Nooit de buren bijten door Paul van Loon

De schrijver van het boek is Paul Van Loon. Hij werd geboren op 17 april 1955 in Geleen. Paul van Loon is een schrijver van boeken voor kinderen van 7 tot 99 jaar. Iets jongere en iets oudere kinderen mogen zijn boeken ook gerust lezen. Paul van Loon is vooral bekend door zijn boeken over de Griezelbus en over Dolfje Weerwolfje. Zelf houdt hij het meest van griezelverhalen, van gekke verhalen en van grumorverhalen (dat is een combinatie van de eerste twee). De ideeën voor zijn verhalen haalt Paul van Loon uit de Andere Werkelijkheid, een term die je vaker zult tegenkomen als je zijn boeken leest. Paul van Loon vindt het het allerbelangrijkste dat kinderen zijn boeken met plezier lezen. Paul van Loon is getrouwd met 1 vrouw, hij heeft 1 dochter, die soms in zijn boeken mag tekenen en 2 katten, die niet van zijn boeken houden, alleen van de boeken die over katten gaan. De titel van het boek heet: Nooit de buren bijten. Het oude huis van de familie Rip is verbrand door hun buren omdat ze vonden dat de familie Rip monsters waren. De familie bestaat uit een weerwolf, vampier, spook en een lopende lijk. Ze zijn verhuisd en willen deze keer wel wat langer in hetzelfde huis wonen. Om dit voor elkaar te kunnen krijgen moet de familie Rip aardig doen tegen de buren voert mevrouw Rip een huisregel in, die luidt: Nooit de buren bijten. Vandaar de naam. Het boek behoort tot de genre: Fantasie. Dit weet ik doordat er in het verhaal een vampier, een spook, een lopende lijk en een spook voorkomt. In het echte bestaan die niet. Je kan eigenlijk niet zeggen wanneer het verhaal zich afspeelt, omdat er in het verhaal gewone mensen, een vampier, een weerwolf, een spook en een lopende lijk voorkomen. Bovendien komt er in het verhaal ook een electrische gitaar gitaar voor, dat wordt bespeeld door de weerwolf (Jimi). Het is een fantasieverhaal en in een fantasieverhaal is er niet bepaald een tijd wanneer het zich afspeelt. Het verhaal speelt zich af in een rustige buurt met buren die de familie Rip heel leuk en gezellig vinden, op 1 persoon na, buurman Knieper. De hoofdpersonen van het verhaal zijn: - Jimi Rip: De weerwolf van de familie. Hij is 12 jaar en is de broertje van Ernst. Jimi is erg behaard. Sommige mensen in het verhaal vragen zich af hoe een kleine jongetje van 12 jaar nou aan zoveel haar komt. Jimi’s leukste hobby is het bespelen van electrische gitaar. Hij droomt ervan om gitarist en zanger in een bandje te worden, het liefst bij de Rolling Stones. - Ernst Rip: Hij is de vampier van de familie en bezit de witste (hoek)tanden. Hij is de broer van Jimi. Hij is een muziekliefhebber, maar houdt eigenlijk alleen van klassieke muziek. Dat is het tegenovergestelde van het muziek dat Jimi maakt. Ernst kan soms niet tegen het harde herrie dat uit Jimi’s versterker komt, dit lijdt vaak tot ruzies tussen de twee broers. Ernst zuigt vaak de kippen van buurman Knieper leeg. - Lea Rip: De spook van de familie. Zij is duizenden jaren oud en bezit over de gave om door muren te vliegen, door de plafond heen te gaan, door in de tv te komen enz. - Buurman Knieper: Een van de buurmannen van de familie Rip. Hij is ongeveer 30 jaar en heeft een hekel aan de familie Rip, dit komt doordat het herrie van Jimi’s electrische gitaar ook verstaanbaar is in zijn huis, buurman Knieper gaan geen een nacht rustig slapen door de gitaar. Hij probeert de gitaar in stukken te hakken. Als hij dat probeert uit te voeren komt meneer Knieper in grote problemen en krijgt een groter hekel aan de familie Rip en probeert ze uit het huis te krijgen. - Mevrouw Rip: De lopende lijk van de familie. Zij is de moeder van Lea, Jimi en Ernst en heeft lange zwarte haren, haast tot haar knieën, blauwe lippen en een vaalwitte huid. Zij doet haar best om de kinderen over te halen om de buren geen kwaad te doen, want ze wil nu wel langer in hetzelfde huis wonen. Het probleem van de familie Rip is: Hun eerste huis is verbrand door de buren omdat die buren vonden dat de familie Rip monsters waren. Ze hadden allemaal een hekel aan de familie. Na die vreselijke gebeurtenis zijn ze verhuisd en proberen ze zo aardig mogelijk over te komen bij de buren, zodat ze langer in hetzelfde huis kunnen wonen. Later worden alle buren uitgenodigd op mevrouw Rip’s feestje in het huis van de familie Rip. Het is namelijk de 150ste sterfdag van mevrouw Rip. De buren vinden de familie Rip fantastisch. Buurman Knieper is het daarmee niet eens en waarschuwt de andere buren dat de familie Rip monsters zijn. Niemand gelooft hem en denkt dat Knieper ze in de maling neemt. Alle buren genieten van het leuke feestje van hun fantastische buren. In het begin van het verhaal staat het huis van de familie Rip in brand. Ze zijn monsters volgens de buren die het huis in brand hebben gezet. Omdat de familie Rip nu dakloos is gaan ze verhuizen naar een huis in een keurige en nette buurt, naast die van buurman Knieper. Ernst zuigt steeds de kippen van buurman Knieper leeg, dat vindt buurman Knieper niet leuk, hij denkt dat de familie Rip een hond heeft die dat steeds doet. Daarnaast heeft buurman Knieper ook voortdurend last van de herrie dat Jimi maakt met z’n electrische gitaar. Dus besluit hij om naar het huis van de familie Rip te gaan om te vragen of die herrie niet wat zachter kan en of zij weten wie de kippen leegzuigt. Mevrouw Rip wilt niet dat alle buren tegen de familie Rip zijn, ze wil juist dat ze van hun houden en waarschuwt Jimi, maar niemand die luistert. Buurman Knieper is het zat en bedenkt een plan: 1: De stroom uitschakelen bij de familie Rip zodat ik geen last meer heb van die ellendige electrische gitaar. 2: De hond van de familie Rip vangen en naar het asiel brengen. Ze beweren dat ze geen hond hebben (maar ik weet wel beter) dus kunnen ze hem nooit opeisen bij het asiel
3: Een actie beginnen: ‘’RIP rot op’’. De buurt inschakelen. De eerste 2 mislukken. Om de 3e uit te voeren stuurt hij de hele buurt uitnodigingen op familie Rip’s naam. Daarin staat dat er een feestje is in het huis van de familie Rip. Op deze manier wilt buurman Knieper bewijzen familie Rip monsters zijn. Toevallig is de dag wanneer het feestje aanvangt de 150ste sterfdag van mevrouw Rip. Als de hele buurt naar het feestje komt is mevrouw Rip blij, ze denkt dat de hele buurt is gekomen om de 150ste sterfdag te vieren. De hele buurt geniet van het feestje en vindt de familie Rip fantastisch. Plan 3 is ook mislukt. De Rip’s zijn blij, de hele buurt houdt van ze en deze keer wordt hun huis niet verbrand en blijven ze langer wonen in hetzelfde huis.