want daar was hij veilig.
Toen hij naar zijn kamer ging, ging hij een andere gang waar het donker was, maar hij was wel kort. Aan het einde was een deur, daar ging hij in en liep een donkere trap af. Toen kwam hij in een kamer naast die van hem. Hij ging bij het raam zitten en keek naar buiten. Beneden zag Dracula uit zijn raam, maar hij zag het niet goed. Op een gegeven moment zag hij dat Dracula uit zijn raam kwam en de muur naar beneden liep als een vlieg. Dracula’s gewaad kwam omhoog alsof het vleugels waren, maar Dracula liep verder en verdween in een schaduw. Toen ging Jonathan op een bed liggen dat tegenover het raam stond. Hij bleef liggen, maar er gebeurde iets raars, hoewel het leek alsof hij sliep waren zijn ogen gewoon open. Hij wist dat hij niet alleen was, in de schaduwen van de kamer hoorde hij 3 vrouwen praten op een hoge toon. Toen kwamen de vrouwen dichter op hem af. Twee van hen pakte hem vast en de ander knielde naast hem neer en Jonathan voelde de adem en haar 2 scherpe lange tanden in zijn nek. Hij voelde ook dat Dracula er weer was en opeens trok hij de vrouw bij Jonathan weg en zei tegen hen allemaal dat ze Jonathan met rust moesten laten, maar 1 van de vrouwen zei dat hij op haar bed lag en zei ook dat hij dus van haar was. Toen keken ze naar wat Dracula had meegenomen en hij gooide het naar de vrouwen toe en zij doken erop af als hongerige dieren waren. Toen kwam er een mist naar binnen en Jonathan viel in slaap. Het geheim van Dracula was voor hem geen geheim meer. Het huis was van vampiers.
3. Vampires!
Jonathan werd wakker in zijn eigen bed en dacht dat het allemaal maar een droom was. Toen zag hij dat zijn kleren niet goed zaten en dat zijn horloge op een verkeerde plaats zat. Hij kleedde zich om en ging door de deur die naar het andere gedeelde van het kasteel leidde. Het was niet alleen op slot, maar hij was krachtig dicht gegooid dat er een stuk van de muur op was gevallen. Toen wist hij dat het geen droom was.
Die avond zij Dracula niks, maar hij gaf Jonathan wel nog meer papier om te schrijven. Hij moest 3 brieven naar Mina schrijven, in de eerste moest staan dat zijn werk bijna klaar was en dat hij bijna naar huis kwam, in de tweede moest staan dat hij de volgende ochtend ging en in de derde moest staan dat hij het kasteel had verlaten en in Bistritz was. De postbode is erg traag, daarom brengt Dracula de brieven zelf in de goede volgorde weg. Hij wil niet dat de vrienden van Jonathan denken dat er iets met hem is gebeurt.
De volgende ochtend werd Jonathan wakker door mensen die buiten stonden te praten. Hij rende naar de eetkamer en ging naar het raam en keek naar buiten. Daar zag hij zigeuners die houten kisten van een kar waren het laden. Hij dacht dat de zigeuners zijn brieven zouden kunnen wegbrengen, toen hij zocht naar zijn tas waar papier in zit zag hij dat die er niet meer stond. Zijn bagage was ook weg. Hij vroeg zich af wat het kwade plan van Dracula was. Toen hij weer terug naar het raam ging waren ze al weer weg.
Het ’s avonds zat hij bij zijn raam te wachten tot hij hoorde dat Dracula weg ging, toen hij dat hoorde was hij van plan naar de kamer van Dracula te gaan. Toen hij zijn gordijn naar buiten had gehangen bedacht hij zich dat Dracula nooit de sleutel achter zou laten in zijn kamer. Dus ging hij op zijn bed liggen.
Toen hij het ’s ochtends wakker werd ging hij langs het gordijn naar beneden en ging naar de kamer van Dracula waar hij vond dat het al jaren niet gebruikt was, want er lag overal een dikke laag stof over alles. Toen zag hij een stenen trap waarvan hij dacht dat die naar de echte kamer van Dracula zou leiden en die ging hij af. Toen hij naar onder ging rook hij de geur van de adem van Dracula en aarde, toen hij steeds verder kwam werd de geur erger. Toen hij de kamer inging zag hij een houten kist en toen hij dichterbij kwam zag hij Dracula in de houten kist op aarde liggen. Dracula zag er alleen anders uit, zijn gezicht was niet bleek, maar rood, zijn haar was niet zwart, maar grijs. Bloed viel uit zijn mondhoeken en liep naar zijn nek. Jonathan moest wel aan Dracula zitten om de sleutel te pakken. Hij wou weg gaan, maar hij moest het wel doen.
Voor de eerste keer wou Jonathan Dracula vermoorden, hij pakte een steen die van de muur op de grond viel en hield hem boven zijn hoofd, maar hij durfde het niet, want hij wist niet hoe hij iemand moest doden die niet te doden viel. Toen ging hij weer terug naar zijn kamer en liet zich op zijn bed vallen.
Hij voelde zich geen gevangen, maar ook iemand die Dracula hielp bij het zoeken naar bloed in een ander land. Het ’s avonds kwam Dracula op zijn normale tijd naar beneden. Dracula zei tegen hem dat ze afscheid moesten nemen, omdat Dracula weg moest. Jonathan had geen zin om helemaal alleen te zijn. Toen zei hij dat hij liever die avond al weg wou gaan. Toen zei Dracula dat, dat ook kon. Toen hij weg zou gaan begonnen de wolven te huilen en Jonathan zag hun rode monden en het leek wel alsof ze honger hadden. Toen zei hij dat hij toch maar de volgende ochtend wegging. Toen ging hij naar boven en keek om en zag Dracula lachen zonder geluid. Het ’s avonds toen hij in bed lag dacht hij dat hij het gelach van de 3 vrouwen hoorde. Zijn bloed werd toen koud en hij dacht dat hij Engeland en Mina nooit meer zou zien.
4. Mina and Lucy
Mina Murray was een mooi meisje, net als haar vriendin Lucy Westerna. Veel mannen werden verliefd op haar, maar 2 vond ze het leukste: Jack Sewerd en zijn assistent Arthur Holmewood. Lucy en Arthur hadden wat met elkaar. Jack was de dokter van het ziekenhuis voor gekke mensen in Noord Londen.
De 2 meisjes waren samen op vakantie in Whitbay toen er in de haven een vreemd schip arriveerde. Er was niemand aanboord van dat schip, maar toen het schip vastliep kwam er een zwarte hond van het schip en verdween in een donkere steeg in het oude stadje. Niemand wist iets van het schip, behalve een koopman die houten kisten van het schip moest halen.
Die nacht werd Mina wakker, maar Lucy was er niet meer. Mina gaat naar buiten en zoekt Lucy. Buiten is het donker, maar als de maan achter een wolk uitkomt, ziet ze haar vriendin, maar er buigt een donker figuur over Lucy heen. Mina schreeuwt en rent naar haar toe, Lucy die nog steeds zit met haar hoofd achterover en haar nek bloot. Als ze weer thuis zijn ziet Mina 2 rode bultjes in de nek van Lucy.
De volgende nacht doet Mina de deur op slot en houdt de sleutel bij haar voor het geval dat Lucy weer gaat slapen midden in de nacht. Het ’s nachts wordt Mina wakker en ziet dat Lucy probeert de deur open te krijgen, als ze de deur niet open krijgt gaat ze naar het raam. Dan legt Mina Lucy weer in haar bed en doet ook de ramen dicht en op slot. Het is volle maan en ze ziet alles heel goed, maar buiten was er niks, behalve een grote vleermuis die rondjes vloog en steeds dichter bij het raam kwam.
De dagen erna, at Lucy, sliep Lucy en kreeg genoeg frisse lucht, maar ze werd bleker en zwakker. Twee keer zag Mina haar slapen met haar hoofd buiten het raam. De wonden in haar nek werden niet beter, ze bleven open en werden steeds groter.
Toen kwam er een brief voor Mina. Het was van een zuster uit een ziekenhuis in Budapest. Jonathan was in het ziekenhuis en was erg ziek. De zuster schreef: “toen hij arriveerde, sprak hij wild over wolven, bloed en vampiers. Ze weten niet wat er met hem is, maar iets kwaads is hem overkomen.” Mina was niet blij toen hij niet schreef, maar nu wist ze wat er aan de hand was. Toen zei ze tegen Lucy dat ze naar Budapest moest, want Jonathan is veilig.
Eén van de mensen uit het gekkenhuis was ontsnapt. De man zei telkens: “De meester komt eraan.” Toen op een nacht ontsnapte hij. Hij boog de tralies voor zijn raam om. Dr. Sewerd en zijn mannen pakten Renfield bij een oude kerk naast het Carfax huis. Schoppend en worstelend probeerde hij los te komen. Een vleermuis leek hem meer te interesseren.
Toen Mina naar Budapest ging bleef Lucy bij haar moeder. Arthur vroeg aan dr. Sewerd om naar Lucy te gaan. Lucy was zwak zei Arthur. Ze kon zich moeilijk bewegen en het werd elke dag slechter. Lucy was bleek en zwak, maar toch kwam hij er niet achter wat er met haar aan de hand was, behalve die insecten beten in haar nek. Hij stuurde wat bloed naar Londen om het verder te laten onderzoeken, maar die vonden ook niks. Er was wel iets met haar. Het was ongewoonlijk en voor zoiets kon hij maar één man, zijn oude leraar Professor Van Helsing uit Amsterdam.
5. Professor Van Helsing
Drie dagen later kwam Professor Van Helsing aan in Hillingdon. Hij bleef lang genoeg om Lucy te zien, daarna ging hij weer terug naar Amsterdam. Van Helsing was geïnteresseerd in de zaak en wou dagelijks rapport hebben.
