Vormgeving: 1. zakelijke gegevens
a. titel van het boek
b. auteur
c. genre
2. eerste reactie
a. inhoud. Beschrijf in het kort je eerste persoonlijke reactie nadat je het boek gelezen hebt. 3. verdieping
a. samenvatting (ongeveer 500 woorden) b. onderzoek naar het verhaal techniek. Schrijfstijl, ruimte, plaats, tijd, vertelwijze, personages. c. op zoek naar thematiek. Thema, verband tussen titel en thema, tekstgedeelte en motieven die typerend zijn voor het thema. 4. beoordeling 1. zakelijke gegevens: a) De oesters van Nam Kee

b) Kees van Beijnum
c) Psychologische liefdes roman 2. eerste reactie: a) Ik vond in het begin wat ingewikkeld. Want er lopen veel verschillende verhaallijnen door elkaar heen en soms houdt een verhaallijn ineens op en gaat een paar hoofdstukken later pas weer verder. Wanneer ik het boek had uitgelezen wist ik niet meer waar het over ging, sommige stukken. Dus begon ik weer opnieuw te lezen. Na de tweede keer begreep ik het wat beter. 3. verdieping: a) Berry is een jongen die in de gevangenis zit. Vanuit de gevangenis blikt hij terug op heel veel gebeurtenissen in zijn leven. Hij blikt terug op alle dingen die hij met zijn vrienden heeft gedaan en op zijn jeugd. Hij ging bijvoorbeeld altijd met zijn ouders en broer naar een vakantiehuis in Frankrijk om precies te zijn in Bretteville-sur-Laize. Berry’s leven betstond uit heel veel bedrog en leugens. Hij zat op het Barlaeus college. In 6 gymnasium had hij er geen zin meer in, en schreef hij een briefje dat hij vroegtijdig met school stopte en ondertekende het, door de handtekening van zijn moeder na te maken. Zijn moeder dacht dus dat hij gewoon nog naar school ging. Zijn vader is toen hij jong was aan een hartaanval gestorven. Op een dag ontmoet hij Thera. Zij neemt hem mee naar een restaurant Nam Kee. Daar eet Berry voor het eerst oesters. Vanaf dat moment zijn Thera en Berry vrienden. Thera en Berry willen graag weg, op vakantie. Aangezien ze geen geld hebben verzint Thera een plan. Ze zetten een advertentie in 'De Telegraaf' dat er een gemeubileerd appartement met tuin te huur was in Amsterdam. Daarna gingen ze naar de sleutelmaker en lieten vijftien sleutels namaken. Ze toonden hun klanten het appartement en de tuin. Daarna begonnen ze aan de contractbesprekingen. De huur bedroeg twaalfhonderd gulden per maand, wat aantrekkelijk maar ent niet alarmerend laag was, en het sleutelgeld was duizend gulden, waarbij aangemerkt dient te worden dat de helft van het sleutelgeld na afloop van de huurperiode, een jaar, weer terug zou krijgen. Thera en Berry vertrekken naar het Hilton hotel, want de huurders gaan naar het appartement. Ze willen de John & Yoko tour gaan maken. Ze blijven alleen wat langer in het Hilton hotel, want Thera krijgt last van epilepsieaanvallen. Op een gegeven moment gaat ze naar het ziekenhuis. Als ze uit het ziekenhuis komt, gaat ze bij haar moeder wonen. Op een gegeven moment maakt ze het uit met Berry. Ze gaat terug naar haar ex-vriend Ben. Dit kan Berry niet hebben. Hij probeert weer contact te zoeken met haar. Hij krijgt haar te spreken, maar het loopt niet zoals hij wil. Berry gaat nu weer met zijn vrienden om. Op een dag wordt er een nieuw jeugdcentrum geopend in de Bijlmer. Berry gaat erheen en komt daar zijn vrienden tegen. Sommige van hen zijn als veiligheidssuppoost aan het werk en hebben een vestje met 'security' erop gedrukt aan. Dit vindt Berry helemaal niks. Aan het eind loopt de burgemeester terug naar zij auto. Berry pakt een steen en gooit hem. De steen raakt de burgemeester op zijn slaap. Berry vlucht, maar wordt aangehouden door een agent, Berry schiet een andere agent door zijn been en kan zo ontsnappen. Hij gaat naar het oude vakantiehuisje van zijn ouders in Bretteville-sur-Laize, waar hij een tijdje later wordt opgepakt, in eerste instantie voor inbraak in het vakantiehuisje, maar ze komen erachter wat hij gedaan heeft en hij wordt uitgeleverd aan Nederland, waar hij in de gevangenis terechtkomt. b) De schrijfstijl van het boek is niet zo moeilijk, er worden weinig moeilijke woorden gebruikt en de zinsopbouw is ook gemakkelijk. Er wordt vooral populaire taal gebruikt, soms is het taalgebruik ook wel grof maar dit laat wel goed zien hoe het er aan toe gaat. ‘”Kut, schreeuwde ik. ‘Lul, kleretyfuskankerlul.’” Het taalgebruik maakt het boek realistisch. De opbouw van het boek is af en toe wel een beetje verwarrend door de vele flashbacks. Er lopen veel verschillende verhaallijnen door elkaar heen en soms houdt een verhaallijn ineens op en gaat een paar hoofdstukken later pas weer verder. Naar mate je verder in het boek bent zijn de flashbacks niet meer zo verwarrend want dan merk je al na een paar regels in welke verhaallijn je zit. De verteltijd is ongeveer acht uur om De oesters van Nam Kee helemaal te lezen. Het verhaal dat verteld wordt (de vertelde tijd) duurt een paar maanden. Het verhaal begint als Berry Thera ontmoet doordat hij haar twee lichtgevende hoorntjes verkoopt en het verhaal eindigt als Berry uiteindelijk in de gevangenis op zijn proces moet wachten. Het verhaal is helemaal niet-chronologisch verteld. Dit kom je na een paar minuten lezen al te weten, want het einde van het verhaal wordt helemaal op het begin van het boek verteld. Berry verblijft in het eerste hoofdstuk in het oude vakantiehuisje van zijn ouders in Frankrijk waar hij later gearresteerd wordt. De rest van het verhaal is ook niet chronologisch verteld, want de verhaallijn loopt sterk door elkaar. Zijn relatie met Thera, de band met zijn vader, de vakanties in Frankrijk, het leven met zijn vrienden, en zijn leven in de gevangenis worden per hoofdstuk door elkaar verteld. Het is telkens weer even wennen, in welk verhaal je nu zit. Er zitten dus ook veel flashbacks en flashforwards in. De belangrijkste flashforward vind je al aan het begin, omdat dit het einde van het verhaal is. De vele flashbacks gaan over de vakanties in Frankrijk, de gebeurtenissen met zijn vader, het liegen tegen zijn moeder en zijn vrienden, hoe hij met zijn vrienden omging en vooral over zijn tijd samen met Thera. De plaatsen waar het verhaal zich afspeelt zijn Amsterdam en Bretteville-sur-Laize. In Amsterdam-West wonen Berry, Thera en Berry’s vrienden. Hier spelen dan ook de meeste verhalen af. Amsterdam zelf is niet echt belangrijk, maar omdat Amsterdam zo’n grote stad is, is daar ook veel criminaliteit. Dit is wel belangrijk voor het verhaal, omdat Berry in het criminele wereldje van Amsterdam leeft. In Bretteville-sur-Laize te Frankrijk hadden de ouders van Berry een vakantiehuisje en daar gingen ze altijd op vakantie. Berry heeft er goede herinneringen aan. Hij deed er veel dingen samen met zijn overleden vader. Bretteville-sur-Laize zelf is ook niet echt heel belangrijk voor het verhaal. Het had net zo goed een andere plaats kunnen zijn, waar ze op vakantie waren geweest. Het verhaal is geschreven in het ik-perspectief, wat als functie heeft dat je als het ware in de huid van de hoofdpersoon Berry kruipt en hetzelfde denkt, voelt en meemaakt als hem. Tijdens het lezen lijkt je leven wel even hetzelfde. Je vraagt je af wat er weer gaat gebeuren en waarom hij alles kwijt raakt wat hij samen met zijn geliefde Thera had. Je begint echt met hem mee te leven en dat is volgens mij ook de bedoeling van de schrijver. Ik vind dat dat zeker gelukt is!! Een voorbeeld waarin ik het ik-perspectief heel erg naar voren vind komen is: “De steen lag in mijn hand. Koel en zwaar. Ik smeet hem stuk op de grond en pakte het grootste deel weer op. Met mijn vingers wreef ik langs de grove breukrand die in een punt eindigde. Ik liep in de richting van de auto, mijn arm dicht langs mijn lichaam hangend. Ik moest dichterbij komen, ik moest erheen, eruit, bestaan, adem kunnen halen. Mijn handen waren koud en trilden.” Berry: Hij is de hoofdpersoon. Hij is 18 jaar oud en woont nog thuis bij zijn moeder die denk dat hij zijn gymnasium diploma gehaald heeft en zich al aan het voorbereiden is op en vervolg studie. Maar in werkelijkheid liegt hij alles bij elkaar hij is een beetje in en crimineel wereldje terecht gekomen en hij vult zijn dagen met rondhangen in de snackbar van Fast Eddy. Als hij Thera ontmoet komt hij er nog nauwelijks. Maar een tijdje verlaat zij hem en gaat hij nog meer het slechte pad op. Hij liegt heel erg veel tegen iedereen behalve tegen Thera, hij houdt heel veel van haar. Hij denk veel terug aan zijn vader die al vrij jong gestorven is. Thera is een 19-jarige meisje, geboren in Haarlem. Ze is naar Amsterdam verhuisd en daar danseres geworden in een zilveren string en met een zwarte pruik op, voor geile mannetje in een kelder met zeepbellen. Berry ontmoet haar op straat en komt haar vervolgens opzoeken in de kelder. Ze worden verliefd en hebben een hevige relatie met elkaar. Thera heeft van kinds af aan epilepsie. Ze heeft een ordinaire moeder en een vader die hertrouwt is met een Maltese zangeres. Volgens Thera mag iets wat goed is niet te lang duren. Deze uitspraak maakt ze dan ook waar als ze Berry verlaat voor haar ex, Ben. c.1) Het thema van het boek is: Je moet je niet te veel vastklampen aan dingen die vroeger gebeurd zijn of aan iemand waar je veel van houdt, dat kan alleen maar fout gaan. 2. De titel De oesters van Nam Kee slaat op het restaurant waar Berry en Thera altijd samen oesters gaan eten. Dit lijkt niet zo belangrijk voor het verhaal maar dat is het wel, de oesters zijn een belangrijk motief. De titel komt een paar keer letterlijk in het boek voor. 3) Leugens en bedrog zijn een belangrijk motief. Berry liegt tegen iedereen, tegen zijn moeder, tegen zijn vrienden. Zijn hele leven is uiteindelijk een grote leugen, hij moet altijd een rol spelen. Het liefst zou hij tegen iedereen de waarheid vertellen, vooral tegen zijn moeder, maar het juiste moment is er nooit. “Wat ik aan liegen haat, los van het feit dat je zo verdomd goed moet onthouden wat je verteld hebt, is dat de eerste leugen altijd een hele keten van nieuwe leugens oproept. Voor je er erg in hebt ben je zo ver dat je je kapotschrikt als je jezelf betrapt op het vertellen van de waarheid. Mijn moeder is gewend om met leugenaars om te gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van haar professionele bestaan, beweert ze zelf. Luisteren naar leugens. Ze is, zou je kunnen zeggen, een expert in de omgang met leugenaars. Maar niet in de omgang met leugenaars die haar zoon zijn. Dat is een belangrijk verschil. Ik weet dat ik haar kapot heb gemaakt, niet alleen door wat er gebeurd is maar ook, misschien wel vooral, door de leugens.” 4. beoordeling: Het tekstgedeelte dat Berry vertelt over zijn relatie met Thera spreekt mij het meeste aan omdat je uit de manier waarop hij vertelt echt kan opmaken dat hij zielsveel van haar houdt, soms lijkt het zelfs of hij meer van haar houdt dan zij van hem, en dat ze echt gelukkig zijn. Ik vind het heel mooi hoe hij over haar vertelt, zelfs als zij het zomaar ineens uit heeft gemaakt houdt hij nog zielsveel van haar. Hij is er ook van overtuigd dat hij zijn hele leven op haar heeft gewacht. Ik denk dat je dit boek ook wel met andere boeken en films kunt vergelijken. Ik heb ook films gezien met ongeveer het zelfde thema. Natuurlijk is het niet zo het zelfde dat het in de film ook de hoofdpersonage op een striptease word verliefd en zo, maar dat een jongen (tiener) zo verliefd op een meisje word en wat er ook gebeurt, hij blijft van haar houden. En daardoor kwam hij ook in problemen. Helaas weet ik niet meer hoe de film heet. Het thema van het boek heeft me niet echt aan het denken gezet. Ik heb het gewoon gelezen en een verslag over gemaakt. Verder kan het me niet echt schelen. Het taalgebruik van het boek vond ik makkelijk. Er zijn weinig moeilijke woorden gebruikt, en de zinsopbouw was ook niet zo ingewikkeld. Het taalgebruik was soms wel wak grof maar dat maakte het verhaal voor mij levendiger, omdat ik weet dat het er in het echt ook zo aan toe gaat. Het zou erg onwerkelijk zijn als die criminele jongeren dingen als potverdorie ofzo zouden zeggen. Bijvoorbeeld “De Laatste Mode hing een verhaal op over kankernegers en kanker-Turken en kanker-Amerikanen…” Ik vond het best makkelijk opdracht. Veel te doen had ik niet. Ik had genoeg tijd om te maken. Wel ben ik een zat van al deze verslagen maken, want ik heb meer dan 10 verslagen gemaakt in vier jaren. Maar ja... wat kun je eraan doen. Het moet nou eenmaal. Ik zou dit boek wel aan een ander raden, als die gene van liefdes romans houdt. Ikzelf vond het een leuk boek. Er is ook een film van gemaakt. Ik weet dat meeste mensen liever een film kijken dan een boek lezen. Dus daar kunnen ze ook naar kijken. Zelf heb ik het niet gezien. Ik zou het niet echt willen zien, want op internet heb ik gezien dat het niet echt een goede film was.