Amel en Faisel door Zohra Zarouali

De schrijver. Zohra Zarouali. Zohra (19) wil meer begrip voor de lastige situatie waarin Marokkaanse ouders en meisjes vaak verkeren. Hun kinderen groeien in Nederland op en worden daardoor te Nederlands, vinden ze. Zohra groeide op in Noord - Marokko. Elf jaar geleden kwam ze met haar moeder en zusje naar Nederland. Sinds die tijd woont ze in Nijmegen. Zohra heeft hier de lagere school gevolgd. Op school schreef ze al verhalen en gedichten.Na de mavo volgde ze twee jaar een opleiding tot Sociaal werker. Ze leerde veel vrouwen en meisjes uit andere minderheidsgroepen kennen. In het boek komt de betekenis van de Islam voor Marokkanen vaak naar voren. Zohra zelf vindt de Islam erg belangrijk. “Behalve het vasten tijdens de ramadan, doe ik er eigenlijk niets aan, ik ga ook niet naar de moskee. Maar de Islam is de enige manier om een beetje van je cultuur vast te houden. Voor Nederlanders ben ik een Marokkaanse, voor Marokkanen ben ik een Nederlandse. De Islam is het enige wat ik heb. Hier heb ik niets. Het was niet mijn beslissing om naar Nederland te komen. Ik had geen familie en vrienden. Misschien ben ik wel gaan schrijven uit eenzaamheid. 18. De samenvatting. Amel is een jonge vrouw, die graag doet wat haar ouders zeggen. Toch wordt ze snel bont en blauw geslagen als ze iets fout doet. Dat komt ook omdat ze vernederlandst is.Ze heeft èèn beste vriendin; Esmeralde. Esmeralde heeft verkering gehad met Johnny, en door haar is Amel nu bevriend met hem. Het is al wel uit tussen Johnny en Esmeralde. Ze doet de havo voor volwassenen. Als Amel op een dag bij Johnny langs komt, verteld hij haar dat hij van haar houdt. Amel is helemaal in de war. Ze weet niet of ze ook verliefd is op hem. Ze vertelt het aan haar zus Tima. Na een paar dagen komt Amel erachter dat ze ook gek is op hem. Haar ouders mogen het niet weten, want Johnny is geen moslim.Op een dag is de chagrijnige vader van Amel buitengewoon vriendelijk. ’s Avonds verteld hij dat hij Amel uitgehuwelijkt heeft. Amel vindt het helemaal niet leuk. De jongen heet Yassine. Hij is wel leuk en ook nog best knap, merkt Amel als ze hem voor het eerstmoet ontmoeten. Toch wil ze niet met hem trouwen. Ze gaat een paar nachtjes bij tante Aicha logeren. Tante Aicha woont in Rotterdam, en daar kan Amel haar verlovingjurk kopen. Amel heeft ‘ja’ gezegd, om met Yassine te trouwen, want ze wil haar ouders niet kwetsen. Amels nichtjes vertellen haar dat Faisel al jaren verliefd op Amel is. Hij is erg aardig en ze komen tot de beslissing dat Amel maar met hem moet trouwen. Dat vindt Amels vader prima, want het is in hun cultuur het beste als een neef met een nicht trouwt. Johnny is kwaad en verdrietig. Hij vindt dat ze zelf moet weten wat ze wil, en zich niet alleen door haar ouders moet laten beïnvloeden. Amel heeft ook verdriet om Johnny, maar ze kan niet anders. Ze krijgt bij hun laatste ontmoeting een ring van Johnny, en belooft dat ze hem nooit zal afdoen. Ze geeft hem haar ketting. Op de trouwdag ziet Amel er prachtig uit. Iedereen viert feest. Behalve Johnny die in de straat heeft staan kijken hoe Amel naar haar toekomstige echtgenoot wordt gebracht. Die zomer gaat Amel samen met Faisel en zijn familie naar hun oma in Marokko. Daar is ook een nichtje. Amel en zij konden het altijd goed met elkaar vinden. Maar die zomer negeert ze Amel helemaal. Amel krijgt alleen boze blikken toegeworpen. Op een avond hoort Amel haar tante en nichtje praten. Het nichtje is kwaad, want eerst mocht zij met Faisel trouwen. Tante Aicha probeert haar een beetje te kalmeren. Als ze weer in Nederland komen wordt Amel ziek. Ze wil ook niets meer met Faisel te maken hebben. Er komt een Marokkaanse dokter en die ontdekt dat haar nichtje een vloek over Amel heeft uitgesproken. Hij maakt de vloek weer ongedaan. Op een dag komt Amel Johnny weer tegen. Ze geeft hem de ring terug. Ze wil niet meer aan hem denken. Die avond verteld ze Faisel wat ze met Johnny heeft gehad. Hij wordt boos. Hij vindt dat ze hem bedrogen heeft. Amel is nu ook kwaad, omdat hij haar niet begrijpt. Ze loopt bij hem weg. In Scheveningen komt ze een danseres tegen. Amel mag bij haar in huis wonen, in ruil voor wat huishoudelijk werk wat Amel moet doen. Ze worden goede vriendinnen. Na een tijd besluit Amel Tima te bellen. Ze had al die tijd niets van zich laten horen. Tima verteld dat hun ouders zich erg ongerust maken. En Faisel heeft spijt van zijn uitval. Amel belt Faisel ook, maar ze zegt dat ze nog meer tijd nodig heeft voor ze weer bij hem terug komt. Na een paar weken gaat ze weer naar Faisel toe. Ze zoekt werk. Vlak nadat ze getrouwd waren heeft Amel een opleiding voor stewardess gevolgd. Zekomt alleen niet aan werk omdat ze Marokkaanse is. Van een vriendin hoort ze dat ze maatschappelijk werksters nodig hebben. Amel solliciteert en krijgt een groepje Marokkaanse vrouwen aangewezen. Amel is erg begaan met de problemen van de vrouwen. Misschien wel te erg, en dat vindt Faisel ook. Ze praten en Amel beloofd dat ze zich minder zal bemoeien met de vrouwen. Hoe moeilijk dat ook is, maar ze beseft wel, dat ze nu pas gelukkig is.