Hoofdstuk 1, Samenvatting Auteur: Kluun
Titel: Komt Een Vrouw Bij De Dokter
Ondertitel: - Eerste druk in: 2004
Gelezen druk: 2004
Uitgeverij: Schrijvers Van Nu
Aantal pagina’s: 317
Dit boek gaat over Carmen en Stijn. Een jong en hip pasgetrouwd stelletje, samen hebben ze een dochtertje, Luna (1 jaar). Ze zijn heel gelukkig. Beiden hebben ze een eigen bedrijf, ze leven zonder geldproblemen in het bruisende Amsterdam en ze hebben leuke vrienden. Maar dan neemt hun leven een onverwachtse wending. Bij Carmen wordt borstkanker geconstateerd. Twee jaar geleden is Carmen ook voor een onderzoek bij de dokter geweest, naar aanleiding van pijn haar borst, evenals dit keer. Daar werd ze toen doorverwezen naar het ziekenhuis, waar uiteindelijk werd verklaard dat het vals alarm was en alles in orde was. Nu blijkt dus na een paar jaar dat Carmen door die fatale fout wel kanker heeft, en nu zelfs al een groot tumor. Dit nieuws komt als een grote schok, het is niet te bevatten zo vreselijk, een regelrechte hel. Voor Carmen en Stijn begint een leven vol ziekenhuisbezoeken, onderzoeken en chemo-kuren. Voordat Carmen kanker kreeg, leefden ze gelukkig. Maar ook toen verliep het leven toch niet zo perfect als het leek. Stijn zegt namelijk een “monofoob” te zijn. Wat wil zeggen dat hij niet monogaam kan zijn. Hoe gelukkig hij ook is met zijn huidige vriendinnen, hij heeft altijd een onbedwingbare drang om vreemd te gaan. Dat doet hij dan ook wekelijks. Met collega’s, vriendinnen (ook bevriend met Carmen) en met allerlei onbekende dames die hij tijdens het uitgaan ontmoet. Hij houdt veel van uitgaan. Hij gaat wel elke keer weer mee met Carmen naar de ontelbare ziekenhuisbezoeken die ze moet brengen, thuis is hij lief voor haar: hij verzorgt haar goed. Maar het is voor hem ondenkbaar om zijn wekelijkse uitgaansavond op vrijdag te schrappen. Die avond (inclusief al z’n scharrels) heeft hij gewoon nodig om het allemaal te kunnen blijven volhouden. Met Carmen gaat het steeds slechter, ze stopt op een gegeven moment ook met werken. Ze vindt het heel fijn dat Stijn zo goed voor haar zorgt, maar heeft een dubbel gevoel in verband met het feit dat hij altijd te laat komt haar dan in onzekerheid laat, alleen in bed. Ze weet wel dat hij vreemdgaat, hij heeft haar dat aan het begin van hun relatie eens verteld. Ze hebben er nadien niet meer over gepraat, met het gevolg dat ze niet weet hoe erg het eigenlijk is, hoeveel andere vrouwen het daadwerkelijk zijn. Diep van binnen heeft ze natuurlijk haar twijfels en vermoedens, maar ze lijkt het niet te willen weten. Als Stijn een keer met karnaval in Breda is, met vrienden, is hij heel blij als hij Roos ziet. Hij vindt haar supermooi, en heeft haar al eerder ontmoet in Breda met karnaval. Maar tot zijn grote teleurstelling is ze nooit eerder op zijn versierpogingen ingegaan. Dit keer is het anders. In Breda gebeurt er niets, maar als ze later in Amsterdam een afspraakje maken heeft hij wel ‘beet’. Deze afspraak leidt tot meerdere, en die afspraakjes leiden tot een heuse verhouding. Dat is nieuw voor Stijn, zo ver is het nooit gekomen met zijn scharrels. Hij houd echt van Roos, hij heeft haar nodig, hij verlangt ieder ogenblik naar haar. Ze krijgen een hectische affaire, hij maakt elk vrij moment op de dag vrij voor haar en rijdt naar haar toe, ze sms’en en bellen (waarna hij nauwkeurig elke keer het nummer verwijdert). Ondertussen heeft Carmen al haar borst moeten laten amputeren en ze is kaal, het blijft bergafwaarts gaan. Soms heeft ze goede momenten, maar ze word erg snel moe en begint eng mager te worden. De kanker heeft zich nu ook uitgezaaid in andere organen. Tussen Stijn en jaar gaat het niet erg goed, ze hebben geen seks meer, daar heeft Carmen geen zin in (veel te moe/ziek) en Stijn vind haar niet echt meer aantrekkelijk, nu die gekke lege platte plek er zit in plaats van de twee mooie borsten die ze eerst had. Door de verhouding met Roos komt Stijn nog veel vaker te laat en