The chamber door John Grisham

LEESDOSSIER : maandelijkse lectuurfiche (hier: geen uitgebreide samenvatting maar enkel een korte of de flaptekst en het antwoord op van die rottige vraagjes die ze wel eens durven stellen in leesdossiers zoals structuur, taalgebruik,...) A. Analyse TITEL : Het vonnis Vertaling: ja
AUTEUR : John Grisham
Aantal blz. : 592
Genre : Thriller
Thema : De doodstraf, de Ku-Klux-Klan, gezinsproblematiek. Tijd : De gebeurtenissen spelen zich af in onze tijd en het verhaal verloopt chronologisch met enkele terugwijzingen. Ruimte : USA (onder andere Memphis, Chicago). Verklaring titel : Het gaat niet enkel over het vonnis van de jury en hoe Adam als advocaat de terechtstelling van Sam probeert te verhinderen, maar ook over het oordeel dat Adam uiteindelijk zelf over Sam velt. Graag gelezen ? Tamelijk. B. Korte samenvatting Sam Cayhall, een fanatiek lid van de Ku-Klux-Klan, is veroordeeld voor de moord op twee joodse kinderen. Zijn dagen zijn letterlijk geteld: in de gevangenis van Mississippi wacht hij op de doodstraf, die hij al jarenlang met de hulp van juristen heeft weten uit te stellen. Sinds een jaar wijst hij alle juridische bijstand af. Hij besluit zelf beroep aan te tekenen tegen het doodvonnis. Dan dient Adam Hall, een net afgestudeerde advocaat, zich bij hem aan. Hij blijkt geheel op de hoogte te zijn van Sams zaak. Hoewel Adam walgt van Sams racistische denkbeelden, denkt hij de man toch te kunnen vrijpleiten.
C. Leeservaring 1. Gevoelsindrukken “Het vonnis” is niet slecht, maar toch geen echte aanrader. 2. Thema
Ik heb dit boek cadeau gekregen en dus niet zelf gekozen; het thema interesseert me niet. Omdat het zonde is om een boek niet te lezen als je het toch hebt en omdat ik zag dat Grisham op de lijst staat, heb ik het maar meteen gebruikt voor mijn leesverslag. 3. Hoofdfiguur – karakters
Het verhaal wordt verteld door een auctoriële verteller, maar dat maakt het niet té afstandelijk. Je komt veel te weten over de gedachten en de gevoelens van Adam, minder over die van Sam. Beide personages evolueren wel, vooral hun houding ten opzichte van elkaar en hun mening. Verder is ook Adams tante een round character, de rest zijn flat characters. 4. Geloofwaardigheid
Het verhaal is zeker geloofwaardig al is het niet waargebeurd. Dit komt doordat het losjes gebaseerd is op echte zaken en natuurlijk omdat het geschreven is door een advocaat met kennis terzake. 5. Compositie – opbouw - structuur
Er wordt niet overgeschakeld naar andere ruimten met andere figuren en er zitten niet zo veel dialogen in. Toch wordt het verhaal nooit echt saai. Er zitten een paar terugwijzingen in (bijvoorbeeld als Adam oude foto’s van een lynchpartij door de KKK vindt). Ik vind dat op sommige dingen niet diep genoeg ingegaan wordt, al kan het natuurlijk dat de auteur het aan de lezer overlaat om er verder over na te denken. Het einde is niet voorspelbaar. 6. Taalgebruik
Het woordgebruik is maar gewoontjes: geen mooie beeldspraak, geen passende symbolen,… Desondanks zijn er wel een paar treffende beschrijvingen, zoals die van het moment net na de aanslag op het kantoor van Marvin Kramer (p.49). Grisham is er daar zeer goed in geslaagd de onwerkelijke sfeer vast te leggen. Het verhaal leest vlot. 7. Originaliteit – verbeeldingskracht
Eigenlijk is het een realistisch verslag van de eerste zaak van een jonge advocaat. Er komt weinig originaliteit en verbeeldingskracht bij kijken. Hetgeen de zaak een beetje speciaal maakt is dat de advocaat de kleinzoon is van zijn cliënt, en die laatste reeds vastzit sinds Adam nog maar drie jaar oud was. Ze kennen elkaar dus niet en daar Sam geen advocaat meer wil, sluiten ze een deal: Sam praat met hem als Adam alles over de familie vertelt. 8. Overeenkomst met mijn wereld
In de Verenigde Staten zit het gerechtssysteem totaal anders in elkaar dan in België, bij ons is levenslang de zwaarste straf en de KKK is hier niet actief (lynchpartijen en bomaanslagen kan je toch niet vergelijken met discriminatie en vooroordelen). Volgens mij geeft de auteur een waarheidsgetrouw beeld van de problemen en gang van zaken daar. Opvallend is dat Grisham niet expliciet een standpunt voor of tegen de doodstraf inneemt, hij blijft soms erg op de vlakte en geeft argumenten van de verschillende partijen.