Zakelijke gegevens
De gedichtenbundel heet ‘Ontbijten met jou’, geschreven door Toon Hermans, Uitgeverij De Fontein bv, Baarn, 1989 1e druk.
Eerste reactie
Ik heb deze gedichtenbundel uiteindelijk gekozen uit nog enkelen, waaronder Jules Deelder’s ‘Het lot van de eenhoorn’, omdat ik het altijd fijn vind als ik wat gedichten begrijp die beschreven worden en dat is met deze bundel van Toon Hermans het geval.
De gedichtenbundel van Jules Deelder beviel mij ook goed, maar daarvan begreep ik er maar enkele, wat op zich geen ramp is maar ik snapte het meerendeel niet en dan vind ik het toch lastig daarover een leesverslag te schrijven.
Ik vind sommige gedichten best leuk om te lezen, uiteraard geldt dat niet voor alle in deze bundel geschreven gedichten maar enkelen vind ik heel gevoelig en mooi geschreven.
Andere gedichten zeggen me heel weinig, de meeste vind ik nogal slap en geen goede opbouw hebben, deze raken me niet.
Verdieping
De bundel bevat 86 gedichten, deze zijn niet in bepaalde hoofdstukken opgedeeld. De meeste gedichten bevatten maar 1 bladzijde en hebben een afzonderlijke titel, ze hebben dus geen verband met elkaar.
Veel gedichten gaan over de liefde en wat daarmee samen gaat, ook gaat het over het leven, de mens, de lente, kinderen.
De meeste gedichten zijn erg kort, bevatten nog minder dan 1 bladzijde vol, soms zelfs maar een paar regels.
Er zijn ook gedichten bij die iets langer zijn, dit zijn er echter maar een paar en deze zijn dan 2 tot 3 bladzijden.
Gepaard en gekruist rijm wordt het meest gebruikt als eindrijm.
Nu zal ik 5 gedichten uit de bundel gaan beschrijven en daarbij de inhoud ervan kort weergeven en de overeenkomsten en verschillen tussen de gedichten.
Liefde
Liefde is op weg zijn naar:
Je-zelf te vinden in elkaar.
Dit is een erg kort gedichtje, maar toch vind ik dat er veel gezegd wordt in weinig woorden.
Laatbloeierd
Zij is reeds zesentachtig jaar
En speelt nog tennis tot en met
En met een strikkie in d’r haar
Snelt zij behendig naar het net ’n facelift heeft ze ook gehad
ze laat maar met d’r rimpels klooien
ze zegt:’ het is mij duid’lijk dat
ik mij nu eind’lijk ga ‘ontplooien’. Het hele gedicht krijgt pas zijn uiteindelijke waarde als je de laatste regel gelezen hebt. Beeld Hier staan we in de zure regen
De stankt drupt langs de autobahn
Wij, die ooit de liefde kregen
Wat hebben wij ermee gedaan? Dit gaat dus over twee mensen die waarschijnlijk ooit verliefd waren of van elkaar hielden, maar nu vragen ze zich af waar dat gebleven is. Leven Het leven is geen lolletje
Er is een boel verdriet
Maar zo zwaar als wij het maken
Is het leven meestal niet. Ook hier weer worden niet veel woorden gebruikt maar wordt wel iets belangrijks en groots gezegd, het is een soort oppeppend gedichtje. Compositie Toen er een vlinder neerstreek
Op ’n gele bloem in ’t gras
Toen zag ik dat de vlinder bloem
En de bloem de vlinder was
En dat ik in het één dat leeft
Het àndere herken
En dat ik zelf n levend deel
