Gegevens
1. Naam schrijfster: Saskia Noort
2. Titel boek: Terug naar de kust
3. Jaar van uitgave: 2003
4. Uitgeverij: anthos
5. Aantal bladzijden: 244 beschrijving 6. Het was een aanrader van mijn moeder. Ze vertelde mij dat het een mooi en spannend boek
was, echt iets voor mij. En ze had me al vaker mooie boeken aangeraden, dus vertrouwde ik
op haar en ging het lezen. 7. * Origineel * Spannend * Zet me aan het denken
Het is een origineel onderwerp (vind ik). En het hele boek is geschreven voor de spanning, het bevat erg veel open plekken. Deze open plekken geven je veel tijd om na te denken over wat er gebeurd zou kunnen zijn. En of het in het echt ook zo zou gaan of niet. 8. Het boek gaat over Maria, zij blijkt zwanger van haar derde kind maar wilt dit niet. Ze laat het kind weghalen en verbreekt de relatie met Geert, de vader van het kind. Samen hebben ze al een kind, Wolf. Ook heeft Maria een meisje van een eerdere partner, Merel. Deze heeft ze voor het laatst gezien toen hij werd afgevoerd door twee agenten omdat hij de keukendeur had ingetrapt nadat zij hem had gevraagd waar hij was geweest. Darna was hij uit haar leven verdwenen en niemand wist waarheen. De situatie met Geert lag anders, hij was depressief en zij wilde verder met haar leven, zonder de hele dag te moeten zorgen voor een ‘groot kind’. Na vijf dagen krijgt ze een kaartje in de brievenbus… Maria! Je bent een adder. Een slet die haar kind heeft vermoord. Je bent je
kinderen niet waard. Je bent het leven niet waard. Al jaren volg ik je.
Iemand moet je straffen, hoer!
Ik hou je in de gaten.
Ze weet niet wie dit heeft gedaan, maar verdenkt Geert. Als ze bij hem langs is geweest weet ze beter. Hij is niet iemand die dit zou doen. Maar wie dan? Terwijl Maria met schuldgevoelens zit vanwege het ongeboren (nu dode) kind, ziet haar stalker steeds meer mogelijkheden. Zo krijgt ze foto’s van baby’s die eerst in de buik zitten en daarna foto’s van vruchtwaterzakjes, gevuld met foetussen, hangend aan de grote, mannelijke vingers van de abortusarts. (zoals in het boek omschreven.) Dan net na een concert krijgt ze een pakje met een dode rat. Met een briefje; Je bent een rat.
De rat fokt als een konijn
In het riool.
Ik ben de rattenvanger.
Met een klap sla ik je schedel in
En de wereld is weer een slet armer.
Na dit alles stapt ze naar de politie, maar deze zeggen niets voor haar te kunnen doen. Als ze terug fietst naar huis merkt ze dat ze achtervolgd wordt door een krakende fiets. Nadat ze hem heeft geprobeerd af te schudden haalt hij haar in, het is Steve, de vader van Merel.
Hij is terug uit Amerika en wilt een keer iets afspreken om zijn dochter te zien. Na een tijdje gaat ’s morgens de deurbel. Als Maria open maakt staat er een begrafenisondernemer die zou zijn gebeld door ene Petra Vos (haar moeder), dat Maria zou zijn overleden. Weer wordt de politie ingelicht maar deze kunnen nog steeds niets doen. Als Maria dit allemaal heeft gehad wilt ze weg uit Amsterdam en ‘vlucht’ met haar kinderen naar haar ouderlijk huis aan zee, waar haar zus woont. Ze heeft niet echt een band met haar zus maar zij is de enige wie Maria durft te vertrouwen. Dan krijgt ze een telefoontje op haar mobiel dat haar huis is afgebrand. Dit wordt onderzocht en het lijkt er op dat het haar eigen schuld is. De keukenlampjes zouden zijn doorgebrand waardoor de kastjes vlam hebben gevat en, omdat het gas had opengestaan, een explosie tot gevolg had. Maria wist zeker dat zij de lichten had uitgedaan en het gas had dicht gedraaid. De politie scheen dit niet te denken. Het was duidelijk, Maria was gek aan het worden. Ze dacht dat er een gestoorde fan achter haar aan zat, die mogelijk die brieven had gestuurd, een dode rat zou hebben gestuurd, een begrafenisondernemer had gebeld en uiteindelijk haar huis in de as had gelegd. Niet veel later wordt Maria wakker in de kamer van haar zus, badend in het zweet, overal bloed en een dik oog. Als ze beneden komt zit daar een man, genaamd Victor met haar zus te praten. Victor, een psychiater bij het RIAGG, wilt even met haar praten. Ze merkt dat er iets niet goed is en vraagt wat er die nacht gebeurd is. Ans, haar zus, verteld haar dat ze ’s nachts naar haar kamer was gekomen en na een gesprek over de afgelopen tijd heel erg woedend werd en Ans aanviel. Ans zou de kamer uit zijn gevlucht, had de deur op slot gedaan en Victor gebeld. Toen hij er was stond ze met haar hoofd tegen de deur te bonken en kreeg een medicijn om te kalmeren. Hij denkt nu dat ze psychotisch is en wilt haar het liefst laten opnemen. Ans wil dit niet en dus blijft ze gewoon waar ze is. Wel moet ze medicijnen nemen en hij komt over drie dagen de situatie bekijken. Maria is door het gesprek gaan nadenken en verdenkt nu Martin, de man van Ans die op mysterieuze wijze ineens is vertrokken naar, volgens Ans, Madrid. Hij had toegang tot het huis en kon haar makkelijk een of ander medicijn geven waardoor ze haar controle verloor, ook wist hij alles over haar verleden (psychotische moeder) en hij regelde al haar financiële dingen. Ze besluit niet tegen Ans te zeggen dat ze haar man verdenkt. Als de rest van huis is en alleen Maria thuis is, gaat ze in Ans kantoor zoeken naar iets wat haar zou kunnen helpen. Maar al haar lades zijn op slot en ze word er niet echt wijzer van. Dan wordt er aan gebeld en staat er een man aan de deur die zichzelf voorstelt als ‘Harry Menninga’. Hij vraagt naar Martin en Maria laat hem binnen. Na een heel gesprek wordt alles niet echt duidelijker. De man verteld haar dat Martin zijn financiële zaken regelt een vriend en collega van hem is en dat ze samen wat geld hadden belegd. Nadat de man nog wat extra geld had gegeven omdat de zaken zo goed gingen kon hij Martin ineens niet meer bereiken. Ze spreken samen wat af om alles wat op te helderen, en hij geeft zijn kaartje aan Maria en vertrekt. Er moest iets gebeurd zijn volgens hem, Martin zou hem niet zomaar naaien. Na een tijdje niets te hebben gehoord van haar belager krijgt ze een smsje; je kunt niet aan je lot ontkomen, al vlucht je nog zo ver. Afzender: Petra, Nummer: onbekend. Maria moest nog eens naar Amsterdam om nog wat vragen te beantwoorden over het onderzoek naar de brand. Op het bureau komt ze er achter dat Ans hier al eerder was geweest om de politie te zeggen dat ze haar met rust moesten laten. Ze had rust nodig en Ans vroeg ook nog of zij iets kon doen voor haar. Nu wordt nog eens extra duidelijk dat de politie denkt dat ze haar moeder achterna aan het gaan is en gek wordt. Na het gesprek dat uitliep op niets, belt Maria Harry op. Ze spreken af om de volgende avond in Martin’s kantoor te kijken. Als ze thuis komt doet Victor de deur open. Hij wil Maria meenemen. Na een lichte ruzie stemt ze in om mee te gaan. Ze neemt haar medicijn en loopt naar boven om nog wat spullen te pakken. Zodra ze in de badkamer is steeds ze haar vinger in haar keel en spuugt het medicijn dat ze zojuist had ingenomen uit. Dan neemt ze afschijt van haar kinderen, klimt over de balustrade en springt. Ze rent en rent net zo lang tot dat ze Victor kwijt is, naar het bos. Ze belt Harry op, die haar meteen komt halen.
Ze knapt zich daar op en slaapt met hem. De volgende dag gaan ze toch naar het kantoor van Martin. Maar dan moeten ze wel eerst Ans daar weg zien te krijgen. Maria had Ans gebeld om te zeggen dat ze haar moest komen halen en zij en Harry zaten nu in zijn auto te wachten tot ze zou vertrekken. Maar ze kwam het huis niet uit. Maria belt nog een keer en zegt haar gelijk te komen anders zal de politie gehaald worden. Nu gaat ze wel en Harry en Maria gaan naar binnen. Hier vinden ze eerst niets, dan blijkt dat Martin al een hele tijd niets meer heeft betaald met zijn creditcard. En hij zou ook al een hele tijd niet meer met zijn mobiel gebeld hebben. Als Maria de prullenbak doorspit ziet ze een klein briefje met het adres van de abortuswebsite. Hier kwamen die foto’s vandaan. Als ze Harry op de grond ziet liggen krijgt ze een harde klap in haar nek. Als ze wakker wordt ligt ze vastgebonden op een bed en krijgt pillen en injecties. Haar hoofd wordt kaalgeschoren. Als ze na het slikken van een van de vele pillen ontwaakt, ligt ze in een kofferbak van een auto. Als deze wordt opengemaakt ziet ze wie dit met haar doet…. haar zus. Ze had in de kofferbak een glasscherf gevonden en was druk bezig haar handen te bevrijden. Ondertussen loopt ze met haat zus mee naar het strand. Haar zus zegt haar waarom ze dit verdient en dat ze Martin en Harry heeft vermoord en dat zij de volgende zal zijn. Als Maria’s handen los zijn wilt ze vluchten maar Ans vliegt haar aan en grijpt haar bij de keel. Als Ans even niet goed oplet, grijpt Maria haar kans en slaat Ans van zich af en grijpt het pistool. Als Ans bijkomt door de koude regen staat Maria met het pistool op haar gericht. Ans zegt haar dat dit dom is omdat toch niemand haar zal geloven. Dan staat ineens Victor achter Maria en pakt haar vast en het pistool af. Hij was samen met de rechercheur en nog vier andere agenten. Maria wordt meegenomen in een ambulance en als ze in het ziekenhuis wakker wordt weet ze niet meer zo goed wat er allemaal is gebeurd. De kinderen kwamen binnen met kaalgeschoren hoofdjes en na een tijdje gingen ze weer mee met Geert die ze zou trakteren op een ijsje. Victor en Van Dijk (de rechercheur) kwamen binnen en boden hun excuses aan. Ze legde haar haarfijn uit wat er die avond daarvoor was gebeurd en dat Ans was opgenomen en Maria veilig. Maria zocht Ans nog een keer op maar dat was geen succes. Ze begon Maria verwijten te maken en uiteindelijk zegt Maria haar eens goed de waarheid en drukt ze haar laatste sigaret uit ten goede van Wolf en Merel.
verdieping
Het verhaal heeft een niet-logische-niet-chronologische volgorde door alle flashbacks die je steeds te lezen krijgt. Er wordt veel over het verleden verteld en veel van dat verleden heeft weer invloed op wat er nu gebeurd. Bijvoorbeeld: Maria’s moeder was gek en nu dachten ze dat Maria dat ook was. De fabel en het sujet wijken van elkaar af want er zijn kunstgrepen of manipulaties toegepast. Het boek is verdeeld in 45 hoofdstukken die kenbaar worden gemaakt door cijfers. Het boek begint met een proloog die beschrijft wat er zojuist is gebeurd. Het is erg belangrijk voor de rest van het verhaal, je ziet waarmee alles begint en die loopt als een rode draad door het hele verhaal heen. Het boek is fragmentarisch maar het verband tussen de gebeurtenissen wordt wel steeds duidelijk gemaakt. Er zijn veel open plekken en flashbacks. Het verhaal heeft een hechte structuur, alles hangt samen al zou je dat op het eerste gezicht misschien niet iedere keer zeggen, maar daar kom je wel achter als het boek vordert. Er zijn veel flashbacks, heel veel wordt vergeleken met vroeger of wijst terug naar vroeger. De verteltijd is korter dan de vertelde tijd. De verteltijd is 244 bladzijden, en de vertelde tijd kan ik er niet zo goed uit halen, maar ik denk een paar maanden. Het verhaal is van deze tijd, dus erg snel te begrijpen, voor zover dat mogelijk is. De flashbacks vullen een groot deel van het boek, zoals ik al vertelde heeft het verleden een grote invloed op het heden van deze personen, alles wat ze doen heeft wel iets met het verleden te maken. Hoe ze zich er aan ontworsteld hebben of juist in het verleden zijn blijven hangen.
Onderwerp
Het gaat over een vrouw waarvan de omgeving niet wilt geloven dat ze gestalkt wordt. Ik vond het een spannend boek, ik heb een paar jaar geleden niets anders gedaan dan spannende boeken lezen. De laatste tijd heb ik echter meer drama’s gelezen. Maar dit boek liet me zien dat ik het toch nog steeds erg leuk vind boeken als deze te lezen. Ik dacht er eigenlijk helemaal niet zo over na, over zulke onderwerpen maar dit boek heeft me er wel over aan het denken gezet. Ik vond het bijzonder dat het verleden zo centraal staat in dit boek, dit heeft een effect dat ik niet goed kan uitleggen, het heeft net dat beetje meer. Ik denk dat het onderwerp erg goed tot zijn recht is gekomen in dit boek. Ik weet niet hoe het er in het echt in zo’n situatie aan toe zou gaan, maar zoals het hier wordt beschreven kan ik het me eigenlijk wel indenken. Mensen worden toch altijd op hun achtergrond, familie en verleden gewezen. Is je familie gek? Dan zul jij dat ook wel zijn. Ik kan me niet herinneren dat ik al eerder een boek had gelezen met dit onderwerp, en een film zal ook wel niet zo’n goede film zijn geweest als ik er een zou hebben gezien, anders zou ik me die wel herinneren. Maar dat weet ik ook niet meer. Dus ik weet zeker dat ik dit boek dan beter had gevonden.
De gebeurtenissen
De belangrijkste gebeurtenis in het boek is de abortus waarmee het verhaal begint. Door deze gebeurtenis is haar ‘stalker’ eigenlijk begonnen. Nou ja, het was de druppel die de emmer deed overlopen. Een andere gebeurtenis die ook heel erg belangrijk is, is Maria’s moeder, die toen Maria klein was psychotisch is geworden en uiteindelijk zelfmoord heeft gepleegd. Er is niet echt een nadruk op de gebeurtenissen of de gevoelens. Dit boek is juist een combinatie van die twee, die het zo goed maakt denk ik. Er gebeurt steeds iets en dan lees je hoe zij zich daarbij voelt of wat ze dan denkt. In het begin gaan ze wat lang over een gebeurtenis door vind ik maar naarmate het boek volgt, volgen de gebeurtenissen elkaar steeds sneller op en wordt het steeds spannender. Je wilt steeds doorlezen om te ontdekken wat er dan weer zal gebeuren. Alle gebeurtenissen komen logisch uit elkaar voort. Zij heeft een abortus gehad, haar partner is boos. Iedereen denkt dat ze gek aan het worden is, zij gaat terug denken aan het verleden. De gebeurtenissen zijn spannend en boeiend. Je wilt steeds weten wat ze nu denkt wat er nu zal gebeuren nu dit is gebeurd.
Ik ontwaakte in de achterbak van een auto. Ik lag met mijn hoofd op een vieze, ruwe, vochtige mat die rook naar verzuurde wijn en aarde, en hobbelde pijnlijk heen en weer. Mijn handen waren op mijn rug vastgebonden.
Als je dat leest wil je gewoon verder lezen. Je wilt weten waar ze naar toe gaat, en wat er dan met haar zal gebeuren. Op een gegeven moment in het verhaal wordt ze wakker in de kamer van haar zus en weet ze niet meer wat er die avond van te voren is gebeurd, ze zit onder het bloed en heeft een dik oog en haren uit haar hoofd enz. Dit vond ik een erg boeiend stuk. Omdat ze hier een beetje aan haar zelf gaat twijfelen, en dat ga je als lezer ook doen.
En het eerste stukje waarin ze verteld over de abortus heeft me erg aan het denken gezet, ik zou het zelf nooit kunnen doen en nu lees je dat zij dat dus wel heeft gedaan. De sfeer in het verhaal is gespannen. Alsof er ieder moment iets kan gebeuren, Maria is in het verhaal constant op haar hoede en dat doe ik dan automatisch ook. Alle gebeurtenissen maken weer een grote indruk, ik had dus ook geen moeite gehad het boek snel uit te lezen. Ik heb nog nooit gebeurtenissen meegemaakt die in dit boek zijn voorgekomen, gelukkig.
Personages
Ik vind de hoofdpersoon Maria wel een heldin, maar zou niet op haar willen lijken. Dat zou inhouden dat ik ook alles wat zij heeft meegemaakt moest meemaken, nee bedankt. Mij iets te heftig. Je gedachten bij een persoon verschilt nogal. Hij verandert steeds in het verhaal. Pas als je het boek uit hebt kun je zeggen wat je van een persoon vindt. Ik kan me niet echt is ze verplaatsen maar dat is niet nodig, ze zijn erg levendig beschreven. Ik vind Maria erg boeiend. Er gebeurt veel maar zoals ze ermee omgaat denk ik dat sommige mensen de moed allang hadden opgegeven. Alles wat ze doet is logisch en dat is bij de meeste zo. Van haar kom je ook het meest te weten. Ik vind haar erg sympathiek. Dat vond ik ook van haar zus in het begin, maar als je even doorleest wordt dat anders. Het is wel voorspelbaar en dus zie je al gauw dat haar zus achter dit alles zit en is ze dus een stuk minder sympathiek.
Bouw
Ik vind de bouw niet moeilijk, maar er zit niet meteen vaart in het verhaal. Alles hangt met elkaar samen. De verhouding gebeurtenissen, gedachtes maken het samen met de flashbacks erg spannend en boeiend. Als is het eind wat voorspelbaar qua dader, is het nog wel spannend. Je wilt toch weten wat ze doet en hoe, wat ze heeft gedaan en waarom. De flashbacks maken het erg interessant en passen goed bij het verhaal. Je ziet alles door de ogen van Maria, zei is de ikpersoon. Het eind is erg duidelijk, met Maria en de kinderen is alles goed afgelopen, Ans zit in een of ander psychische kliniek.
Taalgebruik
Het boek is niet moeilijk geschreven vind ik. Soms wat moeilijke woorden maar dat is dan uit de rest van de zin of zinnen te halen. De verhouding van beschrijving, dialoog en weergave van gedachten en gevoelens is wat mij betreft goed. Zo dat de gebeurtenis duidelijk is en je ook weet wat de persoon voelt en denkt. Ik vind de manier van vertellen erg boeiend, maar ik geloof dat ik dat al eerder had verteld. Alles wordt duidelijk verteld en dat maakt het makkelijk leesbaar.
Evaluatie
Ik vond het een boeiend en spannend boek dat snel uitgelezen was. De flashbacks en de verhouding gevoel/gebeurtenis maken het boek goed. Ik had al snel door wie de dader was, dat vond ik wel wat jammer. Ondanks dat blijft het spannend. Dit is het eerste boek van Saskia Noort en ik kijk uit naar haar volgende boek, haar manier van schrijven bevalt me wel.
Ik vind dit boek echt een aanrader voor iemand die van een beetje spanning houdt. Niet als je echt van die detectives houdt. Daarvoor is dit boek te voorspelbaar. Maar ik vond het niet zo storend, ik vond het toch wel boeiend blijven. Goed boek.
2. Titel boek: Terug naar de kust
3. Jaar van uitgave: 2003
4. Uitgeverij: anthos
5. Aantal bladzijden: 244 beschrijving 6. Het was een aanrader van mijn moeder. Ze vertelde mij dat het een mooi en spannend boek
was, echt iets voor mij. En ze had me al vaker mooie boeken aangeraden, dus vertrouwde ik
op haar en ging het lezen. 7. * Origineel * Spannend * Zet me aan het denken
Het is een origineel onderwerp (vind ik). En het hele boek is geschreven voor de spanning, het bevat erg veel open plekken. Deze open plekken geven je veel tijd om na te denken over wat er gebeurd zou kunnen zijn. En of het in het echt ook zo zou gaan of niet. 8. Het boek gaat over Maria, zij blijkt zwanger van haar derde kind maar wilt dit niet. Ze laat het kind weghalen en verbreekt de relatie met Geert, de vader van het kind. Samen hebben ze al een kind, Wolf. Ook heeft Maria een meisje van een eerdere partner, Merel. Deze heeft ze voor het laatst gezien toen hij werd afgevoerd door twee agenten omdat hij de keukendeur had ingetrapt nadat zij hem had gevraagd waar hij was geweest. Darna was hij uit haar leven verdwenen en niemand wist waarheen. De situatie met Geert lag anders, hij was depressief en zij wilde verder met haar leven, zonder de hele dag te moeten zorgen voor een ‘groot kind’. Na vijf dagen krijgt ze een kaartje in de brievenbus… Maria! Je bent een adder. Een slet die haar kind heeft vermoord. Je bent je
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden