Mijn woestijn van Waris Dirie Korte samenvatting van de inhoud. Het verhaal begint in Somalië waar Waris Dirie woont met haar familie. Zij is een nomadendochter en heeft nog twee oudere en één jongere zus en twee jongere broertjes. Zij zorgt voor de geiten van het kamp. Het is heel gebruikelijk in die samenleving dat een vrouw besneden wordt. Zo gebeurt dat ook met Waris. Ze wordt besneden en is ervan overtuigd dat het één van de ergste dingen in haar leven is geweest. Tot op een zeker moment haar vader aankomt met een man van zestig waar zij mee zou moeten trouwen. Waris wil dit niet, maar heeft er niks tegenin te brengen. Ze zegt tegen haar moeder dat ze het niet aankan en ze loopt midden in de nacht met behulp van haar moeder weg. Ze rent en rent tot ze bij een snelweg aankomt waar ze besluit te liften, want ze is vastbesloten bij haar tante in Mogadishu aan te komen. Ze kan met een vrachtwagenchauffeur meerijden, maar die probeert haar te verkrachten. Ze springt uit de vrachtwagen en loopt verder. Dan komt ze aan bij een dorpje waar ze bij vrienden van haar familie terechtkomt. Ze kan daar onderdak krijgen en blijft er een paar dagen. Dan vertrekt ze weer. Ze komt nu bij een grotere stad aan en vind onderdak bij haar zus die enkele jaren terug ook weg was gelopen omdat ze met iemand moest trouwen tegen haar zin in. D’r zus vindt dat ze terug moet gaan en Waris trekt weer verder omdat ze die commentaar niet kan gebruiken. Zo kan ze met iemand meerijden naar Mogadishu, waar ze bij haar tante in huis trekt. Op een dag komt er een vriend langs van die tante en vraagt of zij nog iemand weet die dienstmeid voor hem kan zijn in Londen. Hij is een Somalische ambassadeur in Londen en Waris gaat met hem mee. Niet al te makkelijk, want ze heeft geen paspoort. In Somalië kennen ze geen leeftijd, dus krijgt ze een paspoort waar instaat dat ze 18 is. Ze weet dat ze in werkelijkheid nog lang geen 18 is al weet ze niet hoe oud ze echt is. Ze werkt daar een aantal jaren als dienstmeid en op een dag moet de ambassadeur terug naar Somalië omdat hij plaats moet maken voor een nieuwe. Hij wil dat Waris ook mee teruggaat, maar dat wil ze niet en ze blijft na veel wikken en wegen in Londen. Ze wordt door bepaalde mensen aangesproken en dan gaat het allemaal heel snel. Ze begint een carrière als fotomodel, maar omdat ze geen geldige verblijfsvergunning heeft, moet ze met iemand trouwen. Ze trouwt via een duffe advocaat met een man die later alcoholist blijkt te zijn. Als ze dan een reis naar het buitenland wil maken, blijken haar papieren niet te kloppen en krijgt ze een tijdelijke verblijfsvergunning tot men alles heeft uitgezocht. Intussen ontmoet ze een vriendin en die denkt haar wel te kunnen helpen. De broer van haar vriendin wil wel met haar trouwen en dat gebeurt. Nu krijgt ze een geldig paspoort, maar wat niet de bedoeling was, was dat hij verliefd op haar zou worden en dat gebeurd dus wel. Hij wordt vervelend en zij loopt van hem weg. Intussen is ze een topmodel voor bekende merken en kan dus op best veel plaatsen terecht. In New York ontmoet ze een lieve man met wie ze wel wil trouwen en met hem krijgt ze samen een kind. Ze wordt intussen ambassadrice van de organisatie tegen genitale vrouwenverminking en zo leeft ze vandaag haar leven voort… Analyse
Titel: Mijn Woestijn

Auteur: Waris Dirie en Cathleen Miller
Aantal blz.: 237
Uitgeverij: Arena
Druk en jaar v. druk: vierde, september 1998. Hoofdpersoon: Waris Dirie
Genre: autobiografie
Afkomst: Engeland
Oorspronkelijke titel: Desert Flower Het thema van het boek is vrouwenbesnijdenis. Waris wordt hier haar hele leven mee geconfronteerd. Op haar vijfde wordt ze zelf besneden en ervaart ze alle ongemakken ervan. Er is slechts een verhaallijn. Alle gebeurtenissen worden chronologisch verteld. De hoofdpersoon is voor mij een echte heldin, zoals ze alles aanpakt, is echt ongelooflijk. Haar gedrag is ronduit heel gewaagd, ze is een echte durfal die sterk in het leven staat. Ze reageert overal heel onvoorspelbaar op, als je denk dat ze dit doet, doet ze dat en als je denkt dat ze dat gaat doen, doet ze dit. Ik vind haar het sympathiekste personage uit het verhaal, ze heeft tenminste een standpunt. Verdere personages zijn: haar nomadenfamilie, haar familie in Londen, een aantal fotografen, en natuurlijk de man uit haar schijnhuwelijk en echte huwelijk en vrienden van haar. Het boek is eigenlijk een grote terugblik op haar leven. Ze vertelt wat ze allemaal heeft meegemaakt in haar leven. Dit alles wordt wel chronologisch verteld. Je ziet de gebeurtenissen enkel en alleen door de ogen van Waris zelf. Zij is de verteller van alles in het boek. Het speelt zich af in de Somalische woestijn, in de stad Mogadishu, in Londen, New York, Milaan en Parijs. Korte recensies: `Een fascinerend en verbijsterend boek' Margriet `Haar biografie is niet alleen de moeite waard vanwege de indringende manier waarop ze aandacht vraagt voor besnijdenis. Het is ook een fascinerend en soms amusant levensverhaal' Opzij `Een aangrijpend verslag van een persoonlijke odyssee' Publishers Weekly `Een bijzonder dramatisch en ontroerend verhaal' Kirkus Reviews `Het verhaal van Waris Dirie is er een van buitengewone moed. Van de woestijn in Somalië tot de wereld van de haute couture, overal vecht ze tegen onderdrukking en komt er als een echte winnaar uit naar voren. Zij vormt voor iedereen een bron van inspiratie' Elton John `Ik vond Mijn woestijn zo onweerstaanbaar dat ik het boek niet meer kon wegleggen' Betty Mahmoody Interview: Plan Nederland) van september 2002

Waris Dirie en haar strijd tegen vrouwenbesnijdenis
Ik offer mijn leven voor hen
Waris Dirie komt uit Somalië en is beeldschoon. Ze speelde in een James Bond-film en is model voor Elle, Vogue en de Pirelli-kalender. Echt beroemd werd ze pas toen ze in 1996 openbaarde dat ze besneden is. Net zoals honderddertig miljoen meisjes en vrouwen uit Afrika, Zuid-Oost Azi‘ en het Midden-Oosten. Onlangs bracht ze een bliksembezoek aan Nederland. ‘Children of the World’ sprak met haar over haar strijd om Female Genital Mutilation, ofwel vrouwenbesnijdenis, te stoppen. Tekst: Marcel Breekelmans / Fotografie: Amke "Ik schaam me niet erover te praten. Maar ik begrijp dat dat voor veel vrouwen moeilijk is. Zij hebben niet zo’n leven als ik. Ik ben beroemd en verkeer in de hoogste kringen. Weet je wanneer ik me zou moeten schamen? Als ik in mijn positie zou zwijgen." Waris Dirie is besneden. Haar clitoris en schaamlippen zijn weggesneden, haar vagina dichtgenaaid. Ze schreef daarover in ‘Mijn Woestijn’. Het boek werd een bestseller. In haar tweede boek, ‘Dochter van de Nomaden’, keert ze terug naar Somalië. Ter promotie van dat boek is ze een dag in Amsterdam. Het gaat mij om het noodlot dat duizenden vrouwen in Somalië, maar ook in veel andere landen, nog dagelijks treft. Ik offer mijn leven voor hen. Dankzij mijn engel (haar driejarig zoontje, red.) weet ik waarom ik op aarde ben. Ik ben er omdat ik een opdracht heb: ik wil dat alle kinderen van Somalië gelukkig kunnen opgroeien." En daarvoor zijn ziekenhuizen en scholen en dus publiciteit nodig. En daarom zegt ze: "Cut the crap", als je haar vraagt hoe oud ze is. "Ik weet niet eens wanneer ik geboren ben. Heel veel mensen uit het westen vragen me daarnaar. Jullie hebben er blijkbaar geen benul van, maar in Somali‘ doen ze niet aan verjaardagen. Weet je wat je moet vragen? Je moet vragen of ik een doel in mijn leven heb." "Mijn doel is dat ik me als moeder, VN-ambassadeur, schrijver en fotomodel - in die volgorde alsjeblieft! - wil inzetten voor de kinderen en vrouwen van Somalië. Wereldwijd zijn er volgens de Verenigde Naties honderddertig miljoen vrouwen door besnijdenis verminkt. Elk jaar lopen minstens zes miljoen meisjes het risico om het volgende slachtoffer te zijn. Dat zijn er zesduizend per dag. Ik wil dat het stopt." "Het gaat zonder verdoving. Ze besnijden het meisje met elk instrument wat te vinden is: een schaar, een scheermes, een dolk, een glasscherf of een scherpe steen. En als ze niets hebben gebruiken ze hun tanden. Als je geluk hebt, snijden ze alleen het topje van de clitoris af. Dat is de milde vorm. Het betekent dat je nooit meer plezier aan seks kunt beleven, of - net als ik - niet eens weet hoe seks voelt. Maar het kan nog erger. Dan snijden ze je clitoris en je schaamlippen weg en naaien daarna de vagina helemaal dicht. Dan ben je mismaakt. Dit gebeurt bij de meeste vrouwen in Somalië. Dat is ook bij mij gebeurd. Het heet infibulatie. Het is mijn droom om deze praktijken te stoppen. "In het begin snapte ik niets van het leven in het westen. Toen ze me bij mijn eerste fotoshoot vroegen om mijn blouse uit te trekken, was ik woedend. Razend! Ik ben niet groot gebracht in een wereld waar seks zo gewoon en expliciet aanwezig is. Als je alleen fotomodel bent, is je leven leeg. Je verkoopt een huls. Ik snap niet dat vrouwen poseren als ze er verder niets mee willen. Het verbaast me waar mensen zich hier allemaal druk over maken. Ze hebben het goed en zijn toch aan van alles verslaafd." "Het heeft een tijd geduurd voor ik erachter kwam dat ik anders was dan de vrouwen om me heen. Bij het verkleden voor fotosessies begon het me op te vallen dat ze zo vrijelijk naar het toilet gingen. Het liep er zo uit! Ik moest altijd heel lang persen voordat er een druppeltje urine uitkwam. Als ik ongesteld was, kon het bloed niet weg. Ik kreeg infecties. Uiteindelijk ben ik in een kliniek in Londen geholpen. Ik ben niet meer dichtgenaaid en heb zelfs een kind gekregen."