Gebeurtenissen: Als de Duitsers de stad Breda binnentrekken, wordt iedereen geëvacueerd. De oorlog is begonnen. Zo ook vader en moeder en hun dochter Marga (zij is de ik-persoon in het verhaal). De andere twee kinderen, Bettie en Dave, waren in Amsterdam. In hun jeugd hadden Marga, Dave en Bettie het vaak moeilijk, ze werden vaak uitgescholden, opgewacht op de hoek van de straat en werden met rare vooroordelen beledigd. Alleen omdat ze joods zijn doen de kinderen op school en op straat zo raar. Na een paar dagen is het weer rustig in Amsterdam en kunnen ze weer met de hele familie terug naar Breda Het leven gaat weer gewoon z'n gangetje, alsof er niets is gebeurd. Vader is een vrome Joodse man en is vol vertrouwen dat de Duitsers de Joden in Nederland goed zouden behandelen. In het eerste oorlogsjaar wordt Marga ziek en moet ze opgenomen worden in het ziekenhuis in Utrecht. Ondertussen verhuizen haar ouders naar Amersfoort, waar ze gaan wonen bij Dave en zijn vrouw Lotte. Na een tijdje is Marga weer een beetje hersteld en als ze ontslagen wordt uit het ziekenhuis gaat ze ook naar Amersfoort. De bezetters hadden toen juist besloten, dat Joden een gele ster op hun kleren moesten dragen, om ze te herkennen. De familie zet de sterren er zonder er te veel drukte over te maken gewoon de sterren op hun jassen. Vader en Dave worden opgeroepen voor de arbeidsdienst, maar beiden worden afgekeurd. Veel Joden laten in die tijd een gezinsfoto maken, zo ook de familie van Marga want je weet het maar nooit wat er gaat gebeuren. Bettie, de oudere zus van Marga, wordt in Amsterdam opgepakt tijdens een razzia. Na een paar dagen ontvangen ze een brief, waarin Bettie schrijft dat alles goed met haar is. Weer later horen ze van een kennis uit Amsterdam, Wout genaamd, dat Bettie is doorgestuurd naar een concentratiekamp. Ze zien haar niet meer terug, nooit meer en dat doet niet alleen Marga maar ook de rest van de familie veel verdriet. Veel Joden duiken onder, maar de familie van Marga niet, wat voornamelijk door het optimisme van vader komt. Hij gelooft nog steeds dat hun niets zal overkomen. Ze worden opgeroepen, maar de kinderen zijn ziek dus ze hoeven niet te gaan. De ouders moeten wel verhuizen naar het 'Judenviertel' in Amsterdam. Lotte mag Dave en Marga verzorgen. Op een dag gaat Marga naar haar ouders in de Sarphatistraat in Amsterdam. Marga trekt bij ze in. Steeds meer joden worden opgepakt tijdens de veel voorkomende razzia's. Marga weet zelf twee keer net te ontsnappen aan de Duitsers. Een Joods bejaardentehuis, waar ook haar tante Kaatje woont, wordt door de Duitsers leeggehaald en afgevoerd. Als Marga en haar ouders op een dag thuiszitten, stormen opeens de Duitsers binnen. Marga weet net te ontsnappen via het tuinhekje en ze rende tot ze niet meer verder kon. Maar haar ouders worden opgepakt en ze ziet ze nooit meer terug. Ze werden weggehaald zonder dat ze afscheid van elkaar hadden kunnen nemen. Zelf voelt Marga zich schuldig, omdat zij nog vrij is en haar ouders niet meer. Ze gaat naar haar broer die, nog steeds, samen met zijn vrouw, ondergedoken zit in een huis aan de Weteringschans. Alle drie bleken ze hun haar, waardoor de hospita argwaan krijgt en zegt dat ze weg moeten. Die nacht denkt Marga aan het paasfeest, aan het verhaal over de uittocht uit Egypte, aan het eten van "het ongezuurde brood en het bittere kruid". Met z'n drieën willen ze per trein naar Utrecht vertrekken. Om niet op te vallen kopen ze alle drie apart een kaartje aan een verschillend loket, maar Lotte wordt opgepakt en Dave voegt zich bij haar omdat hij haar niet alleen wilt laten gaan. Dit hoorde Marga pas in Utrecht en toen had het geen zin meer om terug te gaan. Vlak daarna wordt ze terug gestuurd naar Amsterdam, waar ze via Wout, bij oom Hannes terechtkomt. Omdat zijn boerderij al vol zit met onderduikers stuurt hij haar naar een niet al te rijk dagloners gezin op het platteland waar ze kan onderduiken. Daar deelt ze een bed met de vrouw des huizes. Het geld dat ze van Dave had gehad raakt op, en om het gezin niet verder van last te zijn, vertrekt ze. Wout bezorgt haar een nieuw persoonsbewijs en een adres in Heemstede, waar ze een nieuw leven begint met een nieuwe naam… Personen: Marga: In het begin van het boek ‘Het bittere kruid’ is Marga een gewoon jong meisje. Door de oorlog en de Jodenvervolging echter groeit zij uit tot iemand die weet te overleven. Een mengsel van slimheid en de juiste contacten zorgen ervoor dat Marga op de juiste plaats terechtkomt en dat ze de oorlog overleeft. Vader: De vader van Marga is een optimistische man die denkt, of misschien doet hij het zo voorkomen, dat het allemaal wel mee zal vallen met de oorlog en de Duitsers. Moeder: Marga’s moeder ziet de toekomst somberder in. Zij stelt voor om mooie portretfoto te laten maken als aandenken voor later als de oorlog weer voorbij is. Bettie: Bettie is de oudere zus van Marga. Zij wordt als eerste van de familie tijdens een razzia opgepakt en naar een concentratiekamp doorgestuurd. Dave en Lotte: Dave is de oudere broer van Marga, hij is getrouwd met Lotte (zij is niet Joods). Als Lotte tijdens een reis met de trein naar Utrecht opgepakt wordt, besluit Dave zich vrijwillig bij de Duitsers te melden.
Plaats: Het boek, of eerder een waar gebeurde verhaal, ‘Het bittere kruid’ speelt zich op verschillende plekken af: - In Breda (waar het ouderlijk huis van Marga staat). - In Amsterdam (waar Dave, de broer van Marga, met zijn vrouw woont). - In Utrecht (waar Marga in het ziekenhuis heeft gelegen). - In Amsterdam (waar de ouders van Marga naar toe zijn gebracht om in een 'Judenviertel' te wonen). Tijd: Het boek ‘Het bittere kruid’ is in chronologische volgorde verteld, ook de gebeurtenissen. De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is de tweede wereldoorlog dus vanaf 1940 tot 1945. Begin: Het verhaal begint met een gebeurtenis. Namelijk dat grote groepen mensen hun koffers aan het pakken zijn om te vertrekken richting de Belgische grens. Probleem en afloop: Het probleem van het boek is dat er oorlog is. Dat de Joden moeten vluchten want anders worden ze opgepakt en afgeleverd aan een van de consentratiekampen van de Duitsers. Marga en haar familie melden zich niet en vluchten. Haar zus Bettie wordt tijdens een razzia opgepakt en als eerste van de familie afgeleverd aan een consentratiekamp. De afloop is eigenlijk een beetje triets want Marga’s vader, haar moeder, haar oudere broer en zijn vrouw en haar oudere zus zijn nooit meer terug gekomen uit de concentratiekampen uit Duitsland. Vorm: ‘Het bittere kruid’ is geschreven in de ik-vorm. Het is geschreven vanuit de ogen van Marga Minco zelf, want zij is de ik persoon en de familieleden uit het boek waren haar echte vader, moeder, zus en broer. Titel: De titel‘Het bittere kruid’ heeft ook nog een betekenis. Met het paasfeest eten de Joden ongezouten broden en bittere kruiden. Ik denk dat vanuit deze maaltijd de titel is ontstaan. Beoordeling: Ik begon eigenlijk met het lezen van ‘Het bittere kruid’ omdat het boek vrij dun was. Ik had wel hier en daar gehoord dat het een vrij pittig boek was en dat je er moeilijk door heen kwam. Maar het was juist het omgekeerde en ik heb het boek in een zucht uitgelezen. Ik had echt gedacht dat het een boek zou zijn vol haat en bloedbaden met Joodse mensen maar dat viel honderd procent mee. Alleen het einde vond ik een beetje raar want het verhaal wordt in een klap afgekapt, dat is jammer want ik zou best wel willen weten hoe het in haar latere leven met haar is gegaan. Conclusie: een mooi verhaal, kort maar krachtig.