het is voor Carmen erg moeilijk. Stijn heeft het opgebiecht, dat hij zo ontzettend veel vreemdgaat, maar hij kan haar niet over Roos vertellen. Er gaat ruim een jaar voorbij voor ze het moment bereiken dat het zo slecht gaat met Carmen dat ze het opgeeft. Ze geeft aan over de mogelijkheid tot euthanasie te willen beschikken. Het is een emotioneel besluit, maar het staat vast, ze stelt vast dat ze op het moment dat zij het wil, kan beslissen een leven te maken aan haar leiden. Het is ook een opluchting, voor Stijn, haar moeder en hun vrienden, want hoe cru dat ook lijkt, het is voor hen allen erg zwaar geweest. Om Carmen telkens maar weer te helpen bij het overgeven, haar te zien pijnlijden, haar te zien ijlen door de massa’s morfine die ze slikt, haar uitwerpselen op te ruimen en haar te wassen. Carmen heeft er vrede mee, dat de dood er aan komt. Nu dit vast staat, begint Carmen weer op te bloeien. Want Stijn en zij doen allemaal leuke dingen, drinken en eten, alles “voor het laatst”. Carmen gaat roken en ze gaan samen op vakantie naar Barcelona. Ze zijn gelukkig samen, en met Luna. Ze beginnen Luna er ook op voor te bereiden dat mamma er binnenkort niet meer zal zijn, dat is wel moeilijk. Carmen schrijft een dagboek voor haar, voor later en Stijn maakt samen met de anderen een homevideo. Ze hebben ondertussen een Poolse au pair in huis die de werkzaamheden in huis overneemt. Dan geven ze een “afscheidsfeest”. Al hun vrienden komen om de beurt langs om afscheid te nemen van Carmen, ieder doet dat op zijn manier. Iedereen heeft het er moeilijk mee en ondanks dat het een zware tijd is ‘geweest’ voor iedereen is het nu ook erg mooi hoe veel liefde er is. Stijn maakt een kamer mooi, de kamer waar Carmen opgebaard zal worden. Ondertussen heeft Stijn al een keer de relatie met Roos beëindigt, maar hij kon toch echt niet zonder haar. Stijn is ook bij een vrouw geweest, Nora, om te praten over zijn problemen. Nora is een alternatief geneester. Dit heeft hem enorm geholpen, Nora heeft hem heel wat duidelijkheid verschaft. Nu Carmen bijna doodgaat, heeft hij zijn verhouding even stilgezet, Roos en hij zien elkaar niet, maar sms’en alleen nog. Stijn en Carmen zijn hechter dan ooit, ze zijn zielsgelukkig (naar omstandigheden), ze genieten van het laaste beetje leven dat Carmen nog heeft te leven. Ze maken lol samen. Alle vrienden hebben al afscheid genomen van Carmen maar wonderbaarlijk genoeg lijkt het juist beter te gaan met haar, ze bloeit op van al de liefde die ze krijgt. Hun meest hechte vrienden logeren nu ook bij hun. Maar uiteindelijk is toch het moment daar, het gaat weer slechter met haar en dan pleegt ze het allesbeslissende telefoontje en maakt een afspraak met de dokter die bij haar euthanasie zal gaan plegen. Weer komen alle vrienden afscheid nemen, en de hechte vriendenclub is er nog steeds. Nu het zo ver is, begint Stijn bang te worden. Hij heeft nog nooit iemand zien sterven, laat staan zijn vrouw. Maar ze kunnen er niet omheen. De dokter komt, en Carmen drinkt voor het laatst: het dodelijke drankje. Het duurt relatief lang voor Carmen echt de wereld verlaat, ze krijgt nog een extra spuit, die er definitief een einde aan zal maken. Na haar laatste woorden: “Nee hoor, ik ben er nog!” en enkele stuipen en schokken, ademt Carmen haar laatste adem uit en sterft ze een vredige, maar langzame en pijnloze dood na al het leed waar ze mee te kampen had door de kanker waar ze aan leed. Hoofdstuk 2, Auteur Raymond van de Klundert (1964), kortweg Kluun verloor zijn vrouw op 36-jarige leeftijd aan kanker. Hij gaf zich een halfjaar over aan het nachtleven van Amsterdam en Ibiza, tot hij twijfels kreeg over het helende vermogen van deze lifestyle. Hij verkocht vervolgens zijn aandelen in Project X aan de de andere drie partners en vertrok met dochter Eva (3) naar Australië. Tegenwoordig woont Kluun samen met Nathalie en zijn dochters Eva (6) en Roos (0) in Amsterdam en werkt aan het vervolg op “Komt een vrouw bij de dokter” én aan "Help, Ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt!", dat dit najaar uit komt. Verwerkingsopdracht
Thema Het thema van dit boek is ‘ongeneeslijke ziekten’ maar ook ‘onvoorwaardelijke liefde’. Die eerste natuurlijk in de eerste plaats omdat het gaat over Carmen, die borstkanker blijkt te hebben. En het hele verhaal gaat dan over haar lijdensweg en uiteindelijke sterfbed en dood. Maar ook is ‘onvoorwaardelijke liefde’ een essentieel item in dit boek. Want Stijn, de hoofdpersoon, is de partner van Carmen, en waar het echt om gaat is de onvoorwaardelijke liefde (en zorg) die Stijn haar geeft gedurende haar ziekte. Ondanks het feit dat hij vreemdgaat, blijft hij wel bij haar, en dat is niet uit schuldgevoel, maar omdat hij gewoon ontiegelijk veel van zijn meisje houdt. Plaats Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Nederland, Amsterdam en Zorgvlied. Maar ook in Miami en Barcelona. Miami, omdat Stijn daar met zijn (beste) vrienden Ramon, Frenk en Hakan op vakantie gaat: een heus ‘mannenweekend’. In Barcelona komt het verhaal ook, omdat Stijn, Carmen en Luna daar samen op vakantie zijn nadat Carmen besloten heeft euthanasie te plegen als het moment daar is. In Barcelona viert Carmen voor het laatst vakantie. Titelverklaring De titel is vrij simpel te verklaren. Er komt een vrouw bij de dokter… Die vrouw is Carmen en zij krijgt te horen dat ze borstkanker heeft. Dat is het essentiële van dit boek, een vrouw wiens leven, en dat van haar man, een drastische wending neemt na een bezoek aan de dokter. Evaluatie Ik ben dit boek gaan lezen op aanraden van mijn moeder. Ze was er zo van onder de indruk dat ze mij het ook aanraadde en haar verhalen over het boek hebben mij toen ook nieuwsgierig gemaakt. Ik vond dit ook echt een heel mooi, goed boek. Het is supermakkelijk leesbaar, dat is fijn. Het onderwerp is zwaar, de lijdensweg van een vrouw met kanker, en ook vrij cliché, maar dat was dit boek zeker niet. Het is mooi en indrukwekkend te lezen hoe een man, die de partner van een vrouw met kanker is, dat hele gebeuren ervaart. De schrijver, Kluun, verteld in dit boek zijn eigen levensverhaal. Hij doet dit op een uiterst openhartige en eerlijke manier. Soms kon ik me echt kwaad maken over hoe Stijn zich gedraagt, het is zo hard hoe hij naar harte lust vreemdgaat terwijl zijn vrouw met kanker ligt af te takelen. Maar het is zo eerlijk geschreven, zo mooi, en met veel humor en ik kon het me toch ook wel enigszins voorstellen hoe hij het aanpakte. Want het is natuurlijk ook ontiegelijk moeilijk als je partner kanker heeft, diegene kan niets meer, je moet voor diegene zorgen, en om het allemaal te kunnen blijven trekken heb je toch ook afleiding nodig. En dat was dus ook wat ik goed vond aan het boek, het is origineel, want je leest hier hoe het is als partner van een kankerpatiënt, hoe ontzettend zwaar dat is, en hoe je dat kan handelen. Stijn doet dat dus door er een affaire op na te houden en af en toe flink te schelden. (*”Kankerkanker”, aldus Stijn) Wat ik ook leuk vond aan het boek waren de kadertjes met toewijdende tekst die hier en daar op de bladzijden stonden. In het verhaal werd namelijk soms verwezen naar zo’n kadertje, waar een nadere toelichting stond. Extra informatie, over discotheken, restaurants, vrienden, bedrijven etc. die je uitleg gaven die niet van essentieel belang was, maar toch het begrijpen van het verhaal vergemakkelijkte en verrijkte. Ook vond ik het leuk gedaan, hoe er bij elk begin van een nieuw hoofdstuk weer een nieuw citaat stond, met bronvermelding uiteraard, uit de meest uiteenlopende liedjes. Stuk voor stuk liedjes die emotioneel verbonden waren aan dat bepaalde hoofdstuk. Heel leuk, origineel en mooi, dat maakte het lekker emotioneel. Kortom, ik vond dit een supermooi boek, vol humor en drama. Een echte aanrader! Bronnenlijst Ik heb niet veel bronnen gebruikt, alleen
www.kluun.nl, voor de informatie over Klundert en zijn foto.