De volgende dag ging het beter met Lucy. Van Helsing was goed voor haar en zij vertrouwde hem. De dag daarna zond dr. Sewerd een nog beter rapport. Het was alsof een donkere wolk boven haar hoofd zweefde, maar het ging steeds beter met Lucy, maar niet met Renfield. Sinds zijn ontsnapping was zijn energie minder geworden en zat hij allen nog maar in een hoekje en zij: “Hij heeft me verlaten. Er is geen hoop. Hij heeft me verlaten.”
Op de derde dag na het bezoek van de professor ging het zo slecht met haar dat dr. Sewerd een telegram stuurde om te vragen of Van Helsing weer wou komen.
De volgende nacht was hij er al. Dr. Sewerd leidde hem naar de kamer van Lucy. Hij had haar nog nooit zo ziek gezien. Ze was zo bleek dat zelfs de kleur van haar lippen en de binnenkant van haar mond de kleur was verloren. Haar zien ademen was pijnlijk om te zien en ze kon bijna niet meer praten. Toen kwam opeens Arthur aan rennen. Hij kwam zo snel als hij kon, want hij hoorde dat Lucy er slecht aan toe was. Van Helsing zei dat ze in groot gevaar is. Arthur was bereid om bloed te geven. Toen zei Van Helsing dat, dat ook het beste was om te doen. Toen ze de arm van haar openmaakte, voelde ze dat niet eens, maar toen het bloed in haar kwam kreeg ze weer kleur. Toen gingen ze weg om haar te alten slapen, maar voor de professor wegging pakte hij een doosje en zette die bij Lucy neer en vroeg haar om hem open te maken en de bloemen eruit te pakken en om er aan te ruiken. Toen ze had geroken zei ze dat het knoflookbloemen waren. Ze vroeg of het een grap was, maar dat was het niet. Hij zei dat het haar zou beschermen. Hij zei ook dat er een grote kracht in die bloemen zat.
Daarna pakte hij de bloemen en wreef ze over de ramen, deur en de openhaard. Van de rest maakte hij een krans en legde die om de nek van Lucy. Hij zei daarna tegen Lucy: “Wat je vanavond ook doet, maak het raam en de deur niet open. En haal de bloemen niet van je nek. Het is een kwestie van leven en dood.”
De volgende ochtend om 8.00 uur was Van Helsing bij het ziekenhuis om dr. Sewerd op te halen. Ze gingen samen naar het huis waar Lucy was. Toen ze naar Lucy gingen, ging het alweer beter met haar. De professor zei dat het door zijn behandeling kwam, maar dat was niet zo, de moeder van Lucy zei dat het door haar kwam, ze had de krans van haar nek gedaan en het raam een beetje open, omdat het erg stonk in de kamer. Toen ze dat hoorden werden ze bleek. De professor zei niets en ging naar haar toe. Hij zag dat ze weer bleek was en dat ze niet meer lang had. Voordat hij weer weg ging zei hij tegen dr. Sewerd dat hij in het huis moest blijven slapen en haar moest bewaken.
Van Helsing zei dat, dat beter was voor haar en dat hij al veel wist, maar nog moest bijleren. Toen was Van Helsing weg.
6. The fight for Lucy’s life
De volgende dagen waren moeilijk voor dr. Sewerd. Overdag was hij ion het zieken en het ’s avonds in Hillingdon. Hij wou weten waar hij Lucy tegen moest beschermen, want dat zou het makkelijker maken, maar Van Helsing zei er niks over.
Elke ochtend kwam er een doos met knoflookbloemen en dr. Sewerd deed precies wat Van Helsing hem zei. Hij vond het niet leuk, want het leek onwetenschappelijk voor hem en dr. Sewerd was een wetenschappelijke dokter. Het leek wel te werken. Elke werd de kleur op Lucy’s gezicht beter en de wondjes in haar nek groeiden dicht.
Elke nacht was vermoeiend. Verschillende keren werd hij wakker door geluiden buiten het raam van Lucy. In het begin dacht hij dat het een tak van een boom was, maar na een tijdje wist hij dat, dat het geluid van vleugels waren.
Renfield had ook al voor problemen gezorgd. Op 1 dag kreeg dr. Sewerd een rapport van dr. Hennessey, waarin stond dat Renfield 2 mannen had aangevallen. Hij liep in de tuin en zag een auto met 2 mannen op de weg naar het huis van Carfax rijden en hij viel ze aan. De man die bij Renfield was kreeg hem meteen weggetrokken.
Vroeg op een avond zat dr. Sewerd in zijn kantoor en hij las de avondkrant waarin stond dat in de dierentuin van Londen een wolf is ontsnapt. Opeens gaat zijn deur open en hij schrikt en denkt dat het de wolf is, maar het is Renfield. Als hij goed kijkt schrikt hij, want hij ziet dat Renfield een keukenmes in zijn hand heeft. Hij probeert de tafel tussen hen te houden, maar dat lukt niet. Renfield is sneller en snijdt dr. Sewerd in zijn arm. Dan slaat dr. Sewerd Renfield neer. Dr. Sewerd’s bloed valt op de grond, op de plaats waar Renfield ligt. Als Renfield overeind komt heeft hij bloed op zijn mond en dat is het bloed van dr. Sewerd. Dan komen de mannen die daar werken Renfield ophalen. Voor hij weggaat zegt hij: “Het bloed is het leven.”
Sewerd zat vermoeid in zijn bed. Hij was vergeten om naar Hillingdon te gaan en dan zegt zijn assistent (Hennessey) dat hij beter in bed kan blijven liggen. Dan komt er een telegram aan. Daar staat in: “Zorg dat je in Hillingdon bent vanavond. Heel belangrijk. Kom aan op de negentiende. Van Helsing.”
Hij wachtte niet op het ontbijt, maar reed meteen door naar Hillingdon. Het was nog steeds vroeg en hij wou Lucy en haar moeder niet wakker maken. Toen hij daar kwam belde hij voorzichtig aan, maar niemand kwam. Hij ging toen kijken of er ergens een raam open was, maar dat was onmogelijk na wat Van Helsing zei, maar voor de zekerheid liep hij om het huis heen. Het raam van de slaapkamer van Lucy’s moeder was open, maar wel kapot en er zat bloed aan. Hij keek naar binnen om sporen te vinden, toen bukte hij zich om buiten sporen te vinden, toen hij iets hoorde sprong hij op om zich te beschermen, maar het was Van Helsing maar. Van Helsing stak zijn hand naar binnen en maakte het raam open, om de beurt klommen ze naar binnen.
Op het bed van Lucy lagen, zij en haar moeder. Van Helsing voelde aan de hand vaan de moeder van Lucy en die was koud, dus was zij dood. Lucy leefde nog, maar was weer zo bleek. Dr. Sewerd moest whisky halen. Van Helsing smeerde dat op de hand en op het gezicht van Lucy. Toen moest dr. Sewerd Arthur opbellen om zo snel mogelijk te komen. Toen hij kwam ging hij meteen naar Lucy. Hij wou haar kussen, maar dat mocht niet, want nu had ze lange scherpe tanden. Hij mocht alleen haar hand vast houden. Toen moest hij weer even weg en kreeg hij te horen dat ze niet lang meer te leven had. Toen hij weer naar haar ging zag de professor weer dat ze lange scherpe tanden had, dus mocht hij haar niet kussen. Daarna mocht hij haar alleen op de wang kussen en toen ging Lucy dood. Maar het leek alsof er 2 personen in haar zaten.
7. Lucy is a vampire!
Na de dood van Lucy zag ze er zo onnatuurlijk mooi uit dat het beangstigend was.
De volgende ochtend kwam er een brief voor Lucy. Arthur was gekomen voor de begrafenis en herkende het handschrift, het was van Mina. Ze maakte het open. Er stond in dat Mina en Jonathan in Budapest waren getrouwd en terug gingen naar Exeter.
“Vraag of ze naar Londen komt” zegt Van Helsing. “Zij kan misschien dingen zeggen die belangrijk zijn” zei Van Helsing daarna. Ook al was hij een drukke man, hij vroeg aan dr. Sewerd of hij bij hem kon blijven om Mina te zien. Maar dr. Sewerd voelde dat, dat niet de enige reden was waarom hij bleef.
Een paar dagen na de begrafenis begon de krant te vermelden dat er jonge kinderen werden aangevallen in Noord Londen. De kinderen verdwenen, maar werden een paar dagen later na middernacht gevonden met nekwonden.
Van Helsing las wat de kranten schreven. Hij vroeg aan Sewerd wat hij ervan dacht. Hij was verbaasd. Dat was net zoiets als bij Lucy.
Ze wisten nog niet waaraan Lucy doodging, omdat ze zoveel bloed had verloren, maar wel door de wondjes. Ze wisten nog niet wat die wondjes had gemaakt. Dr. Sewerd zegt dat er in Zuid Amerika vampier vleermuizen zijn die zo’n wondjes maken, maar die komen niet in Londen voor. Van Helsing denkt een vampier dat bij hun heeft gedaan, een mannelijke vampier. Dr. Sewerd denkt dat een gek iemand zoiets alleen gelooft.
Hij zegt dat de vampier die het bloed van de kinderen drinkt niet dezelfde vampier is die Lucy heeft gebeten. Hij zegt dat het Lucy is.
Dr. Sewerd werd boos. Maar Van Helsing wist dat er eerst maar één was, maar nu twee, volgende week misschien al drie, vier of vijf. Hij moest het stoppen, maar hij had hulp nodig.
Hij nam dr. Sewerd mee naar het ziekenhuis om een kindje te bezoeken. Ze keken naar de wondjes in zijn nek en die leken net op die van Lucy. Toen gingen ze naar de familiegraftombe van Lucy. Van Helsing deed de bovenkant van de kist eraf. Toen maakte hij het doek kapot waar Lucy onder moest liggen, maar zij lag er niet. Toen gingen ze buiten de tombe wachten.
Het wachten duurt lang. Lang na middernacht zagen ze een witte vorm richting de tombe gaan. Het leek alsof dat gedaante hem zag en ging weg, en liet een klein kind achter wat nog sliep.
Toen het licht begon te worden gingen ze terug naar de tombe. De kist was niet langer meer leeg. Lucy leek niet een tijdje dood, maar meer mooier dan ooit.
Van Helsing deed de lippen weg en liet de tanden zien.
Van Helsing weet wat hij daartegen moet doen. Hij zegt dat ze haar hoofd eraf moeten snijden, knoflook in de mond doen en een staak door het hart doen. Nu moeten ze wachten, ze hebben hulp nodig en willen Arthur meenemen.
8. Lucy’s soul is saved
Het was moeilijk voor Arthur om naar de tombe te gaan, maar hij ging mee, dankzij dr. Sewerd. Van Helsing wist dat zijn woorden of die van dr. Sewerd Arthur niet konden laten geloven dat Lucy een vampier is. Alleen Lucy kan dat doen.
Een tijdje na middernacht gaan de drie mannen naar de tombe. De mannen stonden rond de kist van Lucy. Van Helsing zegt dat toen hoen weggingen er nog iets in lag, maar nu was die leeg. Arthur zei: “Professor, ik weet dat u het lichaam niet zou verplaatsen. Wie doet dat wel, wie doet zo’n dingen?”
Van Helsing gaf geen antwoord, maar ging weer naar buiten. Hij deed de deur dicht en pakte wat brood en maakte er kleine stukjes van die hij tussen de deuropeningen deed. Hij zei dat het brood was gezegend en dat, dat Lucy weg zou houden. Dan gaan ze achter een boom staan van waar vandaan ze de tombe konden zien.
Hij zei het alsof hij wist wat er ging gebeuren, maar hij voelde twijfel en angst. Hij verdiepte zich steeds dieper en dieper in de onnatuurlijke wereld van de ondoden, zo worden vampiers ook genoemd. Elke keer toen de wind waaide dacht hij vleugels en dingen in het gras te horen. Hij wist dat hij daar niet alleen kon blijven.
Niemand sprak. Zelfs de wind waaide niet meer. Een uur ging voorbij en toen hoorde ze iets. Dr. Sewerd wees naar iets. Op een afstand verscheen een witte gedaante, wat iets vasthield.
Het stopte toen het in het maanlicht stond. Een vrouw met goudkleurig haar, gekleed in een witte begrafenisjurk kwam naar voren en het hield een klein kind vast. Ze kwam steeds dichterbij totdat ze goed te zien was. Het was Lucy, maar wel veranderd. Haar lippen waren nat ven het bloed van het kind. Het liep langs haar gezicht en viel op de witte jurk die daardoor verkleurde.
Van Helsing ging ernaar toe en Lucy stapte weg met een boos geluid en gooide het kindje op de grond. Het gehuil van het kind liet Arthur ook schreeuwen. Waardoor Lucy veranderde. Ze had Arthur gezien, en strekte haar hand naar hem uit. Arthur ging naar Lucy toe. Lucy zei: “Arthur, verlaat je vrienden en kom met mij mee.” In haar stem was iets natuurlijks en Van Helsing haalde Arthur bij haar weg. Dat was net op tijd, want Lucy was van plan om Arthur te bijten. Van Helsing hield een klein gouden kruisje voor zich uit, waardoor Lucy naar achter sprong en naar de tombe rende, maar daar stopte ze ook, want daar zat het brood. Toen rende ze de schaduw van een boom in, waar ze alleen nog de glans van de lange, witte tanden zagen. Van Helsing die het kruis nog omhoog hield vroeg aan Arthur of hij verder mocht gaan met zijn werk. Arthur ging op zijn knieën zitten en legde zijn hoofd in zijn handen en zei: “Doe wat je dankt dat je moet doen. Er kan niks erger zijn dan wat ik al heb gezien.” De professor liep naar de tombe en haalde het brood weg. Lucy ging vanuit de schaduw de tombe in.
De drie mannen waren het wachten tot zonsopgang. Toen het half 7 was gingen ze de tombe in. Ze hadden een half uur en gingen meteen aan het werk. Van Helsing zei dat Arthur het moest doen. Arthur moest een houten staak door het hart slaan zodra de professor het gebed van de doden had opgelezen. Dr. Sewerd plaatste de staak boven het hart en toen de professor klaar was sloeg Arthur met de hamer op de staak die het lichaam van Lucy inging. Lucy kwam een stukje omhoog een slaakte een harde gil waarvan hun haren omhoog gingen staan. Arthur ging door tot het schreeuwen was opgehouden. De professor en dr. Sewerd deden de bovenkant van de staak eraf sneden het hoofd eraf en vulde de mond met knoflook, deden de tombe op slot en gaven de sleutel aan Arthur. Van Helsing was van plan om de oorzaak ook te gaan doden en dr. Sewerd en Arthur waren van plan zich ook in het gevaar te storten.
9. Dracula’s house
Van Helsing had zijn kleine leger samengesteld, maar hij wist niet waar de vijand was. Zoals dat met Lucy waren de gevechtslijnen open. Van Helsing kon niet wachten tot de vijand kwam, zo was hij niet. Maar er was nog een ander pad dat hij kon volgen.
Dat pad leidde hem naar het station Paddington. Daar wachtten ze tot Jonathan en Mina terug kwamen.
Sinds zijn terugkeer uit Transylvanië leefde Jonathan rustiger. Hij had een grootte schok te verwerken en Mina wilde hem nog een tijdje weghouden uit Londen, maar nu kwamen ze toch. Van Helsing had al eens gevraagd of ze wou komen.
Toen de trein arriveerde gingen ze allemaal naar hotelkamer van Van Helsing. Eerst vertelde Mina haar verhaal van haar verblijf in Whitbay. Van Helsing hield van vrouwen die wisten wat ze in moeilijke momenten moet doen. Toen vertelde Jonathan zijn verhaal. Van Helsing kon zijn enthousiasme bijna niet meer houden. Toen vroeg hij: “Maar heb je dat niet al eerder aan iemand anders gezegd?”
Mina zegt dat het weken geleden was voordat hij het eerst aan haar kon zeggen.
Toen zei Van Helsing alles wat gebeurde sinds Lucy’s dood. Van Helsing zegt dat Lucy haar verhaal net zoals hij dat van haar. Dan zegt hij dat zij het kwaad kunnen bestrijden, zolang ze samenwerken. Hij wil wel dat Jonathan en Mina zich bij hun aansluiten. Alleen hij weet wat er kan gebeuren.
Mina keek naar Jonathan, zij haatte dat kwaad wat de man van wie ze hield zo oud liet leken. Dan zegt ze dat ze hun helpt. Jonathan helpt ook, omdat Mina ook helpt.
Ze hebben al feiten over de vijand ontdekt. Ze moesten alleen weten waar de kisten stonden en dat wist Jonathan. De kisten stonden in het huis Carfax. Sewerd en Arthur zeiden beiden verbaast de naam van dat huis. Van Helsing zei dat ze Dracula in zo’n kist zouden vermoorden als het dag is.
Arthur zei enthousiast dat hij wou gaan, maar ze moesten niet ze snel gaan. Ze moesten zich eerst voorbereiden. Van Helsing pakte uit zijn zak een klein gouden kruis en hing het om de nek van Jonathan en dat deed hij ook met een krans knoflook bloemen. Hij deed het zelfde bij Arthur en dr. Sewerd. Toen hij bij Mina kwam zei hij: “Je hoeft niet mee, je bent al van ver gekomen en dit is niet echt een vrouwen werkje en je wilt rusten.”, maar Mina was niet moe. Van Helsing wou niet dat ze meeging en de vier mannen gingen zelf de nacht in.
Dr. Sewerd heeft een ring met veel sleutels bij zich. Na 14 geprobeerd te hebben gaat de deur bij de 15e open. Het lijkt wel alsof ze worden verwacht. Voordat de professor naar binnengaat, maakt hij eerst een kruis. Wat het meeste opviel was de stank die er is. Jonathan herkent het en zegt dat het de adem van Dracula is, voor zover hij het zich herinnerd. Ze zagen in één keer waar ze voor kwamen. De kisten lagen recht voor ze uit.de kisten met aarde erin lagen bovenop. Van Helsing ging ze tellen. Ze zagen dat er in de hoeken dingen bewogen, na een tijdje zagen ze dat het ratten waren. Ze wilden naar de deur rennen, maar de ratten klommen op de mannen alleen buiten waren ze veilig en daar konden ze nog net komen. De volgende dag moet Arthur zijn hond meenemen, maar dr. Sewerd wil daar nooit meer heen, maar hij moet.
Ze moeten de kisten vernietigen en er waren ook kisten ergens anders en die moest ook worden vernietigd.
10. Dracula attacks Mina
21 kisten waren weg en ze konden overal zijn. De 4 mannen zaten rond de tafel en aten hun ontbijt.
Dan zegt Arthur: “21 kisten maken een groot verschil. Als ze door iemand werden weggehaald moest iemand uit het ziekenhuis hem gezien hebben.”
Dr. Sewerd zet dan zijn kopje thee neer en rent weg, na een tijdje komt hij terug met een blaadje. Op dat blaadje stond wat er gebeurde tussen Renfield en de 2 mannen. Ze waren erachter. Die 2 mannen vervoerden dus Dracula.
Het nieuws maakte Van Helsing blijer en hij begon plannen te maken. Jonathan ging naar Londen om die mannen te vinden en om te weten waar ze die kisten heen brachten. Toen gingen de andere 3 naar Carfax.
Bij daglicht was het daar niet zo eng en de honden die Arthur meenam waren niet nodig, want er waren geen ratten. Er was ook geen lichaam in de kisten, dus legde Van Helsing overal gezegend brood in, zodat er nooit meer een vampier in kon liggen.
Toen de mannen terug kwamen at Mina haar ontbijt. Later ging ze met dr. Sewerd naar Renfield. Renfield was toen heel rustig. Waarschijnlijk vond hij Mina een mooi meisje. Mina vroeg of ze nog even bij hem mocht blijven.
Die middag werkte Sewerd, Van Helsing las een boek en Arthur liet de honden uit. Later kwam er een telegram van Jonathan waar in stond dat hij het zoeken nog niet had beëindigd en dat hij in Londen bleef slapen. De anderen hadden een gezellige avond samen en ze gingen 1 voor 1naar bed.
Het ’s avonds hoorden ze een gil. Van Helsing deed zijn kleren aan en hoorde iemand over de gang rennen en dat was een bewaker. Sewerd en Van Helsing gingen naar de kamer van Renfield. Daar lag Renfield op de grond. Hij was door iets hards geslagen en zijn schedel was ingedeukt. Van Helsing scheerde een stuk haar weg om bij de wond te komen en ging wat weg snijden en al snel werd Renfield wakker. Hij zei moeilijk: “Hij is gekomen. Door het raam in de mist, net als de nacht eerder. Ik wist dat hij bloed wou. Mr. Harker was goed voor me. Ik probeerde hem te stoppen, hij gooide me neer.” De stem van Renfield werd zachter en stopte. Dr. Sewerd voelde zijn pols. Hij was dood. Beide dokters zeiden niks. Ze renden naar boven en zagen Arthur en ze luisterden bij de deur van Mina.
Toen ze probeerde de deur open te maken zat die op slot. Arthur nam een aanloop en ramde de deur in. Van Helsing viel daardoor op de grond. Dracula stond met zijn rug tegen de muur en hield Mina vast. Toen ze weer goed konden kijken zagen ze dat hij Mina dwong zijn bloed te drinken. Net op tijd staat Van Helsing weer en houd zijn gouden kruis naar voren. Sewerd en Arthur doen dat ook. Dan komt er een mist naar binnen en is Dracula weg.
Dan zegt Mina dat, dat net zo is als in haar droom. Ze zegt dat hij in haar droom zei: “Nu zijn we van het zelfde bloed en de zelfde geest.” Toen zei Dracula: “Je hebt misschien dan wel de vijand geholpen, maar binnenkort help je mij.”
Mina denkt dat ze in gevaar is. Van Helsing zegt dat ze bij vrienden is en die geven hun leven voor haar.
Nu hebben ze nog een reden om Dracula te vermoorden.
11. The end of Dracula
Toe Jonathan terug kwam schrok hij van het nieuws over Mina. Hij wist wel waar de kisten waren. Hij had een adres in Londen. Van Helsing zei dat ze moesten opschieten, maar ze moesten wel een manier vinden om Mina te beschermen. Mina zei dat ze dan mee ging.
Toen ze op dat adres in Londen kwamen stonden daar een paar kisten. Toen vernielden ze de kisten, maar de graaf was er niet.
Die nacht bewaakte ze Mina heel goed. Het ’s ochtends vroeg dr. Sewerd hoe ze zich voelde. Mina zei wat ze had gedroomd. Ze droomde dat ze op een bood zat en dat ze het water kon horen. Ze wisten daardoor dat Mina in de gedachte van Dracula zat en dat hij per boot ging.
Ze waren blij te horen dat Dracula het land uitging. Maar ze moesten hem toch doden.
Het was makkelijk om erachter te komen welk schip hij had genomen. Het schip heette de Czarina Catherine. Er werd gezegd dat een man meer betaalde om een kist mee te nemen.
Nu ze wisten waar Dracula heen ging wisten waar ze heen moesten.
Het schip moest aankomen in Varna, maar omdat daar een dikke mist was konden ze niks zien en is het schip doorgegaan naar Galatz, waar het kasteel van Dracula was. Arthur en Jonathan moesten met een stoomboot achter Dracula aan, dr. Sewerd moest met een paard gaan en Van Helsing en Mina gingen met de trein. Mochten ze Dracula onderweg tegenkomen moesten ze met hem afrekenen.
Toen Jonathan voor het eerst naar Transylvanië ging was het leuker om met goed weer te reizen. Nu was het onprettig. Elke ochtend was donker en koud. Maar zodra ze hout bijgooide werd het warmer.
In twee dagen varen, dag en nacht kwamen ze een paar boten voorbij, maar niet die wat ze moesten hebben. Na de derde dag passeerde ze Bistritza, van een paar mensen uit Slowakije hoorden ze dat er een boot met nogal belachelijke snelheid voorbij kwam, ze wisten meteen dat, dat de boot was waar Dracula opzat.
Aan het eind was hun boot helemaal kapot en het duurde een paar uur om hem te maken. Het weer werd ook steeds slechter. Bij de volgende kleine stad namen ze paarden. Ze hadden Sewerd niet meer gezien sinds de dag dat ze vertrokken, hij moest wel op de weg ernaar toe zitten.
Van Helsing en Mina arriveerde die middag in Verseti. De trein ging niet verder. Ze konden een week lang misschien geen dorp meer zien zei Van Helsing toen ze weggingen. De wegen waren slecht, maar Van Helsing wou door gaan op de paarden. De volgende dag kwamen ze op de weg naar Bistritz. Ze hadden alleen gestopt om te slapen en om van paard te wisselen. Mina sliep beter en droomde niet meer van water, dus Dracula was weer aan land. Nu ze in de bergen gingen, sliep Mina niet meer vaak en kreeg interesse in de weg. Toen wees ze naar een zijweg en zei dat, dat de weg was die Jonathan aan haar had uitgelegd. Van Helsing vond het raar, maar ging die weg in.
Het ’s avonds maakt de professor een vuurtje, daarna pakte hij een stok en trok een cirkel om het vuur en Mina en legde er stukjes gezegend brood omheen. Van Helsing wou niet slapen voordat Mina ging slapen, maar dat duurde lang. Toen het vuur bijna uitwas ging Van Helsing hout zoeken, maar Mina zei dat hij beter weer in de kring kon blijven, want buiten de kring stonden de 3 vrouwen, die staken hun hand uit naar Mina, maar zij kon de cirkel niet uit. Toen pakte hij een brandende stok en stak die uit naar de vrouwen, die vloekend weggingen.
Het ’s ochtends kwamen de zigeuners met de kist aan bij het kasteel. Onderaan de weg kwamen dr. Sewerd, Jonathan en Arthur aan. Opeens hoorden ze een knal en Jonathan pakte zijn mes. Van Helsing stond voor de zigeuners met zijn geweer. Toen kwamen de 3 mannen aanrijden Jonathan zwaaide met zijn mes en begon te schreeuwen. Toen ze dat hoorden renden de zigeuners weg.
Ze pakten een paar stenen en klommen in de wagen daar maakten ze een kist open en daar lag Dracula in. De zon was bijna onder en Dracula werd langzaam wakker.
Van Helsing pakte een stok die hij in het bos vond en hield die boven het hart van Dracula. Hij haalde zijn arm omhoog en liet hem vallen de stok ging het lichaam van Dracula binnen en Dracula werd wakker en begon te schreeuwen. Toen kwam Mina aan rennen om te kijken wat er gebeurde. Na 5 minuten leek hij een oude groente. Hij kleurde van wit naar geel en van geel naar grijs en na 10 minuten werd hij helemaal van stof.
Toen keken de mannen naar Mina die weer normaal werd. Mina was weer de vrouw waar Jonathan van hield, ze was gered.
Eigen mening
Ik vind dit boek echt heel erg leuk. De verhalen van Dracula heb ik zelf graag gelezen. Dit boek sprak mij van begin af aan al aan.
Het was wel makkelijk om te lezen, behalve het laatste hoofdstuk omdat het een lang hoofdstuk was, was het moeilijk lezen maar vooral om samen te vatten.
Voor de rest was het boek makkelijk en niet moeilijk.
Z’on verhalen lees ik graag, omdat het ook altijd mysterieus is, maar je weet meestal wel hoe het afloopt. Zelf hoef je er geen einde bij te verzinnen, dus dat maakt het makkelijker om te lezen.
Iets over de schrijver
1 Castle Dracula
2 The three woman
3 Vampires!
4 Mina and Lucy
5 Professor Van Helsing
6 The fight for Lucy’s life
7 Lucy is a vampire!
8 Lucy’s soul is saved
9 Dracula’s house
10 Dracula attacks Mina
11 The end of Dracula
Eigen mening
Iets over de schrijver
Bram Stoker werd geboren in Clontarf een wijk in Dublin. Hij werd geboren op 8 november 1847 en stierf op 20 april 1912.
Na zijn ziekelijke jeugd studeerde hij geschiedenis, letteren, wis- en scheikunde. Zijn eerste baan als ambtenaar beviel hem niet en ging toen de journalistiek in. Hij maakte vriendschap met de beroemde acteur Henry Irving. Hij begeleide hem met binnen- en buitenlandse tournees. Ook was hij lange tijd manager van Irvings Lyceumtheater in Londen. Door zijn werk en reizen kwam hij in contact met diverse bekende artiesten en mensen uit hogere kringen.
Een paar jaar na het succes van "Dracula" ging het slecht met zowel Bram als Henry. Er waren financiële problemen en het theater brandde voor een groot gedeelte af. Henry moest met theater verkopen.
Het lukte Bram nog wel om in 1903 het boek "The Jewel of the seven Stars" te publiceren. Het boek is gebaseerd op de verhalen van een Egyptoloog.
In 1905 overleed Henry Irving.
Aangegrepen door de dood van z’n goede vriend schreef Bram een jaar later het boek "Personal Reminiscences of Henry Irving".
Bram Stoker heeft tot z'n dood, nog een aantal boeken geschreven.
1. Castle Dracula
Toen Jonathan Harker in Transylvanië kwam leek alles heel raar. Er waren bergen, dicht begroeide bossen en snel stromende rivieren. Hij hoopte erop dat kasteel Dracula hem zou bevallen. De mensen in het dorpje waren heel aardig tegen hem en toen hij tegen een hotelmanager zei dat hij naar het kasteel van graaf Dracula zou gaan kreeg hij van de vrouw van de hotelmanager een kruis en ze zei ook dat er gevaar dreigde in het kasteel.
Op het laatste stuk van zijn reis kwam een bediende van de graaf Jonathan helpen. Toen ze de bergen in gingen zag hij de rode ogen van wolven die naar hen keken.
Toen ze binnen waren bracht Dracula Jonathan naar zijn slaapkamer waar eten stond en hij mocht gaan eten, maar Dracula zei dat hij al had gegeten. Na dat hij had gegeten gingen hij en de graaf bij het vuur zitten en begonnen te praten. Toen gaf Jonathan de graaf een brief en hij las hem door, daarna gaf hij de brief weer aan Jonathan zodat hij hem ook kon lezen.
Jonathan was moe en sliep laat. Toen hij wakker werd stond het ontbijt al klaar. Toen hij klaar was zocht hij naar een bel om zijn ontbijt weg te laten halen, maar die was er niet. Toen zag hij dat een paar deuren op slot waren één was er maar open en die ging hij in en hij kwam in de bibliotheek. Daar ging hij zitten en lezen tot het avond werd.
Tijdens het praten zegt Dracula ‘denk eraan, mijn huis is van jou’ hij mag overal in het kasteel komen behalve de kamers waarvan de deur op slot zit. Er zijn redenen daarvoor, want Transylvanië is geen Engeland. In een lach liet Dracula zijn tanden zien.
Dan moet Jonathan iets over het huis vertellen wat mr. Hawkins voor hem heeft gekocht. Er zijn nog papieren waar hij (Dracula) zijn naam nog op moet zetten. Jonathan zegt dat het een oud huis is wat voor het grootste deel donker is. Het huis staat naast het huis van een dokter die werkt met mensen die gek zijn. De graaf zegt dat hij het niet erg vindt om is een donker huis te zitten. Toe hij de papieren getekend had ging hij samen met Jonathan naar de eetkamer, maar alweer at hij niet mee, omdat hij al gegeten heeft.
Een week later nadat Jonathan was gekomen stond hij zich bij z’n raam te scheren voor een klein spiegeltje die Mina (de vrouw met wie Jonathan gaat trouwen) hem had gegeven. Opeens voelt hij dat iemand hem aanraakt en hij schrok. Toen hij keek zag hij Dracula staan, maar toen hij in de spiegel keek zag hij hem niet staan en dat vond hij raar. Hij vond dat Dracula een stille loper was. Toen hij weer in de spiegel keek zag hij dat hij was het bloeden en het bloed liep langs zijn nek en Dracula keek erna alsof hij een hongerig dier was, totdat het bloed tot het kruis kwam. Toen schrok hij toch wel. Toen pakte hij de spiegel en gooide die uit het raam. Jonathan wachtte tot hij de spiegel hoorde vallen. Toen zei Dracula dat Jonathan geen spiegel mocht hebben. Jonathan dacht dat hij een gevangene van Dracula was in plaats van een bezoeker.
2. The three woman.
Jonathan’s studie met wetten had hem oog in oog gezet met feiten en de feiten lieten hem zien dat hij een soort van gevangene was, maar wel voor nog maar een paar dagen. Hij dacht dat Dracula bang voor hem was, was hij niet langer meer in gevaar. Hij vond dat hij meer moest leren.
Die avond hoorde hij Dracula binnenkomen. Hij zag dat hij niet naar de zitkamer kwam, Jonathan ging kijken en zag dat Dracula het bed opmaakte, hij kwam er dus achter dat Dracula helemaal geen bedienden in huis had, maar dat hij alleen was en alles zelf deed. Hij dacht dat hij helemaal alleen was in het kasteel met Dracula. Maar dat was niet zo, daar kwam hij een paar dagen later pas achter.
De tijd ging even snel als altijd, hij werd vroeg wakker en at zijn ontbijt op. Het ’s avonds zat hij met Dracula te praten. Dracula begon over het verleden van zijn familie te praten. Hij zegt dus dat zijn familie als het ware het centrum is van alle gebeurtenissen in Transylvanië. Hij zegt alles alsof hij bij die gevechten was. Jonathan wil van alles naar Engeland sturen en een stad bij de zee vinden waar hij het kan opsturen. Dracula zegt dat hij liever niet naar een grote stad gaat waar problemen kunnen komen. Dan zegt Jonathan dat hij ook naar Whitbay kan gaan, terwijl hij aan Mina en haar vriendin Lucy denkt. Hij vertelt alles aan Dracula over het stadje en over Mina. Dracula feliciteert hem dat hij met Mina gaat trouwen. Door zijn enthousiasme laat hij de foto’s van Mina en Lucy zien en Dracula zegt dat het mooie meisjes zijn. Dan vraagt hij of Jonathan al een brief heeft geschreven naar Mina en mr. Hawkins, maar dat heeft hij nog niet gedaan, dan zegt Dracula dat hij dat maar snel moet doen, maar hij moet er wel inzetten hoe goed hij het bij hem heeft en over zaken en dat hij nog een maand daar blijft. Toen hij dat hoorde schrok hij, maar Dracula meende het. Toen voelde hij zich nog meer een gevangene. Toen kreeg hij van Dracula een heel dunne envelop waar je doorheen kon kijken. Toen hij was het schrijven keek Dracula naar alles wat hij opschreef. Dracula pakte de brief op om hem weg te brengen, maar voor hij ging zei hij tegen Jonathan dat hij beter uit de kamers kon blijven die op slot waren en niet in andere delen van het kasteel mocht komen. Hij zei ook dat het een oud kasteel was waar vreemde dingen konden gebeuren en dat hij beter op zijn eigen kamer kon blijven, want daar was hij veilig.
3. Vampires!
Jonathan werd wakker in zijn eigen bed en dacht dat het allemaal maar een droom was. Toen zag hij dat zijn kleren niet goed zaten en dat zijn horloge op een verkeerde plaats zat. Hij kleedde zich om en ging door de deur die naar het andere gedeelde van het kasteel leidde. Het was niet alleen op slot, maar hij was krachtig dicht gegooid dat er een stuk van de muur op was gevallen. Toen wist hij dat het geen droom was.
Die avond zij Dracula niks, maar hij gaf Jonathan wel nog meer papier om te schrijven. Hij moest 3 brieven naar Mina schrijven, in de eerste moest staan dat zijn werk bijna klaar was en dat hij bijna naar huis kwam, in de tweede moest staan dat hij de volgende ochtend ging en in de derde moest staan dat hij het kasteel had verlaten en in Bistritz was. De postbode is erg traag, daarom brengt Dracula de brieven zelf in de goede volgorde weg. Hij wil niet dat de vrienden van Jonathan denken dat er iets met hem is gebeurt.
De volgende ochtend werd Jonathan wakker door mensen die buiten stonden te praten. Hij rende naar de eetkamer en ging naar het raam en keek naar buiten. Daar zag hij zigeuners die houten kisten van een kar waren het laden. Hij dacht dat de zigeuners zijn brieven zouden kunnen wegbrengen, toen hij zocht naar zijn tas waar papier in zit zag hij dat die er niet meer stond. Zijn bagage was ook weg. Hij vroeg zich af wat het kwade plan van Dracula was. Toen hij weer terug naar het raam ging waren ze al weer weg.
Het ’s avonds zat hij bij zijn raam te wachten tot hij hoorde dat Dracula weg ging, toen hij dat hoorde was hij van plan naar de kamer van Dracula te gaan. Toen hij zijn gordijn naar buiten had gehangen bedacht hij zich dat Dracula nooit de sleutel achter zou laten in zijn kamer. Dus ging hij op zijn bed liggen.
Toen hij het ’s ochtends wakker werd ging hij langs het gordijn naar beneden en ging naar de kamer van Dracula waar hij vond dat het al jaren niet gebruikt was, want er lag overal een dikke laag stof over alles. Toen zag hij een stenen trap waarvan hij dacht dat die naar de echte kamer van Dracula zou leiden en die ging hij af. Toen hij naar onder ging rook hij de geur van de adem van Dracula en aarde, toen hij steeds verder kwam werd de geur erger. Toen hij de kamer inging zag hij een houten kist en toen hij dichterbij kwam zag hij Dracula in de houten kist op aarde liggen. Dracula zag er alleen anders uit, zijn gezicht was niet bleek, maar rood, zijn haar was niet zwart, maar grijs. Bloed viel uit zijn mondhoeken en liep naar zijn nek. Jonathan moest wel aan Dracula zitten om de sleutel te pakken. Hij wou weg gaan, maar hij moest het wel doen.
Voor de eerste keer wou Jonathan Dracula vermoorden, hij pakte een steen die van de muur op de grond viel en hield hem boven zijn hoofd, maar hij durfde het niet, want hij wist niet hoe hij iemand moest doden die niet te doden viel. Toen ging hij weer terug naar zijn kamer en liet zich op zijn bed vallen.
Hij voelde zich geen gevangen, maar ook iemand die Dracula hielp bij het zoeken naar bloed in een ander land. Het ’s avonds kwam Dracula op zijn normale tijd naar beneden. Dracula zei tegen hem dat ze afscheid moesten nemen, omdat Dracula weg moest. Jonathan had geen zin om helemaal alleen te zijn. Toen zei hij dat hij liever die avond al weg wou gaan. Toen zei Dracula dat, dat ook kon. Toen hij weg zou gaan begonnen de wolven te huilen en Jonathan zag hun rode monden en het leek wel alsof ze honger hadden. Toen zei hij dat hij toch maar de volgende ochtend wegging. Toen ging hij naar boven en keek om en zag Dracula lachen zonder geluid. Het ’s avonds toen hij in bed lag dacht hij dat hij het gelach van de 3 vrouwen hoorde. Zijn bloed werd toen koud en hij dacht dat hij Engeland en Mina nooit meer zou zien.
4. Mina and Lucy
Mina Murray was een mooi meisje, net als haar vriendin Lucy Westerna. Veel mannen werden verliefd op haar, maar 2 vond ze het leukste: Jack Sewerd en zijn assistent Arthur Holmewood. Lucy en Arthur hadden wat met elkaar. Jack was de dokter van het ziekenhuis voor gekke mensen in Noord Londen.
Die nacht werd Mina wakker, maar Lucy was er niet meer. Mina gaat naar buiten en zoekt Lucy. Buiten is het donker, maar als de maan achter een wolk uitkomt, ziet ze haar vriendin, maar er buigt een donker figuur over Lucy heen. Mina schreeuwt en rent naar haar toe, Lucy die nog steeds zit met haar hoofd achterover en haar nek bloot. Als ze weer thuis zijn ziet Mina 2 rode bultjes in de nek van Lucy.
De volgende nacht doet Mina de deur op slot en houdt de sleutel bij haar voor het geval dat Lucy weer gaat slapen midden in de nacht. Het ’s nachts wordt Mina wakker en ziet dat Lucy probeert de deur open te krijgen, als ze de deur niet open krijgt gaat ze naar het raam. Dan legt Mina Lucy weer in haar bed en doet ook de ramen dicht en op slot. Het is volle maan en ze ziet alles heel goed, maar buiten was er niks, behalve een grote vleermuis die rondjes vloog en steeds dichter bij het raam kwam.
De dagen erna, at Lucy, sliep Lucy en kreeg genoeg frisse lucht, maar ze werd bleker en zwakker. Twee keer zag Mina haar slapen met haar hoofd buiten het raam. De wonden in haar nek werden niet beter, ze bleven open en werden steeds groter.
Toen kwam er een brief voor Mina. Het was van een zuster uit een ziekenhuis in Budapest. Jonathan was in het ziekenhuis en was erg ziek. De zuster schreef: “toen hij arriveerde, sprak hij wild over wolven, bloed en vampiers. Ze weten niet wat er met hem is, maar iets kwaads is hem overkomen.” Mina was niet blij toen hij niet schreef, maar nu wist ze wat er aan de hand was. Toen zei ze tegen Lucy dat ze naar Budapest moest, want Jonathan is veilig.
Eén van de mensen uit het gekkenhuis was ontsnapt. De man zei telkens: “De meester komt eraan.” Toen op een nacht ontsnapte hij. Hij boog de tralies voor zijn raam om. Dr. Sewerd en zijn mannen pakten Renfield bij een oude kerk naast het Carfax huis. Schoppend en worstelend probeerde hij los te komen. Een vleermuis leek hem meer te interesseren.
Toen Mina naar Budapest ging bleef Lucy bij haar moeder. Arthur vroeg aan dr. Sewerd om naar Lucy te gaan. Lucy was zwak zei Arthur. Ze kon zich moeilijk bewegen en het werd elke dag slechter. Lucy was bleek en zwak, maar toch kwam hij er niet achter wat er met haar aan de hand was, behalve die insecten beten in haar nek. Hij stuurde wat bloed naar Londen om het verder te laten onderzoeken, maar die vonden ook niks. Er was wel iets met haar. Het was ongewoonlijk en voor zoiets kon hij maar één man, zijn oude leraar Professor Van Helsing uit Amsterdam.
5. Professor Van Helsing
Drie dagen later kwam Professor Van Helsing aan in Hillingdon. Hij bleef lang genoeg om Lucy te zien, daarna ging hij weer terug naar Amsterdam. Van Helsing was geïnteresseerd in de zaak en wou dagelijks rapport hebben.
De volgende dag ging het beter met Lucy. Van Helsing was goed voor haar en zij vertrouwde hem. De dag daarna zond dr. Sewerd een nog beter rapport. Het was alsof een donkere wolk boven haar hoofd zweefde, maar het ging steeds beter met Lucy, maar niet met Renfield. Sinds zijn ontsnapping was zijn energie minder geworden en zat hij allen nog maar in een hoekje en zij: “Hij heeft me verlaten. Er is geen hoop. Hij heeft me verlaten.”
Op de derde dag na het bezoek van de professor ging het zo slecht met haar dat dr. Sewerd een telegram stuurde om te vragen of Van Helsing weer wou komen.
Daarna pakte hij de bloemen en wreef ze over de ramen, deur en de openhaard. Van de rest maakte hij een krans en legde die om de nek van Lucy. Hij zei daarna tegen Lucy: “Wat je vanavond ook doet, maak het raam en de deur niet open. En haal de bloemen niet van je nek. Het is een kwestie van leven en dood.”
De volgende ochtend om 8.00 uur was Van Helsing bij het ziekenhuis om dr. Sewerd op te halen. Ze gingen samen naar het huis waar Lucy was. Toen ze naar Lucy gingen, ging het alweer beter met haar. De professor zei dat het door zijn behandeling kwam, maar dat was niet zo, de moeder van Lucy zei dat het door haar kwam, ze had de krans van haar nek gedaan en het raam een beetje open, omdat het erg stonk in de kamer. Toen ze dat hoorden werden ze bleek. De professor zei niets en ging naar haar toe. Hij zag dat ze weer bleek was en dat ze niet meer lang had. Voordat hij weer weg ging zei hij tegen dr. Sewerd dat hij in het huis moest blijven slapen en haar moest bewaken.
Van Helsing zei dat, dat beter was voor haar en dat hij al veel wist, maar nog moest bijleren. Toen was Van Helsing weg.
6. The fight for Lucy’s life
De volgende dagen waren moeilijk voor dr. Sewerd. Overdag was hij ion het zieken en het ’s avonds in Hillingdon. Hij wou weten waar hij Lucy tegen moest beschermen, want dat zou het makkelijker maken, maar Van Helsing zei er niks over.
Elke ochtend kwam er een doos met knoflookbloemen en dr. Sewerd deed precies wat Van Helsing hem zei. Hij vond het niet leuk, want het leek onwetenschappelijk voor hem en dr. Sewerd was een wetenschappelijke dokter. Het leek wel te werken. Elke werd de kleur op Lucy’s gezicht beter en de wondjes in haar nek groeiden dicht.
Elke nacht was vermoeiend. Verschillende keren werd hij wakker door geluiden buiten het raam van Lucy. In het begin dacht hij dat het een tak van een boom was, maar na een tijdje wist hij dat, dat het geluid van vleugels waren.
Renfield had ook al voor problemen gezorgd. Op 1 dag kreeg dr. Sewerd een rapport van dr. Hennessey, waarin stond dat Renfield 2 mannen had aangevallen. Hij liep in de tuin en zag een auto met 2 mannen op de weg naar het huis van Carfax rijden en hij viel ze aan. De man die bij Renfield was kreeg hem meteen weggetrokken.
Vroeg op een avond zat dr. Sewerd in zijn kantoor en hij las de avondkrant waarin stond dat in de dierentuin van Londen een wolf is ontsnapt. Opeens gaat zijn deur open en hij schrikt en denkt dat het de wolf is, maar het is Renfield. Als hij goed kijkt schrikt hij, want hij ziet dat Renfield een keukenmes in zijn hand heeft. Hij probeert de tafel tussen hen te houden, maar dat lukt niet. Renfield is sneller en snijdt dr. Sewerd in zijn arm. Dan slaat dr. Sewerd Renfield neer. Dr. Sewerd’s bloed valt op de grond, op de plaats waar Renfield ligt. Als Renfield overeind komt heeft hij bloed op zijn mond en dat is het bloed van dr. Sewerd. Dan komen de mannen die daar werken Renfield ophalen. Voor hij weggaat zegt hij: “Het bloed is het leven.”
Hij wachtte niet op het ontbijt, maar reed meteen door naar Hillingdon. Het was nog steeds vroeg en hij wou Lucy en haar moeder niet wakker maken. Toen hij daar kwam belde hij voorzichtig aan, maar niemand kwam. Hij ging toen kijken of er ergens een raam open was, maar dat was onmogelijk na wat Van Helsing zei, maar voor de zekerheid liep hij om het huis heen. Het raam van de slaapkamer van Lucy’s moeder was open, maar wel kapot en er zat bloed aan. Hij keek naar binnen om sporen te vinden, toen bukte hij zich om buiten sporen te vinden, toen hij iets hoorde sprong hij op om zich te beschermen, maar het was Van Helsing maar. Van Helsing stak zijn hand naar binnen en maakte het raam open, om de beurt klommen ze naar binnen.
Op het bed van Lucy lagen, zij en haar moeder. Van Helsing voelde aan de hand vaan de moeder van Lucy en die was koud, dus was zij dood. Lucy leefde nog, maar was weer zo bleek. Dr. Sewerd moest whisky halen. Van Helsing smeerde dat op de hand en op het gezicht van Lucy. Toen moest dr. Sewerd Arthur opbellen om zo snel mogelijk te komen. Toen hij kwam ging hij meteen naar Lucy. Hij wou haar kussen, maar dat mocht niet, want nu had ze lange scherpe tanden. Hij mocht alleen haar hand vast houden. Toen moest hij weer even weg en kreeg hij te horen dat ze niet lang meer te leven had. Toen hij weer naar haar ging zag de professor weer dat ze lange scherpe tanden had, dus mocht hij haar niet kussen. Daarna mocht hij haar alleen op de wang kussen en toen ging Lucy dood. Maar het leek alsof er 2 personen in haar zaten.
7. Lucy is a vampire!
Na de dood van Lucy zag ze er zo onnatuurlijk mooi uit dat het beangstigend was.
De volgende ochtend kwam er een brief voor Lucy. Arthur was gekomen voor de begrafenis en herkende het handschrift, het was van Mina. Ze maakte het open. Er stond in dat Mina en Jonathan in Budapest waren getrouwd en terug gingen naar Exeter.
“Vraag of ze naar Londen komt” zegt Van Helsing. “Zij kan misschien dingen zeggen die belangrijk zijn” zei Van Helsing daarna. Ook al was hij een drukke man, hij vroeg aan dr. Sewerd of hij bij hem kon blijven om Mina te zien. Maar dr. Sewerd voelde dat, dat niet de enige reden was waarom hij bleef.
Een paar dagen na de begrafenis begon de krant te vermelden dat er jonge kinderen werden aangevallen in Noord Londen. De kinderen verdwenen, maar werden een paar dagen later na middernacht gevonden met nekwonden.
Van Helsing las wat de kranten schreven. Hij vroeg aan Sewerd wat hij ervan dacht. Hij was verbaasd. Dat was net zoiets als bij Lucy.
Ze wisten nog niet waaraan Lucy doodging, omdat ze zoveel bloed had verloren, maar wel door de wondjes. Ze wisten nog niet wat die wondjes had gemaakt. Dr. Sewerd zegt dat er in Zuid Amerika vampier vleermuizen zijn die zo’n wondjes maken, maar die komen niet in Londen voor. Van Helsing denkt een vampier dat bij hun heeft gedaan, een mannelijke vampier. Dr. Sewerd denkt dat een gek iemand zoiets alleen gelooft.
Hij zegt dat de vampier die het bloed van de kinderen drinkt niet dezelfde vampier is die Lucy heeft gebeten. Hij zegt dat het Lucy is.
Hij nam dr. Sewerd mee naar het ziekenhuis om een kindje te bezoeken. Ze keken naar de wondjes in zijn nek en die leken net op die van Lucy. Toen gingen ze naar de familiegraftombe van Lucy. Van Helsing deed de bovenkant van de kist eraf. Toen maakte hij het doek kapot waar Lucy onder moest liggen, maar zij lag er niet. Toen gingen ze buiten de tombe wachten.
Het wachten duurt lang. Lang na middernacht zagen ze een witte vorm richting de tombe gaan. Het leek alsof dat gedaante hem zag en ging weg, en liet een klein kind achter wat nog sliep.
Toen het licht begon te worden gingen ze terug naar de tombe. De kist was niet langer meer leeg. Lucy leek niet een tijdje dood, maar meer mooier dan ooit.
Van Helsing deed de lippen weg en liet de tanden zien.
Van Helsing weet wat hij daartegen moet doen. Hij zegt dat ze haar hoofd eraf moeten snijden, knoflook in de mond doen en een staak door het hart doen. Nu moeten ze wachten, ze hebben hulp nodig en willen Arthur meenemen.
8. Lucy’s soul is saved
Het was moeilijk voor Arthur om naar de tombe te gaan, maar hij ging mee, dankzij dr. Sewerd. Van Helsing wist dat zijn woorden of die van dr. Sewerd Arthur niet konden laten geloven dat Lucy een vampier is. Alleen Lucy kan dat doen.
Een tijdje na middernacht gaan de drie mannen naar de tombe. De mannen stonden rond de kist van Lucy. Van Helsing zegt dat toen hoen weggingen er nog iets in lag, maar nu was die leeg. Arthur zei: “Professor, ik weet dat u het lichaam niet zou verplaatsen. Wie doet dat wel, wie doet zo’n dingen?”
Van Helsing gaf geen antwoord, maar ging weer naar buiten. Hij deed de deur dicht en pakte wat brood en maakte er kleine stukjes van die hij tussen de deuropeningen deed. Hij zei dat het brood was gezegend en dat, dat Lucy weg zou houden. Dan gaan ze achter een boom staan van waar vandaan ze de tombe konden zien.
Niemand sprak. Zelfs de wind waaide niet meer. Een uur ging voorbij en toen hoorde ze iets. Dr. Sewerd wees naar iets. Op een afstand verscheen een witte gedaante, wat iets vasthield.
Het stopte toen het in het maanlicht stond. Een vrouw met goudkleurig haar, gekleed in een witte begrafenisjurk kwam naar voren en het hield een klein kind vast. Ze kwam steeds dichterbij totdat ze goed te zien was. Het was Lucy, maar wel veranderd. Haar lippen waren nat ven het bloed van het kind. Het liep langs haar gezicht en viel op de witte jurk die daardoor verkleurde.
Van Helsing ging ernaar toe en Lucy stapte weg met een boos geluid en gooide het kindje op de grond. Het gehuil van het kind liet Arthur ook schreeuwen. Waardoor Lucy veranderde. Ze had Arthur gezien, en strekte haar hand naar hem uit. Arthur ging naar Lucy toe. Lucy zei: “Arthur, verlaat je vrienden en kom met mij mee.” In haar stem was iets natuurlijks en Van Helsing haalde Arthur bij haar weg. Dat was net op tijd, want Lucy was van plan om Arthur te bijten. Van Helsing hield een klein gouden kruisje voor zich uit, waardoor Lucy naar achter sprong en naar de tombe rende, maar daar stopte ze ook, want daar zat het brood. Toen rende ze de schaduw van een boom in, waar ze alleen nog de glans van de lange, witte tanden zagen. Van Helsing die het kruis nog omhoog hield vroeg aan Arthur of hij verder mocht gaan met zijn werk. Arthur ging op zijn knieën zitten en legde zijn hoofd in zijn handen en zei: “Doe wat je dankt dat je moet doen. Er kan niks erger zijn dan wat ik al heb gezien.” De professor liep naar de tombe en haalde het brood weg. Lucy ging vanuit de schaduw de tombe in.
De drie mannen waren het wachten tot zonsopgang. Toen het half 7 was gingen ze de tombe in. Ze hadden een half uur en gingen meteen aan het werk. Van Helsing zei dat Arthur het moest doen. Arthur moest een houten staak door het hart slaan zodra de professor het gebed van de doden had opgelezen. Dr. Sewerd plaatste de staak boven het hart en toen de professor klaar was sloeg Arthur met de hamer op de staak die het lichaam van Lucy inging. Lucy kwam een stukje omhoog een slaakte een harde gil waarvan hun haren omhoog gingen staan. Arthur ging door tot het schreeuwen was opgehouden. De professor en dr. Sewerd deden de bovenkant van de staak eraf sneden het hoofd eraf en vulde de mond met knoflook, deden de tombe op slot en gaven de sleutel aan Arthur. Van Helsing was van plan om de oorzaak ook te gaan doden en dr. Sewerd en Arthur waren van plan zich ook in het gevaar te storten.
9. Dracula’s house
Van Helsing had zijn kleine leger samengesteld, maar hij wist niet waar de vijand was. Zoals dat met Lucy waren de gevechtslijnen open. Van Helsing kon niet wachten tot de vijand kwam, zo was hij niet. Maar er was nog een ander pad dat hij kon volgen.
Dat pad leidde hem naar het station Paddington. Daar wachtten ze tot Jonathan en Mina terug kwamen.
Sinds zijn terugkeer uit Transylvanië leefde Jonathan rustiger. Hij had een grootte schok te verwerken en Mina wilde hem nog een tijdje weghouden uit Londen, maar nu kwamen ze toch. Van Helsing had al eens gevraagd of ze wou komen.
Toen de trein arriveerde gingen ze allemaal naar hotelkamer van Van Helsing. Eerst vertelde Mina haar verhaal van haar verblijf in Whitbay. Van Helsing hield van vrouwen die wisten wat ze in moeilijke momenten moet doen. Toen vertelde Jonathan zijn verhaal. Van Helsing kon zijn enthousiasme bijna niet meer houden. Toen vroeg hij: “Maar heb je dat niet al eerder aan iemand anders gezegd?”
Mina zegt dat het weken geleden was voordat hij het eerst aan haar kon zeggen.
Mina keek naar Jonathan, zij haatte dat kwaad wat de man van wie ze hield zo oud liet leken. Dan zegt ze dat ze hun helpt. Jonathan helpt ook, omdat Mina ook helpt.
Ze hebben al feiten over de vijand ontdekt. Ze moesten alleen weten waar de kisten stonden en dat wist Jonathan. De kisten stonden in het huis Carfax. Sewerd en Arthur zeiden beiden verbaast de naam van dat huis. Van Helsing zei dat ze Dracula in zo’n kist zouden vermoorden als het dag is.
Arthur zei enthousiast dat hij wou gaan, maar ze moesten niet ze snel gaan. Ze moesten zich eerst voorbereiden. Van Helsing pakte uit zijn zak een klein gouden kruis en hing het om de nek van Jonathan en dat deed hij ook met een krans knoflook bloemen. Hij deed het zelfde bij Arthur en dr. Sewerd. Toen hij bij Mina kwam zei hij: “Je hoeft niet mee, je bent al van ver gekomen en dit is niet echt een vrouwen werkje en je wilt rusten.”, maar Mina was niet moe. Van Helsing wou niet dat ze meeging en de vier mannen gingen zelf de nacht in.
Dr. Sewerd heeft een ring met veel sleutels bij zich. Na 14 geprobeerd te hebben gaat de deur bij de 15e open. Het lijkt wel alsof ze worden verwacht. Voordat de professor naar binnengaat, maakt hij eerst een kruis. Wat het meeste opviel was de stank die er is. Jonathan herkent het en zegt dat het de adem van Dracula is, voor zover hij het zich herinnerd. Ze zagen in één keer waar ze voor kwamen. De kisten lagen recht voor ze uit.de kisten met aarde erin lagen bovenop. Van Helsing ging ze tellen. Ze zagen dat er in de hoeken dingen bewogen, na een tijdje zagen ze dat het ratten waren. Ze wilden naar de deur rennen, maar de ratten klommen op de mannen alleen buiten waren ze veilig en daar konden ze nog net komen. De volgende dag moet Arthur zijn hond meenemen, maar dr. Sewerd wil daar nooit meer heen, maar hij moet.
Ze moeten de kisten vernietigen en er waren ook kisten ergens anders en die moest ook worden vernietigd.
10. Dracula attacks Mina
21 kisten waren weg en ze konden overal zijn. De 4 mannen zaten rond de tafel en aten hun ontbijt.
Dan zegt Arthur: “21 kisten maken een groot verschil. Als ze door iemand werden weggehaald moest iemand uit het ziekenhuis hem gezien hebben.”
Dr. Sewerd zet dan zijn kopje thee neer en rent weg, na een tijdje komt hij terug met een blaadje. Op dat blaadje stond wat er gebeurde tussen Renfield en de 2 mannen. Ze waren erachter. Die 2 mannen vervoerden dus Dracula.
Het nieuws maakte Van Helsing blijer en hij begon plannen te maken. Jonathan ging naar Londen om die mannen te vinden en om te weten waar ze die kisten heen brachten. Toen gingen de andere 3 naar Carfax.
Toen de mannen terug kwamen at Mina haar ontbijt. Later ging ze met dr. Sewerd naar Renfield. Renfield was toen heel rustig. Waarschijnlijk vond hij Mina een mooi meisje. Mina vroeg of ze nog even bij hem mocht blijven.
Die middag werkte Sewerd, Van Helsing las een boek en Arthur liet de honden uit. Later kwam er een telegram van Jonathan waar in stond dat hij het zoeken nog niet had beëindigd en dat hij in Londen bleef slapen. De anderen hadden een gezellige avond samen en ze gingen 1 voor 1naar bed.
Het ’s avonds hoorden ze een gil. Van Helsing deed zijn kleren aan en hoorde iemand over de gang rennen en dat was een bewaker. Sewerd en Van Helsing gingen naar de kamer van Renfield. Daar lag Renfield op de grond. Hij was door iets hards geslagen en zijn schedel was ingedeukt. Van Helsing scheerde een stuk haar weg om bij de wond te komen en ging wat weg snijden en al snel werd Renfield wakker. Hij zei moeilijk: “Hij is gekomen. Door het raam in de mist, net als de nacht eerder. Ik wist dat hij bloed wou. Mr. Harker was goed voor me. Ik probeerde hem te stoppen, hij gooide me neer.” De stem van Renfield werd zachter en stopte. Dr. Sewerd voelde zijn pols. Hij was dood. Beide dokters zeiden niks. Ze renden naar boven en zagen Arthur en ze luisterden bij de deur van Mina.
Toen ze probeerde de deur open te maken zat die op slot. Arthur nam een aanloop en ramde de deur in. Van Helsing viel daardoor op de grond. Dracula stond met zijn rug tegen de muur en hield Mina vast. Toen ze weer goed konden kijken zagen ze dat hij Mina dwong zijn bloed te drinken. Net op tijd staat Van Helsing weer en houd zijn gouden kruis naar voren. Sewerd en Arthur doen dat ook. Dan komt er een mist naar binnen en is Dracula weg.
Dan zegt Mina dat, dat net zo is als in haar droom. Ze zegt dat hij in haar droom zei: “Nu zijn we van het zelfde bloed en de zelfde geest.” Toen zei Dracula: “Je hebt misschien dan wel de vijand geholpen, maar binnenkort help je mij.”
Mina denkt dat ze in gevaar is. Van Helsing zegt dat ze bij vrienden is en die geven hun leven voor haar.
Nu hebben ze nog een reden om Dracula te vermoorden.
11. The end of Dracula
Toe Jonathan terug kwam schrok hij van het nieuws over Mina. Hij wist wel waar de kisten waren. Hij had een adres in Londen. Van Helsing zei dat ze moesten opschieten, maar ze moesten wel een manier vinden om Mina te beschermen. Mina zei dat ze dan mee ging.
Toen ze op dat adres in Londen kwamen stonden daar een paar kisten. Toen vernielden ze de kisten, maar de graaf was er niet.
Die nacht bewaakte ze Mina heel goed. Het ’s ochtends vroeg dr. Sewerd hoe ze zich voelde. Mina zei wat ze had gedroomd. Ze droomde dat ze op een bood zat en dat ze het water kon horen. Ze wisten daardoor dat Mina in de gedachte van Dracula zat en dat hij per boot ging.
Het was makkelijk om erachter te komen welk schip hij had genomen. Het schip heette de Czarina Catherine. Er werd gezegd dat een man meer betaalde om een kist mee te nemen.
Nu ze wisten waar Dracula heen ging wisten waar ze heen moesten.
Het schip moest aankomen in Varna, maar omdat daar een dikke mist was konden ze niks zien en is het schip doorgegaan naar Galatz, waar het kasteel van Dracula was. Arthur en Jonathan moesten met een stoomboot achter Dracula aan, dr. Sewerd moest met een paard gaan en Van Helsing en Mina gingen met de trein. Mochten ze Dracula onderweg tegenkomen moesten ze met hem afrekenen.
Toen Jonathan voor het eerst naar Transylvanië ging was het leuker om met goed weer te reizen. Nu was het onprettig. Elke ochtend was donker en koud. Maar zodra ze hout bijgooide werd het warmer.
In twee dagen varen, dag en nacht kwamen ze een paar boten voorbij, maar niet die wat ze moesten hebben. Na de derde dag passeerde ze Bistritza, van een paar mensen uit Slowakije hoorden ze dat er een boot met nogal belachelijke snelheid voorbij kwam, ze wisten meteen dat, dat de boot was waar Dracula opzat.
Aan het eind was hun boot helemaal kapot en het duurde een paar uur om hem te maken. Het weer werd ook steeds slechter. Bij de volgende kleine stad namen ze paarden. Ze hadden Sewerd niet meer gezien sinds de dag dat ze vertrokken, hij moest wel op de weg ernaar toe zitten.
Van Helsing en Mina arriveerde die middag in Verseti. De trein ging niet verder. Ze konden een week lang misschien geen dorp meer zien zei Van Helsing toen ze weggingen. De wegen waren slecht, maar Van Helsing wou door gaan op de paarden. De volgende dag kwamen ze op de weg naar Bistritz. Ze hadden alleen gestopt om te slapen en om van paard te wisselen. Mina sliep beter en droomde niet meer van water, dus Dracula was weer aan land. Nu ze in de bergen gingen, sliep Mina niet meer vaak en kreeg interesse in de weg. Toen wees ze naar een zijweg en zei dat, dat de weg was die Jonathan aan haar had uitgelegd. Van Helsing vond het raar, maar ging die weg in.
Het ’s avonds maakt de professor een vuurtje, daarna pakte hij een stok en trok een cirkel om het vuur en Mina en legde er stukjes gezegend brood omheen. Van Helsing wou niet slapen voordat Mina ging slapen, maar dat duurde lang. Toen het vuur bijna uitwas ging Van Helsing hout zoeken, maar Mina zei dat hij beter weer in de kring kon blijven, want buiten de kring stonden de 3 vrouwen, die staken hun hand uit naar Mina, maar zij kon de cirkel niet uit. Toen pakte hij een brandende stok en stak die uit naar de vrouwen, die vloekend weggingen.
Ze pakten een paar stenen en klommen in de wagen daar maakten ze een kist open en daar lag Dracula in. De zon was bijna onder en Dracula werd langzaam wakker.
Van Helsing pakte een stok die hij in het bos vond en hield die boven het hart van Dracula. Hij haalde zijn arm omhoog en liet hem vallen de stok ging het lichaam van Dracula binnen en Dracula werd wakker en begon te schreeuwen. Toen kwam Mina aan rennen om te kijken wat er gebeurde. Na 5 minuten leek hij een oude groente. Hij kleurde van wit naar geel en van geel naar grijs en na 10 minuten werd hij helemaal van stof.
Toen keken de mannen naar Mina die weer normaal werd. Mina was weer de vrouw waar Jonathan van hield, ze was gered.
Eigen mening
Ik vind dit boek echt heel erg leuk. De verhalen van Dracula heb ik zelf graag gelezen. Dit boek sprak mij van begin af aan al aan.
Het was wel makkelijk om te lezen, behalve het laatste hoofdstuk omdat het een lang hoofdstuk was, was het moeilijk lezen maar vooral om samen te vatten.
Voor de rest was het boek makkelijk en niet moeilijk.
Z’on verhalen lees ik graag, omdat het ook altijd mysterieus is, maar je weet meestal wel hoe het afloopt. Zelf hoef je er geen einde bij te verzinnen, dus dat maakt het makkelijker om te lezen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
R.
R.
veel typfouten maar goed verslag
12 jaar geleden
AntwoordenT.
T.
wel veel spelfouten maar goede vertaling. Het klopte met wat er in het boek stond
7 jaar geleden
Antwoorden