Van àlle leven ben. Dit gaat over het leven, wat voor plaats wij als mensen in de onmetelijk grote natuur hebben naast alle andere planten en dieren. Alles vormt één geheel, de natuur. Het overkoepelende thema is dus liefde, ook al gaan niet alle gedichten direct over liefde, maar ook over de natuur en het leven zelf. Ik denk niet echt dat je kan zeggen of de gedichten modern of traditioneel zijn, deze onderwerpen zijn niet echt tijdsgebonden. De opbouw van de gedichten is vaak vergelijkbaar, ten eerste zijn ze redelijk kort en hebben vaak dezelfde soort eindrijm. De titel van de gedichtenbundel, ‘Ontbijten met jou’ heeft wel verband met de inhoud ervan; namelijk dat het over liefde gaat. De titel is wat dromerig en romantisch achtig, wat zo weer te maken heeft met de liefde. Dit dromerige en romantische komt namelijk ook terug in de gedichten. De bundel is in 1989 voor het eerst gepubliceerd, ik denk niet dat er toen zoveel anders was dan nu. Toon Hermans was naast een dichter ook nog cabaretier, zanger en schilder. Deze gedichtenbundel heeft wel een positieve uitwerking op mensen denk ik, omdat er af en toe een geintje doorheen zit; wat dan weer te maken heeft met het feit dat Toon Hermans ook cabaretier was. Deze bundel is typerend voor de dichter, omdat ik ook nog een andere bundel van Toon Hermans heb gelezen welk over geloof ging en deze bundels zijn qua vorm en rijm goed vergelijkbaar. Beoordeling Er zijn maar een paar gedichten die mij echt goed zijn bevallen, en dit zijn de gedichten die ik eerder in dit verslag heb beschreven. Ik denk dat ik deze gedichten wel kan waarderen omdat er op het eind een bepaalde afsluiting weergegeven staat die het hele gedicht extra waarde geeft. Zonder die laatste (paar) regels heeft het gedicht voor mij vaak geen waarde. Gedichten die mij dus niet bevallen zijn, hadden geen dergelijke afsluiting die je aan het denken zet. Er waren daarom ook veel gedichten die ik maar slap vond en niet krachtig en ik had daar dus geen gevoel bij dat er nog wat achter zat (waar je even voor door moet denken voordat je het helemaal begrijpt). Er zit wel vaak een moraal in de gedichten, de dingen waar het eigenlijk om draait (in het leven) worden soms beschreven in één zin. Jammer genoeg vond ik dat ik over te weinig gedichten in de bundel na moest denken voordat ik de bedoeling gevonden had, ik vind het geen uitdaging om de gedichten te lezen en meteen door te hebben wat de schrijver hiermee bedoeld heeft. De gedichten zetten me ook niet aan het denken. Geen van de gedichten vind ik choquerend, spannend of aangrijpend. Eigenlijk vind ik dat er te weinig diepgang in de gedichten zit. Het gedicht wat me het meest aansprak was‘ Liefde’, het gedicht van twee regels. Juist daardoor bevalt het me, doordat er in slechts twee zinnen een veelbetekenend iets beschreven wordt. Het thema, liefde, is op iedereen van toepassing en is ook het meest gebruikte onderwerp wat gedichten en liedjes betreft. Daarom vind ik het eigenlijk al iets afdoen aan de kwaliteit van de gedichten, het onderwerp is naar mijn idee afgezaagd maar doordat liefde iedereen bezighoudt spreekt het wel een grote doelgroep aan en is het voor iedereen wel herkenbaar en realistisch. Ook vind ik de gedichten nogal eenvoudig geschreven, zonder veel moeilijke woorden, en zonder dubbelzinnigheid. De bedoeling van de gedichten zal dan ook zijn om ze gewoon lekker door te lezen voor je ontspanning maar ik zoek meer in een gedicht dan hetgeen wat ik hierin vind.
En speelt nog tennis tot en met
En met een strikkie in d’r haar
Snelt zij behendig naar het net ’n facelift heeft ze ook gehad
ze laat maar met d’r rimpels klooien
ze zegt:’ het is mij duid’lijk dat
ik mij nu eind’lijk ga ‘ontplooien’. Het hele gedicht krijgt pas zijn uiteindelijke waarde als je de laatste regel gelezen hebt. Beeld Hier staan we in de zure regen
De stankt drupt langs de autobahn
Wij, die ooit de liefde kregen
Wat hebben wij ermee gedaan? Dit gaat dus over twee mensen die waarschijnlijk ooit verliefd waren of van elkaar hielden, maar nu vragen ze zich af waar dat gebleven is. Leven Het leven is geen lolletje
Maar zo zwaar als wij het maken
Is het leven meestal niet. Ook hier weer worden niet veel woorden gebruikt maar wordt wel iets belangrijks en groots gezegd, het is een soort oppeppend gedichtje. Compositie Toen er een vlinder neerstreek
Op ’n gele bloem in ’t gras
Toen zag ik dat de vlinder bloem
En de bloem de vlinder was
En dat ik in het één dat leeft
Het àndere herken
En dat ik zelf n levend deel
Van àlle leven ben. Dit gaat over het leven, wat voor plaats wij als mensen in de onmetelijk grote natuur hebben naast alle andere planten en dieren. Alles vormt één geheel, de natuur. Het overkoepelende thema is dus liefde, ook al gaan niet alle gedichten direct over liefde, maar ook over de natuur en het leven zelf. Ik denk niet echt dat je kan zeggen of de gedichten modern of traditioneel zijn, deze onderwerpen zijn niet echt tijdsgebonden. De opbouw van de gedichten is vaak vergelijkbaar, ten eerste zijn ze redelijk kort en hebben vaak dezelfde soort eindrijm. De titel van de gedichtenbundel, ‘Ontbijten met jou’ heeft wel verband met de inhoud ervan; namelijk dat het over liefde gaat. De titel is wat dromerig en romantisch achtig, wat zo weer te maken heeft met de liefde. Dit dromerige en romantische komt namelijk ook terug in de gedichten. De bundel is in 1989 voor het eerst gepubliceerd, ik denk niet dat er toen zoveel anders was dan nu. Toon Hermans was naast een dichter ook nog cabaretier, zanger en schilder. Deze gedichtenbundel heeft wel een positieve uitwerking op mensen denk ik, omdat er af en toe een geintje doorheen zit; wat dan weer te maken heeft met het feit dat Toon Hermans ook cabaretier was. Deze bundel is typerend voor de dichter, omdat ik ook nog een andere bundel van Toon Hermans heb gelezen welk over geloof ging en deze bundels zijn qua vorm en rijm goed vergelijkbaar. Beoordeling Er zijn maar een paar gedichten die mij echt goed zijn bevallen, en dit zijn de gedichten die ik eerder in dit verslag heb beschreven. Ik denk dat ik deze gedichten wel kan waarderen omdat er op het eind een bepaalde afsluiting weergegeven staat die het hele gedicht extra waarde geeft. Zonder die laatste (paar) regels heeft het gedicht voor mij vaak geen waarde. Gedichten die mij dus niet bevallen zijn, hadden geen dergelijke afsluiting die je aan het denken zet. Er waren daarom ook veel gedichten die ik maar slap vond en niet krachtig en ik had daar dus geen gevoel bij dat er nog wat achter zat (waar je even voor door moet denken voordat je het helemaal begrijpt). Er zit wel vaak een moraal in de gedichten, de dingen waar het eigenlijk om draait (in het leven) worden soms beschreven in één zin. Jammer genoeg vond ik dat ik over te weinig gedichten in de bundel na moest denken voordat ik de bedoeling gevonden had, ik vind het geen uitdaging om de gedichten te lezen en meteen door te hebben wat de schrijver hiermee bedoeld heeft. De gedichten zetten me ook niet aan het denken. Geen van de gedichten vind ik choquerend, spannend of aangrijpend. Eigenlijk vind ik dat er te weinig diepgang in de gedichten zit. Het gedicht wat me het meest aansprak was‘ Liefde’, het gedicht van twee regels. Juist daardoor bevalt het me, doordat er in slechts twee zinnen een veelbetekenend iets beschreven wordt. Het thema, liefde, is op iedereen van toepassing en is ook het meest gebruikte onderwerp wat gedichten en liedjes betreft. Daarom vind ik het eigenlijk al iets afdoen aan de kwaliteit van de gedichten, het onderwerp is naar mijn idee afgezaagd maar doordat liefde iedereen bezighoudt spreekt het wel een grote doelgroep aan en is het voor iedereen wel herkenbaar en realistisch. Ook vind ik de gedichten nogal eenvoudig geschreven, zonder veel moeilijke woorden, en zonder dubbelzinnigheid. De bedoeling van de gedichten zal dan ook zijn om ze gewoon lekker door te lezen voor je ontspanning maar ik zoek meer in een gedicht dan hetgeen wat ik hierin vind.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden