a. gegevens van het boek
Auteur: Heleen van Royen
Titel: Godin van de jacht
Jaar van uitgave: 2003
Uitgever: uitgeverij Vassallucci Amsterdam
Bladzijden: 286
Opdracht: voor mijn moeder
Motto: She is the protectress of little children, and of all sucking animals, but also
lover of the chase, especially that of stags
Robert Graves, The Greek Myths. Je zoekt een zo hoog mogelijke amusementswaarde, met een zo laag mogelijke
kotsfactor. Achtbaanontwerper Domingo Vergoossen, O/N
a. verwachtingen
Keuze: mijn zus had dit boek een paar jaar geleden gekregen voor haar verjaardag. Mijn zus is eigenlijk niet zo’n fan van lezen, maar dit boek had ze in no-time uit. Ook mijn moeder had het boek in één dag uitgelezen. Ze zeiden allebei dat ik ‘m ook moest lezen. Ik was toen al in een boek bezig dus besloot ik het lezen van ‘Godin van de jacht’ even uit te stellen.
Toen ik een paar maanden terug bij een vriendin was zag ik het boek bij haar in de kast staan. En toen herinnerde ik me dat mijn zus en mijn moeder het zo’n geweldig boek vonden. En mijn vriendin bevestigde dat. Ook was er toen een hoop commotie rond de schrijfster, Heleen van Royen, in verband met oud minister Rob Oudkerk. Het scheen dat hij naar de hoeren ging(en gaat?) en dat had hij in vertrouwen aan Heleen verteld. Maar zij heeft het toch naar buiten gebracht. Nou, drama drama natuurlijk.
Maar hierdoor ben ik dus uiteindelijk het boek gaan lezen.
Verwachtingen: ik wist na het lezen van de achterkant van het boek in grote lijnen waar het over ging. ‘ Godin van de jacht’ gaat over een getrouwde vrouw met twee kinderen, een tweeling. Naast haar man houdt ze er verschillende minnaars op na. Puur voor de lust. Ze houdt wel van haar man. En hij weet ook dat ze minnaars heeft en zegt hier vrede mee te hebben.
Het leek mij dus een interessant boek. Ook omdat het algemeen bekend is dat Heleen van Royen er naast haar man ook minnaars op na houdt. Het is dus een autobiografisch boek, ook al ontkent Heleen dit. Beetje toevallig dat de vrouw in het boek ook getrouwd is, ook twee kinderen heeft en net als Heleen er minnaars op na houdt.
Ik ben erg benieuwd naar de inhoud van het boek.
b. beknopte samenvatting
Diana is een 35-jarige vrouw, getrouwd met Oscar en gezegend met een tweeling van twee jaar oud: Jesse en Daniel. Maar dit is niet genoeg voor Diana. Zo heeft ze al een paar jaar een minnaar, de twintig jaar oudere Tim. Oscar weet hiervan. Hij is er niet blij mee, maar gedoogt het. Voor ze gingen trouwen hebben Diana en Oscar afspraken gemaakt dat ze elkaar vrij zouden laten. Met Tim onderhoudt ze een passionele relatie en ook al hadden ze van tevoren afgesproken om níet verliefd te worden op elkaar, na vier jaar zeggen ze openlijk van elkaar te houden. Daarnaast ontmoet Diana Joshua, via een chatbox. Hij is 24 jaar en ontzettend geil, hij wil wel met Diana. Josh gaat echt puur voor de seks en zou nooit meer van Diana verwachten, daarom vind ze hem zo geweldig. Oscar weet ook dat Diana met Joshua chat, maar niet dat ze ook met hem afspreekt om seks te hebben. Alles lijkt prima te gaan. Totdat Diana zwanger raakt. Ze weet niet van wie, het kan zowel van Oscar, Joshua of Tim zijn. Zelf denkt ze dat het kind van Tim is. Diana besluit om aan geen van de mannen te vertellen dat ze zwanger is en maakt een afspraak met de abortuskliniek. Alleen Kofi weet ervan, een Ghanese vriend van Tim die zijn appartement ter beschikking stelt voor hun vrijpartijen. In de vier weken tijd tussen de ontdekking dat ze zwanger is en de echte ingreep gebeurt er veel. Natuurlijk is daar de vraag of ze zeker weten van Darwin, zo noemt ze de ongeboren vrucht al, af wil, of ze het de mannen toch moet vertellen, en wat er nu zal gebeuren met haar relatie met Tim nu hij van zijn vrouw wil scheiden en dus weer vrijgezel wordt. Dat zal alle verhoudingen veranderen. Diana is bang dat hij haar nu meer zal claimen, dat hij van haar hetzelfde zal verwachten en dat ze Oscar ook zou moeten verlaten voor Tim.
Bron: www.scholieren.com
Ik heb deze samenvatting gekozen omdat het de beste is die ik kon vinden op scholieren.com. Ik had keuze uit 7 samenvattingen en deze was kort en bondig maar bevat toch al de nodige informatie
Commentaar: het is een zeer korte samenvatting, maar daar werd ook om gevraagd. Ik vind dat de schrijver ervan heel goed alle belangrijke informatie heeft samengevat. Het eind is een beetje abrupt, maar in het boek is dat ook wel zo. In de samenvatting had nog wel moeten staan dat Diana uiteindelijk abortus heeft gepleegd en dat Kofi met haar mee was gegaan voor steun. Toen ze daar klaar was is ze bij Kofi thuis gaan bijkomen. Kofi moest ergens naartoe en liet haar alleen tot rust komen. Toen belde Joshua en hij kwam langs in het appartement van Kofi. Hier eindigt het boek. Je kan hier dus uit opmaken dat Diana altijd een ‘godin van de jacht’ zal blijven. Het zit in haar bloed. Ze zal altijd minnaars blijven houden. c. analyse van de technische aspecten Personages: Diana: Diana is de godin van de jacht. Ze is de hoofdpersoon uit het boek en vertelt haar verhaal. Ze is een zekere, sterke vrouw die weet wat ze wil. Zij bepaalt de regels van het spel van haar minnaars en ook die van haar man. Ze wilde namelijk alleen met Oscar trouwen als hij akkoord ging met een vrije relatie, dat Diana buiten hem ook andere mannen zag. Al heeft ze wel vaker minnaars gehad, met Tim was het toch iets anders. Zoals altijd stelde ze van tevoren de regels op: we worden niet verliefd. Toch is zij het die als eerste echt verliefd wordt op Tim en hem dit ook zegt. Desondanks blijft ze altijd kiezen voor haar gezin, ook als blijkt dat Tim bij zijn vrouw weg gaat en dus vrijgezel wordt. Tim: Tim is de eerste minnaar van Diana. Als ze een lijstje zou maken met daarop de personen in de volgorde van het belangrijkste naar minder belangrijk, zou Tim op de derde plek komen, onder Oscar en Jesse en Daniel. Ze hebben al vier jaar een relatie met elkaar. Tim is twintig jaar ouder dan Diana en dus een wat rustiger man. Toch gaat hij helemaal op in Diana en het liefste wil hij alleen met haar verder. Hij kan het niet uitstaan dat ze naast hem nog een minnaar heeft: Joshua. Na vier jaar biecht hij zijn geheime relatie met Diana op aan zijn vrouw. Hij gaat van haar scheiden. Toch verwacht hij niet van Diana dat zij zijn voorbeeld zal volgen en nu van Oscar zal scheiden. Hij laat haar daar vrij in. Aan het einde van het verhaal blijkt dat Tim in zijn prille vrijgezellenbestaan een oogje laat vallen op de collega van Diana, Mirjam. Hiermee eindigt officieus de relatie tussen hem en Diana, wat Diana betreft. Joshua: Mister Cute noemt Diana hem liefkozend. Ze ontmoetten elkaar in een chatbox op het internet waar ze virtuele seks met elkaar hebben. Ondanks dat Joshua tien jaar jongeris, is hij verzot op Diana, verzot op seks met haar. Als hij in de buurt is neemt hij de afslag richting Almere om eens flink te seksen met haar. Hij doet nooit moeilijk en verwacht nooit meer van haar dan seks. Hij wil geen relatie met haar, hij is immers zelf ook getrouwd en vader van een kindje. Zijn vrouw is zelfs zwanger van de tweede. Voor hem is Diana gezonde spanning. Oscar: Oscar is getrouwd met Diana. Hij gedoogt haar minnaars en heeft Tim zelfs al een keertje ontmoet. Toch is hij er niet blij mee. Maar hij wist wat hij kon verwachten toen hij met Diana ging trouwen, dat had ze hem toen luid en duidelijk medegedeeld. De tweeling Jesse en Daniel zijn alles voor Oscar, zij maken hem gelukkig. Oscar werkt voor een Nederlands achtbanenontwerpbureau en is dus verzot op de snelle pretparkattracties. Het enige dat hij van Diana verwacht is dat ze haar volle honderd procent ook op hem richt als ze samen zijn. Hij vindt het verschrikkelijk als ze dan ook nog met Tim of Joshua aan het smsen is. Kofi: Kofi komt uit Ghana. Hij is een goede vriend van Tim met een riant appartement in Amsterdam. Als hij avonddienst heeft bij de Kentucky Fried Chicken, mogen Tim en Diana van zijn bed gebruik maken. Dat is een stuk goedkoper dan een hotel. Kofi heeft hartzeer. Zijn vrouw ging bij hem weg toen bleek dat ze samen geen kinderen konden krijgen. Sindsdien is hij niet meer met een vrouw geweest, hij mist haar nog steeds. Als Diana aan hem vraagt of hij haar soms wil begeleiden naar de abortuskliniek, twijfelt hij geen moment. Daar zijn vrienden toch voor, meent Kofi. En natuurlijk zal hij niets tegen Tim zeggen. In de kliniek weet hij Diana met zijn Ghanese kennis en zangkunsten tot rust te brengen. Evelien: Evelien is de beste vriendin van Diana. In hun studententijd hielden ze alle twee net zo goed en veel van seks als Diana nu nog. Maar Evelien is nu getrouwd met Joost en heeft drie kinderen. Ze is een burgerlijk vrouwtje geworden, dat thuis blijft om voor de kinderen te zorgen. Ze heeft ook helemaal niet door dat Joost al een tijdje vreemd gaat. Alle smoesjes en excuses die hij verzint om steeds vaker en langer van thuis af te blijven gaan er bij haar in als zoete koek. Evelien heeft alleen maar oog voor de kinderen. Eigenlijk kan ze de (seks-)verhalen van Diana ook niet uitstaan. In haar ogen is Diana ordinair bezig, ze kan gewoon niet begrijpen waarom ze niet genoeg zou hebben aan Oscar. Joost: Joost is een flat character in het boek. Maar als Diana geconfronteerd wordt met het vreemdgaan van Joost, weet ze zich geen houding te geven. Joost is getrouwd met Evelien, maar bijzonder seksueel gefrustreerd. Sinds hun jongste dochter is het niet meer van seks gekomen. Hij heeft zijn oog laten vallen op Nathalie, een veel jonger meisje. Hij neemt Diana in vertrouwen omdat hij dacht dat zij, de vrouw van de open relatie, hem toch wel zou begrijpen. Maar zoals Diana het zelf ook zegt: hij is dan zeker vergeten dat Diana óók de beste vriendin is van de vrouw die hij bedriegt. Jesse en Daniel: De tweeling is ongeveer twee jaar oud en Diana heeft haar handen vol aan hen. Ook al houdt ze zielsveel van de jongens, soms zou ze willen dat het er geen twee waren geweest. Eén kind was veel overzichtelijker en makkelijker geweest. De jongens zijn zich van geen kwaad bewust en hebben al helemaal geen idee wat hun moeder bezighoudt. Darwin: Diana noemt haar ongeboren vrucht Darwin. Aangezien ze in het weekend waarin ze bevrucht moet zijn geweest, door drie verschillende mannen is gepenetreerd, beeld ze zich een hele spermaoorlog in haar baarmoeder in. Echter het recht van de sterkste geldt ook hier, vandaar dat ze de vrucht noemt naar de wetenschapper Darwin, die ook verantwoordelijk is voor de evolutietheorie. Perspectief: Het verhaal wordt verteld door Diana. Zij is de ik-persoon van het verhaal. Het perspectief wordt het gehele boek niet gewisseld en blijft dus constant bij Diana liggen. Alleen de ‘weet je dat-jes,’ de feitjes die door het verhaal staan, hebben een wat objectiever perspectief. Dat van een algehele verteller. Maar de feitjes staan buiten het verhaal en hebben eigenlijk helemaal geen perspectief
Ruimte:
Diana en haar man wonen in Almere, ze gaat regelmatig naar Amsterdam om daar met Tim in het huis van Kofi te vrijen en haar internetlover Joshua woont in Zwolle, waar ze ook een keer heen gaat om zowel Josh als Tim te zien die daar dan in een hotel zitten. De abortuskliniek bevindt zich in Amsterdam.
Het verhaal speelt zich het meeste af in het huis van Oscar en Diana, in het appartement van Kofi en in de abortuskliniek. Andere gebeurtenissen spelen zich elke keer op een andere plek af.
Stijl:
Het taalgebruik is niet moeilijk, alles is goed te begrijpen. Wel wordt er af en toe een beetje openlijk over de seksscènes gesproken.
Het taalgebruik past goed bij de personages en het onderwerp, Diana is heel openlijk over alles, terwijl Evelien een goede vriendin van Diana, juist heel netjes en beschaafd is en niet over bepaalde privé dingen praat.
Het boek leverde weinig tot geen problemen op qua beeldspraak en ander duister taalgebruik..
Thema:
Macht, seks, abortus.
Tijd:
De vertelde tijd is ongeveer 4/5 jaar, met de flashbacks erin verrekent. Als je de flashbacks weglaat is de vertelde tijd ongeveer 15 dagen.
Het boek is in een niet-chronologische volgorde geschreven. Er zijn een aantal flash-backs in het verhaal.
Het boek is ook niet-continu. Er worden stukken uit het verleden beschreven, maar niet het hele verleden wordt beschreven.
Verteltijd:
De verteltijd is ongeveer 5 á 6 uur.
Titelverklaring:
De godin van de jacht in de oudheid heet Diana. De hoofdpersoon heet ook Diana en zij houdt ervan om op mannen te jagen. Daarvan komt godin van de jacht.
Bron:
www.scholieren.com
d. persoonlijke reactie op analyse-aspecten
Personages: ik vind dat de personages heel goed verwoord zijn. Ik heb er niks aan toe te voegen.
Perspectief: het verhaal wordt inderdaad verteld door Diana, de ik-persoon.
Ruimte: het huis van Diana en Oscar in Almere, het huis van Kof en de abortus-kliniek in Amsterdam zijn inderdaad de belangrijkste plekken in het boek. Andere plekken zijn de garage van het huis van Diana waar ze een keer seks heeft met Josh. Het busje van Josh waar ze seks met hem heeft. En Disney-world waar Diana heen gaat met Oscar en de kinderen.
Stijl: het is inderdaad een makkelijk boek om te lezen. Er wordt inderdaad veel over seks gepraat en de daad wordt ook beschreven door Diana. Maar dat is absoluut niet storend. Daar gaat het boek ook om, seks met minnaars.
Thema:seks is zeker een van de thema’s uit het boek. Er worden veel seksscènes verteld en het speelt een grote rol in het boek. Ik weet niet of het ook zo zeer om macht gaat. Diana heeft misschien wel een soort van macht over ‘haar mannen’. Ze wil dat ze altijd beschikbaar zijn wanneer zij zin heeft in seks. Maar ik denk dat dat meer is omdat zij het jagen in haar bloed heeft, niet omdat ze macht over hen wil hebben.
Ook abortus is een belangrijk thema. Diana is zwanger maar weet niet van wie. Ze zit ook helemaal niet te wachten op een kind. Ze wil abortus plegen maar het wordt steeds uitgesteld vanwege allerlei zaken. In bijna heel het boek is ze zwanger. Maar ze verteld het niet aan haar mannen. Ze geeft de vrucht zelfs een naam, Darwin.Maar zal ze uiteindelijk nou abortus plegen of niet. Daar draait het boek ook om.
Tijd: de tijd is inderdaad zo’n 15, 16 dagen. Het is een niet-chronologisch verhaal, dat klopt.
Verteltijd: ik heb het boek over twee maanden verspreid gelezen. Het zal totaal wel rond de 5 of 6 uur geweest zijn, denk ik.
Titelverklaring: de godin van de jacht in de oudheid heet inderdaad Diana. Wat ik er nog aan toe wil voegen is dat, zoals in het motto staat op de eerste bladzijde, Diana wel van jagen houdt, maar dat haar gezin wel voor gaat.
‘She is the protectress of little children, and of all sucking animals, but also lover of the chase, especially that of stags.’
Ze is de beschermer van alle kleine kinderen, van alle zuigende dieren, maar ook een liefhebber van de jacht, vooral op mannelijken.
e. verwerkingsopdracht
Recensies becommentariseren
1.
