Boy door J. Bernlef

Leesverslag Boy van J. Bernlef Samenvatting Wanneer de actrice Norma, ‘Polly’ Todd, wordt vermoord is dat voorpaginanieuws. William Stevens is een ambitieuze reporter van de locale krant Flatbush Chronicle en is nieuwsgierig naar de moord, omdat hij altijd al een zwak voor de jonge actrice heeft gehad. De politie heeft de vermoedelijke dader al onmiddellijk op het oog, want toen Norma dood, naakt op haar bed, werd gevonden, bleek dat er een doofstomme jongen in haar kledingskast zat. Waar hij vandaan kwam en wat zijn motief was bleef onbekend. De jury in de rechtbank vond in zijn aanwezigheid op de plek des onheil voldoende reden hem als de dader te veroordelen. De jongen wordt tot de doodstraf veroordeeld. Als Wiliam zijn onderzoek begint komt hij er al snel achter dat de jongen bij hem in de buurt woonde en Boy werd genoemd. Boy woonde bij de pianiste van de bioscoop, Amy Faye. Het boek speelt zich in het begin van de 20e eeuw af en de films hadden nog geen geluid, dus werden ze ondersteund door muziek. Als William met haar gaat praten komt hij erachter dat zij de jongen een tijdje geleden op het strand heeft aangetroffen. Ze had zelf geen man of kinderen dus nam ze hem mee naar haar huis, dat vond ze wel gezellig. Ze noemde hem Boy. Amy kende Norma, omdat ze vroeger bij haar op school had gezeten, ze waren vriendinnen geworden. Toen Norma een keer bij Amy op bezoek kwam was Boy helemaal weg van haar, hij vond het blijkbaar zo bijzonder dat iemand die hij vaak op het filmdoek had gezien ook in het echt bestond, dat hij haar de hele tijd wilde aanraken. Toen Norma weer weg ging vond hij dit verschrikkelijk. De volgende dag is hij bij Amy weggelopen en naar Norma gegaan. Norma vond het goed dat Boy een tijdje kwam logeren. Amy weet verder niets te vertellen over de moord. William is erg onder de indruk van Amy en wordt verliefd op haar, gelukkig zij ook op hem. Als hij van Amy de sleutel krijgt van het huis van Norma vindt hij een foto van een wat oudere man bij een vuurtoren. Van Flannery, de andere reporter en baas van de Flatbush Chronicle, krijgt hij te horen dat het de vuurtoren van Montauk is. Ook komt hij erachter dat de man op de foto Bruce Wilder heet. William reist naar Montauk en overnacht daar in een klein hotel aan zee, de eigenaar van het hotel heet Henry, hij is bijna blind. Hij ontmoet Bruce, die aardig dronken is als hij aan William verteld dat Boy Norma niet heeft vermoord. Bruce ging veel met Norma om en op een dag ging hij met haar rijden in zijn cabriolet. Auto’s waren in die tijd nog zeer zeldzaam. Norma droeg een groende sjaal en opeens hoorde hij naast zich een gil. De sjaal was in het wiel van zijn auto geraakt en zo was ze gewurgd. Hij heeft haar toen naar haar huis gebracht en op het bed gelegd. Vervolgens heeft hij haar uitgekleed omdat hij haar nog een keer naakt wilde zien. William gaat naar huis en schrijft het hele verhaal in de krant, hij gaat er vanuit dat hij wel opslag zou krijgen door deze primeur. Helaas blijkt dat anders uit te pakken, niemand gelooft hem en ze vinden het een belachelijk verhaal en William wordt ontslagen. William gaat nog een keer naar Montauk, maar nu neemt hij Amy, die intussen zijn vriendin is geworden, mee. Samen slapen ze in een hotel dat wordt geleid door een bijna blinde man. Amy vindt die man erg aardig en voelt zich erg om haar gemak in het hotel. William wil het verhaal van Bruce zwart op wit en hij wil dat Bruce een verklaring tekent. Bruce blijkt onvindbaar en later hoort hij dat Bruce is opgepakt. Het verhaal wat William in de krant had gezet was toch waar, maar een andere krant strijkt al met de eer op. Boy blijkt dus onschuldig, maar daar heeft hij niets meer aan. Hij heeft zich opgehangen in zijn cel. Hij wist niet wat er met hem gebeurde en had geen plaatjes of iets anders om naar te kijken, Boy leefde eigenlijk voor beelden, dat was het enige wat tot hem doordrong. De rest begreep hij niet, en hoefde hij ook niet te begrijpen. Als Amy erachter komt dat ze zwanger is wil ze het liefst in Montauk wonen. Ze verhuizen al hun spullen en trekken in bij de steeds blinder wordende hotel eigenaar. Als uiteindelijk ook de piano in het hotel aankomt kan hun geluk niet meer op. Ze blijven in het hotel wonen. 3A Verwachtingen en eerste reactie Ik zocht op de site van de puntenlijst naar een geschikt boek, en dit boek sprak mij erg aan. Ik had nog nooit iets van deze schrijver gelezen. Toen mijn moeder daarna vertelde dat de schrijver al vele prijzen had gewonnen, besloot ik dit boek te lezen. Het boek viel me zeker niet tegen. Al vanaf het begin las het boek makkelijk en wilde ik doorlezen. Wat ik best vervelend vond was dat de zoektocht naar Boy pas later in het boek begon, duurde dus even voor er wat gebeurde.
3B Titelverklaring De titel Boy slaat op de doofstomme jongen, die beschuldigd wordt van de moord op de filmactrice Norma ‘Polly’ Todd. Thema Ik had het idee dat het boek 2 thema’s heeft: - Het leven met een gebrek, zoals het hebben van een bruin en een grijsblauw oog, en het ontbreken van een zintuig (bijv. gehoor). - Het verlangen naar een doorbraak, zoals het aanslaan van een film en een primeur in de krant. Motieven - de dood - doofheid / blindheid - de woonkamer naast de spoorweg - het weer - stomme films Personages William Stevens: hij heet eigenlijk Willem Steevens. Zijn grootouders komen uit Nederland en zijn in Airegin, Minnesota, een boerderij begonnen. Zijn vader heeft de boerderij overgenomen en trouwde met een Zweeds meisje van een naburige boerderij. Zijn moeder heette Mai, ze overleed jong, daar heeft hij het nog steeds moeilijk mee. William had zijn naam veranderd in William Stevens toen hij in New York ging wonen, hij heeft daar allerlei baantjes gehad en werd uiteindelijk in 1903, met hulp van Larry Poons (verslaggever van de Brooklyn Eagle), verslaggever bij Flatbush Chronicle. Hij schreef in het begin schijnberichten, berichten die net geen persberichten waren, ze waren op het nippertje goed af gelopen. Toen hij echter las over de moord op Norma Todd, wilde hij graag het verhaal onderzoeken. Hij woont in een klein houten huisje in het dorpje en heeft voor Amy nog nooit een vriendin gehad. Hij is erg ambitieus en een echte doorzetter. Norma Todd: het publiek noemde haar Polly, ze was een knappe filmactrice met ‘leuke krulletjes’ en grote handen en voeten. Ze ging met veel mannen om, ze wilde eigenlijk liever een jongen zijn. Ze is het hele verhaal al dood, maar door flashbacks en opgehaalde herinneringen kom je veel over haar te weten. Amy Faye: een slanke vrouw, ze is pianiste en begeleid de filmvoorstellingen in de plaatselijke bioscoop met muziek. Ze heeft een bruin en een grijsblauw oog. Ze is iets ouder dan William en erg zorgzaam. Ze kent Norma al sinds ze 14 is, toen waren ze hartsvriendinnen. Ze had een relatie met ………, het ging uit omdat hij een probleem ermee had dat Boy er altijd was. Boy: ondanks dat het boek om hem draait, kom je weinig over hem te weten. Hij is doofstom, en leeft in zijn eigen wereldje. Hij selecteert en ordent heel anders, waardoor niemand hem begrijpt. Niemand weet hoe hij eigenlijk heet, Amy schat hem ongeveer 15 jaar oud. Flannery Duval: hij werd Flannery genoemd, hij wilde niet met zijn achternaam aangesproken worden. Hij is de baas van William en schrijft al zijn artikelen in de plaatselijke kroeg ‘The Den’. Ruimte Het verhaal speelt zich rond 1900 af, grotendeels in Flatbush, een redelijk arm dorpje in de Verenigde Staten met vooral houten huisjes en veel emigranten. Er komt steeds meer elektriciteit, de fotografie krijgt concurrentie van de film, steeds meer mensen gaan naar de plaatselijke bioscoop.
Stijl De schrijver beschrijft veel dingen die in het boek voorkwamen heel lang en Tijd Het verhaal is chronologisch verteld met af en toe een flashback, wanneer iemand terug denkt aan het verleden, of iets verteld uit het verleden. Het speelt zich rond 1900 af, toen de stomme films kwamen. Ik vind het goed dat de schrijver deze periode heeft gekozen, omdat er bij de stomme films geen geluid is, en Boy, de jongen waar alles om draait, is doof, hierdoor kan je je beter inleven. 3D Eindoordeel en Evaluatie Ik vond het een erg goed boek, het las erg makkelijk en ik wilde telkens nog net een stukje meer lezen. Het thema doofstomheid spreekt mij erg aan. Dit komt voornamelijk daardoor mijn buurjongetje blind is (en lichamelijk en verstandelijk gehandicapt), en ik altijd merk hoe hij op andere dingen let en in zich op neemt, en hoe dit verschilt van een normaal mens. Hij vindt bijvoorbeeld het geluid van een stuiterende bal geweldig, en krijgt niet genoeg van zulke geluiden, iets wat wij heel normaal vinden, en niets bijzonders aan zien. Hetzelfde kwam eigenlijk terug in het boek, Boy keek altijd naar bepaalde dingen zoals letters op borden van winkels, wat eigenlijk op hetzelfde neerkomt als wat mijn buurjongetje doet. De opbouw was erg duidelijk, de zinnen waren niet te lang, en er zaten geen moeilijke woorden in. Wat ik wel grappig vond aan de stijl van schrijven was dat er soms woorden in voor kwamen zoals velo, en niet het normale woord fiets werd gebruikt. Ik zou dit boek zeker aanraden aan mensen die graag boeken lezen met veel details. De schrijver heeft in dit boek veel details genoemd, wanneer William van een station naar een huis liep, werden alle straatnamen genoemd die hij passeerde, en als William een ruimte binnenkwam werd ook deze volledig beschreven. Als ik dit boek een cijfer zou moeten geven, zou dit zeker een 8 zijn. Ik vond dit boek een van de leukste boeken die ik tot nu toe voor mijn lijst heb gelezen.