5. Samenvatting:
Er is een invasie van de Pruisen in Rouen. Terwijl de stad veroverd wordt, vluchten tien mensen de stad uit. Dit zijn heel verschillende mensen: de prostituee Elisabeth Rousset (haar bijnaam is Boule de Suif), een republikein genaamd Cornudet, een adellijk echtpaar, twee nonnen en een paar welgestelde burgers. Deze mensen reizen van Rouen naar Dieppe met een koets. De prostituee en de republikein worden buitengesloten, tot hun medereizigers ontdekken dat alleen Elisabeth eten mee heeft. Elisabeth deelt het eten wel met hen. Tijdens de reis overnachten ze in een herberg in Tôtes. Daar is ook een Pruisische officier aanwezig. Hij wil met Elisabeth naar bed, maar zij weigert. Als het gezelschap de volgende morgen weg willen gaan, weigert de officier dit. ‘s Avonds vraagt de officier of Rousset al van gedachten is veranderd, maar dit is niet het geval. Boule de Suif vertelt de rest wat de officier wil. Als ze de volgende dag nog niet mogen vertrekken, proberen haar medereizigers haar over te halen. Ze komen met allemaal smoezen, maar ze doen dit zodat ze zelf gered worden. Uiteindelijk doet Elisabeth toch wat de officier vraagt. De volgende morgen mogen de reizigers vertrekken. De rest van het gezelschap sluit haar (en de republikein) weer buiten, ondanks alles wat Elisbeth voor hen gedaan heeft. Ze lachen zelfs om haar tranen. Boule de Suif voelt zich vernederd en verontwaardigd
6. Titelverklaring Boule de Suif: dit is de bijnaam van de hoofdpersoon, Elisabeth Rousset. Citaat “La femme, une de … de Boule de Suif”, blz. 15
De titel is een beetje standaard (de hoofdpersoon als titel van een verhaal), maar het is geen slechte titel.
7. Ik vind het eind van het boek het interessantst. Leuk kun je het niet noemen, want de reizigers laten Elisabeth erg vallen. Maar ik was erg benieuw hoe het gezelschap met Rousset zouden omgaan. Ik had verwacht dat ze haar wel in de groep zouden opnemen, maar ze sloten haar toch weer buiten. Dit is dus een onverwacht einde, dat vind ik wel leuk. Citaat “on n’attendait plus … dans les ténèbres”, blz. 50 t/m 54
KOPIËREN! ! ! ! 8. Ik vind het begin van het boek het saaist. Hiermee bedoel ik het stuk dat de Pruisen Rouen binnenvallen. Dit is erg langdradig beschreven, maar er gebeurd niet zoveel dat van belang is voor het verhaal. Ik vind dat je het wel moet weten, maar dat het korter beschreven mag worden. Citaat “pendant plusiers jours de … fot obtenue du général en chef”, blz 5 t/m 10. 9. Er is niet echt een groot verschil tussen de hoofdpersoon op het begin en op het eind, want er zitten maar vijf dagen tussen. Alleen op het begin heeft Elisabeth nog veel over voor haar medereizigers. Ze deelt haar eten met deze mensen. Later gaat ze zelf met de officier naar bed, om iedereen vrij te krijgen. Als haar reisgenoten haar na deze gebeurtenissen laten vallen, voelt Elisabeth zich vernedert en is ze verontwaardigd. Ik denk niet dat ze dit nog een keer voor hen over zal hebben. Ze heeft hier dus wel wat van geleerd. Citaat ”Boule de Suif, dans la … elle pleure sa honte”, blz. 52. 