Recensie Godin van de jacht
Vanwege deze beruchte column is Heleen van Royen beslist de meest besproken schrijfster van de laatste tijd. De column waarin ze wat privé-zaken van Rob Oudkerk uit de doeken deed. Maar goed, daar is al genoeg over gesproken, dus wil ik het over iets anders hebben: haar boek Godin van de jacht. Een paar weken terug las ik het nadat ik er al veel over had gehoord en zelf ook haar andere bestseller De gelukkige huisvrouw had gelezen. Godin van de jacht verhaalt over Diana de Wit, een getrouwde vrouw die er menig minnaar op na houdt. Behalve haar kinderen Jesse en Daniel en echtgenoot Oscar spelen de oudere minnaar Tim en de jongere Joshua een belangrijke rol in haar leven. Joshua heeft ze met chatten ontmoet. De eerste voorzichtige chat-poging (Diana noemt zich Leila) wordt in het boek dan ook stap voor stap beschreven: In het AllNightCafe was een levendige conversatie gaande. Xplosive zei iedereen gedag. Hotgirl wilde een privé-gesprek, Daniel26 vroeg waar de geile meiden waren, Hugo19 zwaaide naar Hotgirl, Hassan zei ‘Waahaaaahhh’, en Nadine#13# wilde MSN-contact met ‘lekkere dingen van 13, 14 of 15 jaar’. Leila zei zachtjes: ‘Hoi allemaal.’ Niemand reageerde. Een paar erotische ontmoetingen via het web volgen. Jawel, de seksuele escapades van Diana met haar minnaars komen uitgebreid aan bod. Heleen weet de lezer op te winden en dat is best knap. Af en toe komen dwangmatige angstgedachten van Diana op een grappige en wellicht soms herkenbare manier als paniekflitsen naar boven. Zou je zo’n mes in het duister zien flikkeren? vraagt Diana zichzelf af als ze tijdens haar eerste date met Joshua plots in het donker in een bestelbus zit. Of deze: Als ik ernaar keek, zag ik de gehechte kinderkopjes al voor me. Vriendin Evelien lijkt in geen velden of wegen op Diana: Toen ik Evelien op de universiteit leerde kennen, was ze slim, goedgebekt en ambitieus. We zijn nu twaalf jaar verder. Slim en goedgebekt is ze nog steeds, ambitieus niet meer. Evelien is fulltime moeder. Sinds Thijs is ze gestopt met werken, sinds Marieke met sporten, sinds Sofietje met make-up en nieuwe kleren, eigenlijk is ze overal mee gestopt, behalve met eten. Op een dag blijkt Diana zwanger te zijn. De grote vraag duikt op: van wie is het? De hele situatie is nog benarder omdat ze haar trouwring is verloren. Maar Diana is een sterke tante. Hoofdstuk veertien: Soms is het leven volmaakt. Niet vaak, meestal niet. Meestal schort er iets aan en dat is goed. Problemen houden je wakker, houden je scherp. Ook grappige stukjes: Ik wilde nog iets aardigs tegen de vrouw zeggen, maar ik kon zo gauw niets aan haar ontdekken waarover ik een complimentje zou kunnen geven. “U hebt me heel vriendelijk ingeschreven,” zei ik ten slotte. “Je moeder is dood. (…). En jij koopt een nachthemd bij Zeeman om haar in op te baren. Wat ben jij nou voor dochter?” Soms weet Heleen een sfeer treffend te beschrijven, zoals in de wachtkamer van de abortuskliniek: De sfeer was landerig, alsof iedereen al dagen zat te wachten op een vlucht die nooit kwam. De ‘wist u dat’-jes die steeds in het boek opduiken doen een beetje ouderwets aan. Sommige zijn wel leuk om te weten, maar of het in dit boek past vraag ik me nog steeds af. Ook jammer dat er af en toe een slordigheidfoutje in staat. Perfectionist als ik ben kan ik me erg storen aan foute zinnen als '(…) voor ik besefte ik (…)’ Misschien geen hoogwaardige literatuur, maar wel heel knap geschreven. Gewoon een lekker eigentijds boek. Een goed leesbare roman voor ’s avonds op de bank als het toch weer van dat k…weer is. Aanrader? Ja, afgezien van het einde wel. Denise Miltenburg
28 januari 2004
www.infiniti.web-log.nl
Reactie: ik vind het een goede recensie. Denise Miltenburg geeft de inhoud goed weer en geeft af en toe en citaat uit het boek. Wat ze verteld over de angsten die Diana, de hoofdpersoon, af en toe in haar gedachten heeft, had ik nog niet nagedacht. Paniekflitsen zijn het ja. Gedachten die iedereen wel eens zal hebben. ‘Doe ik er wel goed aan om dit te doen, had ik dit of dat beter niet kunnen doen misschien.’ Dat denkt Diana ook. ‘Zou ik dat nou wel doen, zijn busje ingaan. Straks is het een enge moordenaar.’ Dat soort gedachten zijn inderdaad herkenbaar. Het citaat over Evelien, de beste vriendin van Diana, vind ik erg grappig. De ‘wist u dat’-jes vind ik wel heel leuk. Het is handig om af en toe wat uitleg te krijgen over bepaalde zaken die in het boek voorkomen waar je nog weinig vanaf weet. Ook heb ik mijn niet gestoord aan voorkomende slordigheidfoutjes. In elk boek staat wel eens een verkeerd gespeld woord of een verkeerde zin. Ik zie ‘m wel, maar stoor me er niet aan. Ik vind het een goede recensie. 2. Recensie Godin van de jacht
Godin van de jacht is een hilarische, fel-realistische roman over een vrouw die opkomt voor haar recht op sexualiteit en waarin de lusten en lasten van het moderne huwelijksleven centraal staan. Het is een vlammend pleidooi voor open relaties en een gezond liefdesleven, waarbij niet alleen de man aan zijn trekken komt. ‘Al word ik in naam de jouwe, Oscar, mijn lichaam blijft van mij.’ Diana de Wit vormt met haar man Oscar en haar twee kinderen de hoeksteen van de Nederlandse samenleving. Ze brengt de kinderen naar de crèche, zet haar gezin verantwoorde maaltijden voor en doet belastingaangifte. In feite is ze een modelburger, op één detail na: Diana heeft minnaars. ‘Ik hecht me snel aan mensen en in het bijzonder aan mannen.’ Diana is gelukkig met drie mannen: haar echtgenoot Oscar, haar oudere minnaar Tim en haar jonge chatlover Joshua. Minder gelukkig is ze wanneer ze er op een zomerse dag achter komt dat ze zwanger is. Als Diana ook nog haar trouwring verliest, dreigt alles wat ze liefheeft haar te ontglippen. ‘Misschien is God de stem waarop je wacht...’ Heleen van Royen (1965) debuteerde in 2000 met het autobiografisch getinte 'De gelukkige huisvrouw', een hilarisch verslag over het leven van een verwend 'makelaarsvrouwtje' uit Aerdenhout dat een postnatale psychose krijgt. Het werd een enorme bestseller en vertaald in acht landen. Diana de Wit, hoofdpersoon in 'Godin van de jacht', is een heel ander soort dame. Ze is getrouwd met achtbaanbouwer Oscar, heeft twee jonge kinderen, een baan, een riante twee-onder-een-kapwoning in Almere, en daarnaast - Oscar en zij hebben een open relatie - houdt ze er meer minnaars op na. Naast vluchtige relaties (zoals met de jongen van de supermarktkaasafdeling) heeft ze Tim en haar chatvriendje, dakdekker Joshua. Maar op een dag raakt ze haar trouwring kwijt en is ze zwanger. Van wie? Ze besluit tot een abortus en in de dagen die daaraan voorafgaan, overziet ze haar leven en relaties. Vlot geschreven, weer zeer hilarische roman over het leven van een moderne, geëmancipeerde jonge vrouw met jonge kinderen, die haar rechten eist en neemt op het gebied van relaties en seks. De seks, echte en cyberseks, wordt breed uitgemeten. Direct na het uitkomen al in de bestsellertoptien gesignaleerd. Chick-lit van Hollandse bodem die zich met gemak met de buitenlandse kan meten. Bron:
www.bruna.nl
Copyright NBD/Biblion, Leidschendam
Reactie: dit was een beschrijving van het boek, gevolgd door een korte recensie. Dit waren de enige recensies die ik kon vinden. Het is een korte recensie. Ik vind dat er goed instaat waar het over gaat, maar er wordt te weinig een mening gegeven, zoals in de eerste recensie. Er staat niet in wat de recensie schrijver van Heleen van Royen schrijft en de manier waarop zij een verhaal verwoord. Ik vind het wel terecht dat dit boek in de bestsellertoptien heeft gestaan. Ik vond het namelijk ook een hilarische Chick-lit(vrouwen literatuur boek). f. Eindoordeel Ik vond het een erg leuk boek om te lezen. Het leest erg makkelijk en er zitten veel hilarische stukjes in. Bijvoorbeeld de beschrijving van Evelien, de beste vriendin van Diana: Toen ik Evelien op de universiteit leerde kennen, was ze slim, goedgebekt en ambitieus. We zijn nu twaalf jaar verder. Slim en goedgebekt is ze nog steeds, ambitieus niet meer. Evelien is fulltime moeder. Sinds Thijs is ze gestopt met werken, sinds Marieke met sporten, sinds Sofietje met make-up en nieuwe kleren, eigenlijk is ze overal mee gestopt, behalve met eten. Ik vind het leuk dat er naast al die seksfragmenten ook gewoon een lopend verhaal verteld wordt. Ik vind het een echte aanrader. Je kan je met dit boek heerlijk ontspannen. Je hoeft er niet veel bij na te denken en dat maakt het zo’n leuk boek. g. evaluatie ‘Godin van de jacht’ is een redelijk realistisch boek. Er wordt altijd gedacht dat vrouwen alleen vreemdgaan, maar vrouwen kunnen er ook wat van. Nou kun je wat Diana doet niet echt vreemdgaan noemen, aangezien haar man weet van haar minnaars. Maar toch vind ik het een vorm van vreemdgaan. Als je met iemand trouwt doe je dat omdat je de rest van je leven alleen bij die persoon wilt zijn. Maar Diana heeft daar dus niet genoeg aan. Ik weet wel dat ik zoiets dus nooit zou kunnen. En ik kan me ook niet voorstellen dat Oscar, haar man, dit allemaal maar prima vindt. Als mijn verloofde voor ons huwelijk zou zeggen van: ‘joh Eef, ik wil best met je trouwen want ik houd wel van je, maar ik wil daarnaast ook met andere mensen het bed delen,’ zou ik gek worden. Dat zou ik ook persoonlijk nemen. Alsof hij niet genoeg aan mij heeft. Ik zou nooit met zo’n iemand mijn leven kunnen delen En ik zou zelf ook nooit zo’n persoon kunnen zijn. Met anderen naar bed gaan terwijl ik thuis een lieve man en twee kinderen heb zitten. Maar ik denk dat het niet vaak voorkomt dat een getrouwde man of vrouw er minnaars of minnaressen op nahoudt en dat zijn zijn/haar vrouw/man daarvan afweet en dit prima vindt. Je zou dus kunnen zeggen dat ik er flink over nagedacht heb. Ik vond het niet moeilijk om dit verslag te maken. Ik wist goed wat ik van het boek vond en kon daarom dit verslag goed maken.
Titel: Godin van de jacht
Jaar van uitgave: 2003
Uitgever: uitgeverij Vassallucci Amsterdam
Bladzijden: 286
Opdracht: voor mijn moeder
Motto: She is the protectress of little children, and of all sucking animals, but also
lover of the chase, especially that of stags
Robert Graves, The Greek Myths. Je zoekt een zo hoog mogelijke amusementswaarde, met een zo laag mogelijke
kotsfactor. Achtbaanontwerper Domingo Vergoossen, O/N
Ik heb deze samenvatting gekozen omdat het de beste is die ik kon vinden op scholieren.com. Ik had keuze uit 7 samenvattingen en deze was kort en bondig maar bevat toch al de nodige informatie
Commentaar: het is een zeer korte samenvatting, maar daar werd ook om gevraagd. Ik vind dat de schrijver ervan heel goed alle belangrijke informatie heeft samengevat. Het eind is een beetje abrupt, maar in het boek is dat ook wel zo. In de samenvatting had nog wel moeten staan dat Diana uiteindelijk abortus heeft gepleegd en dat Kofi met haar mee was gegaan voor steun. Toen ze daar klaar was is ze bij Kofi thuis gaan bijkomen. Kofi moest ergens naartoe en liet haar alleen tot rust komen. Toen belde Joshua en hij kwam langs in het appartement van Kofi. Hier eindigt het boek. Je kan hier dus uit opmaken dat Diana altijd een ‘godin van de jacht’ zal blijven. Het zit in haar bloed. Ze zal altijd minnaars blijven houden. c. analyse van de technische aspecten Personages: Diana: Diana is de godin van de jacht. Ze is de hoofdpersoon uit het boek en vertelt haar verhaal. Ze is een zekere, sterke vrouw die weet wat ze wil. Zij bepaalt de regels van het spel van haar minnaars en ook die van haar man. Ze wilde namelijk alleen met Oscar trouwen als hij akkoord ging met een vrije relatie, dat Diana buiten hem ook andere mannen zag. Al heeft ze wel vaker minnaars gehad, met Tim was het toch iets anders. Zoals altijd stelde ze van tevoren de regels op: we worden niet verliefd. Toch is zij het die als eerste echt verliefd wordt op Tim en hem dit ook zegt. Desondanks blijft ze altijd kiezen voor haar gezin, ook als blijkt dat Tim bij zijn vrouw weg gaat en dus vrijgezel wordt. Tim: Tim is de eerste minnaar van Diana. Als ze een lijstje zou maken met daarop de personen in de volgorde van het belangrijkste naar minder belangrijk, zou Tim op de derde plek komen, onder Oscar en Jesse en Daniel. Ze hebben al vier jaar een relatie met elkaar. Tim is twintig jaar ouder dan Diana en dus een wat rustiger man. Toch gaat hij helemaal op in Diana en het liefste wil hij alleen met haar verder. Hij kan het niet uitstaan dat ze naast hem nog een minnaar heeft: Joshua. Na vier jaar biecht hij zijn geheime relatie met Diana op aan zijn vrouw. Hij gaat van haar scheiden. Toch verwacht hij niet van Diana dat zij zijn voorbeeld zal volgen en nu van Oscar zal scheiden. Hij laat haar daar vrij in. Aan het einde van het verhaal blijkt dat Tim in zijn prille vrijgezellenbestaan een oogje laat vallen op de collega van Diana, Mirjam. Hiermee eindigt officieus de relatie tussen hem en Diana, wat Diana betreft. Joshua: Mister Cute noemt Diana hem liefkozend. Ze ontmoetten elkaar in een chatbox op het internet waar ze virtuele seks met elkaar hebben. Ondanks dat Joshua tien jaar jongeris, is hij verzot op Diana, verzot op seks met haar. Als hij in de buurt is neemt hij de afslag richting Almere om eens flink te seksen met haar. Hij doet nooit moeilijk en verwacht nooit meer van haar dan seks. Hij wil geen relatie met haar, hij is immers zelf ook getrouwd en vader van een kindje. Zijn vrouw is zelfs zwanger van de tweede. Voor hem is Diana gezonde spanning. Oscar: Oscar is getrouwd met Diana. Hij gedoogt haar minnaars en heeft Tim zelfs al een keertje ontmoet. Toch is hij er niet blij mee. Maar hij wist wat hij kon verwachten toen hij met Diana ging trouwen, dat had ze hem toen luid en duidelijk medegedeeld. De tweeling Jesse en Daniel zijn alles voor Oscar, zij maken hem gelukkig. Oscar werkt voor een Nederlands achtbanenontwerpbureau en is dus verzot op de snelle pretparkattracties. Het enige dat hij van Diana verwacht is dat ze haar volle honderd procent ook op hem richt als ze samen zijn. Hij vindt het verschrikkelijk als ze dan ook nog met Tim of Joshua aan het smsen is. Kofi: Kofi komt uit Ghana. Hij is een goede vriend van Tim met een riant appartement in Amsterdam. Als hij avonddienst heeft bij de Kentucky Fried Chicken, mogen Tim en Diana van zijn bed gebruik maken. Dat is een stuk goedkoper dan een hotel. Kofi heeft hartzeer. Zijn vrouw ging bij hem weg toen bleek dat ze samen geen kinderen konden krijgen. Sindsdien is hij niet meer met een vrouw geweest, hij mist haar nog steeds. Als Diana aan hem vraagt of hij haar soms wil begeleiden naar de abortuskliniek, twijfelt hij geen moment. Daar zijn vrienden toch voor, meent Kofi. En natuurlijk zal hij niets tegen Tim zeggen. In de kliniek weet hij Diana met zijn Ghanese kennis en zangkunsten tot rust te brengen. Evelien: Evelien is de beste vriendin van Diana. In hun studententijd hielden ze alle twee net zo goed en veel van seks als Diana nu nog. Maar Evelien is nu getrouwd met Joost en heeft drie kinderen. Ze is een burgerlijk vrouwtje geworden, dat thuis blijft om voor de kinderen te zorgen. Ze heeft ook helemaal niet door dat Joost al een tijdje vreemd gaat. Alle smoesjes en excuses die hij verzint om steeds vaker en langer van thuis af te blijven gaan er bij haar in als zoete koek. Evelien heeft alleen maar oog voor de kinderen. Eigenlijk kan ze de (seks-)verhalen van Diana ook niet uitstaan. In haar ogen is Diana ordinair bezig, ze kan gewoon niet begrijpen waarom ze niet genoeg zou hebben aan Oscar. Joost: Joost is een flat character in het boek. Maar als Diana geconfronteerd wordt met het vreemdgaan van Joost, weet ze zich geen houding te geven. Joost is getrouwd met Evelien, maar bijzonder seksueel gefrustreerd. Sinds hun jongste dochter is het niet meer van seks gekomen. Hij heeft zijn oog laten vallen op Nathalie, een veel jonger meisje. Hij neemt Diana in vertrouwen omdat hij dacht dat zij, de vrouw van de open relatie, hem toch wel zou begrijpen. Maar zoals Diana het zelf ook zegt: hij is dan zeker vergeten dat Diana óók de beste vriendin is van de vrouw die hij bedriegt. Jesse en Daniel: De tweeling is ongeveer twee jaar oud en Diana heeft haar handen vol aan hen. Ook al houdt ze zielsveel van de jongens, soms zou ze willen dat het er geen twee waren geweest. Eén kind was veel overzichtelijker en makkelijker geweest. De jongens zijn zich van geen kwaad bewust en hebben al helemaal geen idee wat hun moeder bezighoudt. Darwin: Diana noemt haar ongeboren vrucht Darwin. Aangezien ze in het weekend waarin ze bevrucht moet zijn geweest, door drie verschillende mannen is gepenetreerd, beeld ze zich een hele spermaoorlog in haar baarmoeder in. Echter het recht van de sterkste geldt ook hier, vandaar dat ze de vrucht noemt naar de wetenschapper Darwin, die ook verantwoordelijk is voor de evolutietheorie. Perspectief: Het verhaal wordt verteld door Diana. Zij is de ik-persoon van het verhaal. Het perspectief wordt het gehele boek niet gewisseld en blijft dus constant bij Diana liggen. Alleen de ‘weet je dat-jes,’ de feitjes die door het verhaal staan, hebben een wat objectiever perspectief. Dat van een algehele verteller. Maar de feitjes staan buiten het verhaal en hebben eigenlijk helemaal geen perspectief
Vanwege deze beruchte column is Heleen van Royen beslist de meest besproken schrijfster van de laatste tijd. De column waarin ze wat privé-zaken van Rob Oudkerk uit de doeken deed. Maar goed, daar is al genoeg over gesproken, dus wil ik het over iets anders hebben: haar boek Godin van de jacht. Een paar weken terug las ik het nadat ik er al veel over had gehoord en zelf ook haar andere bestseller De gelukkige huisvrouw had gelezen. Godin van de jacht verhaalt over Diana de Wit, een getrouwde vrouw die er menig minnaar op na houdt. Behalve haar kinderen Jesse en Daniel en echtgenoot Oscar spelen de oudere minnaar Tim en de jongere Joshua een belangrijke rol in haar leven. Joshua heeft ze met chatten ontmoet. De eerste voorzichtige chat-poging (Diana noemt zich Leila) wordt in het boek dan ook stap voor stap beschreven: In het AllNightCafe was een levendige conversatie gaande. Xplosive zei iedereen gedag. Hotgirl wilde een privé-gesprek, Daniel26 vroeg waar de geile meiden waren, Hugo19 zwaaide naar Hotgirl, Hassan zei ‘Waahaaaahhh’, en Nadine#13# wilde MSN-contact met ‘lekkere dingen van 13, 14 of 15 jaar’. Leila zei zachtjes: ‘Hoi allemaal.’ Niemand reageerde. Een paar erotische ontmoetingen via het web volgen. Jawel, de seksuele escapades van Diana met haar minnaars komen uitgebreid aan bod. Heleen weet de lezer op te winden en dat is best knap. Af en toe komen dwangmatige angstgedachten van Diana op een grappige en wellicht soms herkenbare manier als paniekflitsen naar boven. Zou je zo’n mes in het duister zien flikkeren? vraagt Diana zichzelf af als ze tijdens haar eerste date met Joshua plots in het donker in een bestelbus zit. Of deze: Als ik ernaar keek, zag ik de gehechte kinderkopjes al voor me. Vriendin Evelien lijkt in geen velden of wegen op Diana: Toen ik Evelien op de universiteit leerde kennen, was ze slim, goedgebekt en ambitieus. We zijn nu twaalf jaar verder. Slim en goedgebekt is ze nog steeds, ambitieus niet meer. Evelien is fulltime moeder. Sinds Thijs is ze gestopt met werken, sinds Marieke met sporten, sinds Sofietje met make-up en nieuwe kleren, eigenlijk is ze overal mee gestopt, behalve met eten. Op een dag blijkt Diana zwanger te zijn. De grote vraag duikt op: van wie is het? De hele situatie is nog benarder omdat ze haar trouwring is verloren. Maar Diana is een sterke tante. Hoofdstuk veertien: Soms is het leven volmaakt. Niet vaak, meestal niet. Meestal schort er iets aan en dat is goed. Problemen houden je wakker, houden je scherp. Ook grappige stukjes: Ik wilde nog iets aardigs tegen de vrouw zeggen, maar ik kon zo gauw niets aan haar ontdekken waarover ik een complimentje zou kunnen geven. “U hebt me heel vriendelijk ingeschreven,” zei ik ten slotte. “Je moeder is dood. (…). En jij koopt een nachthemd bij Zeeman om haar in op te baren. Wat ben jij nou voor dochter?” Soms weet Heleen een sfeer treffend te beschrijven, zoals in de wachtkamer van de abortuskliniek: De sfeer was landerig, alsof iedereen al dagen zat te wachten op een vlucht die nooit kwam. De ‘wist u dat’-jes die steeds in het boek opduiken doen een beetje ouderwets aan. Sommige zijn wel leuk om te weten, maar of het in dit boek past vraag ik me nog steeds af. Ook jammer dat er af en toe een slordigheidfoutje in staat. Perfectionist als ik ben kan ik me erg storen aan foute zinnen als '(…) voor ik besefte ik (…)’ Misschien geen hoogwaardige literatuur, maar wel heel knap geschreven. Gewoon een lekker eigentijds boek. Een goed leesbare roman voor ’s avonds op de bank als het toch weer van dat k…weer is. Aanrader? Ja, afgezien van het einde wel. Denise Miltenburg
28 januari 2004
www.infiniti.web-log.nl
Reactie: ik vind het een goede recensie. Denise Miltenburg geeft de inhoud goed weer en geeft af en toe en citaat uit het boek. Wat ze verteld over de angsten die Diana, de hoofdpersoon, af en toe in haar gedachten heeft, had ik nog niet nagedacht. Paniekflitsen zijn het ja. Gedachten die iedereen wel eens zal hebben. ‘Doe ik er wel goed aan om dit te doen, had ik dit of dat beter niet kunnen doen misschien.’ Dat denkt Diana ook. ‘Zou ik dat nou wel doen, zijn busje ingaan. Straks is het een enge moordenaar.’ Dat soort gedachten zijn inderdaad herkenbaar. Het citaat over Evelien, de beste vriendin van Diana, vind ik erg grappig. De ‘wist u dat’-jes vind ik wel heel leuk. Het is handig om af en toe wat uitleg te krijgen over bepaalde zaken die in het boek voorkomen waar je nog weinig vanaf weet. Ook heb ik mijn niet gestoord aan voorkomende slordigheidfoutjes. In elk boek staat wel eens een verkeerd gespeld woord of een verkeerde zin. Ik zie ‘m wel, maar stoor me er niet aan. Ik vind het een goede recensie. 2. Recensie Godin van de jacht
Godin van de jacht is een hilarische, fel-realistische roman over een vrouw die opkomt voor haar recht op sexualiteit en waarin de lusten en lasten van het moderne huwelijksleven centraal staan. Het is een vlammend pleidooi voor open relaties en een gezond liefdesleven, waarbij niet alleen de man aan zijn trekken komt. ‘Al word ik in naam de jouwe, Oscar, mijn lichaam blijft van mij.’ Diana de Wit vormt met haar man Oscar en haar twee kinderen de hoeksteen van de Nederlandse samenleving. Ze brengt de kinderen naar de crèche, zet haar gezin verantwoorde maaltijden voor en doet belastingaangifte. In feite is ze een modelburger, op één detail na: Diana heeft minnaars. ‘Ik hecht me snel aan mensen en in het bijzonder aan mannen.’ Diana is gelukkig met drie mannen: haar echtgenoot Oscar, haar oudere minnaar Tim en haar jonge chatlover Joshua. Minder gelukkig is ze wanneer ze er op een zomerse dag achter komt dat ze zwanger is. Als Diana ook nog haar trouwring verliest, dreigt alles wat ze liefheeft haar te ontglippen. ‘Misschien is God de stem waarop je wacht...’ Heleen van Royen (1965) debuteerde in 2000 met het autobiografisch getinte 'De gelukkige huisvrouw', een hilarisch verslag over het leven van een verwend 'makelaarsvrouwtje' uit Aerdenhout dat een postnatale psychose krijgt. Het werd een enorme bestseller en vertaald in acht landen. Diana de Wit, hoofdpersoon in 'Godin van de jacht', is een heel ander soort dame. Ze is getrouwd met achtbaanbouwer Oscar, heeft twee jonge kinderen, een baan, een riante twee-onder-een-kapwoning in Almere, en daarnaast - Oscar en zij hebben een open relatie - houdt ze er meer minnaars op na. Naast vluchtige relaties (zoals met de jongen van de supermarktkaasafdeling) heeft ze Tim en haar chatvriendje, dakdekker Joshua. Maar op een dag raakt ze haar trouwring kwijt en is ze zwanger. Van wie? Ze besluit tot een abortus en in de dagen die daaraan voorafgaan, overziet ze haar leven en relaties. Vlot geschreven, weer zeer hilarische roman over het leven van een moderne, geëmancipeerde jonge vrouw met jonge kinderen, die haar rechten eist en neemt op het gebied van relaties en seks. De seks, echte en cyberseks, wordt breed uitgemeten. Direct na het uitkomen al in de bestsellertoptien gesignaleerd. Chick-lit van Hollandse bodem die zich met gemak met de buitenlandse kan meten. Bron:
Copyright NBD/Biblion, Leidschendam
Reactie: dit was een beschrijving van het boek, gevolgd door een korte recensie. Dit waren de enige recensies die ik kon vinden. Het is een korte recensie. Ik vind dat er goed instaat waar het over gaat, maar er wordt te weinig een mening gegeven, zoals in de eerste recensie. Er staat niet in wat de recensie schrijver van Heleen van Royen schrijft en de manier waarop zij een verhaal verwoord. Ik vind het wel terecht dat dit boek in de bestsellertoptien heeft gestaan. Ik vond het namelijk ook een hilarische Chick-lit(vrouwen literatuur boek). f. Eindoordeel Ik vond het een erg leuk boek om te lezen. Het leest erg makkelijk en er zitten veel hilarische stukjes in. Bijvoorbeeld de beschrijving van Evelien, de beste vriendin van Diana: Toen ik Evelien op de universiteit leerde kennen, was ze slim, goedgebekt en ambitieus. We zijn nu twaalf jaar verder. Slim en goedgebekt is ze nog steeds, ambitieus niet meer. Evelien is fulltime moeder. Sinds Thijs is ze gestopt met werken, sinds Marieke met sporten, sinds Sofietje met make-up en nieuwe kleren, eigenlijk is ze overal mee gestopt, behalve met eten. Ik vind het leuk dat er naast al die seksfragmenten ook gewoon een lopend verhaal verteld wordt. Ik vind het een echte aanrader. Je kan je met dit boek heerlijk ontspannen. Je hoeft er niet veel bij na te denken en dat maakt het zo’n leuk boek. g. evaluatie ‘Godin van de jacht’ is een redelijk realistisch boek. Er wordt altijd gedacht dat vrouwen alleen vreemdgaan, maar vrouwen kunnen er ook wat van. Nou kun je wat Diana doet niet echt vreemdgaan noemen, aangezien haar man weet van haar minnaars. Maar toch vind ik het een vorm van vreemdgaan. Als je met iemand trouwt doe je dat omdat je de rest van je leven alleen bij die persoon wilt zijn. Maar Diana heeft daar dus niet genoeg aan. Ik weet wel dat ik zoiets dus nooit zou kunnen. En ik kan me ook niet voorstellen dat Oscar, haar man, dit allemaal maar prima vindt. Als mijn verloofde voor ons huwelijk zou zeggen van: ‘joh Eef, ik wil best met je trouwen want ik houd wel van je, maar ik wil daarnaast ook met andere mensen het bed delen,’ zou ik gek worden. Dat zou ik ook persoonlijk nemen. Alsof hij niet genoeg aan mij heeft. Ik zou nooit met zo’n iemand mijn leven kunnen delen En ik zou zelf ook nooit zo’n persoon kunnen zijn. Met anderen naar bed gaan terwijl ik thuis een lieve man en twee kinderen heb zitten. Maar ik denk dat het niet vaak voorkomt dat een getrouwde man of vrouw er minnaars of minnaressen op nahoudt en dat zijn zijn/haar vrouw/man daarvan afweet en dit prima vindt. Je zou dus kunnen zeggen dat ik er flink over nagedacht heb. Ik vond het niet moeilijk om dit verslag te maken. Ik wist goed wat ik van het boek vond en kon daarom dit verslag goed maken.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden