Inhoud 1. Zakelijke gegevens
2. Keuzeverantwoording
3. Eerste persoonlijke reactie
4. Samenvatting
5. Informatie over Louis Sachar Zakelijke gegevens Titel: Gaten
Schrijver: Louis Sachar
Uitgever, jaar van uitgave: Lemniscaat, 1999 Keuzeverantwoording Ik heb het boek gekozen omdat ik het een heel mooi boek vond, hij zat ook bij de boektoppers (pakket B) die ik dit schooljaar besteld had. Ik heb dit boek ook gekozen omdat het onderwerp me interesseert, een jongen die van de rechter moet kiezen tussen Camp Green Lake of de gevangenis, terwijl hij eigenlijk niks gestolen heeft. Ik was eerst ook wel nieuwsgierig toen ik de achterkant las, want waarom moesten die jongens bijna elke dag een gat graven? Ik was nieuwsgierig en ik had dit boek dan ook als eerste gelezen van de boektoppers die ik had gekregen. Eerste persoonlijke reactie Ik vond het een heel mooi boek, ik was erg nieuwsgierig waarom de jongens gaten moesten graven toen ik de achterkant had gelezen. Het was niet herkenbaar voor mij, ik ben nooit veroordeeld door een rechter of iemand anders en heb nooit zulke straffen gekregen, het verhaal zou wel echt kunnen gebeuren, er gebeuren niet hele onrealistische dingen in, het enige wat een beetje onrealistisch is, is de vloek van Madame Zeroni. Ik vond het boek soms ontroerend vooral wanneer Zero aan Stanley vertelde over zijn jeugd, en hoe hij een maand had gewacht in het park op zijn moeder die maar niet kwam. Ik vind het verhaal wel op een humoristische manier geschreven, ik kan wel lachen om woorden zoals: waardeloze-smerige-rottige-varkens-stelende-over-overgrootvader. Het einde vind ik indrukwekkend, Stanley was voordat hij naar Camp Green Lake ging een onzekere jongen die niet tevreden was met zichzelf en die gepest werd, als hij met Zero in de woestijn zit is hij gelukkig: Twee nachten later lag Stanley wakker, starend naar de sterrenhemel. Hij was te gelukkig om te kunnen slapen. Hij wist dat hij geen enkele reden had om gelukkig te zijn. Hij had ergens gehoord of gelezen dat vlak voordat iemand doodvriest, hij zich plotseling heel prettig en behaaglijk voelt. Hij vroeg zich af of hij nu misschien iets dagelijks meemaakte. Hij besefte dat hij zich niet kon herinneren wanneer hij zich voor de laatste keer gelukkig had gevoeld. Niet alleen het feit dat hij naar Camp Green Lake was gestuurd, had zijn leven vergald. Daarvóór was hij op school ongelukkig geweest, waar hij geen vrienden had en waar pestkoppen als Derrick Dunne het op hem hadden gemunt. Niemand vond hem aardig en in feite was hij ook niet bepaald dol op zichzelf. Nu vond hij zichzelf wel aardig. Ik vind dat er niet hele enge stukken in voor komen, alleen het stukje aan het einde waar Stanley en Zero in het gat zitten met de giftige gele hagedissen vond ik wel spannend. ‘Jullie zijn net op tijd…’ begon de directeur haar zin. Ze hield op met praten en ze hield op met lopen. Toen ging ze langzaam achteruit. Boven op de koffer was een hagedis gekropen. Zijn grote rode ogen gloeiden op in de lichtbundel van de zaklamp. Zijn mond stond open en Stanley kon zijn witte tong naar binnen en naar buiten zien bewegen tussen zijn zwarte tanden door. Zero zat volkomen bewegingsloos. Een tweede hagedis kroop over de zijkant van de koffer en hield stil op nog geen twee centimeter van Zero’s pink. Stanley durfde niet te kijken, maar niet kijken durfde hij ook niet. Hij vroeg zich af of hij uit het gat moest proberen omhoog te kruipen voordat de hagedissen op hem af zouden komen, maar hij wilde geen opschudding veroorzaken. De tweede hagedis kroop over Zero’s vinger tot halverwege zijn arm. Het drong tot Stanley door dat de hagedissen waarschijnlijk op de koffer hadden gezeten toen hij hem aan Zero had gegeven. Dat stukje vond ik erg spannend, want er kon nog van alles gebeuren.
Samenvatting Er zijn een paar belangrijke gebeurtenissen in het boek, in het verleden heeft familie van Stanley, Elya Yelnats zich niet aan een belofte gehouden die hij had beloofd aan Madame Zeroni, daardoor zou er een vloek op de familie Yelnats rusten, Stanley de vierde geeft zijn opa vaak de schuld dat hij in Camp Green Lake is gekomen, dat zou zonder die vloek van Madame Zeroni volgens hem niet gebeurd zijn, hij ziet het als de reden waarom alles wat hij meemaakt gebeurt. Een andere belangrijke gebeurtenis is wanneer Zero wegloopt uit het kamp, Stanley steelt een paar dagen later de watertruck van Meneer de Heer, hij wil Zero vinden, maar al na een paar meter komt hij niet meer vooruit, hij is met de auto in een gat gereden, hij rent verder met een lege veldfles. Na een paar uren lopen, ziet hij een boot op z’n kop liggen, zijn vriend Zero ligt er verzwakt onder, samen lopen ze naar ‘de Grote Duim’ een berg die op een duim lijkt die in de lucht steekt. Tijdens het lopen verzwakt Zero steeds meer, ondertussen vindt Stanley modder en uien, hij graaft een gat en laat wat water in de mond van Zero stromen, na een paar dagen is Zero weer wat opgeknapt, Stanley had bij het graven van de gaten een keer een lippenstifthuls gevonden en denkt dat daar misschien de schat ligt die Meneer de Heer zoekt, Stanley en Zero lopen terug naar Camp Green Lake en zoeken het gat waar Stanley de lippenstifthuls had gevonden, de jongens graven steeds dieper en vinden diep in de grond een kist, als ze hem eruit trekken verschijnt de Directeur opeens naast het gat, maar Stanley kan niet uit het gat komen omdat er gevaarlijke gele hagedissen in zijn buurt komen, die er uiteindelijk voor zorgen dat Stanley en Zero de koffer krijgen. De hoofdpersoon is Stanley Yelnats de vierde, hij is een bange, onzekere, dikke jongen die eigenlijk geen vrienden heeft. Door toeval wordt hij in een werkkamp geplaatst. Hij komt terecht bij een groep stoere, harde jongens tegen wie hij opkijkt en die hij het liefste te vriend zou willen houden. Stanley beleeft veel, hij komt eerst terecht in een strafkamp, terwijl hij daar helemaal niet hoort, daarna heeft hij een vreselijke tijd in Camp Green Lake, dan zwerft hij samen met Zero een tijdje rond door de woestijn en uiteindelijk vinden ze waar de Directeur de jongens gaten voor heeft laten graven: het koffertje. Stanley is heel erg verandert door Camp Green Lake, hij is verandert van een bange, onzekere jongen naar een jongen die gelukkig is met zichzelf, en die voor zichzelf opkomt. Belangrijke bijpersonen zijn: - Zero (Hector Zeroni): Hij zit ook in Camp Green Lake, het is een stille jongen waar niemand aandacht aan besteed, later worden Zero en Stanley vrienden. Zero is vroeger in de steek gelaten door zijn moeder, hij moest vaak ergens op haar wachtten en op een keer is zijn moeder niet terug gekomen. - Elya Yelnats: Hij wilde graag trouwen met het mooiste meisje van het dorp in Letland waar hij opgroeide. Madame Zeroni waarschuwde hem dat dit waarschijnlijk niet de beste bruid voor hem zou zijn. Maar Elya luisterde niet. Hij maakt een afspraak met Madame Zeroni maar hij houd zich niet aan de afspraak. Madame Zeroni spreekt een vloek over hem uit vanwege zijn luiheid en het verbreken van de belofte. Elya emigreert later naar Amerika en neemt de vloek met zich mee die de familie generaties lang zal blijven volgen. - Stanley Yelnats de eerste: Hij wordt zo genoemd door zijn moeder omdat ze het grappig vindt dat zijn voor- en achternaam hetzelfde zijn als je ze omdraait. Hij lijkt de eerste in de familie met wie het wel goed gaat. Maar als hij met zijn net verdiende geld de woestijn overtrekt, wordt hij overvallen door Kissing Kate Barlow en wordt hij ook getroffen door het noodlot. De relatie tussen Stanley en Zero is een goede vriendschap, Stanley helpt hem met leren lezen en Zero graaft een deel van Stanley zijn gat. Stanley heeft veel voor Zero over, hij steelt zelfs de watertruck om Zero te zoeken. Stanley gaat redelijk goed om met de rest van zijn groep, hij houdt ze wat te vriend omdat hij niet wil dat deze harde en stoere jongens iets tegen hem krijgen en hem gaan pesten. De gebeurtenissen spelen zich af in Letland, met Elya Yelnats, maar vooral in Amerika, daar is Camp Green Lake, en daar woont Stanley Yelnats. De gebeurtenissen spelen zich vooral af in het heden, bij Stanley Yelnats de vierde, tijdens zijn verblijf in Camp Green Lake. Er komen redelijk veel flashbacks in voor, naar Elya Yelnats ongeveer een eeuw geleden, het deel over Stanley Yelnats de eerste speelt zich ongeveer af in het begin van de 20ste eeuw. Informatie over Louis Sachar Louis Sachar is geboren in East Meadow, New York op 20 maart 1954. Hij studeerde economie en rechten aan de universiteit van California. Hij ging werken als econoom, later als advocaat en is nu fulltime schrijver. Schrijven doet hij in z’n kantoor waar niemand hem mag storen, behalve zijn honden Lucky en Tippy. Louis is getrouwd en heeft een dochter Sherre. Een uitspraak van Louis: 'Het verbaast me dat ik op een dag bijna niets doe - slechts een paar bladzijden schrijf, die later niet eens echt goed blijken te zijn. En toch, als ik al die verspilde dagen samenbreng, eindig ik op een of andere manier met een boek waar ik erg trots op ben.' Louis Sachar schreef in zijn eerste boeken eenvoudige en grappige verhalen die de jeugd er leuk vonden. Die eerste boeken zijn vooral komische jeugdboeken. Gaten heeft een heel ander genre. Het is een psychologische jeugdroman die de lezer aan het denken zet. Het verhaal zit erg goed in elkaar, hij laat niets aan het toeval over. Louis Sachar heeft een serie geschreven over Wayside School, daar wilde hij vooral diep ingaan op de emoties van kinderen, terwijl bij gaten de plek het plot erg belangrijk is. Hij was het een beetje zat om over kinderen op school te schrijven. Zijn boeken zijn redelijk afwisselend. De volgende boeken heeft Louis Sachar ook geschreven: 1983: Johnny’s in the Basement
1991: Someday Angeline
1992: Dogs Don’t Tell Jokes
1993: Why Pick on Me? 1994: Marvin Redpost; Alone in His Teacher’s House
1996: Wayside School
1997: The boy who lost his face
1998: Sideways Stories from Wayside School
1998: Wayside School Gets a Little Stranger
1998: Holes (gaten) 1999: Class President
2000: Super Fast, Out of Control! 2000: A Magic Crystal? 2001: The Boy in the Girls’ Bathroom