10. Ik zou het liefst Elizabeth willen zijn. Zij heeft het niet gemakkelijk, maar ze heeft wel het beste karakter. Ze heeft veel voor andere mensen over, en verafschuwt iemand niet omdat hij / zij een ander(e) milieu / afkomst heeft. Bij de andere personen is dit wel het geval. Terwijl Elisabeth veel voor hen heeft gedaan, laten ze haar stikken omdat ze een lagere stand heeft en een prostituee is. 11. Ik zou niet de Pruisische officier willen zijn. Hij gaat op een slechte manier met mensen om. Hij chanteert, houdt mensen gevangen, en “dwingt” Elisabeth om met hem naar bed te gaan. 12. Nee, ik ben niet tevreden met het einde. Ik had liever gelezen dat ze Elisabeth niet weer buitensloten, na het verlaten van de herberg. Ik zou het leuker vinden als ze haar opnamen in de groep, ook al heeft ze een andere afkomst. Ik zou willen dat de mensen zich zouden realiseren hoeveel Rousset voor hen gedaan heeft. Maar het echte einde is wel een stuk realistischer, zo ging het vaak in die tijd. En het is een onverwachts einde, en dat is ook leuk. Verander vanaf; citaat “on n’attendait plus … blz. 50. 13. Het verhaal vindt plaats op verschillende plaatsen. Het verhaal begint in Rouen: citaat Les Prussiens allaient entrer dans Rouen”, blz. 6. Dan reizen ze met een koets van Rouen naar Tôtes. Daar overnachten ze in herberg: citaat “Des petits points … c’était Tôtes”, blz. 24. Later verlaten ze de herberg en reizen weer verder in de koets verder richting Le Hâvre, in de laatste regels zijn ze ergens bij Dieppe. Citaat “La grosse fille sárrêta … dans les ténèbres.”, blz. 50 t/m 54. Dit is niet echt belangrijk om te weten, het gaat meer om het verhaal op zich, dan om de plaats (land, stad enz.). Wel is het belangrijk dat je weet dat het verhaal zich op verschillende plekken afspeelt (in de koets en in de herberg). 14. Het verhaal speelt zich af tijdens de invasie van de Pruisen: citaat “Les Prussiens allaient entrer dans Rouen”, blz. 6. Op de achterkant van het boek staat dat het zich afspeelt in de herfst van 1870. Dit is wel belangrijk om te weten want het is een hele andere tijd dan nu. Mensen reageren anders, er zijn andere normen en waarden, het hele leven is anders. Als je dit niet realiseert, is het moeilijk om de personen en hun gedrag te begrijpen. 15. Tussen het begin en het eind van het boek zitten 5 dagen. . In één dag rijden ze van Rouen naar Tôtes. Dan zijn ze drie dagen in Tôtes, de vierde dag (vijfde in het totaal) vertrekken ze en diezelfde dag komen ze nog tot Dieppe. Het verhaal is wel chronologisch en er zitten geen flashbacks in. 16. Het verhaal wordt vertelt vanuit één perspectief, een 3e persoon (ook wel een alwetende persoon genoemd). 17. Nee, er is geen duidelijk keerpunt in het verhaal. Het is gewoon een verhaal op zich. Boule de Suif beslist bijv. ook niet ineens dat ze met de officier naar bed gaat, ze twijfelt al langer. 18. Het boek is een avonturenroman. 19. De boodschap van de auteur is denk ik dat mensen (vroeger maar ook nu) vaak beoordelen op uiterlijk, milieu enz. Mensen worden er vaak op afgerekend dat ze anders zijn, terwijl ze helemaal niet slechter zijn. En misschien wil ze wat laten zien hoe het in die tijd ging. 20. Ja. Het is niet te moeilijk geschreven en het verhaal is wel leuk.
6. Titelverklaring Boule de Suif: dit is de bijnaam van de hoofdpersoon, Elisabeth Rousset. Citaat “La femme, une de … de Boule de Suif”, blz. 15
KOPIËREN! ! ! ! 8. Ik vind het begin van het boek het saaist. Hiermee bedoel ik het stuk dat de Pruisen Rouen binnenvallen. Dit is erg langdradig beschreven, maar er gebeurd niet zoveel dat van belang is voor het verhaal. Ik vind dat je het wel moet weten, maar dat het korter beschreven mag worden. Citaat “pendant plusiers jours de … fot obtenue du général en chef”, blz 5 t/m 10. 9. Er is niet echt een groot verschil tussen de hoofdpersoon op het begin en op het eind, want er zitten maar vijf dagen tussen. Alleen op het begin heeft Elisabeth nog veel over voor haar medereizigers. Ze deelt haar eten met deze mensen. Later gaat ze zelf met de officier naar bed, om iedereen vrij te krijgen. Als haar reisgenoten haar na deze gebeurtenissen laten vallen, voelt Elisabeth zich vernedert en is ze verontwaardigd. Ik denk niet dat ze dit nog een keer voor hen over zal hebben. Ze heeft hier dus wel wat van geleerd. Citaat ”Boule de Suif, dans la … elle pleure sa honte”, blz. 52. 10. Ik zou het liefst Elizabeth willen zijn. Zij heeft het niet gemakkelijk, maar ze heeft wel het beste karakter. Ze heeft veel voor andere mensen over, en verafschuwt iemand niet omdat hij / zij een ander(e) milieu / afkomst heeft. Bij de andere personen is dit wel het geval. Terwijl Elisabeth veel voor hen heeft gedaan, laten ze haar stikken omdat ze een lagere stand heeft en een prostituee is. 11. Ik zou niet de Pruisische officier willen zijn. Hij gaat op een slechte manier met mensen om. Hij chanteert, houdt mensen gevangen, en “dwingt” Elisabeth om met hem naar bed te gaan. 12. Nee, ik ben niet tevreden met het einde. Ik had liever gelezen dat ze Elisabeth niet weer buitensloten, na het verlaten van de herberg. Ik zou het leuker vinden als ze haar opnamen in de groep, ook al heeft ze een andere afkomst. Ik zou willen dat de mensen zich zouden realiseren hoeveel Rousset voor hen gedaan heeft. Maar het echte einde is wel een stuk realistischer, zo ging het vaak in die tijd. En het is een onverwachts einde, en dat is ook leuk. Verander vanaf; citaat “on n’attendait plus … blz. 50. 13. Het verhaal vindt plaats op verschillende plaatsen. Het verhaal begint in Rouen: citaat Les Prussiens allaient entrer dans Rouen”, blz. 6. Dan reizen ze met een koets van Rouen naar Tôtes. Daar overnachten ze in herberg: citaat “Des petits points … c’était Tôtes”, blz. 24. Later verlaten ze de herberg en reizen weer verder in de koets verder richting Le Hâvre, in de laatste regels zijn ze ergens bij Dieppe. Citaat “La grosse fille sárrêta … dans les ténèbres.”, blz. 50 t/m 54. Dit is niet echt belangrijk om te weten, het gaat meer om het verhaal op zich, dan om de plaats (land, stad enz.). Wel is het belangrijk dat je weet dat het verhaal zich op verschillende plekken afspeelt (in de koets en in de herberg). 14. Het verhaal speelt zich af tijdens de invasie van de Pruisen: citaat “Les Prussiens allaient entrer dans Rouen”, blz. 6. Op de achterkant van het boek staat dat het zich afspeelt in de herfst van 1870. Dit is wel belangrijk om te weten want het is een hele andere tijd dan nu. Mensen reageren anders, er zijn andere normen en waarden, het hele leven is anders. Als je dit niet realiseert, is het moeilijk om de personen en hun gedrag te begrijpen. 15. Tussen het begin en het eind van het boek zitten 5 dagen. . In één dag rijden ze van Rouen naar Tôtes. Dan zijn ze drie dagen in Tôtes, de vierde dag (vijfde in het totaal) vertrekken ze en diezelfde dag komen ze nog tot Dieppe. Het verhaal is wel chronologisch en er zitten geen flashbacks in. 16. Het verhaal wordt vertelt vanuit één perspectief, een 3e persoon (ook wel een alwetende persoon genoemd). 17. Nee, er is geen duidelijk keerpunt in het verhaal. Het is gewoon een verhaal op zich. Boule de Suif beslist bijv. ook niet ineens dat ze met de officier naar bed gaat, ze twijfelt al langer. 18. Het boek is een avonturenroman. 19. De boodschap van de auteur is denk ik dat mensen (vroeger maar ook nu) vaak beoordelen op uiterlijk, milieu enz. Mensen worden er vaak op afgerekend dat ze anders zijn, terwijl ze helemaal niet slechter zijn. En misschien wil ze wat laten zien hoe het in die tijd ging. 20. Ja. Het is niet te moeilijk geschreven en het verhaal is wel leuk.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden