1. Noort, S.
De Eetclub
2. Amsterdam, 2004, 17e druk
3. 1e druk 2004
4. Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn moeder het gekocht had en ik het, na het lezen ervan, wel een heel leuk boek vond. 6. I.1 Er is in dit boek sprake van informatieve opening, er is eerst een soortement van proloog, die een soort van gedachten van iemand weergeven, later blijkt dit van Evert te zijn. Hierna begint hoofdstuk 1, en dan begint de echte handeling pas. I.2 Het verhaal zelf neemt maar een paar maanden in beslag, maar sommige terugblikken zijn tot ongeveer 4 jaar geleden. Het verhaal is niet helemaal chronologisch verteld. De hoofdlijn gaat wel chronologisch, maar de hoofdstukken 4,5,8,10,15,16,20 en 24 zijn terugblikken. Die terugblik is dan wel het hele hoofdstuk lang, Dus zo’n heel hoofdstuk speelt in een andere tijd Er zijn dus in totaal 8 terugblikken. De andere hoofdstukken die zich in het heden afspelen sluiten gewoon op elkaar aan. Het verhaal is niet continu verteld, want er wordt vaak van perspectief veranderd. I.3 Er zijn in dit boek veel flash-backs, bijvoorbeeld over hoe Karen en Michiel in het dorp terecht zijn gekomen, hoe de eerste ontmoeting van de eetclub is, de vakantie naar Portugal van de “meiden”, dat ze horen dat het niet goed gaat met Evert, en zo gaat eigenlijk het hele boek door! De flash-backs zijn er in dit boek voor, om het verhaal duidelijker te maken, en je achtergrond informatie te geven. I.4 Er zijn in dit boek bijna flash-forwards, omdat het boek in het heden afspeelt en het voor de spanning niet leuk is om al te veel te weten over hoe het verder gaat in het boek. I.5
I.6Het boek heeft een gesloten einde, het hele verhaal over het overlijden van Evert en Hanneke en alle soesa er omheen is opgelost en afgerond, er wordt nog wat verteld over het leven van vooral Karen en Michel, als alles is opgelost, en dat ze gaan verhuizen enzo. II.1 - De huizen van de mensen van de eetclub; hier speelt eigenlijk bijna het hele verhaal zich af
II.2 Er is niet echt sprake van functionele ruimtebeschrijving, er zijn niet echt speciale dingen die over de ruimte worden gezegd ofzo, en er zijn ook geen dingen die door de omgeving er toe doen, het enige wat zo is, is dat je door de ruimte die beschreven word goed beseft dat het wel rijke mensen zijn waar je het over hebt.
II.3 Er worden wel dingen over het weer gezegd, maar dit is niet echt heel erg van belang, de nacht dat Karen met Simon vreemdgaat is een nacht dat het gigantisch regent, en als Karen bij Hanneke inbreekt en “vlucht” voor Ivo is het ook niet heel erg mooi weer, maar dit maakt niet echt uit voor de verhaallijn, het versterkt het alleen een beetje.
II.4 In dit boek is het sociale milieu vrij hoog, het zijn mensen met best wel heel veel geld, en de mensen hebben allemaal gezin waarin allebei de ouders werken ed! Het is voor het verhaal ook van belang dat dit in dit milieu afspeelt, anders was het een heel ander verhaal geweest, en juist door hun sociale milieu reageren ze zo als ze reageren omdat het anders niet wordt geaccepteerd enzo.
II.5 Het milieu van de tijd is het milieu waarin wij nu leven, het is een boek wat nu eigenlijk bijna uit het dagelijks leven is gegrepen, en het milieu van de tijd is vrij moeilijk uit te leggen omdat je er zelf middenin zit.
II.6 Er is niet echt een functionele beschrijving van het milieu van de tijd, de hoofdpersonen zijn eigenlijk gewoon prototypes van hoe het leven er in de 21e eeuw in vooral het westen van Nederland eruitziet.
III.1 Het boek is vanuit het ik-perspectief geschreven, (bijna) alles wordt vanuit Karen geschreven, alleen de flashbacks zijn vanuit de auctoriale verteller geschreven, maar dit zijn soms dan wel weer Karen’s gedachten.
III.2 De functie van het door de auteur gekozen perspectiefvorm, is dat het leuker leest vanuit dit perspectief, omdat je nu stukje voor stukje bij het slot van het verhaal komt, als er een auctoriale verteller was geweest zou het verhaal heel anders lopen omdat er dan veel meer dingen in één keer duidelijk zouden zijn geworden.
IV.1 –Karen van der Made
- Evert Strijk
- Hanneke Lemstra
- Simon Vogel
IV.2 Karen: sociaal, ze staat eigenlijk wel altijd open voor iedereen. Naïef, ze vertrouwt eigenlijk iedereen wel, ze ziet niet echt in dat er ook mensen zijn met verkeerde kanten zijn zoals bijv. Babette en Simon. Doortastend: ze wil er achter komen wat er met Evert en Hanneke is gebeurd, ook al kost het haar heel veel moeite. Evert: over zijn eigenschappen wordt niet heel veel verteld, hij is een beetje goedgelovig bijvoorbeeld met het lenen van geld en dat soort dingen bij Simon, voor de rest wordt er over hem niet veel verteld. Hanneke: ze is vrij overheersend, vaak moeten de dingen om haar draaien omdat ze het anders niet zo leuk vind en haar zin moet worden gedaan, ook is ze wel sociaal, ze betrekt Karen bijvoorbeeld bij de eetclub en richt hem op, en ze wil proberen Evert zijn leven een beetje fijner te maken voor hem. Ze is ook vrij slim, ze is binnenhuisarchitecte en heeft de dingen die in de eetclub gebeuren, en waar de rest vaak geen weet van heeft, al wel door, of ziet het aankomen! Simon: hij is vrij achterbaks, hij sjoemelt met geld en vrouwen, bedriegt zijn eigen vrouw en zelfs zijn minnares bedriegt hij nog. Hij is ook een beetje arrogant, hij weet dat veel vrouwen hem wel zien zitten en dat hij “the man” is! IV.3 De enige round character die er in dit boek zit is Karen, zij is de enige die echt zichtbare veranderingen doormaakt, van het naïeve vrouwtje aan het begin naar de doortastende en stuk oudere vrouw, ze is in een paar maanden tijd jaren ouder en verstandiger geworden. De rest van de personen die in het boek voorkomen zijn flat characters, je leert ze een beetje kennen maar je leest geen gedachten van hen en ze maken ook geen grote veranderingen door. IV.4 Er is in dit boek geen sprake van speaking names, tenminste niet voor zover ik op kan merken. IV.5 De personen in dit boek zijn eigenlijk allemaal een beetje parallel en een beetje contrasterend met elkaar, er zijn tussen iedereen wel gelijkenissen maar ook weer hele grote verschillen. Het zijn bijvoorbeeld wel allemaal dezelfde type mensen, problemen hou je binnen het gezin enzo, maar in opvattingen hoe je aan geld moet komen enzo zijn ze weer heel verschillend. V.1 De titel de eetclub slaat op de groep van 5 gezinnen die allemaal bevriend met elkaar zijn. Ze gaan vaak samen eten en drinken en houden vaak feestjes met elkaar. Er zijn niet echt meer verklaringen voor de titel, alleen dat sinds de eetclub is ontstaan de problemen kwamen. V.2 Er is in dit boek geen motto aanwezig. VI.1 De schrijver heeft volgens mij niet echt gebruik gemaakt van symboliek, er zijn geen dingen die constant terugkomen of die op een speciale manier steeds met elkaar te maken hebben. VII.1 de 5 belangrijkste motieven in dit boek zijn
Liegen. De hele eetclub liegt eigenlijk tegen elkaar, en ook tegen zichzelf. De codes die ik hier bij aan dit motief heb verbonden zijn: 2,4,7,8. Er wordt niet letterlijk herhaald dat er gelogen word, maar het gebeurt gewoon wel. Liegen is abstract, en er wordt ook geen symbool voor gebruikt. Door al het gelieg binnen de eetclub wordt eigenlijk de moord/ zelfmoord van Hanneke gepleegd, dus het liegen heeft zeker met het thema te maken wie er nou eigenlijk schuld heeft aan de moorden. Oppervlakkigheid. Als er problemen komen rent iedereen er als het ware voor weg. De codes die ik hier bij aan dit motief heb verbonden zijn: 2,4,5,9. Er wordt niet letterlijk herhaald/ gezegd dat de mensen oppervlakkig zijn, maar het is wel zo. Oppervlakkigheid is abstract, en er wordt ook geen symbool voor gebruikt. Dit motief heeft niet met het thema te maken, door de oppervlakkigheid van de mensen wordt de schuldvraag niet duidelijker of minder duidelijk. Liefde, uiteindelijk valt iedereen terug op de persoon waar hij/ zij het meeste van houdt. De codes die ik hier bij aan dit motief heb verbonden zijn: 1,4,7,8. Er wordt wel letterlijk herhaald, dat de personen terug willen naar degene van wie ze het meest houden, bijv. Karen heeft er heel erg spijt van dat ze is vreemdgegaan met Simon want ze wil Michel niet kwijt. En Babette houdt meer van Simon als van Evert, dus zij wil Simon. Liefde is een abstract begrip. Het motief liefde is een veel gebruikt begrip. Door de liefde heeft Babette Evert vermoord, en door dat sommige mensen zijn vreemdgegaan enzo is de schuldvraag een stuk gecompliceerder geworden. Verraad, iedereen verraadt elkaar in de eetclub om er zelf beter van te worden. De codes die ik hier bij aan dit motief heb verbonden zijn: 1,4,5,8. Er wordt onder andere tegen Karen gezegd dat zij de relatie enzo van Ivo en Hanneke heeft verraden tegenover Dorien de Jager, en zo Ivo verdacht heeft gemaakt. Verraad is een abstract motief, en er wordt ook geen symbool voor gebruikt. Doordat iedereen iedereen verraad, word het veel moeilijker om de echte schuldige te vinden. VIII.1 Het thema van dit boek is schuld. VIII.2 In dit boek word er gekeken naar wie er nou uiteindelijk schuldig is aan de moorden, maar uiteindelijk is iedereen er schuldig aan, als de een niet beter op had gepast, of niet beter dit of dat had gedaan, en ook om andere dingen dan de moorden wordt er gekeken naar wie er schuld heeft. IX. Dit boek valt in het genre psychologische thrillers, waaronder ook de boeken van Nicci French in thuishoren, en de boeken van Simone van der Vlugt en Dan Brown. Dit zijn thrillers, maar zijn psychologischer ingesteld. X.1 Er is in dit boek vind ik voldoende spanning, het boek heeft een heel pakkend begin, je zit er gelijk middenin omdat het boek begint met een proloog, waardoor je wilt weten wat er verder gaat gebeuren en daarna zit je ook gelijk midden in het verhaal. Er zitten niet echt flash-forwards in dit verhaal, maar dat maakt het juist spannend omdat je niet weet wat er verder nog gebeurd. Het boek heeft zeker een verrassende ontknoping, niemand had gedacht dat Babette Evert vermoord zou hebben, en dat ze ook in staat was om Karen en Simon bijna te vermoorden! Er zit ook voldoende actie in het boek, soms gebeuren er in een keer verschillende dingen. Er zit niet heel veel afwisseling in het boek, maar dat is ook niet nodig omdat het dan in dit boek heel onoverzichtelijk wordt. X.2 Het toeval speelt niet zo’n hele grote rol in dit boek, als het er is merk je er zelf niet zo veel van, het is ook niet storend en het speelt ook geen te grote rol
X.3 Het taalgebruik in dit boek is een taalgebruik wat fijn te lezen is. De zinnen zijn niet te lang, maar ook niet te kort. De woordkeus is best wel heel modern, er wordt wel in gevloekt en er worden moderne woorden gebruikt. Er is niet veel beeldspraak in dit boek, dat is wel fijn omdat het daardoor vaak toch wat ingewikkelder wordt, en het boek is op zich al wel vrij ingewikkeld. Het boek is grammaticaal gewoon goed opgebouwd, er zijn mij geen fouten opgevallen. Er zit ook afwisseling in de zinsbouw, de zinnen zijn steeds wel iets anders opgebouwd. X.4 Het boek is in feite wel origineel, maar er zijn heel veel boeken in dit genre en ze komen ongeveer allemaal op hetzelfde neer, het onderwerp waar het over gaat is wel verschillend maar de opbouw van het boek en de gebeurtenissen zijn wel ongeveer hetzelfde. X.5
X.6 Het thema is op zich wel actueel, er zijn altijd dingen die te maken hebben met schuld. Verwerkingsopdracht 4
Zij kwamen bij elkaar, bij elkaar om liefde en leed te delen. Zij hadden het gezellig, gezellig met elkaar. Maar toch liep het op de klippen, hun vrienschappen liepen op de klippen. Het einde was nabij, dichterbij dan ooit. Ieder moest vechten, vechten voor het eigen bestaan. De vriendschappen wisselen, wisselen met elkaar. De vriendschappen zijn meer, meer dan alleen een vrienschap. Meer dan alleen het delen van liefde en leed, veel meer. Meer dan het licht verdragen kan, het licht in de ogen van de vriend, de vriend die nu als vijand wordt gezien. Toch zal alles goed komen, goed komen met een slecht einde. Men zal streven, streven naar zijn gelijk, streven voor het leven en verliezen wat men verliezen kan. Dan zaullen alleen zij overblijven, zij die het sterks zijn en zij die het slimste zijn. Maar zij zijn dit niet waard, gewoonweg niet omdat zij de regels der leven overtreden hebben. Overtreden met meer dan men overtreden kan. Zo zal alles goedkomen, goed komen met het slechste wat overleeft en het beste wat als een herinnering wordt bewaard.
4. Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn moeder het gekocht had en ik het, na het lezen ervan, wel een heel leuk boek vond. 6. I.1 Er is in dit boek sprake van informatieve opening, er is eerst een soortement van proloog, die een soort van gedachten van iemand weergeven, later blijkt dit van Evert te zijn. Hierna begint hoofdstuk 1, en dan begint de echte handeling pas. I.2 Het verhaal zelf neemt maar een paar maanden in beslag, maar sommige terugblikken zijn tot ongeveer 4 jaar geleden. Het verhaal is niet helemaal chronologisch verteld. De hoofdlijn gaat wel chronologisch, maar de hoofdstukken 4,5,8,10,15,16,20 en 24 zijn terugblikken. Die terugblik is dan wel het hele hoofdstuk lang, Dus zo’n heel hoofdstuk speelt in een andere tijd Er zijn dus in totaal 8 terugblikken. De andere hoofdstukken die zich in het heden afspelen sluiten gewoon op elkaar aan. Het verhaal is niet continu verteld, want er wordt vaak van perspectief veranderd. I.3 Er zijn in dit boek veel flash-backs, bijvoorbeeld over hoe Karen en Michiel in het dorp terecht zijn gekomen, hoe de eerste ontmoeting van de eetclub is, de vakantie naar Portugal van de “meiden”, dat ze horen dat het niet goed gaat met Evert, en zo gaat eigenlijk het hele boek door! De flash-backs zijn er in dit boek voor, om het verhaal duidelijker te maken, en je achtergrond informatie te geven. I.4 Er zijn in dit boek bijna flash-forwards, omdat het boek in het heden afspeelt en het voor de spanning niet leuk is om al te veel te weten over hoe het verder gaat in het boek. I.5
I.6Het boek heeft een gesloten einde, het hele verhaal over het overlijden van Evert en Hanneke en alle soesa er omheen is opgelost en afgerond, er wordt nog wat verteld over het leven van vooral Karen en Michel, als alles is opgelost, en dat ze gaan verhuizen enzo. II.1 - De huizen van de mensen van de eetclub; hier speelt eigenlijk bijna het hele verhaal zich af
IV.2 Karen: sociaal, ze staat eigenlijk wel altijd open voor iedereen. Naïef, ze vertrouwt eigenlijk iedereen wel, ze ziet niet echt in dat er ook mensen zijn met verkeerde kanten zijn zoals bijv. Babette en Simon. Doortastend: ze wil er achter komen wat er met Evert en Hanneke is gebeurd, ook al kost het haar heel veel moeite. Evert: over zijn eigenschappen wordt niet heel veel verteld, hij is een beetje goedgelovig bijvoorbeeld met het lenen van geld en dat soort dingen bij Simon, voor de rest wordt er over hem niet veel verteld. Hanneke: ze is vrij overheersend, vaak moeten de dingen om haar draaien omdat ze het anders niet zo leuk vind en haar zin moet worden gedaan, ook is ze wel sociaal, ze betrekt Karen bijvoorbeeld bij de eetclub en richt hem op, en ze wil proberen Evert zijn leven een beetje fijner te maken voor hem. Ze is ook vrij slim, ze is binnenhuisarchitecte en heeft de dingen die in de eetclub gebeuren, en waar de rest vaak geen weet van heeft, al wel door, of ziet het aankomen! Simon: hij is vrij achterbaks, hij sjoemelt met geld en vrouwen, bedriegt zijn eigen vrouw en zelfs zijn minnares bedriegt hij nog. Hij is ook een beetje arrogant, hij weet dat veel vrouwen hem wel zien zitten en dat hij “the man” is! IV.3 De enige round character die er in dit boek zit is Karen, zij is de enige die echt zichtbare veranderingen doormaakt, van het naïeve vrouwtje aan het begin naar de doortastende en stuk oudere vrouw, ze is in een paar maanden tijd jaren ouder en verstandiger geworden. De rest van de personen die in het boek voorkomen zijn flat characters, je leert ze een beetje kennen maar je leest geen gedachten van hen en ze maken ook geen grote veranderingen door. IV.4 Er is in dit boek geen sprake van speaking names, tenminste niet voor zover ik op kan merken. IV.5 De personen in dit boek zijn eigenlijk allemaal een beetje parallel en een beetje contrasterend met elkaar, er zijn tussen iedereen wel gelijkenissen maar ook weer hele grote verschillen. Het zijn bijvoorbeeld wel allemaal dezelfde type mensen, problemen hou je binnen het gezin enzo, maar in opvattingen hoe je aan geld moet komen enzo zijn ze weer heel verschillend. V.1 De titel de eetclub slaat op de groep van 5 gezinnen die allemaal bevriend met elkaar zijn. Ze gaan vaak samen eten en drinken en houden vaak feestjes met elkaar. Er zijn niet echt meer verklaringen voor de titel, alleen dat sinds de eetclub is ontstaan de problemen kwamen. V.2 Er is in dit boek geen motto aanwezig. VI.1 De schrijver heeft volgens mij niet echt gebruik gemaakt van symboliek, er zijn geen dingen die constant terugkomen of die op een speciale manier steeds met elkaar te maken hebben. VII.1 de 5 belangrijkste motieven in dit boek zijn
Liegen. De hele eetclub liegt eigenlijk tegen elkaar, en ook tegen zichzelf. De codes die ik hier bij aan dit motief heb verbonden zijn: 2,4,7,8. Er wordt niet letterlijk herhaald dat er gelogen word, maar het gebeurt gewoon wel. Liegen is abstract, en er wordt ook geen symbool voor gebruikt. Door al het gelieg binnen de eetclub wordt eigenlijk de moord/ zelfmoord van Hanneke gepleegd, dus het liegen heeft zeker met het thema te maken wie er nou eigenlijk schuld heeft aan de moorden. Oppervlakkigheid. Als er problemen komen rent iedereen er als het ware voor weg. De codes die ik hier bij aan dit motief heb verbonden zijn: 2,4,5,9. Er wordt niet letterlijk herhaald/ gezegd dat de mensen oppervlakkig zijn, maar het is wel zo. Oppervlakkigheid is abstract, en er wordt ook geen symbool voor gebruikt. Dit motief heeft niet met het thema te maken, door de oppervlakkigheid van de mensen wordt de schuldvraag niet duidelijker of minder duidelijk. Liefde, uiteindelijk valt iedereen terug op de persoon waar hij/ zij het meeste van houdt. De codes die ik hier bij aan dit motief heb verbonden zijn: 1,4,7,8. Er wordt wel letterlijk herhaald, dat de personen terug willen naar degene van wie ze het meest houden, bijv. Karen heeft er heel erg spijt van dat ze is vreemdgegaan met Simon want ze wil Michel niet kwijt. En Babette houdt meer van Simon als van Evert, dus zij wil Simon. Liefde is een abstract begrip. Het motief liefde is een veel gebruikt begrip. Door de liefde heeft Babette Evert vermoord, en door dat sommige mensen zijn vreemdgegaan enzo is de schuldvraag een stuk gecompliceerder geworden. Verraad, iedereen verraadt elkaar in de eetclub om er zelf beter van te worden. De codes die ik hier bij aan dit motief heb verbonden zijn: 1,4,5,8. Er wordt onder andere tegen Karen gezegd dat zij de relatie enzo van Ivo en Hanneke heeft verraden tegenover Dorien de Jager, en zo Ivo verdacht heeft gemaakt. Verraad is een abstract motief, en er wordt ook geen symbool voor gebruikt. Doordat iedereen iedereen verraad, word het veel moeilijker om de echte schuldige te vinden. VIII.1 Het thema van dit boek is schuld. VIII.2 In dit boek word er gekeken naar wie er nou uiteindelijk schuldig is aan de moorden, maar uiteindelijk is iedereen er schuldig aan, als de een niet beter op had gepast, of niet beter dit of dat had gedaan, en ook om andere dingen dan de moorden wordt er gekeken naar wie er schuld heeft. IX. Dit boek valt in het genre psychologische thrillers, waaronder ook de boeken van Nicci French in thuishoren, en de boeken van Simone van der Vlugt en Dan Brown. Dit zijn thrillers, maar zijn psychologischer ingesteld. X.1 Er is in dit boek vind ik voldoende spanning, het boek heeft een heel pakkend begin, je zit er gelijk middenin omdat het boek begint met een proloog, waardoor je wilt weten wat er verder gaat gebeuren en daarna zit je ook gelijk midden in het verhaal. Er zitten niet echt flash-forwards in dit verhaal, maar dat maakt het juist spannend omdat je niet weet wat er verder nog gebeurd. Het boek heeft zeker een verrassende ontknoping, niemand had gedacht dat Babette Evert vermoord zou hebben, en dat ze ook in staat was om Karen en Simon bijna te vermoorden! Er zit ook voldoende actie in het boek, soms gebeuren er in een keer verschillende dingen. Er zit niet heel veel afwisseling in het boek, maar dat is ook niet nodig omdat het dan in dit boek heel onoverzichtelijk wordt. X.2 Het toeval speelt niet zo’n hele grote rol in dit boek, als het er is merk je er zelf niet zo veel van, het is ook niet storend en het speelt ook geen te grote rol
X.3 Het taalgebruik in dit boek is een taalgebruik wat fijn te lezen is. De zinnen zijn niet te lang, maar ook niet te kort. De woordkeus is best wel heel modern, er wordt wel in gevloekt en er worden moderne woorden gebruikt. Er is niet veel beeldspraak in dit boek, dat is wel fijn omdat het daardoor vaak toch wat ingewikkelder wordt, en het boek is op zich al wel vrij ingewikkeld. Het boek is grammaticaal gewoon goed opgebouwd, er zijn mij geen fouten opgevallen. Er zit ook afwisseling in de zinsbouw, de zinnen zijn steeds wel iets anders opgebouwd. X.4 Het boek is in feite wel origineel, maar er zijn heel veel boeken in dit genre en ze komen ongeveer allemaal op hetzelfde neer, het onderwerp waar het over gaat is wel verschillend maar de opbouw van het boek en de gebeurtenissen zijn wel ongeveer hetzelfde. X.5
X.6 Het thema is op zich wel actueel, er zijn altijd dingen die te maken hebben met schuld. Verwerkingsopdracht 4
Zij kwamen bij elkaar, bij elkaar om liefde en leed te delen. Zij hadden het gezellig, gezellig met elkaar. Maar toch liep het op de klippen, hun vrienschappen liepen op de klippen. Het einde was nabij, dichterbij dan ooit. Ieder moest vechten, vechten voor het eigen bestaan. De vriendschappen wisselen, wisselen met elkaar. De vriendschappen zijn meer, meer dan alleen een vrienschap. Meer dan alleen het delen van liefde en leed, veel meer. Meer dan het licht verdragen kan, het licht in de ogen van de vriend, de vriend die nu als vijand wordt gezien. Toch zal alles goed komen, goed komen met een slecht einde. Men zal streven, streven naar zijn gelijk, streven voor het leven en verliezen wat men verliezen kan. Dan zaullen alleen zij overblijven, zij die het sterks zijn en zij die het slimste zijn. Maar zij zijn dit niet waard, gewoonweg niet omdat zij de regels der leven overtreden hebben. Overtreden met meer dan men overtreden kan. Zo zal alles goedkomen, goed komen met het slechste wat overleeft en het beste wat als een herinnering wordt bewaard.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden