Het sadistische universum door Willem Frederik Hermans

Hoofdstuk 1. In dit hoofdstuk bekijkt Hermans verhalen van beruchte schrijvers uit de geschiedenis. Hij bekritiseert stukken uit “Juliette” van Sade. Sade die zelf in een gekkenhuis in Frankrijk is gestorven werd door Hermans gezien als een pornograaf. Best logisch ook als je de stukjes leest die Hermans uit het boek “Juliette” heeft gedicteerd: Juliette die zichzelf als heilige ziet, en zichzelf van alles kwalijk neemt. Hier noemt Hermans een stuk waar Juliette net een boerenhuis heeft platgebrand de boeren en hun kinderen heeft vermoord of laten doden, en zich daarna met haar zus (Justine) op de asresten heeft bevredigd. Daar neemt Juliette het zichzelf kwalijk dat ze maar zo een klein deel van de bevolking heeft kunnen treffen, waarna ze zich als straf door honderd lakeien laat misbruiken. Ze geeft hen toestemming dat in welk opzicht dan ook te doen, als ze zich maar vernedert voelt. De laatste misbruikt haar op een mesthoop, en laat zijn uitwerpselen op haar gezicht achter om zo weer gedag te zeggen tegen Juliette. Hoofdstuk 2. Dit hoofdstuk gaat over Baron von Munchhauzen, over wat hij zich allemaal in zijn hoofd haalde, en wat voor morbide fantasieën zich daar afspeelden. Bijvoorbeeld een kar die getrokken word door een wolf, die zichzelf heeft ingespand doordat hij het trekpaard in zijn geheel heeft doorgeslikt. Hoofdstuk 3. Hier heeft Hermans het over de brieven van Multatuli, die in Duitsland woonde. Multatuli scheen een heken te hebben aan schrijven en toch schreef hij zoveel brieven. Omdat hij niet temidden van een hoop mensen wilde leven maar zo toch zijn gevoelens kon uiten. Multatuli die erg veel last had van astma is daaraan gestorven. Hermans verteld daarom over zijn zoektocht naar het huis waar Multatuli is gestorven, hoe hij daar uiteindelijk terecht kwam, en toen besefte dat het eigenlijk een idiote reden was dat hij daar was. Hoofdstuk 4. Dit hoofdstuk gaat over taboes, die de mensen in de loop der jaren hebben ontwikkeld, onder andere door de intrede van de wetenschap. Hoofdstuk 5. Nu laat Hermans weten wat hij van de pin-up girl vindt. Hij vindt dat het begrip pin-up girl is veranderd. Vroeger was het volgens hem een meisje dat een pakje sigaretten met grote vreugde zit te roken, en ging het echt om de sigaretten, de dame op de plaat hoefde alleen maar te lachen. Tegenwoordig gaat het volgens hem meer om de girl dan om het merk waar ze reclame voor maakt. Hoofdstuk 6
In dit hoofdstuk beschrijft Hermans een aantal eigenaardigheden die tegen de moderne wetenschap ingaan. Bijvoorbeeld, zwangerschap zonder de daad, wat volgens sommige stammen komt doordat een zwangerschap in het hoofd als geest begint, daarna naar de buik en zakt en dan een fysieke vorm aan kan nemen. Hoofdstuk 7. Nu laat Hermans zijn mening over Engeland en de gewoontes van Engelsen horen. Allemaal zeer goed onderbouwd, sterke argumenten etc. Aardig wat humor tussendoor (over de lingeriezaken, wat je allemaal zou tegenkomen als je op het dwaze idee kwam een engelse vrouw uit te kleden). Hoofdstuk 8. Eerst Engeland en nu paarden. Hermans is als kind al opgegroeid met paarden, en vindt het idioot dat sommige mensen een paard gelijk stellen aan de mens, dit door het een hoofd te geven en benen, in plaats van kop en poten. Ik vind zelf ook dat we niet gelijk zijn aan een stinkend, door vliegen omzwermd ploegbeest. Hoofdstuk 9. En tot slot van het afkraken Doktoren, hoe ze hun patiënten behandelen afhankelijk van hoe zij verzekerd zijn. Hoofdstuk 10

Het verschil tussen 2 soorten filmmakers, filmmakers die eigenlijk een hele reeks plaatjes laten zien en filmmakers die echt regisseren, verfilmingen van boeken enz. Hoofdstuk 11
Een heel kort hoofdstukje over Nederlandse detectiveprogramma’s op tv, dat daar alleen maar series van zijn en geen films.